Huertecilla schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:20:


Waarvoor denk je dat ik er een negatieve draai aan wil geven?
Je begreep wel wat ik bedoelde: zie mijn antwoord aan Frans over sterk spul.


De olifanten in Afrika.....daar is het echt nood.
Gaan ze schieten, krijgen ze "de beschaafde wereld" over zich heen.
Maar de plaatselijke bevolking moet ook beschermd worden.
En dan was dit een mooie oplossing, toch?


Dat staat er op.
Maar ik verwacht/kan me indenken dat er meer redenen voor zijn.
Daar heb ik nog een vraagteken over.
En zal er zeker nog over proberen te leren.


Dit begreep ik al van meerdere mensen hier.
Wat met het menselijke aspekt hier in?
Het : de wei ingaan....leiderpositie houden om relatief veilig in de kudde rond te lopen?
Ik meen deze vraag dus.
Niet negatief, maar zie situaties voor mij dat je ogen in je achterhoofd moet houden/hebben omdat je anders om ver gelopen kunt worden.........zoiets.
Hoe doe jij dat?
Hoe ervaar je dat.


Dat is niet veel.
Dan moet je helemaal snel in de ruimte van de hengst(of hij in de jouwe) komen, als je de wei instapt.


Ja, daar heb je op zich gelijk in.
Wat zou jij die modale nederlander aanraden.......realistisch bekeken?


Wij jou ook.
Namelijk o.a. over hoe je tekst over kwam.
Ook al bedoel je het misschien niet zo.


Het blijft een luxe, vind je niet?
Of voorrecht, zo zou je het ook kunnen noemen.


Wat ervaar je nog meer samen met je paarden?


Klinkt logisch.
Wij hebben de keus gemaakt: castreren.
Ook omdat dan de ruinen door iedereen gebruikt kunnen worden.


Wij isoleren ook niet.
De behoefte tot paring is er niet meer of om zich te bewijzen (hengsten).
En veulens verpatsen.........ik hoop dat die ervaring mij bespaard zal blijven.


En jij?
Heb jij nog vraagtekens, leer jij er van.....de discussies hier?

kristel schreef op woensdag, 5 mei 2004, 9:12:


Omdat we er samen met het paard zoveel plezier van kunnen hebben.

Als kinderen niet naar school toe willen, waarom sturen we ze dan nog?

Helaas moet een paard een nut hebben om bestaansrecht te houden.
Werkpaarden zijn er haast niet meer.
Behalve als ze werken met mensen.

Maar ik zit wel eens meer met de vraag: waarom is een paardhouden voor veel mensen alleen dat rijden?
Aan het gedrag, kudde vormen, observeren, band opbouwen, er zijn zonder is te moeten van elkaar........daar besteden niet zoveel mensen tijd aan.
Voor mij is het berijden dan ook maar een heel klein onderdeel van het omgaan met de paarden.

Het komt een beetje voort uit de vraag die ik eerder zag: hoe weet je dat een paard het leuk vind op stal te staan?

Helaas zag ik daar geen goed antwoord op komen.

Terwijl er best grote verschillen van paard tot paard zijn.
Bijvoorbeeld oudere paarden die zich wat uit de kudde terug trekken.
Rustiger willen kunnen eten en rustig willen kunnen rusten.
Wij hebben er zo èèn in de groep van 11 staan.
Zij is graag binnen en voor zichzelf.
Ook dat moet een natuurlijke paardenhouder kunnen respekten...als antwoord.
Je ziet het vanzelf aan het gedrag:stalgewoonten, van een paard.

Okè.
Paardrijden is eigelijk onnatuurlijk, dat zullen we wel met elkaar eens zijn.
Maar als je met een jong paard een band aangaat, begin je te merken dat dat paard met je wilt samen zijn en werken.
Vragend je aankijkt achter het hek, als je met een ander paard naar buiten komt.
Beledigd en opstandig wordt, als je geen aandacht aan ze besteed.
Ik heb best getwijfeld of ik een paard moest kopen, daar op moest gaan zitten en of dat paard dat ûberhaupt zou willen.
Maar als ik samen met haar ben, met haar oefen, haar meeneem de natuur in, op haar ga zitten en met haar rondscharrel....... dan genieten we samen.
Soms kan ik daar niet lang mee doorgaan en dan staat ze me achter het hek aan te kijken en te roepen in plaats van naar de kudde te galloperen..........wat ze in het begin nog wel eens deed.

Zo is het ook met paarden op stal, ze staan dan al te wachten om naar binnen te mogen.
Dus in mijn ogen is alles niet zo zwart/wit, als men wel eens probeert te bewijzen.

kim geyskens schreef op woensdag, 5 mei 2004, 10:03:


Lege melkbus, trapje, omgekeerde flassen krat, kei/rots, toch dat voetje vragen, je paard leren door te buigen, trampoline naast het paard,in water(meertje, rivier, zee) er op klimmen............uh uh uh.

