linda lou schreef :

De DA is vandaag geweest en Puck is weer hoefbevangen.
Ik weet zeker dat ze dat niet was toen ze twee weken geleden bij ons kwam en de DA legde het zo uit dat stress (nieuwe omgeving) het kan triggeren wanneer een paard eenmaal chronisch hoefbevangen is.

Was blij te horen dat hij helemaal achter ons beleid staat en hij vond de hoeven er ook niet slecht uitzien voor een zo eeuwig hoefbevangen paard. Duidelijk waren echter wel de kleine puntbloedinkjes in de witte lijn te zien. Hij zei letterlijk dat de hielen laag moeten en het paard op de straal moet lopen (weet natuurlijk niet of hij stiekem heeft zitten meelezen op deze site).

We hebben bloed bij Puck geprikt; oa leverwaardes, nierfunctie, bloedsuiker bloedplasma en magnesium. Vrijdag horen we meer en hij wil met ons meedenken wat een stofwisselingsaandoening betreft.
Nu krijgt Puck ontstekingremmers en pijnstilling en aanstaande dinsdag gaan we röntgenfoto's van de hoeven maken, want we willen zien hoe het daarbinnen uitziet. Verder is er even niks wat we kunnen doen, behalve Puck op zachte ondergrond neerzetten, van het gras houden en sober en gelijkmatig voeren om geen insulinepieken te creeren (trema doet het niet).

Afgaande op de röntgenfoto's van 6 jaar geleden die gemaakt zijn in de kliniek in Someren waarbij HKO werd geconstateerd zei de DA dat hij geen enkel teken van HKO kan zien op deze foto's en we hebben goede hoop dat ze dus geen HKO heeft. En weer merk ik het natte vingerwerk en de verschillen in interpretatie tussen DA´s onderling want deze DA zei dat de meeste paarden in NL en B zo´n foto´s hebben en dan zouden ze allemaal HKO hebben.

Ik houd jullie wel weer op de hoogte,
groet, Pien

Cedric Coucke schreef op woensdag 28 maart 2007, 21:27:


Bij googelen op Buscopan kwam ik dit artikel tegen: http://www.vhiver.nl/VH_artik/2003_06/Koliek%20bij%20het%20paard%20deel%202.doc?PHPSESSID=9efc3925ebbbe6d956cf80857ecac8ad

Interessant is te weten dat de paarden tegenwoordig wél weer mogen rollen bij koliek, soms is dat zelfs beter, lost het zich vanzelf op en gaan de organen weer terug op de plek.
Helaas hebben wij ook al de nodige koliekgevallen meegemaakt (ook een dodelijk geval van een veulen dat plastic gegeten had), de laatste was Winner die vorig jaar in de kliniek aan de morfine gelegen heeft.

BD heeft al een paar keren koliek gehad vanwege haar hengstigheid, een paard dat een eisprong heeft kan dus ook (lichte) koliek hebben.

Hier spuiten de DA's standaard spierontspanners, maar ook pijnstillers bij koliek (en dan noemen ze dat krampopheffers), ik heb eerlijkgezegd nog nooit meegemaakt dat dat niet zo gedaan werd.
Moet er ook bijzegen dat ik op zo'n moment volledig vertrouw op het oordeel van een DA, ik durf dan geen risico te nemen om discussie aan te gaan als een paard zo ziek is.

Enne, Muguet : Ieder paard kan koliek krijgen, ook paarden die dag en nacht buiten gehouden worden, alleen maar hooi eten of wat ook.
Je probeert risico's zoveel mogelijk te verkleinen, maar koliek zit in een klein hoekje, helaas.

Pien

Piet schreef :Maar toch is het frustrerend

Achteraf gezien was er bij de meeste koliekgevallen die ik meegemaakt heb wel een oorzaak op te noemen.

Spirit heeft zich op een dag te goed gedaan aan een berg oude halfverrotte weggooivoederbieten, twee uur later was het kassa, Winner heeft op een dag een hele berg tarwestro naar binnen geslokt en dat kwam omdat we altijd hooi geven nadat de paarden van de weide komen, die dag (nog) niet dus is hij maar aan de net opgetrooide stalbedekking begonnen, BD had al twee keren koliek door een eisprong en Fenja is na een hele week lijden overleden aan koliek doordat ze plastic van kuilgras te pakken had gekregen.

Pien

e m kraak schreef:

Maar als je paard al 8 uur gruwelpijnen heeft door de koliek wordt het tijd voor zwaardere maatregelen: Morfine ofzo en hups, naar de kliniek, toch?!
Ik durf maar héél weinig zelf aan bij koliek, het gaat zó snel verkeerd....
Pien

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 29 maart 2007, 8:42:


:>> Hier is een soortgelijk verhaal


En wat minstens net zo triest is, is het feit dat ze met zo'n hengst gewoon blijven doorfokken. Stel dat hij die genen door blijft geven zoals in Mazirs bloedlijn....
D'r wordt me weer wat rondgeklooid met paarden hoor , de afgelopen dagen meerdere voorbeelden van mogen meemaken.
Hoera aan al die paardenkenners....

En de TweedeKans paardenaanvragen strómen werkelijk binnen.

