Kynshiri schreef op dinsdag 10 juli 2007, 13:06:

Het kan ook aan de grassoort liggen. Het mag dan bv sappiger lijken, maar een veel lager fruktaangehalte hebben zoals bv alfalfa.

Eddy, jij gebruikte toch de propoliszalf van ons kruidenvrouwtje Nele?

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 10 juli 2007, 15:30:

Gek, ook Buck is weer gevoelig. Vorige week dinsdag heeft de smid (die geen debiel is) mijn goede werken beoordeeld en wat losse omflappende stukken straal gefatsoeneerd, meer niet, niets aan de lengte gedaan, geen verzenen, geen steunsels, geen afronding. Het was 1 minuutje werk, hij rekende er niets voor.
De dag erna liep Buck onder het zadel prima op zachte bodem. Maar de vrijdag erna liep hij stokkreupel, op zachte dressuurbodem! Leek eerst linksvoor, bleek later pijnlijk over alle hoeven, met name op het harde. Ook waren zijn hoeven warm.

Of hij is bevangen door wat erin is gespoten toen hij die allergie-aanval had.
Of hij is supergevoelig voor ingrepen van buitenaf, hoe minimaal ook. Het kleine dingetje waar jij het over hebt, Els.

Vorig jaar had hij het ook, ook in de zomer. Daarna ging het de hele winter prima, een jaar lang geen controleur erbij nodig gehad en nu is het weer bingo.
Ik heb de toon iets meer afgerond en de hoeven behandeld met een zinkoplossing om eventuele hoefzweerontwikkeling de kop in te drukken. Inmiddels loopt hij per dag iets beter. Gisteravond ging hij na tien minuten stokkerig lopen steeds beter stappen op het gladde harde fietspad, draven ging nog niet. Wel zag ik een irritatierimpel boven zijn neusgat verschijnen, een teken van pijn, ongemak.

Ik vermoed dat het weghalen van het flinterdunne laagje hard eelt onder de straal de boosdoener is geweest. Ineens loopt hij dan op echt blote voeten. Nu was het wel nodig om er een paar mm af te snijden, want de stralen klapten dubbel.
Hij heeft hele lage verzenen, heeft Frouk dat ook?

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 10 juli 2007, 16:38:

De zachte bodem was een dressuurbak met houten snippers. Misschien waren de snippers te hard voor de ont-eelte stralen? Ik merk aan zijn manier van lopen dat hij de voorbenen stijf houdt en onder zich neerzet. Hij ontziet dus de straal. Zou het om een lichte bevangenheid gaan, zou hij juist de toon ontlasten. Bedenk ik nu.


Nee, ik deed niets aan de straal. Ik deed sowieso weinig. Beetje rondraspen voor het oog. De lengte sleet hij er zelf af.
Kwartierboogjes maakte ik wel regelmatig, die heeft hij hard nodig want daar wil de hoef graag splijten/brokkelen.


Buck had altijd onbetekenende, de grond niet rakende, flutterige stralen. Die zijn het afgelopen jaar goed verbeterd.

4bozzza schreef op dinsdag 10 juli 2007, 16:31:


Zelfs je karakter schijnt ervan te verbeteren!

marjolijn schreef op dinsdag 10 juli 2007, 17:11:


Ik wil ook in het takkehoekje!
Maar dan alleen als ik mijn klassieke berkentakje mee mag nemen en mijn complete verzameling wilde wilgenstoeistokjes, met jeukblaadjes...!

Coralie schreef op dinsdag 10 juli 2007, 20:08:

Interessant, ik zie overeenkomsten met Cadiz, die na een jaar strompelen ook terug op ijzers is gegaan. Ook hij liep op de buitenkant van zijn achterhoeven waardoor hij zijn buitenste hielen steeds verder afsleet, t/m de zool. Ook zijn hoeven wilden niet hol trekken, geen milimeter. Ook de witte lijn was perfect, altijd dun. Op zachte bodem liep hij erg kort en strompelig, galoppeerde in 4 tact, op straat was het heel erg; hij durfde niet te landen en hield zijn voeten zo laag mogelijk bij de grond. Ik heb mij suf gepiekerd (en nu nog) wat er in hemelsnaam met die hoeven aan de hand kan zijn dat er in 13 maanden tijd geen spat verbetering te zien is geweest.
Ook ik had een paard ernaast die na 9 jaar ijzers redelijk makkelijk overstapte, ik wist hoe het moest en hoe het proces kon gaan.

