Frans Veldman schreef op maandag 1 mei 2006, 12:21:


Bloedsomloop heeft er natuurlijk wel of beter gezegd ook, mee te maken. Een niet optimaal hoefmechanisme zorgt mede voor problemen. Een uitgangspunt van alle natuurlijk bekap stromingen. Een overmaat dat zich kan ophopen is altijd "gif". De oorzaak kan zijn, een niet optimaal hoefmechanisme.
Een achtergebleven placenta is een ander verhaal, dat lijkt me lastig te voorkomen.


Wat ik regelmatig hoor en lees, is dat men al snel de "schuld" geeft aan insulineresistentie, terwijl dat vaak alleen maar is "van horen zeggen".
Dat is net zo'n valkuil als er voorheen gezegd werd dat het eiwit was.
Ik zeg niet dat er niet gevallen zijn waarin dat waar is, ik zie alleen een overeenkomst met de traditionele gedachte.

Dat je zegt dat men moet oppassen is zeer begrijpelijk,dat doe ik ook, maar je moet net zo goed oppassen dat dat niet de waarheid wordt die voor dat paard helemaal niet hoeft te gelden en het op een andere manier kan worden opgelost.
Zoals ik ook voorheen bevangen shetjes ken, die gewoon in het gras staan, natuurlijk niet een overmaat, maar het kan dus wel als je de bekapping aanpast.



Toegevoerd en dus moeten worden afgevoerd...het heeft wel degelijk nut het hoefmechanisme te laten werken.
Ik heb nu iets te vaak meegemaakt en gehoord dat door te gaan lopen, de eerste tekenen van mogelijke bevangenheid niet resulteerden in bevangenheid zelf.
En misschien loop ik zelf nu soms wel overbodig hoor, wie weet, ik ga het alleen niet uitproberen, ik voel me er goed bij en mijn merrie voelt zich er goed bij, geen reden daar verandering in aan te brengen.



Maar da's toch ook niet wat ik zeg? Ik begrijp je conclusie niet..



Da's misschien in jouw ogen overbodig ...maar misschien had dat te maken met het feit dat Strasser vind dat de kroonranden ook in het water moeten, iets waar best wat voor te zeggen is, al doe ik dat zelf niet als de wei nat is.
Ik maak in droge periodes ook alleen maar een plas bij de drinkbak en spuit eens wat vaker, maar ga er ook geen 5 een kwartier in emmers water zetten...


Als dat gebeurt en Strasseraars dogmatisch bezig zijn, dan ben ik dat helemaal met je eens en daar heb ik 7 jaar geleden al tegen gevochten op Strasser lijsten want ook ik wordt er niet blij van als paarden te weinig vooruitgang boeken en blijven tobben. Je moet alleen ook niet vergeten dat bij Strasser (herself) alles moet kloppen, ondergrond moet aangepast, beweging moet aangepast, je moet (meestal) erg vaak trimmen in het begin enz. Ze stelt nogal hoge eisen, zeg maar. Als dat niet gebeurt, en meestal gebeurt dat niet genoeg, slaagt vaak zo'n trim niet en blijf je "aanmodderen". Het is dus niet perse de methode, het zijn vaak ook de omstandigheden of eigenaren die maken dat de methode niet werkt.


Karin

e m kraak schreef op maandag 1 mei 2006, 15:04:


Fijn dat je er moeite mee hebt. Ik probeer alleen de andere kant ook te belichten want die is er ook, meer niet.
En nee, ik ben niet bezig afstand te nemen van het Strasser gedachtengoed, zij heeft heel veel goeds en daar hebben we veel van geleerd. Maar ik heb ook geschreven dat ik "strasseraar" ben, niet voor niets tussen aanhalingstekens , dat ben ik altijd al geweest, er is hier nooit een Strasseraar bij mijn eigen paarden geweest, er zijn wel cursussen en conferenties bij Strasser bijgewoond, maar ik hou niet van scenes en ga graag mijn eigen gang. Ofwel, ik hoef geen afstand te nemen, want dat had ik al en ook wij klooien aan.

Karin

Frans Veldman schreef op maandag 1 mei 2006, 14:58:


Yep, ik geloof ook wel in het fructaanverhaal, anders zou ik daar zelf immers ook geen enkele rekening mee houden. Maar er is mij niet bekend of dat ook onderzocht is met verschillende bekapmethodes en verschillende mate van beweging.