Nog iemand geïnteresseerd in "afgekeurde sportpaarden, 'dominante' ruinen, paarden met HKO die wegmoeten want eigenaar kan niet verder in de sport en wil een andere hebben, veulens van 1,5 jaar zonder bot in de knie (oh nee, die laatste gaat niet door want het veulen wordt draagmoeder, sorry....)" Sjonge jonge jonge, om te huilen....
Oja, toen dwe vorige eigenaar Puck 8 jaar geleden voor best wel veel geld werd gekocht had ze bij de koop röntgenfoto's waarop een gezonde hoef te zien was. Toen eigenaar vervolgens begon te dokeren en nieuwe foto's liet maken bleken de eerste foto's helemaal niet van Puck te zijn....

Is de week al voorbij of moet ik nog positief en aardig blijven ?....

Pien

Conrad van Pruijssen schreef :

Erg interessant, Conrad (Michiel) wat ik hier lees.
Ik heb zoals je weet ook mijn eigen mening over "Goiing With".
Conrad, zou jij voorbeelden kunnen aangeven die voor jou helemaal 'goiing with' zijn, met stadia 1 en 2 als basis.
Pien

Anita schreef op donderdag 29 maart 2007, 17:11:


Ja, het feit dat Mazirr is grootgebracht met de fles is één reden.
De andere reden is dat hij verstoken is gebleven van sociaal contact met andere paarden, dat komt ook doordat hij zonder zijn moeder overal werd weggejaagd door de andere paarden. Hij is toen door mensen opgevoed en heeft veel gemogen, téveel, en werd daarin niet voldoende gecorrigeerd.
Als een veulen tegen je opspringt kun je daarom lachen, maar als datzelfde veulen 500 kilo weegt en een heel stuk groter is dan is het niet meer zo leuk.

Mazir snapt werkelijk niet dat je hem van je wegduwt/jaagt als hij tegen je op wil springen, voor hem is dat een heel gewoon gedrag en hij wordt boos wanneer wij aangeven dat wij daar niet van gediend zijn.

En vervolgens bleek ook nog eens dat hij erfelijk belast is met een toch wel behoorlijk agressief en self-destructive gedrag.

Pien

Esther schreef :

Ik weet ook niet wat daar precies gebeurd is en ik moet afgaan op verhalen die ik weer hoorde van de mensen die Mazir toen kenden en meemaakten.
Wat ik weet is dat hij als veulen van twee weken oud overal verjaagd werd door de andere paarden, zijn moeder was toen al dood. Misschien dat paarden in de natuur ook zo'n veulen verstoten omdat het geen overlevingskans heeft en roofdieren aantrekt, ik weet het niet. Ik weet niet of je dit kunt vergelijken met de natuur.

Ik weet dat C, die hem dus zijn eerste half jaar heeft opgevoed, met hem aan een lijntje de wei inging en uren met hem doorbracht daar. Toen al was hij bang van andere paarden en durfde hij zonder mensen geen stap te verzetten, op zijn minst ook al opmerkelijk te noemen.

Er is ook verschil tussen hoe merries onderling met veulens omgaan. Fanny die zelf al 5 veulens had konden wij niet samenzetten met veulens, wat raar was, terwijl BD een veulenpikker is, die schuift ze het liefst onder d'r eigen uier in....

Esther schreef :


Waarschijnlijk....Nee, geen enkel paard was aardig tegen hem.
Zoiets vormt natuurlijk ook he. Mazir zelf reageert ook altijd gelijk hartstikke panisch als er andere paarden bij hem in de buurt komen, terwijl hij als je op hem zit eigenlijk prima is met andere paarden, hij durft ze zelfs in de kont te bijten. Sinds vandaag is hier een nieuw paard en die was nogal wat druk vanmiddag, het hele spul in beroering en aan de stuiter. Mazir is dan weer zo vreselijk in paniek dat het zielig is om te zien.
Ehh.... de andere paarden stonden in de paddock naast hem.

Wat Fanny betreft : Bij haar denk ik dat het eerder een frustratie was. Toen wij haar kochten van de paardenmelkerij was nét haar veulen afgespeend en je kon zien dat ze er verdriet om had. Ze reageerde dat af op Spiritje die toen nog heel klein was, ze vloog vaak uit naar hem en zat hem dan achterna in de paddock.

Fanny woont nu bij Chantal (Sky) en ik denk wel dat dat nu een stuk beter gaat. Waar ze nu is zijn veel minishetten en in het begin vond ze daar ook niks aan, nu gaat dat een stuk beter, heb ik begrepen.

Groet, Pien

Liesbet schreef op donderdag 29 maart 2007, 20:24:


Knap wel ja, maar ik vind het te gekunsteld.
Te vermenselijkt en tézeer aan de mens aangepast.
Zou ik nooit willen met mijn paarden.

Pien

Sky schreef op donderdag 29 maart 2007, 22:52:


Dat is het ook!
Holly's laatste veulen is Spirit, er komen er bij haar geen meer.
Spiritje en zij hebben een heel jaar samen gelopen, ook omdat wij het verlies (door spenen) van Holly's vorige veulens zo wilden compenseren.
Ik denk wel dat dat gelukt is. Holly is zo'n zorgzame moeder, en nog steeds lopen zij en Spirit regelmatig samen en zoeken wij mekaar altijd even op waarbij zij weer in die liefdevolle moederrol gaat (en hij weer heel even veulentje wordt).