Spirit schreef op vrijdag 8 december 2006, 9:23:


Wel , toen we hier kwamen wonen was er al 10jaar niks aan onze velden gedaan en hadden er ook gedurende die periode geen beesten opgestaan, dus hebben we alles laten hooien en we hadden 250balen , stevig geperste van rond 20kg . Dit is zeer weinig voor een hectare zei de boer me toen en ik moest volop bemesten volgens hem !!!!Het waren bijna allemaal schrale , fijne grassoorten en de paarden waren er gek op dus heb ik gewoon niks gedaan en wisselen we nu van weides. De boer waar ik nu hooi van koop heeft een stuk natuurgebied in pacht waar een broedplaats is van watervogels , hij bemest zelf niet en hij haalt 450 balen van 1 hectare. Het is ook prima langstengelig, grof hooi . De hoeveelheid hooi hangt dus sterk af van de manier van bemesten . Als je het zelf met de zeis wil afdoen zou ik zeggen begin al maar te oefenen (op je rozenstruiken of heb in Spanje op één lente zo 5 hectare afgedaan met 4 man (berghellingen)dat is pas werken se en van je rugje mag je al helemaal geen last hebben dan . Zeisen alleen voorr de echte echte NH'ers

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 december 2006, 12:45:


Zeg maar wat ik me nu afvraag ofdat jullie beide nu ervaring hebben met paarden die ECHT moeten werken en dan bedoel ik geen wandelingetje van een uurtje of drie of enkel uren les/dag in de bak ? Je kan er niet rond dat een paard /mens /dier dat op een bepaald moment zo ver wordt gedreven in zijn arbeid (topsport) dat zijn lichaam via de natuurlijke weg Hooi , gras , boterhammetjes , spek <met eieren Niet of onvoldoende de benodigde bouwstoffen om zijn lichaam op peil te houden kan binnenkrijgen . Paarden die in de wereltop van de endurance/rensport staan worden dagelijks interval getraind , met doorgedreven duurtraining op vaste tijdstippen ,. Zo'n paard zal nooit of te nimmer voldoende hooi , mineraalblok en gras binnen kunnen krijgen om zijn reserves aan te vullen of hij zou zijn eet en digestiefsysteem moeten kunnen versnellen . Daarentegen een drachtige merrie die zowiezo geen arbeid moet verrichten wordt dikwijls supplementen bij gegeven terwijl dit dier met afwisselende grasmat , kruiden en hooi dan weer prachtig in haar vel kan staan !! Ervan uitgaande dat de meesten van jullie paarden meer op de weide staan dan bereden worden zullen er niet snel tekorten ontstaan indien graasweides echt afgestemd zijn op de paarden en hooi voldoende voorhanden is. De test is eigenlijk makkelijk te maken voor iemand als jullie die toch (enigzins) proffesioneel met paarden bezig zijn. Stel een trainingschema op voor enkele van jullie paarden voeder hen op een *zo natuurlijke mogelijke manier* en neem bloed af voor en na de periode van training + 3maand minstens . Doe dan het zelfde met bijvoer en kijk of er iets substantieels verandert ! Hier doet Ilias ongeveer 40km per dag met mij , (hij staat op de foto album) aan een redelijk hoog tempo dat hij meestal zelf kiest hij kan makkelijk 2Okg hooi per dag aan , de andere drie halen nog de helft niet . Toch zien ze er allemaal goed gezond uit !
Leg na de testperiode dan mekaars resultaten naast elkaar en vergelijk .