Ik gebruik altijd een trapje, ook met zadel.
Gewoon omdat het beter is voor het paard zijn rug.
In de natuur zoek ik een boomstronk of een rots.
Tot nu toe heb ik nog niet naar huis hoeven lopen.

Marsha de Blieck schreef op Wed, 5 May 2004 10:03:43:


Misschien ben je te lang met haar bezig?


Ze is misschien nieuwschierig naar het zadel en wilt er aan ruiken....even aan knabbelen?
Alles moet net als met baby's ....door de mond.


Ik heb begrepen dat jonge paarden dat nog wel eens kunnen doen.
Niet uit lelijkheid, maar uit ijverigheid.
Bij een jong paard moet je in het begin ook niet langer dan een half uurtje rijden/er op zitten.


Toch te lang geduurd?


Klinkt meer als dat er iets drukte/niet goed zat.


Je aandacht is dan weg en je concentratie.
Je bentdan niet meer de leider, want je kijkt naar die ander.
Dus voelt je paard zich vrij om zijn gang te gaan.
Ook je paard zijn aandacht valt weg.


Als ik het zo lees zitten jullie nog in een strijd over wie nou eigelijk de leider is.
En in je voorbeeld is boven, is je paard het.


Leiderschap?


Dat zal dan wel heel saai zijn geweest, die nachten binnen voor je paard.


Ik denk dat er eerst weer vertrouwen moet komen.
Misschien kan dat pakket je helpen.
Laat anders iemand naar je kijken als je met je paard samen bent.
Die kan je dan een spiegel voor houden over je leiderschap.

Ik kan het mooi vertellen en doe ook nog veel fout hoor.
Maar ik heb wel gemerkt dat op het moment dat er vertrouwen kwam, we met sprongen vooruit gingen.

Hoe oud is je paard precies?

Huertecilla schreef op woensdag, 5 mei 2004, 12:34:


Nee, merries en ruinen/hengsten zijn even belangrijk voor mij.
Alle moeten ze een goed leven hebben.


Ja, hengst of ruin maakt in deze niet uit.
Hij zorgt voor veiligheid en voortplanting.


Ze hebben een cyclus, willen graag elkaar aanhalen.
In ieder geval een paar zijn met een ander paard.
Vandaar dat een even aantal paarden prettiger/beter is.
Maar de drang tot sex, draaien met kont voor de neus van een hengst valt weg als het ruinen zijn.
Dus zo desperaat zijn de dames paarden nou ook weer niet om van bil te gaan.
Wel eens gezien hoe ze trappen als ze niet willen?
Wat komt volgens jou vaker voor?


Alle vrouwen wilen sex en zoete kindertjes.......het liefst 10.

Ja, ik ben het met je eens: paarden zijn kudde dieren en willen samen zijn met andere paarden.
Maar kijk eens in een kudde met harmonie............
Merries zoeken elkaar, staan elkaar nek te krabben/bijten.
Jonge hengsten spelen met elkaar.
Leidshengst/ook de ruin wordt ontweken als ie maar even een blik werpt.

Het geestelijk welzijn begint als veulen..........deel zijn van een kudde.
Gedragskodes en respekt leren hebben voor de rangen en standen, in een kudde worden ze GOED opgevoed.
Vandaar dat behalve weide gang, zo natuurlijk mogelijk paardenhouden en meerdere paarden bij elkaar voor gezonde, rustige, zelfverzekerde, betrouwbare paarden zorgen.

Maar of dat klokkespel nou zo belangrijk is...........
We hadden een noordlands-paard.
Laat gecastreerd .
Hij dook nog steeds op de merrie die een veulen van een jaar had.
Ik heb dat een paar keer staan te bekijken, omdat ik me verbaaste dat zij het goed vond.
Maar ze accepteerde het zonder er nou echt blijer van te worden, ze deed eerder hem een plezier.

Kunt het sommige vrouwen ook bekend voor?
Wij zijn zo verschillend, dus ook het vrouwelijk geslacht in de dierenwereld.
Niet ieder dier wilt jongen krijgen.
Vandaar dat sommige verstoten, opeten, doodtrappen, in paniek raken, enz.
Heel triest, maar wel waar.

Ow, mocht ik merken aan mijn merrie dat zij behoefte heeft aan meer.....dan we op zoek naar een leuke hengst.
Maar tot nu toe bekijkt ze niet eens de ruinen.
Ze zoekt de oudste merrie uit of speelt met haar broertje.
En de harmonie in de kudde............heerlijk.

bart schreef op donderdag, 6 mei 2004, 0:23:


Is dat zo?
Voorlopig weet iedereen heel goed zijn mening te verwoorden.
Niemand wordt gedwongen hier te lezen of te schrijven.
Er is zelfs ruimte om mensen over de streep naar een ander forum te trekken.
Zo onvriendelijk is het hier dus nog niet.
Als we onze eigen emoties maar de baas kunnen blijven.
Net als merries en hengsten die elkaar ruiken. ;o)


Tuurlijk is iedereen vrij om te blijven of niet.
Maar ALLEEN gelijkgestemden doet de souflè inzakken.