Frustratie. Je beslist zoiets niet zomaar. Maar het is bepaald ethisch onverantwoord om je paard zo lang met pijn te laten lopen om een hoger doel te dienen.

e m kraak schreef op dinsdag 10 juli 2007, 20:32:

Als je bedoelt dat het 'de commerciëlen' zijn die het meest schrijven, ja. Dat ze daarmee de toon zetten, de stemming bepalen, het geloof dicteren, ja. Of dit gebeurt om meer volk naar de eigen toko te trekken kan een gevolg zijn, maar lijkt me op dit forum niet de opzet, zo lees ik de berichten niet. De opzet is nog steeds vanuit passie aangestuurd en daarmee niet a priori fout. Het effect is dan ook niet persé commercieel opleverend.
Het verbale geweld van Eddy & side-kicks prikkelt mij bv juist om het NIET in die richting te zoeken. Iemand die zo hard schreeuwt geloof ik niet meer. Dus die al dan niet latente reclamedrang mist bij mij in elk geval zijn doel.

Professioneel houd ik mij bezig met reclamemaken en ik weet dat erin rammen dat je fan-tas-tisch bent, op de langere termijn nooit werkt. Je dient het te bewijzen, subtiel, rustig, volwassen, integer, overwogen, scherpzinnig, eerlijk, aantoonbaar, creatief, oprecht, om het te verdienen. Eerder wordt je boodschap niet geloofd en is je reclamemakerij verspilde moeite en weggegooid geld.

Ik ervaar trouwens ook een sluimerend oogklepperig sekte-onderbuikgevoel en dat zou ik bijvoorbeeld wel een reden vinden om bliksemsnel te verdwijnen.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 11 juli 2007, 9:38:

Mijn idee. Ik denk dat wanneer er te vroeg in het paardenleven wordt ingegrepen (ijzers) of juist niet ingegrepen (afwijkende stand) waardoor de hoef zich niet of verkeerd ontwikkelt, dat de schade dan enorm kan zijn. En de fokkerij treft zeker blaam, dit lichaamsdeel wordt in de beoordeling niet meegenomen.
Ik heb slechts mijn 2 zeer uiteenlopende voorbeelden die ik van nabij kan volgen.

Buck is opgegroeid in de bergen en op 4 jarige leeftijd kwam hij naar Nederland en kreeg hij op aanraden van de da ijzers rondom. Dat heeft 9 jaar lang geduurd en al die tijd heeft dezelfde smid, die ik als vakkundig inschat, hem beslagen. Hij nagelde slechts 5 nagels in de voorste hoefhelft, hield de hielen laag en de stralen met rust en op de takken van de ijzers zag je dat er toch hoefmechanisme plaatsvond: er sleet een plekje van 5 mm breed. Na die 9 jaar gingen de ijzers eraf -Buck was toen 13- en de overgang was redelijk probleemloos. Ik denk dus dat mijn smid niet zo'n erge schade heeft aangericht en/of Bucks hoeven hebben zich eerst goed kunnen uitontwikkelen, daardoor beter bestand tegen beslag.

Cadiz heeft eerst 6 jaar in Spanje gewoond en kwam met beroerde rammelijzers met stiftjes (voetbalschoenen) naar Nederland. Dezelfde smid van Buck heeft hem daarna 4 jaar rondom beslagen. Ook hij werd 2 jaar geleden ontijzerd, maar na 13 maanden gaf ik het op omdat er geen vooruitgang in zat ondanks hoefschoenen, profs erbij etc. De hoeven zagen er prima uit, de witte lijn ook, hij liep alleen erg op de buitenkanten achter. De stralen waren groot en breed, de hoornkwaliteit was hard, hij had betere hoeven dan Buck volgens mijn smid.
Ik vermoed dat bij Cadiz het kwaad al in Spanje is geschied. Misschien is hij veel te vroeg op ijzers gezet -ik weet niet wat er gebruikelijk is daar- waardoor de interne hoef zich nooit heeft kunnen ontwikkelen en nu definitief niet ontwikkeld genoeg is om zijn lichaam pijnloos te dragen. En dat die achterstand in dit leven niet meer is in te halen.
De fokkerij zal het in zijn geval niet geweest zijn; juist spanjaarden hebben doorgaans fantastische hoeven.

