Spirithorses schreef op woensdag, 26 mei 2004, 22:20:
>
>
> Egon:
>> Een punt nmm is wel dat "hengsten" niet anders is dan andere
>> paarden, alleen val je sneller door de mand.
>
> Pien : Dit ben ik niet met je eens, een hengst zal veel langer
> dorgaan om zijn leiderschp op te eisen dan een merrie of ruin.
Ja dat zeg ik, in andere woorden...
Maar wat betreft merries zou ik maar niet altijd te zeker zijn. Daar ken ik er wel van waar ik liever niet eens bij in de buurt kom... (kán wel, maar als het niet hoeft... zijn uiteindelijk de mijne niet)
> omdat hij niet gesocialiseerd is. Wel eens een hengst gezien
> die ondanks het aftrapen van de merries, blijft doorgaan met
> zijn achtervolgingen, met alle gevolgen van dien? Zo erg dat wij
> een dierenarts moesten laten komen.
Ja wel eens gezien. Hier ook 1maal gehad. Dan moet ie toch wel eerst door mij heen hoor. Dat wordt dan onontkoombaar een partijtje kung fu, maar mijn grote voordeel naar mijn indruk hier is dat ik al hengsten heb. Die spatsen zijn dan minder nodig. Alleen maar de jongens uit elkaar houden en mijn fav. hengst consequent steunen.
>
> Vandaag kwam hij klaar toen ik, voor de allereerste keer op zijn
> rug zat. Ja, sorry hoor, waar was hij nou mee bezig ? Met mij
> of met de merries die ik buiten zijn zicht/reuk had staan.
> Inderdaad : ZEER GEFRUSTREERD !!!!
Toch fijn voor hem? Daar zou ik acuut geprobeerd hebben gebruik van te maken.
>
> Ik zou zeggen : Kom hem maar met eigen ogen bekijken. Vandaag
het is zo'n roteind weg...
> was hij overigens een doetje, ik heb echt voor de allereerste
> keer op zijn rug gezeten, het was fantastisch, hij gedroeg zich
heel klaarkomend
> heel keurig. Weet je Egon : Die band tussen hem en mij is super.
> Het is alleen een hormonenkwestie, dat maakt het geheel juist zo
Iedere vent loopt zijn p*k achterna - dat kun je toch wel sturen in plaats van blokkeren?
En ik begrijp je veiligheidsprobleem op een bedrijfje wel, maar dan hou je hem toch als "persoonlijk paard van de baas" als het wel tussen JULLIE klikt? Of mis ik iets?
Groeten, Egon
Warboel