Dan zullen we moediger moeten worden, moesten we ook toen we een paard wilden gaan hanteren.


Zou kunnen.

Ja...............


Ho, even...........
Niet met een te grove kam nu.
Laat mij hier effe buiten.


Sommige misschien.
Maar men denkt er wel over na en dat is de eerste aanzet tot verandering.
Positief toch?


Ik ken die sites niet.
Dus daar hou ik jouw mening dan maar voor in het oog.


Joke.

Angelique schreef op Thu, 6 May 2004 08:19:56:


Heerlijk in het zonnetje tegen een paardelijf aan leunen, die staat te eten.
En kijken naar hoe alle paarden tevreden rondscharrelen.
Vooral als er een paar jonge paarden tussen zitten die elkaar uitdagen............heerlijk.

Huertecilla schreef op donderdag, 6 mei 2004, 0:40:


Waarschijnlijk omdat die niet eens in de buurt woont?
Plus dat ongezonde paarden in dit soort landen niet lang overleven.


Het zal je vast een keer zijn voorgedaan en anders zal iets van een opleiding hier in hebben.
Plus dat het zo moeilijk niet is.
Nood breekt wetten kan ook een mogelijkheid zijn.


Precies.
De omstandigheden zijn anders.
Maar waarom je borstje vooruit?


Ik vraag me af wat jij allemaal probeert te ontlopen?
Voor een berg en dal ruimte voor je paarden heb je het niet gedaan.
Je bent net met Parelli begonnen, las ik bij je info?
Dus dat draag je daar ook niet grootschalig uit.
Het zit in je persoonlijkheid, was daar geen ruimte voor in NL?


Jouw geiten, jouw kaas, jouw schijterij als er iets fout ging in de produktie.
Verder is hier ook geitenkaas rechtstreeks van de boerderijen te koop......erg lekker.

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 6 mei 2004, 10:26:



Gewoon wegsnijden...........alle lellen en vellen.
Ookals de straal naar èèn kant plat gaat liggen, kun je dat bijsnijden.
De hoef wilt daar vanaf, maar het slijt van nature niet genoeg.

Lees Pete Ramsey maar eens of leen het in een bieb.


Dat verschil van paard tot paard en van been tot been.
Bij sommige hoeven we niets weg te snijden.
Bij een ander legt het zich plat naar binnen....zal ook met de stand van de hoef te maken hebben.
En bij weer andere hangen er lubbels(lelletjes en velletjes) aan, door stenen of wat dan ook veroorzaakt.


Nee, alle benen stralen en schijnen perfect. ;o)
Het zal gewoon niet genoeg afslijten, dus zelf effe helpen.


Oeps, ik ben geen hoefsmid.
Maar ben wel met een projekt"natuurlijk bekapping bezig"......dat houdt in raspen, beetje straal bijsnijden, en de zool als die te hoog wordt.....komt weinig voor......maar moet wel een vennetje blijven.


Lees maar over me heen, als je me niet "deskundig" genoeg vind.

kim geyskens schreef op donderdag, 6 mei 2004, 15:35:


Ga een paar maanden met een niergordel en steunkousen aanlopen, loopt dat lekker?

Gelukkig, goddank, hoef ik niet aan die poppenkast mee te doen.
Het maakt paarden tot levende aankleedpoppen, men is meer tijd wkijt aan het aan- en optuigen van een paard met in mijn ogen lappies en verbandjes, dan met samen met het paard actief bezig zijn.

Huertecilla schreef op donderdag, 6 mei 2004, 10:54:


Zie je die vraagteken staan?

Plus dat ik het vanuit mijn eigen situatie/beleving probeer te beredeneren.
Hier is de houding tegenover paarden die niet "funcioneren" in het klimaat of leefomgeving vrij hard.
Ze moeten zich kunnen redden/aanpassen, anders is het "shit-hest" en gaat ie er uit.
Probeerde me dus in jullie omstandigheden in te leven.
Snap ie?


Ik probeerde 1 +1 op te tellen van wat jezelf vrij gaf.


Precies.
Als ze je bezig zien (dan draag je het bewust of onbewust uit, geen preek), gaan ze nadenken/vragen stellen, enz.

Maar terug naar het bovenste.
Als je dierenarts dichtbij woont en het niet zo belangrijk is hoe gezond de paarden zijn en je geen medische opleiding hebt...............
Waarom laat je al het prikwerk, hechtwerk, medisch gebeuren dan niet aan een dierenarts over?
Ook omdat je het dan beter gedocumenteerd hebt, als je een keer een paard wilt verkopen of als iemand de geschiedenis wil weten?

Waarom dan toch zelf "darten", naald en draad koffertje er op na houden?