Huertecilla schreef :
>> Onnodig te vermelden hoe wij daarover denken.
>
> Hoezo onnodig Pien? Hoe dacht je daar dan over toen je deze
> afspraak maakte?
> Sorry hoor, maar dit wist je vanaf moment nul en was deel van
> de zaak. Daar moet je nu niet zielig over doen.
>
> Ik kan me heel goed voorstellen dat je het veulen bij de moeder
> wil houden maar dat wist je vooraf al en vind het verder gewoon
> onvolwassen want alles gaat gewoon volgens afspraak.
>
Ik merk dat het me vreselijk irtriteert HC, hoe jij nu weer met een belerend vingertje schrijft.
Waarom denk jij toch altijd dat je de wijsheid in pacht hebt, bah, wat irritant en al helemaal niet ondersteunend.
Kick je er soms op dit soort triomfantelijke opmerkingen te maken?
Hadden we een keuze? Bombita was er erg aan toe, helemaal verwaarloosd, vol eczeem, gek van de jeuk met een beenwond waar je echt akelig van wordt. Volgestopt met veulen om tenminste nog íéts op te brengen tot het moment dat de slachter kwam.
Op het moment dat je zo'n paard koopt ben je niet erg bezig met de dracht, dan is haar eigen genezing het belangrijkst.
We waren blij dat we iets voor dit paard konden betekenen.
Ja, het was van te voren wel de afspraak en als zo'n veulen nog in de buik zit denk je; ach, het zal wel loslopen, en waarschijnlijk hoeftie het niet. We hebben in dat hele jaar (dus de hele drachtigheid) dat we Bombita al hebben die hele man nog nooit gezien. Niks gehoord, geen mail, geen telefoontje, niks nada noppes.
Zelfs de koop van Bombita heeft ie niet eens zelf geregeld. Ik ken alleen zijn voornaam. Nu nog heb ik zijn nummer niet en heb ik via via contact met hem gelegd.
Het enige wat voor hem belangrijk was, was de kleur en als ze de voor hem verkeerde kleur zou hebben gehad, dan hadden wij het veulen kunnen kopen voor 600 euro, dat was de afspraak en daar hoop je dan op !!!!
Steeds ook zeiden wij dat we ons niet gingen hechten aan het veulen omdat het tóch niet van ons zal worden, nou, op het moment dat we haar zagen waren we volledig óm, en ik ben blij dat ik niet een of ander harteloos wezen ben die het geen zak interesseert en het veul met 4 maanden weg laat transporteren. Was je blijer geweest als ik dát gezegd had?
Ik ga niet zielig zitten doen, ik voel me ook niet zielig. Maar het heeft wel een emotionele kant, namelijk dat wanneer je zo'n veulen in je handen voelt en ziet hoe goed het de moeder doet, dat het schrikidee van een halfjarig veulen in het showcircuit je wel angst aanjaagt ja.
Want ik weet wat voor leven haar te wachten staat.
En ik denk dat het geen rare gedachte is dat je alles wilt doen om zo'n diertje daarvoor te behoeden.
Pien
Warboel