Ik begrijp niet zo goed waar nou de verwarring zit, het lijkt alsof we volledig langs elkaar heen praten . Bij die veel te hoge concentratie ben je al te laat.
Maar we hadden het over het voorkomen van nogmaals bevangen raken.
Als je een hartpatient hebt met een niet goed pompend hart en je spuit daar "gif" in de bloedsomloop, dan zie je dat op de foto, op die plaats blijft dat "hangen" en er komt te weinig zuurstof, dus te weing metabolisme op die plek.
Dat stroomt niet door en kan dus niet worden verwerkt in de rest van het lichaam. Dat hart is de "doos" hoef, de troep kan niet weg en verwerkt worden zonder goed te pompen. Het "doos" zijn maakt een hoef kwetsbaar.



Nou dat lijkt me niet. Van een uur stoppen met eten krijg je je redding niet.


O, maar dan heb je me echt helemaal verkeerd begrepen ,
bij 1: Je draait het om. Bij paarden die te weinig hoefmechanisme hebben (om wat voor reden dan ook, in mijn geval een combinatie van ondergrond en ras) is het soms nodig in de zool te snijden om te zorgen dat er voldoende hoefmechanisme is.
bij 2: mijn paard loopt prima in de wei en over glad hard, alleen niet over steentjes. Ik dacht dat je het algemeen bedoelde, dat het inderdaad zo is dat paarden die pijn hebben zelf niet zullen bewegen, maar als ze geen pijn hebben is het ook geen ramp wel in de zool te snijden.
En 3: Daarom ben ik er geen voorstander van,natuurlijk niet, ik had het over meer bewegen dat een paard kan helpen die ziek is, die moet je helpen, ondanks dat het soms wat minder leuk zal zijn...


nee dus, je hebt me verkeerd begrepen. Het compenseert de slijtage die op rotsachtige bodem waarschijnlijk wel zou plaatsvinden.



Abcessen zijn meestal een genezingsproces, waar slecht weefsel zit, moet dat opgeruimd worden.


Het moet alleen geen dogma worden...


Karin

Nick Altena schreef op maandag 1 mei 2006, 18:44:


Ja, in feite betekent het dat, plus het feit dat ze bevangen geweest is. Je vergelijk met een ijzer vind ik echter volkomen misplaatst.
Ik HEB haar alleen wel en geen rotsweiland en moet het ook nog eens doen met het gras dat hier groeit.
Als de andere optie is dat ik haar zolen niet snij, zij daardoor slechter gaat lopen, ik haar uit de kudde moet halen, geen graasgelegenheid geef, dan lijkt mij dat een nog veel mindere oplossing.


Je hebt gelijk, alleen is de situatie niet anders dan dat ie is. Of ik moet haar weg doen naar voor haar betere leefomstandigheden of ik moet 1.5 ha rotsbodem gaan aanleggen en hopen dat dat genoeg is en er ook nog wat gras tussen groeit om aan de graasbehoefte te voldoen. Dat is beide geen optie, als je dat niet erg vind......



Gelukkig maar, maar mocht je twijfelen aan mijn bedoelingen, mijn merrie heeft er niks van te lijden hoor, van dat snijden in de zool.En ze ligt er niet wakker van dat ze niet zo goed over steentjes kan als we naar buiten gaan en verder loopt ze uitstekend.


Welk eigenbelang? Ik heb er alleen maar veel werk van en veel zorgen om (gehad)
Je doet alsof ik het mezelf makkelijk maak door haar zool te snijden.



Laten we het er dan maar op houden dat jij het ook niet hoeft te snappen want je hebt mijn paard niet , als ik het dan maar snap


Karin

Monique Meijer schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:05:


Niet om te promoten maar allemaal zelf aan wervels, botjes en spieren ed te gaan manipuleren, maar wel zeer leerzaam zijn oa deze boeken:

-"What the horses have told me" van de fransman Dominique Giniaux (een welbekende bij alle osteopaten)
isbn 0-933316-07-0
-"The well adjusted horse" van dr Damiel Kamen
isbn 1-57129-063-x
-Over spieren en spierproblemen: in het engels: "beating muscle injuries for horses" en in het duits "muskelprobleme bei pferden" van Jack Meagher
isbn 3-275-00906-0

Gaan over hoe je problemen kunt herkennen en opsporen (en eventueel met eenvoudige technieken zelf kunt behandelen)


Karin

Huertecilla schreef op donderdag 20 juli 2006, 12:58:


Ik volg dit topic met belangstelling, maar eea is me toch niet duidelijk. Ik ken de malibaud zadels en camarque zadels, ze passen echter niet op mijn paarden.
Maar daarmee zeg jij dat ik dus die (solinski) weg niet kan volgen, want ik heb het paard (zadel) er niet voor? Mijn ketting heeft dus zwakke schakels ? Ook al wil ik dit nog zo graag, die (onafhankelijke, niet volgende) zit kan ik nooit hebben of leren?
Ook niet met de Orthoflex (waar jullie ook mee rijden), hetgeen toch een heel ander zadel is?

