e m kraak schreef op zaterdag 7 april 2007, 19:19:


Ja, de mijne is (lichtjes) begonnen. Haar staart een beetje en een al een kale plek in haar manen.
In het begin van het seizoen probeer ik het een beetje te beperken door er iets op te smeren. Dat was ik al een paar weken aan het doen. Maar nu is ze bijna volledig uitgeruifd en sinds gisteren heeft ze haar deken weer aan.

En wat die muggen aan de buik betreft: Ik zie haar inderdaad veel naar haar buik sjotten. Maar ik dacht dat ze gewoon jeuk had aan haar uier. Ik zag geen vliegjes of mugjes. Ik zal er toch eens opletten. En als ik er zie, die buikflap er ook maar aanhangen. (Want nu zit er alleen nog maar een dekensingel rond)

Ans

Ik ben weer eens op zoek naar meningen over een situatie met Puzzle.

De laatste tijd ging het vrij goed. Het bijten is er zo goed als helemaal uit. (Al blijft hij wel redelijk oraal ingesteld en heeft hij nog steeds graag iets in z'n mond. Maar mijn vlees heeft hij toch niet meer vast gehad. )
De laatste dagen ben ik ook veel aan het werk geweest op de wei en dat was eigenlijk ook reuzegezellig. Hij loopt als een hondje achter mij aan of anders komt hij om de zoveel minuten eventjes inspecteren waarmee ik bezig ben, aandacht vragen of een handje helpen. (Puzzle is héél handig met een schop )

Maar sinds gisteren is het vertrouwen weer een beetje zoek.
Gisterenmorgen belde mijn zus op: Ze was de pony's aan het ontwormen, maar met Puzzle was de situatie nogal uit de hand gelopen. De helft had ze er in gekregen, maar ze wilde niet verder blijven proberen, want het werd haar te gevaarlijk. Ze had hem ook nog even aan een longe genomen. (Hoe of waarom, weet ik niet) Of ik s'avonds nog eens kon proberen de rest erin te krijgen?
Wat ik dus ook gedaan heb. Het was niet naar z'n zin en ik heb wel even op m'n strepen moeten staan, maar echt grote problemen heb ik er eigenlijk niet mee gehad. (Ik had het liever anders aangepakt (vooral beter voorbereid), maar ik had nu eenmaal niet veel keuze omdat ie de helft al binnen had.)

En dan vandaag.
Ik had wel door, dat hij nogal wantrouwend was. Ik mocht hem aanraken, maar hij stond wel klaar om er vandoor te kunnen gaan, wanneer dat nodig zou zijn. Een beetje onrustig ook.
En toen ik de pony's hun bieten gaf, liep het een beetje uit de hand. Bieten lagen verspreid over een paar meter op de wei en de pony's waren aan het eten. Ik loop er dan normaal gewoon tussendoor, want er zijn natuurlijk nog andere dingen die aandacht vragen en ik ben nou ook niet van plan om er telkens met een bocht omheen te lopen. (Ik vind het trouwens maar normaal ook dat ik kan gaan en staan waar ik wil op m'n wei, ongeacht waar de paarden zich bevinden of waar ze mee bezig zijn.) Ik loop dus tussen de 2 pony's door. Ze staan allebei met hun hoofd in mijn richting, maar dan draait plots Puzzle z'n kont naar mij toe. (En als er nou iets is, waar ik zwaar allergisch aan ben, dan is het dat.) Ik vraag hem z'n achterhand weer te verzetten (gewoon met m'n hand) maar Puzzle springt ervandoor en schopt een paar keer in mijn richting. (En dat is nou net het enige waar ik nog zwaarder allergisch aan ben.) Pony loopt naar een andere biet en weer zet hij zijn kont in mijn richting. Ondertussen had ik er al een touwtje bijgenomen (want ben nou ook niet van plan geschopt te worden door een pony) en daarmee vraag ik hem opnieuw zijn achterhand te verzetten, maar weer doet hij dit niet en gaat ipv daarvan ervandoor. Gaat weer naar een ander biet met z'n kont naar mij. En zo verder.
Ondertussen werd de pony al aardig opgefokt en was heel de wei aan het rondcrossen (Alhoewel mijn bewegingen eigenlijk minimaal waren), telkens terugkomend in mijn richting, omdat daar natuurlijk de bieten lagen. Ik stond dan gewoon tussen de bieten met mijn touwtje. (Alhoewel hij dan niet in mijn buurt durft te komen) Liet hem terugkomen en eten, maar zodra hij de nood voelde zijn kont weer te draaien, bleef ik vragen die weer te verzetten. Wat hij dus eigenlijk niet snapte, aangezien hij er gewoon vandoor ipv te draaien. Na een tijdje kreeg ik hem dan wel zover dat ik hem een beetje kon sturen door mijn plaats tov van hem. En kreeg ik (door zelf achterwaarts te gaan, zodat ie moest draaien om mij te blijven zien) wel een paar keer iets wat leek op het verzetten van z'n achterhand. Weliswaar in draf en maar minimaal, maar het was toch "iets" en toen hij daarna aan een biet ging eten met zijn hoofd in mijn richting. Ben ik op de grond gaan zitten en ben daar blijven zitten tot alles op was. En ik heb ook geen kont meer in mijn richting gekregen, alhoewel hij mij scherp in de gaten hield. Daarna ben ik gewoon naar huis gegaan, zonder te proberen hem te benaderen. (Want dat zou toch niet gelukt zijn)

Ik vond dit echt zo'n k*tsituatie. Het liefst had ik hem gewoon even een halster aangedaan, touwtje eraan en zo een beetje geoefend op het wegzetten van zijn achterhand (Wat hij trouwens wel kan en snapt hoor, als we erop oefenen), zonder al dat geloop en zenuwachtig gedoe. Want nu leek het soms op wegjagen, wat eigenlijk helemaal niet mijn bedoeling was. En wat ik alleen maar slecht vind, aangezien hij nogal onzeker is en gisteren ook al een stuk vertrouwen verloren was.
Maar als hij zo doet, is hij niet te benaderen en al helemaal niet als je een halster bij hebt.
Langs de andere kant, vond ik ook niet dat ik dit zomaar kon negeren. Een pony hoeft niet in mijn richting te sjotten. Punt! (Volgens mijn zus, doet hij het trouwens vaker. Maar naar mij had hij het nog niet gedaan.)

