Piet schreef op dinsdag 17 april 2007, 11:23:
> Omdat er in verhouding zoveel af moet van de hiel dat
> wanneer je dat rechtdoor zou trekken je ergens in het
> hoefbeen uitkomt.
> Als je goed kijkt dan zie je dat de voet nauwelijks
> breder is dan het been wat er boven zit. Om te zorgen dat
> het paard weer normaal zal kunnen gaan lopen haal je hiel
> weg en blijf je van de teen af. Eigenlijk is deze voet
> niet meer dan hiel en teen
> Omdat de voet schuiner gezet zal worden komt een stukje
> van de teen niet meer op de grond. Het paard is nu in
> staat om de voet zo te belasten dat de druk op de pezen
> geleidelijk toeneemt.
Geleidelijk???! Dit lijkt me nou typisch een geval van zeer plotselinge rigoureuze standverandering met acute zware peesbelasting. Hij staat óf bokkig, óf op de hiel met maximale trek.
> Vroeger werd hier een snavelijzer ondergeslagen, dwz een
> ijzer met een punt aan de voorkant. Het veulen werd dan
> gedwongen door de veel langere afwikkeling onmiddelijk de
Interessant, ja, mmm. Daar heeft het paard in kwestie weinig aan. En tot welke prijs? Hoe loopt dit paard nu bijvoorbeeld? Hinkepinkend achter de groep aan in dat immense land? Tot-ie alles verrekt heeft?
Ik vind het eerlijk gezegd een onbegrijpelijke en dubieuze handelwijze, dit hele verhaal. Maar ik zal de clue wel niet goed zien.
Warboel