Klaus Hempfling heeft onlangs in een clinic twee paardeneigenaars geadviseerd om hun paard te laten beslaan, omdat ze aantoonbaar met pijn in de voeten liepen. Zijn verklaring was dat wanneer je je paard geen wildpaardleven kan bieden waardoor de hoeven super van kwaliteit worden, je het aan zijn welzijn verplicht bent om hem pijnloos te laten lopen. Vloeken in de kerk, ik weet het, maar ik kan me zijn redenering wel indenken.

Monique Meijer schreef op woensdag 11 juli 2007, 12:42:


Hoi MOnique,

Ik kan je niet helpen, want je hebt zoveel paden al bewandeld -of wandelt er nog op. Ik heb Indy in de loop der tijd leren kennen als een zeer taaie, die werkelijk alles op haar brood krijgt maar ook overal weer bovenop klautert. Probeer daaraan vast te houden. Probleem met paarden die mentaal zo met je vergroeid zijn, is dat je ze bij wijze van spreken zieker kan dénken. Speel de kordate verpleegster, daar hebben jullie allebei het meeste aan.
Sterkte met alles.

De spat die Gerry indertijd constateerde, ging dat over deze blessure? Want spat gaat meestal in een jaar over.

Hans Arendse schreef op woensdag 11 juli 2007, 15:00:

Is er een mogelijkheid om de straalkussens te beoordelen zonder dat het paard eerst dood of opengesneden moet worden? En bestaat er vervolgens een behandeling? Waaruit kan die bestaan, weet je dat?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 11 juli 2007, 15:24:

Hans Arendse schrijft het al en ik zie dat inderdaad gebeuren: de praktijk is vaak dat in de warmbloedfokkerij de veulens voornamelijk op gras worden gehouden, waardoor ze als veulen al de basis leggen voor hoeven die geschikt zijn voor een leven op voornamelijk gras, op een zachte ondergrond dus. In de winter in een zandpaddock. Zo kweek je bepaald geen allround hoeven die alle soorten bodem aankunnen, laat staan met 80 kilo extra gewicht. Toch?
De vraag is: haal je dit op latere leeftijd ooit in? Het paard hoeft dus in aanleg geen slechte hoeven te hebben, maar ze hebben nooit goed kunnen doorontwikkelen door ze aan eenzijdige bodem bloot te stellen.

Jij hebt het over een volbloed, die hebben van nature wat hogere smalle chique hoeven. Als het paard waarover je schrijft platvoeten heeft, is het misschien ook in zijn veulentijd fout gegaan met te weinig harde grond onder de voeten...?

(Niet dat dat voor Cadiz de sleutel tot het vraagstuk is, want in Zuid-Spanje heb je geen soppige weiden. Kokerhoeven heeft hij overigens niet, Eddy. Hij heeft eigenlijk juist geen typisch spaanse hoeven.)

Hans? Ik ben erg benieuwd naar info over een behandeling waar jij het over hebt.

Sieta schreef op woensdag 11 juli 2007, 15:35:


Gaaf! Petje af, wat zul jij je goed voelen!

marianne laenen schreef op woensdag 11 juli 2007, 14:08:


Een graaskorf?

De stofwisseling past zich aan aan wat er elke dag ingaat. Is dat weinig, dan leert het lichaam het daarmee te 'doen'. Ik herinner mij dat Ilona een keer heeft geschreven dat hun paarden inmiddels met minder hooi toe konden dan het jaar daarvoor.
Wat je kunt doen om de stofwisseling op het verkeerde been te zetten, is afwisselen in het voer? Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan wanneer je slechts kunt kiezen tussen hooi en gras, dat realiseer ik mij...

Het Sonja Bakker-dieet is mede op dat principe gebaseerd: het heeft geen zin om elke dag alleen een bakje salade en een halve cracker te eten, daar verlies je op den duur geen gewicht mee. Je lichaam leert nl zich zeer economisch in te stellen op dit karige aanbod en doet het er gewoon mee. Maar eet je elke dag een andere voedselsoort als ontbijt, lunch en diner, dan kan je lichaam niet wennen aan rondkomen van heel weinig en dan gaan dingen als weinig vet en koolhydraten pas echt doorwerken.

Veel bewegen is de andere optie.