Elzaliene Proost schreef op maandag 22 oktober 2007, 16:14:



Goh, mag ik daar op antwoorden.
Ik voel me nogal aangesproken.

Waarom lukt het niet...... een combinatie van dingen.
Bouw van het paard, namelijk een erg op de voorhand gebouwde half-quarter waardoor ze gemakkelijk duikt. Haar fysieke problemen, wat het noodzakelijk maakt om toch te rijden. Het paard haar karakter, namelijk nogal gemakzuchtig en met de mentaliteit om efficiënt met energie om te gaan. (Zoals iemand op een ander forum schreef. Vond ik echt een hele goeie, dus die pik ik even ) En dan natuurlijk eigen onkunde van de ruiter, ik dus.
En toch moet je daar het beste van maken.
En dus rijd ik nog steeds met bit ja.
Uitendelijk kan iedereen roepen dat dit verkeerd is, dat de enige reden waarom ik een bit gebruik mijn eigen incompetentie is. En misschien hebben ze gelijk ook.
Maar het is wel mijn paard, mijn verantwoordelijkheid en zij en ik moeten het maar met elkaar doen. Je kan wel hulp inroepen, les nemen,... (Wat ik ook doe/gedaan heb) maar als het erop aan komt, is paard toch op mij aangewezen.
Ik vind bitloos een mooi streven. Maar ik wil dat niet ten koste laten gaan van mijn paard. Ik heb het er zo al moeilijk genoeg mee om haar op een 'gezonde manier' te rijden.
Bitloos is nu echt nog een brug te ver voor ons.
Wie weet komt daar in de toekomst nog verandering in, als paard nog sterker wordt, beter verzameld kan worden en ze die duikneigingen achterwege laat,.. en als ik een beter ruiter ben. En tot dan trainen we gewoon door zoals we bezig zijn.

groetjes
Ans

Elzaliene Proost schreef op maandag 22 oktober 2007, 19:19:


Ze is lang overbouwd geweest, maar dat is op latere leeftijd nog redelijk bijgetrokken. (Het bruine paard op de foto naast m'n naam )
Nee, paard heeft artrose. Ik weet niet of je dat een beetje gevolgd had? (In't kort: paard was mank, afgeschreven, paard moest op pensioen, werd als maar slechter en ben er uiteindelijk bij mr. de Bodt mee beland. Wordt nu bijna een jaar weer mee gereden. )
Maar 'rust roest' is nogal sterk op haar van toepassing.


Ik denk dat dat de waarheid is. Eddy heeft altijd beweerd dat hij haar bitloos zou kunnen rijden. En als die dat claimt, wil ik dat gerust geloven.
Mijn intructrice zou haar, moest ze dat willen ook wel bitloos correct kunnen rijden, denk ik. Maar zelf vond ze dat onnodig gecompliceerd.
Maar dat is het punt dus niet. Hadden ik of Eddy dat gewild, dan had hij haar gerust een tijdje kunnen rijden. En wie weet zou dat inderdaad goed gegaan zijn. Maar wat dan daarna? Uiteindelijk neem ik dat paard weer mee naar huis. En moet ik haar kunnen rijden. Ik geloof niet dat ik zo verschrikkelijk slecht rijd. (Ik leer bij ) Maar bitloos rijden zoals ik haar met bit rijd? Nee, dat zou mij echt niet lukken.


Blijkbaar zijn dressuuroefeningetjes noodzakelijk om haar 'goed' te houden.
Ze heeft vorig najaar een half jaar op vervroegd pensioen geweest, maar ging zo hard achteruit dat ze niet eens meer draafde. Ze werd heel erg stijf en verplaatste zich alleen nog maar in een mank sukkelstapje. Zelfs als de rest van de kudde liep rond te sjeezen, stond zij er een beetje op te kijken en deed geen moeite meer om mee te komen. Dàt vond ik verschrikkelijk.
Sinds ze weer gereden wordt, is ze weer rad, soepel en een stuk actiever. Ze voelt zich duidelijk weer beter . Maar ik merk bijvoorbeeld wel, als ze wegens omstandigheden weer even stil staat, dat ze zeer snel weer stijf en scheef wordt. Daarom dat ik zoveel waarde hecht aan rijden.
Ik probeer me trouwens ook wel te verdiepen in alternatieven dmv grondwerk hoor. Longeren met enkele lijn mag ik niet. Maar zondag bijvoorbeeld ga ik clinic volgen in longeren met dubbele lijnen. En probeer ook wel werk aan de hand enzo. (Maar is ook allemaal geen volwaardig alternatief voor rijden.)

