Michiel schreef op dinsdag 1 mei 2007, 20:00:


Hier idem. Ik stap af of kom later terug op de fiets om het aan de kant te schoppen.

Mijn beide paarden zitten nog behoorlijk in het winterhaar. De hals, schouders en hoofd zijn zomers, de rest van het lijf is nog in winterstaat.
De een is 12, de ander 15 jaar. De een heeft in zijn jeugd extreme kou gekend, de ander extreme hitte. Eind mei is alles eraf is mijn ervaring van voorgaande jaren. Ik ga er geen supplementen voor geven, ze rollen wat meer en schuren langs de bomen.

Ans Jondral schreef op woensdag 2 mei 2007, 16:28:

Je hart draait er toch van om. Hoe komt de faculteit aan deze dieren? Wie laat in godsnaam zijn paard daar achter met een schoon geweten? En wat hebben ze allemaal doorstaan en wat zit er nog aan te komen?! Hoe verantwoord je het bv ethisch als faculteit dat je bij een paard wiens oog ontnomen is, een proefpacemaker inplanteert, na een epileptische aanval die een dorsale verplaatsing van het verhemelte tot gevolg had waardoor het paard geen lucht meer krijgt, ook nog eens 2 maanden op stal opsluit om insectenrepellent-dinges op te testen?! Hoe ver hol je zo'n dier uit?

Ik citeer:
Pacemaker (VIII) : Voormalig draver. Na ulcus op oog, die niet onder kontrole werd gekregen is haar linkeroog eruit gehaald. Eigenaas hebben haar toen achtergelaten. Dankt naam aan pacemaker die ze ooit als proefpaard heeft gehad. Zeer braaf lespaard. Sinds begin 2005 niet meer bereden wegens een epileptische aanval (na wandeling in kliniekgang) waarbij er een dorsale verplaatsing is gebeurt van het zachte gehemelte à opletten dus bij loslaten, ze blijft vaak doorrennen ook al heeft ze heen lucht meer! Daarom wordt ze eind 2005 weer onder zadel ALLEEN IN STAP gereden, zodat er wat meer kontrole is en ze toch wat beweging krijgt. Nov-dec 2005 in proef betreft insectenrepellent (niet van stal geweest, mocht niet zweten). Als je met haar stapt loop je beste aan de kant dat ze geen oog heeft. Zij heeft graag dat jij aan die kant kijkt, zij zal de andere kant wel in het oog houden.
Moet eerst weer een beetje wennen, dus zal langzaam door het bestuur weer gestapt worden. Poetsen mag altijd.

Er is hier een nieuwe dierenarts die een voormalig proefpaard gekocht heeft en daar nu leuk mee over het strand wandelt. Een ranke volbloedmerrie die als sperma-lokmerrie van belgische koudbloedhengsten werd gebruikt, waardoor haar rug ernstige artrose heeft ontwikkeld, van alle kanten werden er handen en apparaten en middelen in gestoken, het is toch je reinste verkrachting, dag in dag uit?! Of ben ik nu antroposofisch, sorry, antropomorfistisch?

Celia schreef op woensdag 2 mei 2007, 17:31:

De nieuwe eigenares vertelde dat er vaak genoeg per ongeluk toch op de merrie gesprongen werd, ook al was dit niet de bedoeling. Daar kwam nl de rugartrose vandaan, die kwam niet van het graaien in darmen en vagina. Je kunt je voorstellen dat als zo'n kolos gaat 'produceren', dat je hem dan niet altijd snel genoeg op het fantoom getrokken krijgt. Zij is zelf dierenarts geworden en had er moeite mee, heeft om die reden het paard ook gekocht.
Ik bedoel... het kan wel kleinzerig en/of hypocriet vanaf de zijlijn zijn, maar het fenomeen proefdieren blijft natuurlijk sowieso een wenkbrauwfronser. Of het nu om chimps, konijnen of paarden gaat. En als jouw paard gered kan worden omdat een ander ervoor geleden heeft, ben je hem oneindig dankbaar.
Het is natuurlijk dubbel! Ik mis het woord 'respect' een beetje.

En zo wordt er jaarlijks een blik veulens de wereld ingeschopt, omdat het commercieel aantrekkelijk is om paardenmelk op de markt te brengen. In allerlei fancy kleurtjes, want het oog wil ook wat.

Peter Donck schreef op donderdag 3 mei 2007, 13:04:


Dan heb je weer een internationale (want NL en B) reader nodig. Oormerken lijkt mij de beste optie.