Muguet schreef op zondag 24 december 2006, 20:27:

************************
Ik snap niet wat je bedoelt
(heb ik wel vaker last van)

MysticTinker schreef op vrijdag 29 december 2006, 22:59:


Appelmoes wil ook.
Vinden ze ook heerlijk. En je kunt het heel goed spuiten.
Geen appelcompote nemen

Van mijn twee paarden wordt er eentje snel lastig van met voedsel belonen, terwijl de ander daar helemaaaaaal geen last van heeft. Voor hem (die laatste) maakt het het oefenen, rijden, samenzijn volgens mij alleen maar gezelliger.

Met dominantie heeft het voedsel belonen op ZICH volgens mij echt weinig uit te staan, in bovenstaand voorbeeld is het paard waarbij het het prettigste gaat juist het dominantst bijvoorbeeld. Maar ik kan me wel voorstellen dat als je het brokje uit je zak laat schooien of het geeft op het moment dat het paard aangeeft dat het een brokje wil (op zijn/haar tijd dus en niet op JOUW tijd), dat het dan wel met dominantie te maken kan krijgen. Maar daar ben je zelf bij.

Dan kan het best qua dominantie juist eerder andersom zijn, omdat ik op dat moment bepaal of ze het brokje wel of niet krijgen (en dat merken ze na een tijdje natuurlijk ook heel goed). Als je zorgt dat bedelen geen zin heeft geef je een heel ander signaal dan als je de brokjes uit je handen laat troggelen. Net als bij het voeren, als je de emmer voer uit je handen laat trekken, is dat een enorm disrespectvolle handeling voor een paard. Heb mijn paarden dus geleerd om netjes te wachten tot ik zeg dat ze met de neus in de bak mogen, en dat GEEFT juist weer respect. Volgens mij is het maar net hoe je er mee omgaat.

Maar bij ons is het vooral iets wat het werken gezelliger en interessanter maakt. Ik heb er dus helemaal niets op tegen. En dominantieproblemen heb ik er echt niet door gekregen, mogelijk (bij sommige paarden) in het begin, maar zodra je die netjes oplost, wordt dat wel weer duidelijk.

Ik heb zelf het voedsel belonen gekoppeld aan een bepaald "stemmetje" (als ik iets geweeeeldig knap vind van m'n paard en ik laat dat met m'n stem horen, weet hij inmiddels dat dat een prestatie is die een brokje oplevert. Dus dan stopt hij met rijden (van mij mag hij dat natuurlijk, ik geef immers al een duidelijk signaal) en kijkt achterom. En ja, dan krijgt hij een brokje en wordt er even geknuffeld. Je krijgt dan - vind ik - een veel " gezelliger" iets, het levert voor hem af en toe gewoon wat op, en hij leert ondertussen ook om mijn stem met iets heel prettigs te associeren. Als ik m'n stem net even een klein trapje lager houd dan zie ik wel z'n oortjes wapperen (hij weet dus: goed gedaan) maar stopt hij niet voor het brokje want hij weet dat hij dan wel door moet gaan.

Met dat andere paard zou ik dat nooit zo doen, die zou dan om de haverklap stoppen en verwachtingsvol naar m'n broekzakken gaan staren , , . Maar waarom generaliseren, het ene paard is het andere paard gewoon niet!

Conrad van Pruijssen schreef op dinsdag 2 januari 2007, 7:49:


**********************
Wat grappig dat jullie ookk het woordje "mooi" gebruiken.
Ik heb dezelfde ervaring dat ze heel sterk op mooi reageren, vooral als je het "hoog" uitspreekt. Dat is dus ook het woordje waarbij Torop weet "ik ben geweldig". Ik zeg dat b.v. "wat doe je dat mooooiiiiii" of "wat ben je mooiiii". Hij knikt dan altijd met z'n hoofd alsof het echt " aankomt".

Zou het misschien een beetje op hinniken lijken hahaha

Spirithorses schreef op dinsdag 2 januari 2007, 11:48:


*********************

Haha, ik snap precies wat je bedoelt met "oeziepoeziepoezie betuttelig". Ik gebruik dat stemmetje ook bij voorkeur NIET wanneer er iemand meeluistert hoor .. Maar voor belonen waarbij ik hem echt wil laten merken dat ik het superstoer en tof en geweldig vind, ging mijn stem bij het oefenen automatig steeds hoger en merkte ik dat hij daar ontzettend gevoelig op reageert (hij "groeit" lettelijk). Als dat stemmetje komt zie ik meteen z'n oortjes naar me toe wapperen en wordt hij superoplettend. Ik moet er wel bij zeggen dat ik het heel zacht zeg, maar wel heel hoog en absoluut niet schel!!! Aan gilletjes en kraaien heeft Torop dan juist weer een pesthekel, dan trekt hij meteen een geirriteerd hoofd, dat is overduidelijk.