Wil schreef op vrijdag 8 december 2006, 10:53:


Zo e baaleke van 45 kilo HOE steek je die de hooizolder op of ben jij 1M80breed in de schouders Wil (kerel)

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 december 2006, 13:33:


Geef jij Illias nog iets bij, of rent hij zijn daaglijkse

Wel mijn graadmeter is vooral de textuur van zijn huid en vacht en zijn oogopslag en mentaliteit, zolang hij blinkt als een spiegel en niet vermagert is er volgens mij niks aan de hand , er staat een foto van hem op fotoalbum , wezen jullie nu eens de rechter en jury . Is hij te mager ?Te dik ? Kijk ook eens hoe hij van Spanje naar hier kwam ! Hij krijgt volop hooi/gevarieerde grasmat en één schep (5OOgr) Quattro door zijn hooi gestrooit . Die 4Okm duurt ongeveer 3,5u /dag . Let wel op zijn tempo , ik leg hem niks op. Dit betekend 2Ou etensduur indien nodig .

De giftige planten.

Giftige planten zijn planten waarvan het innemen van een betrekkelijk kleine hoeveelheid zaad, wortel, blad, stengel, vrucht of sap inwendige of uitwendige schade kan toebrengen aan het organisme. Deze omschrijving is met opzet zeer vaag en breed gehouden. "Een betrekkelijk kleine hoeveelheid" dient om te vermijden dat bijvoorbeeld appels, pruimen en abrikozen als giftige vruchten worden bestempeld. Zoals bekend zijn deze vruchten niet ongezond, maar toch bevatten hum pitten zeer geringe hoeveelheder van een blauwzuurverbinding (cyanogeen glycoside). Zou men veel van deze pitten eten, dan riskeert men blauwzuurvergiftiging.

De giftigheid van planten wordt bepaald door de giftige bestanddelen. Aard en schadelijkheid van deze giftige stoffen kunnen voor elke plantensoort veriëren, evenals hun aanwezigheid in de plant. Bij bepaalde soorten komen toxische producten in de gehele plant voor, bij andere zijn zij geconcentreerd in één of meer delen (bijvoorbeeld bessen, bladeren, wortels). De giftigheidsgraad van een plant is mede afhankelijk van haar standplaats (onder andere de hoogte), klimaatsfactoren (zoals licht, warmte, vochtigheid), groeiseizoen, bodemsoort, bemesting, plantenvariëteit en ouderdom. Sommige planten zijn onschadelijk tenzij zij met schimmels zijn besmet.

Wat de gevoeligheid betreft speelt een groot aantal factoren een rol. De leeftijd van het slachtoffer is belangrijk. In het algemeen geldt: hoe jonger, hoe gevoeliger. De specifieke reacties van de individuen die met giftige planten in aanraking komen zijn uiteenlopend. De toestand van het giftige plantenmateriaal (gekookt, gedroogd, gekauwd of geplet) is eveneens belangrijk, want sommige stoffen komen pas vrij na kauwen of pletten, terwijl andere na koken drogen of verhitten juist ongevaarlijk worden. Zo zijn ra uwe bonen giftig, gekookte bonen helemaal niet.

De verschijnselen die door de giftige planten worden veroorzaakt, kunnen variëren van lichte aandoeningen van het maag-darmkanaal, tot zeer ernstige verschijnselen die tot de dood leiden, vaak door hartstilstand of door verstikking. De kentekenen zijn uiteenlopend zoals: zweten, speeksel op de mond, koliek, koorts, diarree, verstopping, krampen, gezwellen op de huid,...

Wanneer een paard vergiftiging oploopt moet men onmiddelijk de veearts raadplegen en trachten het paard rustig te houden. Men mag zeker niet gaan rondstappen om de circulatie van het gif tegen te gaan.

Of giftige planten in de praktijk ook werkelijk gevaar zullen opleveren is in veel gevallen afhankelijk van hun smaak en geur. Scherp smakende verse boterbloemen worden doorgaans niet in grote hoeveelheden gegeten. Veel hangt ten slotte af van de dosis gif.

