Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 15:04:


Dat onderscheidt de homo sápiens....

Verder is de een zijn brood etc. en soms wel erg letterlijk. Het zijn vandaag 404 práchtige balen weidehooi geworden en daarbij is helaas een grootvader-slang gesneuveld.... Ik heb 'hem' nog uit de baal verlost maar was ¼ van achter kwijt dus heb er een sneller eind aan gemaakt. Jammer.

HC

Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 18:35:


....

@Piet
Wat NL betreft. Zie mijn persoonlijke mening over NL-oppervlak x paarddichtheid versus duurzaam weidegrondbeheer. Kwestie van keuzes. Daar zag ik de mogelijkheden voor mezelf niet binnen de randvoorwaarden van de werkelijke wereld die Peter terecht aangeeft en koos dús bewust voor geen paarden. Ook dat is de jou al láng bekende weg overigens.

HC

Eltina Pot-van den Broek schreef op zondag 3 juni 2007, 22:54:


..met 'giftig' tussen aanhalingtekens. Vitamines zijn ook 'giftig' = kwestie van dosering. Hebben in geringe dosis ook positieve effecten, net als voorjaarseikengroen.
De door vaak aangehaalde 'natuurapotheek' is gevúld met 'giftige' planten.
Varieer. Geef weinig van veel. Eenzijdig 'goed' = slecht.

HC

Danielle Schuwer schreef op maandag 4 juni 2007, 15:00:


Hmmm.
Hier laat ik de hengst met of zonder merrie met een gerust hart bij twee honden, twee 'biggen', een handvol geiten met grut staan. Gaat allemaal heel geïnteresseerd en respectvol met elkaar om. Gewoon leuk om te zien en we hebben er een stoel heen gesleept.
Onze paarden reageren trouwens ook heel ontspannen op slangen. Vanmorgen langs de rivier gereden om te kijken of er schilpadden lagen te zonnen en we kruisten een forse 'rattenslang'. Niet zo dik als die van gister maar toch minstens 120 cm. lang. Mijn rijdier stapte gewoon rustig wat opzij en keek er heel geïnteresseerd naar, meer niet. Hij kroop wel van ons áf en dat scheelt een wereld uiteraard, maar toch erg zelfverzekerd van paardlief.
Oh, er lagen schildpadden trouwens. Erg fijn want we waren bang dat ze de lange droogte niet overleefd zouden hebben.

HC

Piet schreef op maandag 4 juni 2007, 15:16:


Allereerst, waar hebben jullie het eigenlijk over bij 'manege'?
Over een stalling met rijbak of?? een school, een verhuur? combinaties daarvan of wat?

Een manége in de zin van verhuurpaarden kan 'natuurlijk' alleen relatieve minderslechtheidspunten scoren.
Stalling is per definitie al een compromis.

Een school kan zowel een dramatisch dwangvoorbeeld als een schoolvoorbeeld (bewuste woordkeuze) zijn, namelijk een ruiter die met diens eigen paardgericht gehouden paard rijtechnisch onderricht wordt het paard minimaal te belasten.

Persoonlijk vind ik dat geen enkele stalling of verhuur een 'voldoende paardgericht' kán krijgen wanneer je de beleving van het paard als maatstaf neemt.
Bij lespaardverhuur-met-onderricht zit je op welke wijze ook ingevuld al een heel eind op een hellend vlak van wat ethisch verantwoorde exploitatie is. In het meest gunstige geval kom je bij de fundamentele 'dierentuinvraag' terecht.

Dit onderwerp, 'manéges' kwalificeren, is in mijn ogen een erg listig punt. Minder slecht is namelijk nog niet goed en die associatie wek je al snel op.

HC

belinda defraene schreef op maandag 4 juni 2007, 13:29:


Hoezo raar Belinda? Een afwijkend uiterlijk of idem formaat is al snel en een logische reden om een ander buiten de groep te sluiten.
Dat verklaart zich uit het fenomeen dat 'anders' de aandacht trekt, ook van roofdieren en die aandacht wil je niet op je familie gericht. 'Rot op met je blauwe uithangbord' dus.
Dat kan wel met een minderkukel, niet met de bazen van de groep.

Áls het voortduurt kan je kijken wat er gebeurt als je de andere paarden van een paar rode, gele of blauwe handafdrukken met vingerverf voorziet. Wellicht een 'bliksemafleider'.

HC

Spirithorses schreef op maandag 4 juni 2007, 17:24:


Dat is een oneigenlijk argument Pien, wat nérgens op slaat. Net als bitloos, zweeploos, spoorloos, whateverloos wat allemaal alleen met onbegrip van communicatie en -middelen te maken heeft.

Ík vind paardrijden geen récht Pien, maar een verantwoordelijkheid voor het welzijn voor een individú.

Ik vind welke vorm van rijschool ook een aantal forse stappen verder gaan dan het ethische basisdilemma van paardrijden.
Dat jij voor eigen parochie predikt begrijp ik. Dat beginners willen leren begrijp ik ook. Is het echter goéd dat een paard wordt ingezet als leermiddel voor ettelijke beginners? Dat een paard vreemden die joú geld geven op hun rug krijgen? Zijn dat 'argumenten' voor het welzijn van het individuele paard?
Voor míj is het zoals ik al schreef de dierentuinvraag en ík vind het hooguit minder slecht.

Ik begríjp dat mensen een kéér moeten beginnen. Je kan je dan afvragen wat het minst slecht is. Het 'centraal' een aantal paarden zo verantwoord mogelijk huisvesten en onder begeleiding als lesmiddel inzetten is een mogelijkheid.
Dat is de dierentuin-'oplossing'. Het welzijn van een beperkt aantal dieren zo verantwoord mogelijk compromitteren opdat zoveel mogelijk mensen respect voor de 'natuur' krijgen. Dat is een heel loffelijk streven. Telt dit echter voor die individuele dieren?
Jij hebt er een broodwinning aan, aan minder slecht, maar dat maakt het niet goéd.
Jij verdient wellicht een 8 of 9 wat manéges betreft doch een manége-10 is in mijn ogen nog steeds slechts een 5 op de algemene schaal. Dát is de valkuil.

HC

Piet schreef op maandag 4 juni 2007, 18:58:

Jep


Nope, althans niet helemaal. Lastige bewoording dit Piet.

Het is zinloos om op de situatie van Pien in te gaan omdat het dan niet mogelijk is voor velen om het los te zien van die persoon.
Om het wat begrijpelijker dichter bij huis te brengen moet je eens overdenken hoe jij of jouw paard het zou vinden als beginners op joúw paard zouden komen lessen en waaom.

@Nick.
Hoe ik het geleerd heb, of en hoe ik de valkuilen vermeden heb is irrelevant en die vraag ís al MEERMALEN beantwoord trouwens.
Het punt is, dat dit een ménsenbelang is wat in strijd is met het welzijnsbelang van het paard.

Een rijpaard ís al een compromis met het welzijn van het paard.
Het exploiteren van lespaarden gaat, hoe mooi je de (zakelijke) mensenbelangen ook verpakt, nog een aantal forse compromissen verder.

HC