leesvoer:
http://www.mensport.nl/pg_nieuws.html

Even naar beneden scrollen:

Kathryn Watts over voorkómen van hoefbevangenheid door juiste voedingskeuzes

Imme Petersen : Suiker, nee dank je

van lennep schreef op woensdag 6 september 2006, 10:06:


Ik snap het nog steeds niet: zowel bij de cursus natuurlijk bekappen als bij de strasserseminair is me verteld dat de hoeven elke dag vocht nodig hebben (modderbadje, of voetenbad ed). Ik lees hier op het forum voor het eerst dat dat achterhaald is en zelfs slecht zou zijn.

Waar is er meer info te vinden? Isabel, heb je dit misschien bij de studiedag van Pete R. gehoord? Ik zou hier toch graag meer van willen weten. Piet, Pien, Ilona en Frans: hoe wordt het in de cursus uitgelegd nu? (Mijn cursus is inmiddels bijna 2 jaar geleden)
Groet,
Tineke

Spirithorses schreef op woensdag 6 september 2006, 11:24:


Dank voor je antwoorden Pien. Het gaat er mij niet zo zeer om hoe je het zelf regelt met je paarden, maar meer hoe het in de cursus uitgelegd wordt.

Op het HN forum (waar het onderwerp eigenlijk thuishoort) heeft Isabel ook antwoorden gegeven. Wat ik graag zou willen hebben is een link naar KC Pierre of Pete Ramey waarin zij hun visie geven over vocht en hoeven.
Het hele gebeuren van natuurlijk bekappen in de totale context is toch gebaseerd op studies en ervaringen? Is er dan sprake van veranderend inzicht? In het cursusboek wordt er toch op gewezen op het belang de voeten vochtig te houden om uitdrogen te voorkomen (blz 33,38).
Ook in het boekje "een paardenleven lang gezond" van Strasser wordt er expliciet aandacht aan besteed.

Ik wil hier graag meer van weten. Wie heeft er leesvoer?

Groet,
Tineke

.

Isabel van der Made schreef op woensdag 6 september 2006, 20:15:



Hoi Isabel,

Ik denk dat je me niet begrijpt.

Ik kreeg de indruk dat er sprake was van veranderend inzicht. Naar mijn indruk was je stellig in je mening.

Dat wil ik gewoon weten. Ik wil graag van ontwikkelingen op de hoogte zijn.

Wat ik er vervolgens mee doe is mijn eigen verantwoording.

Groet,
Tineke

Isabel van der Made schreef op woensdag 6 september 2006, 20:46:


Voor jou misschien niet opzienbarend, maar voor mij wel. Er is geen sprake van opwinding, maar van verbazing bij mij. Ik heb dat veranderend inzicht nog niet eerder gelezen. Daar ligt mijn verbazing en daar wil ik gewoon meer over weten. Maar ik begreep dat je verder geen leesvoer over dit onderwerp hebt.
Groet,
Tineke

Nick

Dank voor het meezoeken Nick.

Saskia Kooger schreef op donderdag 28 september 2006, 23:52:


Hoi Saskia,

Over een paar maanden verhuizen we naar Portugal met de paarden. Mail me maar als ik je kan helpen.
Groet,
Tineke

Over een paar maanden gaan we verhuizen met de paarden naar Noord Portugal, naar de provincie Minho. We gaan wonen aan de voet van de Serra de Cabreira. In dit gebergte komen de Garrano's voor, de bergponies van Noord Portugal. Het leuke is dat deze ponies daar ook gewoon in het wild lopen. Ze hebben wel een eigenaar en worden tegenwoordig ook gechipt, maar ze lopen er dus vrij rond en moeten zelf hun kostje bij elkaar scharrelen. Van de zomer kwamen we al een kudde van 3 merries met een veulen tegen en onlangs opnieuw een merrie met nog een heel jong veulen.

Vorige week heb ik samen met mijn dochter en een gids een prachtige tocht van een aantal uren in de Cabreira gemaakt. Ik zat op een 18 jarige Garranoruin, mijn dochter op een kruising Andalusier/Engels volbloed en de gids ook op een Garrano.

Gelukkig spreekt mijn dochter redelijk goed Portugees (ik helaas nog niet), want ik zat stikvol vragen over de verzorging, hoefonderhoud enz.
De paden in het gebergte zijn eigenlijk alleen geschikt voor 4w auto's en mountainbikes, vol gleuven, keien en erg ongelijk. Mijn Garrano en de cruzado hadden allebei ijzers onder, de garrano van de gids niet. De verklaring was dat de paarden met ijzers voor de wagen liepen of aan draverijen meededen en de merrie eigenlijk alleen met de toeristen wat werk deed en vorig jaar een veulen heeft gehad. In de winter staan de paarden van de gids binnen. Overigens blijven de "wilde"Garrano's wel het hele jaar buiten.
Natuurlijk heb ik even onder de voeten van de ijzerloze Garrano gekeken. De voeten hebben hoge hielen, zijn wat cilindervormig, mooi concaaf, maar de straal was heel smal (gesneden?), met losse flappen en lag diep, dus droeg niet mee. Er stond soms een klein randje kronkelig steunsel.
De halfwilde Garrano's laten zich jammer genoeg niet zo gemakkelijk bekijken. Maar in het wild zijn de hoeven minder cilindervormig, maar lijken ook niet zo laag op de hielen. Dat ga ik nog eens beter proberen te bekijken in de toekomst.
Het viel me op dat alle drie de paarden zeer trefzeker liepen, zich niet verstapten op het zeer ongelijke terrein, ook niet als we er over draafden en zelfs galoppeerden. Bij afdalingen gingen ze uit zichzelf in stap, dat hadden ze zo geleerd volgens de gids.

De paarden worden niet vriendelijk behandeld; op het dorpsfeest waren ook wedstrijden harddraven en galop met oa. Garrano's. Dat gaat met sporen (tot bloedens toe), zweep, stangen met lange scharen en kinkettingen en ijzers. Daar werd ik goed beroerd van. Hopelijk tref ik in de toekomst nog een geestverwant van PN.

Overigens daagde de gids me uit om mee te doen op het dorpsfeest met de wedstrijden. Ik hou helemaal niet van die stress heisa bij wedstrijden, maar wie weet komt het in dit geval nog zover, maar dan zonder ijzerwerk en andere martelwertuigen en met mijn bodywarmer (of liever Tshirt) van Paard Natuurlijk!

Groet,
Tineke

Michiel schreef op zondag 1 oktober 2006, 18:52:


Leuk dat je dit opgezocht hebt, dat zijn ze dus. Overigens was de merrie die ik onlangs zag zwart met een bruin veulen. De meeste garrano's zijn bruin. Wat heerlijk als je daar zo je leven in vrijheid kan doorbrengen he?
Groet,
Tineke

Michiel schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 23:10:


Michiel, je hebt het al eeder over straalgroefdiepte/zooldikte gehad, maar ik kan het niet meer terugvinden. Kun je het nog eens uitleggen? Wat moet er gemeten worden en hoe? En wat zegt dat dan vervolgens?
Groet,
Tineke