Vanavond ben ik ook nog langs geweest en was hij wel vriendelijk. Ik mocht hem gewoon aanraken. Het was nog niet met het volle vertrouwen zoals een paar dagen geleden, maar hij deed wel z'n best.

Ik ben heel benieuwd wat jullie zouden doen?
En wat jullie vinden van de manier waarop ik ermee om ging. Suggesties zijn welkom, want zelf weet ik het niet zo. Dit beviel me alleszins niet zo, maar ik weet ook niet direct een andere aanpak te bedenken voor zulke situaties.

Pff, ik was vergeten hoe moeilijk het soms is met jonge paarden. Ik ben een beetje verwend met mijn doodbrave Pête. (Alhoewel dat, toen ze jong was, ook een draak kon zijn. Maar dat ben ik blijkbaar vergeten )
groetjes
Ans

Spirithorses schreef op dinsdag 10 april 2007, 13:06:


Zou het kunnen dat eczeempaarden er sowieso gevoeliger aan zijn? (Baladeika was toch ook gevoelig aan seme?)
Mijn Pête is halverwege februari geënt. Maar dan wel tegen alles; tetanus, influenza en rhino. (omdat ze op z'n grote stal staat, vond ik dat wel noodzakelijk) En die is er ook een week niet goed van geweest. Stijf, loom en van de ene dag op de andere plots weer mank. Terwijl het eigenlijk net heel goed met haar ging.
Volgens mijn DA, was de rhino-enting de boosdoener. Daar zouden veel paarden allergisch op reageren. Maar 6 weken daarna werd ze weer tegen rhino geënt (was basis-enting) Maar toen heb ik er (naast een bult op haar borst) niets verkeerds aan gemerkt. Paard was gewoon happy.

Mijn paarden worden trouwens bij voorkeur sowieso in de winter geënt, net omwille van de seme.

Ans

Frans Veldman schreef op dinsdag 10 april 2007, 16:21:


De ponydekhengst van de melkerij is mijn merrie haar overbuurman.
Als ik mijn paard opzadel bind ik haar altijd vast in de gang aan haar (en dus ook zijn) stal. Mijn Pête wil dan wel eens de slet uithangen en soms laat de hengst dan wel merken dat hij haar interessant vindt. Maar geef die jongen een pluk hooi en hij kijkt er niet meer naar.
Die heeft in ieder geval zijn prioriteiten op een rijtje.

Piet schreef op vrijdag 13 april 2007, 12:49:


En daar komt nog eens bij dat een (in normale omstandigheden) klinisch goedgaand paard, daarom niet persé als 'genezen' wordt gezien. Wat op foto wordt waargenomen weegt voor veel DA's zwaar door.
Neem nu bv mijn paard. (Wel geen HKO dier, maar ach ) Longeer dat paard op een het harde, aan een enkele longe op een relatief kleine volte en ik ben er zeker van dat ze niet 100% zuiver loopt. Terwijl ze voor de rest wel regelmatig loopt, zelfs bereden.

Christel Provaas schreef op vrijdag 13 april 2007, 15:43:


Normaal moest mijn paard dit voorjaar opnieuw naar de kliniek voor controlefoto's. Kijken wat de evolutie is en of er actie moest ondernomen worden. Maar bovenstaande is de reden waarom ik ervan af zie.
Ik ben eigenlijk best nieuwsgierig hoe dat gewricht er nu vanbinnen uitziet en of mijn rijden al dan niet een negatieve invloed heeft op de artrose. (aangezien er niet meer mee gereden mocht worden) Want ergens heb ik nog altijd wel die twijfel.
Maar ik weet dat als ik naar daar ga, ze haar toch sowieso op de harde volte willen zien. En dan kan ik nog beweren dat ze niet mankt. Als ze op de volte niet regelmatig loopt, is het voor hun toch verkeerd. En ik heb geen zin in gepreek en erover liegen, wil ik ook niet doen.
Dus dan maar geen foto's.

OREO schreef op vrijdag 13 april 2007, 20:32:


Mocht het een troost zijn: Tussen de mogelijke thesis-onderwerpen waaruit dit jaar door de studenten DGK gekozen mocht worden stond het volgende onderwerp: "hoefmechanisme en het effect van hoefijzers hierop". (Of iets van die strekking) En het was een onderwerp dat opgegeven was door een prof, niet aangedragen door één van de studenten.

OREO schreef op vrijdag 13 april 2007, 21:48:


Nou ook niet meteen te enthousiast worden. Die lijst telt namelijk iets van een 400 onderwerpen. Dus het is helemaal niet zeker dat een student zich hieraan wil wagen. En als het gekozen wordt, kan je de resultaten ook pas binnen 3 jaar verwachten. (Aangezien een thesis-onderwerp in het 3de jaar gekozen moet worden) En je weet natuurlijk ook niet, wat de de promotor van dit onderwerp er eigenlijk mee van plan is.
Maar wie weet, misschien binnen 3 jaar..............