Het is ook zeker zo dat het blijkbaar een bepaald "iets" (frequentie?) moet hebben, want ik merk het meteen als ik dat stemmetje tref (in het begin ging dat per ongeluk namelijk) omdat hij dan meteen stopt en achterom kijkt, zo van "hee, wat ik nu dee was wel heel goed zeker, want ik hoor het aan je". En in het begin had ik dus zoiets van "hee, dit komt extra over", dus dat ben ik gaan uitbouwen. Zo is het een extra taaltje geworden.

Een lage stem gebruik ik ook zeker, en dan een lage rustige stem voor oefeningen waarbij de nadruk ligt op een cool hoofd houden. Dan werkt die hoge niet altijd goed, omdat dat blijkbaar "activerend" is. Letterlijk fluisteren vind ik dan ook goed werken, misschien omdat het op zachtjes blazen lijkt. Als ik met hem fluister, brengt hij meestal z'n neus naar me toe tenminste.

Dit is althans mijn ervaring met dit ene paard. Of nee, eigenlijk met twee, want ook Neel reageert heel gevoelig en geinteresseerd op dat "lieve hoge stemmetje", maar met haar werk ik nu eenmaal minder.

Het kan trouwens zijn, dat het vooral om de associatie met iets vrouwelijks gaat. Torop is namelijk gek met vrouwen, en vooral dan vrouwen met zachte hogere stemmen. Hij heeft een hekel aan MANNEN , en ook dat is overduidelijk, hij draait zich dan namelijk meteen om en wandelt weg, terwijl hij bij een "nieuwe" vrouw heel geinteresseerd naar haar kan zijn. Bevalt haar uitstraling (stem?) hem, dan komt hij vanzelf naar haar toe (even testen). Bij mannen doet hij dat nooit!

Maar ja, wat is nu de kip en het ei. Misschien heeft hij wel een prettige herinnering aan een bepaalde vrouw met zo'n stem en doet het hem dat. Zou kunnen toch?

Conrad van Pruijssen schreef op woensdag 3 januari 2007, 13:39:


***************
Waarom zou je moeten uitrekenen hoeveel een paard zou moeten eten?
Je rekent toch ook niet uit wat je zelf moet eten?

Geertje schreef op zaterdag 6 januari 2007, 19:56:


***********************************
Nee, het is niet zo dat het alle bacterien en schimmels doodt, zo drastisch moet je het niet zien. Het is geen antibioticum. Maar het is wel zo dat het een zekere schimmeldodende werking heeft door het caprylzuur wat erin zit en een zekere bacteriedodende werking omdat er laurinezuur in zit (zie b.v. pubmed voor achtergrondinfo). Laurinezuur en capryl zuur zitten ook in andere voedingsmiddelen, die zul je nu dus waarschijnlijk ook d.m.v. je vetconsumptie binnenkrijgen, het zijn gewoon vetzuren.

Cocosolie is eigenlijk geen OLIE (je kunt het niet gieten), het is een verzadigd vet, ik zou dus zelf niet zeggen dat het gezond is om alleen cocosvet te gaan eten, je blijft (meervoudig) onverzadigde vetten nodig hebben natuurlijk. Maar als vervanger voor ANDERE verzadigde vetten is het zeker een aanrader omdat cocosvet geen schadelijke transvetten bevat en het heel stabiel is, het kan tot hoge temperaturen verhit worden en is dus geschikt om in te friturenbijvoorbeeld (onverzadigde vetten zijn daar dus niet geschikt voor!!!).

Als je paard last heeft van herhaaldelijke schimmelinfecties en zo, dan zou cocosvet nog niet eens zo 'ngek idee zijn, maar het nadeel is dat er moeilijk aan te komen is, tis wat lastig om te geven (het is net frituurvet, blokken) en je moet alleen de zuivere vorm gebruiken anders heeft het geen enkele zin.

Ik heb er verder geen ervaring mee bij paarden, alleen bij mensen.

clarissa ruijgrok schreef op zondag 7 januari 2007, 14:23:


********************************
Ik weet niet waarom het zo duur is (is het zo vreselijk duur dan?).
Het is een gezond verzadigd vet omdat het een middenlange keten heeft die heel geschikt is voor verbranding. Vooropgesteld dat men geen tekorten heeft aan b.v. Carnitine, B-vitamines o.id. kan kokosvet dus direct door naar de verbrandingscentrales in de cel, dit in tegenstelling tot vetten met een langere keten (of schadelijke transvetten) die eerst omgebouwd moeten worden. Dat is het voordeel van kokosvet.

