Heb ik dan al die tijd verkeerd begrepen dat een paard de mens als leider moet gaan aanvaarden naast het verkrijgen van vertrouwen?


Nee dit wil ik zeker niet Pien... Ik vond die hoevenkrabber in zijn been om tot hem door te dringen dat ik zijn voet vroeg al belachelijk worden...


Wat bedoel je precies met 'te lange stralen' Pien? De dikte van het straal kussen te groot t.o.v. de zool/hoefwand, of dat ze te veel ruimte van de zool innemen? Bij Mike nemen de straalgroeven en het kussen wel 3/4 van de zool in beslag schat ik... En het maakt niet uit op welk benen hij moet rusten als hij er één op tilt.


Het is wel een Welsh Cob dus een koud bloed... Dat denk ik ook vaak: dat sommige dingen hem niet boeien, of hij vind het niet nodig... Zou dat dan kunnen?


Nee, het enige wat hij stelt is dat een Fase 4 zo overtuigend (hard?) moet zijn als voor het betreffende paard nodig is om te gaan reageren...


Mijn idee was dat hij op dat moment het niet nodig vond om te wachten en de leiding overnam... (weet hij veel dat onder een auto lopen niet gezond is!) Maar ik gok maar wat... Heb jij een idee?


Ik rijd hem direct al met trens en sporen... En zoals ik al uitlegde worden ze alleen gebruikt als hij door normale hulpen met zit, reins en been heen loopt. En zo subtiel als kan. Eigenlijk om te zeggen: hé Mike! Ik ben er ook nog!


Is dat wel zo? Mike is goed voorwaarts, en dus liggen mijn kuiten niet aan! Zoalang hij netjes de kant opgaat waar ik hem heenstuur wordt de trens niet aangesproken. Pas als ik een wending vraag komt mijn zit in actie, tegelijk een lichte kuit druk en een rein tegen zijn hals. Gaat hij hier dus dwars doorheen wat hij niet altijd doet pak ik contact met de binnen rein en komt er buiten een lichte korte druk van mijn western spoor bij... Afstompen zie ik eerder ebeuren bij manege ruiters en dressuur ruiters die aan één stuk door benen blijven geven in het ritme van de pas! Maar dit alles even terzijde: ik wil juist van een bit en sporen af!


Mee eens! En dat probeer ik ook! Maar als hij zegt: je bekijkt het ik ga links terwijl jij rechts vraagt of ik ga naar dat andere paard toe terwijl jij dat niet wilt moet ik hem toch zeker niet zijn zin geven lijkt me? Wat ik in bepaalde gevallen wel probeer is b.v. als hij niet wil halthouden hem afwenden in een kleine volte en het weer vragen. Reageert hij weer niet wederom en nu meerdere kleine voltes. En zo laat ik hem steeds langer werken tot hij bedenkt dat halthouden toch veel fijner is. Een soort psychologische oorlogsvoering dus. Tot nu toe werkt dat ook. Is dat een alternatief hoe jij het zou doen?

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 8 september 2006, 12:55:


Nou die pindakaas laat ik dus maar zitten! Eet hij zijn staart nog op ook!!! Nee ik heb toch maar een spuitfles anti-klit gekocht. Eens kijken of zo'n klit er dan sneller uitzakt...

Nick Altena schreef op maandag 11 september 2006, 20:44:


Okeeeee.... Maar als we nu een lekker ritje door het bos of langs het strand willen? Het 'paard' dan maar op een aanhanger achter een auto aan en er op gaan zitten!!!

Spirithorses schreef op dinsdag 12 september 2006, 0:48:


Heb ik ergens al eerder verteld in dit topic maar ook Mike komt naar me toe als hij in de wei staat te eten en als hij zoals gisteren niet al direct naar het hek komt als hij me aan ziet komen hoef ik het hek maar te openen en een fluitje en zijn naam laten hem ook naar me toe komen... Het streelt niet mijn ego maar net als Pien denk ik dan toch dat hij ondanks de fouten die ik in onze relatie maak het leuk/interessant vind om met mij mee te gaan...

En dat rekening houden met wat Mike graag wil doe ik ook al zo lang ik hem heb, maar het moet op zo'n moment wel kunnen... Zo stond hij bij de vorige stal 's winters 's nachts in een buitenbox en overdag in een paddock (met hooi). Bij onze huidige stal komt hij samen met maatje IJze in een schuilstal met uitloop en misschien komt er nog wel een paard bij. (Yippie weer een stapje dichter bij natuurlijk!) Op onze weides in Noordholland kun je nu éénmaal geen paarden in de winter laten lopen...

In de winter ga ik als afwisseling op het kuil en hooi daarom i.p.v. 'werken' ook heel vaak met hem de dijken langs om hem te laten grazen. Ik was bij de vorige stal de enige die dat deed. Misschien bij deze ook wel...

Ook weet ik dat hij graag in een gemengde kudde staat hij als leider met een leidmerrie om de kudde 'te beheren'. Helaas wisselt de samenstelling op een pension stal nog wel eens... En dit jaar staat hij nog alleen met IJze, ook een ruin, maar volgend jaar kan daar als het goed is verandering in komen. We gaan dan bekijken wie er bij kan staan. Ik denk dat hij daarom altijd zo gericht is op andere paarden die hij ziet staan. Ook de Appaloosa hengst van de eigenaresse van stal vind hij erg interessant en andersom ook. Nou staat die hengst ook in de wei zonder soortgenoten maar met een hangbuikzwijn en wat geiten maar ook bij hem zie je die interesse voor alles wat paard is...

Ook de twee merries van de eigenaresse die inmiddels allebij een veulen hebben vinden Mike van begin af al interessant als ik met hem langs kom. In een gemengde kudde heeft Mike ook dekgedrag en vertoond zowiezo nog wat hengsten manieren. Is erg mouthy b.v. Kan staan schetteren of loopt naast me te 'prancen'.

Bij de vorige eigenaar heeft hij meestal alleen gestaan. Ook wel bij de shetland merrie die ze hadden maar niet altijd.

Toen hij bij de vorige stal voor het eerst in de kudde kwam was het denk ik echt feest voor hem! De toenmalige leidende 19 jarige merrie werd zijn vriendin en hij de leider. Dat is daar zo gebleven ook al kwamen er andere ruinen bij. Trouwens ook toen kwam hij naar me toe als ik buiten naar hem toe liep om iets met hem te gaan doen... Maar toen ging zijn vriendin weg met baasje... Dát bedoel ik met nadeel van wisselen van samenstelling in de kudde op een pension. Maar daar kan ik helaas niets aan doen...

Maar wat zegt dit alles samen met de 'problemen' dan echt over onze relatie saampjes? Misschien 1/2 om 1/2 goed of zo? Maar nog niet helemaal? Dat vind ik zo moeilijk beoordelen...