Kun je me, zonder meteen naar je genoemde boeken te verwijzen, want mijn boekenkast puilt al uit,
uitleggen waar die zit van jou het dichts bij komt? Penquit, Podhajsky, Swift, Hempfling, Deb Bennett of ?
Wil je de beweging van je bekken uitleggen in de verschillende gangen?
Want uiteindelijk gaat het daar om en misschien dat er dan een kwartje valt over waar jij het nou over hebt...wat is er nou zo speciaal aan die beweging?

Karin

Nick Altena schreef op zaterdag 22 juli 2006, 4:34:


Bij flexibele panelen leg je ook alleen het (uitstekende) paneel over de schouder, de vaste boom zeker niet!, zoals je met geen enkel zadel hoort te doen.

Wat HC, denk ik, bedoelt met de Malibaud, is dat hij het het beste HULPMIDDEL vind voor een correcte zit.
Hij maakt het alleen allemaal een beetje "mysterieus" door niet in te gaan op vragen en is blijkbaar ook niet in staat dingen in zijn eigen bewoordingen (anders hoef je niet steeds naar boeken te verwijzen) en rekening houdend met hoe verschillende mensen, verschillend kunnen leren, over te brengen.
Jammer HC... er zijn meerdere wegen naar Rome en niet iedereen hoeft Schusdziarra te lezen om het lampje te doen branden. Dat dit boek dat voor jou gedaan heeft hoeft niet te betekenen dat dat voor een ander ook zo geldt. Dat heeft niets met niet willen of domheid te maken zoals je dat wel vaak doet overkomen.

Wbt het zitten achter je zitbeenknobbels, dat is niet alleen anatomisch correct, het stelt je ook veel beter in staat om je onderste rughelft "mee te laten gaan" in de beweging. Op je zitbeenknobbels ontstaat er spanning.
Om goed door te zitten en synchoon te bewegen is flexibiliteit in en het loslaten van je onderste rughelft nodig.
De lange beugels, de plaats van ophanging en de vorm van de zit, stellen je in staat je liezen te openen en los te laten ipv te sluiten wat vaak gebeurt en wat ook weer spanning geeft.
Wat dat betreft zijn er goede en slechte zadels voor je zit, hetgeen ook afhankelijk is van iemands lichaamsbouw in combinatie met het paard, maar de Malibaud heeft echt het alleenrecht niet.

Over het synchroon bewegen, degene die dat nmm pas ECHT kunnen en ECHT kunnen dansen, zijn degene die geen signalen gebruiken voor tempo wisselingen of verandering van gang, maar dat weten te doen met hun centrum en vanuit hun bekken het tempo en de gang aangeven zodat het paard kan of eigenlijk wel "moet" volgen.
Daarmee zul je dus de precieze beweging en het ritme van dat paard "vooruit" moeten kunnen bewegen.

Karin

Spirithorses schreef op vrijdag 28 juli 2006, 8:35:


Het "systeem" van Hempfling zit wat ingewikkelder in elkaar dan dat van TT, heeft ook zeker niet alleen met het hoofd te maken.
En nee, niet zaligmakend, maar het kan wel maken dat mensen eerlijk naar hun paarden kijken als ze objectief! weten te kijken (en dat doen er maar heel weinig) en zien wat er is.
Ik moet zeggen, ik was er wat sceptisch over, maar ik doe de jaaropleiding bij Hempfling en heb hem tot nu toe met zo'n 15 paarden zien werken, dat zien wat er is, kan een wereld van verschil uitmaken.
En als je het gezien hebt, MOET je er wel in geloven

Karin

Christel Provaas schreef op vrijdag 28 juli 2006, 9:43:


Mensen zijn zelden objectief tav hun paard, ze kleuren hun plaatjes, ze zien wat ze willen zien en zien niet wat ze niet willen zien.
Het zien wat er is, is het herkennen en erkennen.

Karin