Ik weet dat sommigen het niet eens zijn met mij hoor, maar je wilde 'begrijpen' dus hopelijk is dat nu het geval?

groetjes
Ans

Anita Cats schreef op maandag 22 oktober 2007, 21:57:


Als mijn paard zou lopen en ik zou rijden volgens de regels van de kunst zoals het in de boekjes staat, dan zou dat inderdaad geen probleem mogen zijn.
Maar dat is dus niet zo. Dat mijn eigen incompetentie ermee te maken heeft, had ik al lang en breed toegegeven.
Je moet nou ook niet denken dat ik mij paardje in de krul zit te trekken ofzo (asjeblieft niet, zeg Neee) Pête is normaal redelijk licht in de hand. (ik denk niet dat dat het geval zou zijn, als ik zulke harde handen zou hebben?) En ze zal uit zichzelf niet zo snel veel contact gaan zoeken. (En al zeker niet voor langere tijd.)
Maar dat bit heeft bij ons echt wel functie. Ik probeer m'n handen constant te houden. (of dat me lukt of niet laat ik aan anderen over om te beoordelen.) Bij een moeilijke overgang ofzo (En nog niet zo lang geleden behoorde een overgang stap-draf nog tot die categorie) duikt ze dan in m'n handen en wringt zichzelf scheef. Het bit geeft dan de grens aan. En omdat ze niet snel veel contact neemt, komt ze daar ook sneller weer vanaf en gaat ze sneller zoeken naar de juiste manier om de oefening uit te voeren. Bitloos gaat ze er wel doorheen, heeft ze minder respect voor.
Ook heeft ze wel eens de neiging om gezellig aan de LDR te gaan. (Doet ze trouwens nog erger zonder bit, dan met bit) En vind ik het absoluut niet simpel om haar daar weg te krijgen. Bitloos al helemaal niet. (Moet wel zeggen, dat die momenten zeldzamer worden)
Ja, paard van achter naar voor rijden. Maar die kan dus ook gerust met een rotvaart op haar voorhand duiken.
Komt nog eens bij dat paard nogal flegmatiek is en liever lui dan moe. Impuls is altijd een groot werkpunt.

Nou, ik kan dat allemaal niet zo goed uitleggen. Ik doe ook maar wat, naargelang wat ik voel. (en wat verteld wordt in de les)
Als ik het helemaal verkeerd doe, dan hoor ik het wel???

Ans

Esther schreef op maandag 22 oktober 2007, 23:17:


Das wel een goeie,
Als ik met dubbele lijnen longeer, en dan 1 lijn achter haar kont langs, heb je een beetje hetzelfde effect.
Maar zou dat tijdens rijden ook kunnen doen ja.
Het is inderdaad zo dat ze die achterhand soms gewoon 'vergeet'. T'is dan wel geen gangenpaard, maar zo nu en dan moet die toch ook nadenken wat ze met haar benen aan moet. Bijvoorbeeld met wijken in het begin, daar moest ze echt zwaar bij nadenken voor ze het snapte.

Christel Provaas schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 20:45:


Je begreep wel wat Esther bedoelde.
Longeren doe ik met stalhalster. (zeker als ik die longe achter haar kont doe) Met bit haal ik de buitenste lijn over haar rug. (maar dat vind ik dan ook weer niet handig) Want als ik de lijn dan achter haar kont doe en er staat wat spanning op, trekt ze inderdaad zichzelf in haar mond. Kaptoom zou ik inderdaad moeten hebben. (Maar die dingen zijn blijkbaar van goud gemaakt ofzo?) Nou ja, longeren is sowieso nog behelpen en improviseren. En heb het ook nog niet zo vaak gedaan. Vooral gewenning aan die lijn achter haar kont en wat stuuroefeningetjes. Dat was al moeilijk genoeg. (Hoop wat te leren van die clinic zondag ; ) )

Eerste woord moet 'Ja' en niet 'je' zijn, sorry typfout. (leest verwarrend zo, vandaar rechtzetting)

e m kraak schreef op woensdag 24 oktober 2007, 15:06:


Ik zie haar ook alleen maar 1 kant opdraaien, linksom (tegen de klok)

Wat is de betekenis daarvan eigenlijk?