Anita schreef op zondag 12 november 2006, 4:49:


Hallo Anita,

Meen me te herinneren dat ik ook vorige keer op je vraag gereageerd heb met het verhaal van onze fjord Froukje.
Het gedrag wat jij bij je ruin ziet is voor mij heel herkenbaar. Met Froukje maak je ook heel moeilijk contact. Ik heb haar vanaf dat ze 6 jaar oud was, inmiddels is ze 21. Froukje heeft zich al die jaren verzet tegen wat er ook met haar gedaan werd. Bokken, bijten, schoppen naar andere paarden, ze heeft altijd van alles verzonnen om onder welke vorm van dwang ook uit te komen. Het maakte niet uit wie haar reed, heb er verschillende ervaren en minder ervaren ruiters op gehad, mede door het feit dat ik zelf een aantal jaren niet heb kunnen rijden. Het enige wat ze op een gegeven ogenblik wel leuk leek te vinden is aangespannen rijden, vooral in het span, maar ook dat heeft heel moeite gekost in het begin.
Vorig jaar oktober ben ik begonnen met natuurlijk bekappen. Daar ze in het begin heel gevoelig liep, ben ik veel met haar gaan wandelen. Dat bleek ze erg leuk te vinden. Op die manier heb ik een heel andere band met haar opgebouwd. Van het voorjaar ben ik weer begonnen met rijden. Dit leek eerst heel goed te gaan, ze was heel gewillig, beet zelfs niet meer met opzadelen. Daarbij kwam dat ik ook bitloos ben gaan rijden en daar geeft ze duidelijk veel minder verzet op dan op een bit. Na een paar maanden begon ze toch weer te rebelleren, werd ook weer heel sjagrijnig met opzadelen, ging ervandoor langs de weg, wou vaak niet van het erf af en werd dwars met opstappen, kont in de lucht, etc. Zelfs met bekappen beet ze me enige weken terug zeer onverwachts in mijn hoofd.
Ze staat nu alweer een aantal weken stil, omdat ik zelf niet kan rijden. Ik merk nu dat ze weer plezieriger in de omgang wordt. Ze krijgt belangstelling voor me, geeft vanzelf haar voeten met bekappen en werkt veel meer mee. Ik denk dat ik met het rijden dus op de één of andere manier toch teveel druk op haar heb gelegd en ga dus nu proberen uit te vlooien wat ik wel en niet met haar kan doen om te voorkomen dat ze weer zo in het verzet komt.
Zodra ik zelf op de been ben, ga ik weer met haar wandelen, dan weer eens erop zitten en vooral heel goed op haar letten.
Klikkeren heb ik overigens ook met haar geprobeerd, maar dat werkte niet bij haar, werd ze ook heel boos om. Maar dat kan ook komen omdat ze al zo oud is en moeilijk nieuwe dingen aanleert.

Verkopen is bij mij nooit een optie geweest. Ten eerste omdat ik mij altijd enorm verantwoordelijk voel voor de dieren die ik heb, ten tweede omdat ik het een ander niet aan wilde doen hem/haar met een zo "moeilijk" paard op te zadelen.

Misschien moet je met jouw ruin ook eens proberen minder druk op hem te leggen, kijk heel goed wat hij wél leuk vind (er moet toch wat zijn) en bouw dat dan langzaam uit.

Groetjes, Els.

Anita schreef op zondag 12 november 2006, 17:55:


Hallo Anita,

Jammer dat je je ook door mij aangevallen voelt. Met het verhaal van Froukje probeerde ik duidelijk te maken, dat je niet de enige bent met een dergelijk probleem. Helaas heeft niemand mij ooit een oplossing gegeven (en internet heb ik net een jaar, dus ook geen forum...). Het enige advies dat ik ooit heb gehad is: verkopen dat kreng! Verder veel de zweep erover en dwingen te doen wat ze móest doen. Dit heeft al die jaren dus niet geholpen.
Nu, mede door het forum en de site van PN, begin ik door te krijgen dat het juist het dwingen is wat Froukje niet aankan. En dus doe ik weer een heel aantal stappen terug. Niet erop, eerst weer ernaast en langzaam opbouwen. Dat was ook het advies wat ik jou gaf. Zoek iets wat je paard wel leuk vind, ga met hem voetballen van mijn part (kan ook met klikkeren) en kijk dan verder wat je wél met hem kunt doen. Dat kost je niets, hoogop kan je het boek van Inge Teblick aanschaffen hoe het klikkeren in zijn werk gaat of eens een keer een clinic van haar bezoeken. Bij Froukje werkt het klikkeren niet, maar dat zegt helemaal niet dat dat bij jouw paard ook het geval is, hij is immers veel jonger.
Voor mij is het juist een uitdaging om uit te vinden hoe ik wel met Froukje om kan gaan, hoe oud ze ook is. En zo heb ik er nog één lopen, hoor, superbange Willem van 5, kan ik ook nog steeds niet op rijden. Maar het is maar net wat je met je paard wilt doen, als je móet rijden, werkt het met dit dier dus duidelijk niet.

Groetjes, Els.

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 10:04:


Hier sluit ik me helemaal bij aan. Het was niet mijn bedoeling om Anita in de verdediging te dringen. Wilde alleen aangeven dat verkopen voor mijzelf nooit een optie was geweest. Anita geeft nu ook aan dat ze in geval van verkoop eventueel aan de slager zit te denken en dat lijkt me wel héél rigoureus. Dan liever voor slachtprijs verkopen aan iemand die het nog wél met dit paard ziet zitten.
Herinner me ook nog de reactie van Eva Saegerman, toen Anita de vraag enige tijd geleden ook al stelde. Zij heeft ook een niet al te gemakkelijke fjord gehad, die ze verkocht heeft aan een ander meisje, omdat ze het er zelf niet mee redde. Nu bij de ander doet het paard het wel goed. Laat er dan toch hoop en begrip blijven voor het dier!

Groetjes Els.