eddy DRUPPEL schreef op zondag 30 september 2007, 12:30:


Bedankt Eddy,
Het kan dus toch de lever aantasten? Want als dat inderdaad zo is, is een verband tussen haar eczeem en die eikels niet eens zo gek. Aangezien seme toch vooral een afvalstoffen probleempje is. En als je dan ook nog eens met een overbelaste lever zit.
Haar eczeem is trouwens erg vreemd nu. Ze heeft amper jeuk, schuurt ook niet. Maar haar manenkam is nogal gevoelig en barst spontaan open. Geeft vreemde ronde en vuile wondjes. Net alsof haar lichaam van een hoop inwendige smeerlapperij afmoet.
Ik probeer het vettig te houden, maar dat is blijkbaar niet afdoende.
Ik zal zo meteen maar aan het harken gaan.
Ze vreten trouwens ook de bomen zelf af. Dat doen ze alledrie wel eigenlijk.
Maar dat is dus ook niet zo gezond.

Wat ik wel gek vind, is dat ze er überhaupt van eten. Paarden hebben normaal toch een redelijk goed besef van wat ze wel en niet kunnen eten.
En op de wei staat eten genoeg en Pête wordt dan ook nog eens bijgevoerd. Van honger zal het dan al niet zijn?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 30 september 2007, 12:31:


Zelf ervaringen mee?
Dat het rommel is, vermoedde ik al.
Al die producten tegen parasieten zijn zo toxisch als de pest.

charlot van r schreef op maandag 1 oktober 2007, 21:48:


Hihi
Alle baasjes van de seme-paarden zitten hier manen te sparen. En wat doe ik nu paard weer manen heeft,... ik trek ze terug kort.
Vond het niks die lange haren. Net een ander paard. Punk is veel leuker.

Omdat Pête nog kracht en uithouding mist, probeer ik er nu regelmatig buiten mee te gaan galoperen.
Maar het viel mij op dat ze buiten steeds links aanspringt in galop. Logisch eigenlijk want ze is ook linksgebogen. Maar dus niet wenselijk.
Vroeger galopeerde ik alleen korte stukjes met haar, en toen gaf ik er niet om. Maar nu wil ik dat uitbouwen en kan ik ik toch beter beide kanten evenredig belasten, denk ik?

Op de wei / piste kan ik haar zowel links als rechtsom laten aanspringen. Zolang ze mooi recht loopt, hoef ik daar niets speciaals voor doen. (Ze durft wel eens verkeerd omspringen, maar dat is dan eerder teken dat ze zich scheef maakt.)
Maar buiten ligt dat dus iets moeilijker, zo sloom als ze in een piste is, zo heet wordt ze buiten. En dat maakt het alleen maar moeilijker voor mij (al helemaal om haar recht te houden.)

Normaal laat ik haar aanspringen op m'n buitenbeen (afsraak die we jaren geleden hebben gemaakt ) vanuit draf. (omdat ze dus nog kracht mist.)
Buiten niet, dan laat ik haar verzameld stappen en laat haar vandaar uit aanspringen in galop. Ook op m'n buitenbeen. (Dus voor een rechtergalop gebruik ik meer m'n linkerbeen) Maar ze springt altijd linksom aan, ongeacht de hulpen die ik geef. Ik heb gisteren een beetje gespeeld met m'n gewicht en stelling enzo en toen kreeg ik haar twee keer in een een rechtergalop. Maar de hulpen die ik gebruikte waren telkens verschillend.

Nu zat ik te denken dat het misschien niet logisch is, dat ik haar laat aanspringen op m'n buitenbeen. Uiteindelijk wil je het binnenachterbeen actief krijgen, toch?
Ik weet dat daar waarschijnlijk wel wat onenigheid over is, maar wat vinden jullie zelf nu de beste en meest logische manier?
En wat doe je met je gewicht, stelling etc...
En wat zouden jullie doen met een paard dat steeds verkeerd aanspringt?

groetjes
Ans