Velen zijn er van overtuigd dat dieren instinktmatig welke planten zij wel en niet kunnen eten. In de praktijk blijkt dit echter niet altijd het geval te zijn. In de wei eten paarden bijvoorbeeld niet het zeer giftige Vingerhoedskruid of Herfsttijloos, zelfs niet als deze planten op grote schaal voorkomen. De reden is hun afstotende geur en smaak. Komt Vingerhoedskruid echter in het hooi terecht, dan verdwijnt de geur en verliest de plant zijn scherpe smaak, maar behoudt wel zijn giftige eigenschappen. Voor dieren is er dan geen beletsel meer om het hooi te eten, met alle gevolgen van dien. Sommige dieren hebben een andere smaak dan de rest. Voor hen is er geen enkele rede waarom zij geen Herfsttijloos niet zouden eten. Veranderende omstandigheden kunnen aanleiding zijn dat dieren van de ene op de andere dag hun eetgedrag ten aanzien van giftige planten gaan wijzigen. Weidepaarden lusten normaal geen boterbloemen, maar als de graasweide met bepaalde onkruidverdelgende middelen is behandeld kan het gebeuren dat de dieren wel boterbloemen lusten. Paardestaarten worden ook maar zelden gegeten, tenzij voedselschaarst optreedt.
Uit het eetgedrag kan de giftigheid van planten voor paarden dus niet met zekerheid worden vastgesteld.
Planten die giftig zijn voor paarden hoeven dat nog niet voor andere dieren te zijn. De zeer schadelijke bessen van de wolfskers worden door konijnen en sommige vogels en konijnen zeer op prijs gesteld, zonder dat zij vergiftigingsverschijnselen vertonen. Eikels zijn giftig voor paarden, maar vogels blijken ongevoelig voor de giftige stoffen en voor varkens zijn eikels zelfs een gewaardeerde voedselbron die een eerste-kwaliteit speklaag oplevert.
Zowel ter bescherming van zichzelf als van zijn paarden beschikt de mens slechts over één middel om giftige planten te herkennen: kennis.

En dan zie ik lijnzaad op de 2e plaats staan in de lijst van giftige stoffen ????In elke bijvoer zit lijnzaad of olie . ??????

http://users.pandora.be/Gerbert/paarden/Verzorging/Voeding/Gifplanten.html

Liesbet schreef op vrijdag 8 december 2006, 17:20:


HMHMHM ben ik mee akkoord maar ervan uitgaand dat we proberen paard zijn "natuurlijke"voedingsgewoontes zo goed mogelijk te benaderen !! Waarom dan iets integreren in bijna elk voer dat initieel giftig was voor het paard ? En zijn al die verhaaltjes over lijnzaadolie dan niet in het leven geroepen om een goedkope grondstof in het voer te verwerken om zo de verhouding verkoop/kostprijs te optimaliseren ? Wat voor een gunstig effekt heeft eigenlijk lijnzaadolie op een paard dat een andere olie afkomstig van een plant die niet giftig "was" voor het paard ook niet zou hebben ?

Liesbet schreef op vrijdag 8 december 2006, 17:42:


Yep, wel juist DAAROM vraag ik het ! Ik denk niet dat er iemand een idee heeft waarom lijnzaad olie gebruikt wordt in voeder . Toch niet als je mijn bovenstaande vraag meeneemt in de discussie . Enneuh diegene die daar schrijven zijn dezelfde als hier , toch ?

van lennep schreef op vrijdag 8 december 2006, 18:14:


Het is één van de mogelijkheden maar vanuit een giftige plant voor het paard ? Wie is DAAROP gekomen ? Maw wie gaat er lijnzaadolie onderzoeken om te kijken of het niet in paardevoer kan gemengd worden als het niet is uit winstbejag ?

Nils Vellinga schreef op vrijdag 8 december 2006, 19:38:


Nee t'is spotgoedkoop

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 8 december 2006, 19:39:


JA , is ook zo maar WAAROM een produkt distilleren uit een giftige plant voor het paard ? Welke eigenschappen heeft lijnzaadolie dat andere olien ,die van nuttige planten voor paarden zouden komen , niet hebben ?