Maar feit blijft dat als je kokosvet gebruikt, je nog steeds zult moeten zorgen dat je voldoende meervoudig onverzadigde vetzuren binnenkrijgt. Het is dus geen geschikte vervanging van b.v. olijfolie of
visolie.

Hoi

Mijn paard heeft een probleem of eigenlijk, ik heb een probleem bij mijn paard.

Mijn paard (Neel, de Belg) is erg gevoelig voor zandkoliek. Ze heeft het dit jaar eenmaal licht en eenmaal heel zwaar gehad, ondanks pogingen om het te voorkomen. Ook nu heeft ze heel veel zand in haar mest, omdat ik bang ben voor een nieuwe zandkoliekaanval moet ze dus noodgedwongen het grootste deel van de dag binnenstaan en zelfs dan blijft ze veel teveel zand in de mest houden. Eerst ging dat heel goed, ze accepteerde het zonder protesteren, maar nu het langer duurt merk je dat ze het steeds moeilijker gaat vinden om alleen op stal te staan (nsnap ik natuurlijk, ik heb alleen geen andere mogelijkheden hier).

Probleem twee is dat ze twee plekken op haar benen heeft gekregen waarschijnlijk door het schuren in een andere wei waar ze eerst stond, misschien door schuren vanwege mijten (ben daar niet echt van overtuigd omdat ik geen mijt en ook geen andere plek heb kunnen ontdekken, sokken en ook kootholtes zijn helemaal schoon zonder korsten). Ze is nu voor mijten behandeld maar die plekken willen dus maar niet dicht. We zijn al ongeveer 3 of 4 weken aan het smeren en behandelen en op een gegeven moment DACHT ik dat er schot in zat .... haal ik haar zaterdag uit de weide, heeft ze weer staan schuren, alles weer open en zo te zien gaat het ook opnieuw weer ontsteken. Ik denk dat ze ook meer schuurt uit verveling ... dit is dus een heel lastige combi van twee kwalen!!!!

Om een lang verhaal kort te maken, het zou het beste voor haar zijn als ze tijdelijk (paar maanden?) ergens op een DROGE plek zou kunnen staan, b.v. in een grote schuur, waar ze wel kan bewegen, GEEN zand kan binnenkrijgen en waar die plekken zo droog mogelijk blijven zodat het goed kan helen.

Weet iemand iemand die een grote schuur beschikbaar heeft of een stal met bijvoorbeeld een stenen plaats? Het is niet de bedoeling dat ze alleen komt te staan, eventueel zou mijn andere paard haar gezelschap kunnen houden.

Op onze stal is geen mogelijkheid om haar zandvrij en droog te laten staan. Droog wel maar ja, dan staat ze noodgedwongen in de stal en krijgt ze (te) weinig beweging). Ze is jammer genoeg kampioen uitbreker, vandaar ook dat ik vooral om een SCHUUR vraag, het heeft namelijk geen zin om haar apart ergens te zetten, want dan springt ze toch over, onder of door de omheining heen. Een groot weiland is geen oplossing, op een kale weide krijgt ze sowieso zand binnen. De weides waar ze nu staat zijn prima te noemen, maar ook daar gaat het dus fout.

Een ander probleem is dat ik op dit moment anderhalve baan heb (vanwege dat ik bezig ben een eigen praktijk op te zetten), ik ga nu trouw elke dag naar Neel, als het moet twee keer, maar zit behoorlijk aan de lat op dit moment (er spelen ook wat persoonlijke dingen mee die het nogal lastig maken).

Het moet beslist vlakbij Apeldoorn zijn, aangezien ik er minimaal 1x per dag heen moet kunnen gaan om haar in te smeren en dergelijke. Als ik het niet goed schoonhoud gaat het sowieso mis. Het zou helemaal mooi zijn als de mensen bij wie ze tijdelijk zou staan het ook 1x per dag zouden willen doen (insmeren dus, of medicijnen geven).

Dit is dus eigenlijk een beetje een noodoproepje. Ik verwacht er niet veel van maar niet geschoten is altijd mis zeggen ze dan he.

Wil schreef op zondag 7 januari 2007, 18:45:


Ik ben al met een aantal dingen bezig. Tegen bacterien kan ik me er wel wat bij voorstellen, bij colloidaal zilver. Maar zorgt het ook dat huid beter dichtgaat? Want dat is dus het belangrijkste probleem. En als ze er nou af zou blijven en het goed droog zou blijven, dan was dat allang gelukt, maar ze blijft het schuren.

Maartjen schreef op maandag 8 januari 2007, 18:06:


**********************
Ik heb dit wel overwogen, maar Neel vind een ding op haar neus verschrikkelijk en zal waarschijnlijk de hele wei slopen in haar pogingen om het ding weer af te krijgen.

Heb wel zo'n ding in bestelling voor noodgevallen, maar voor elke dag vind ik het voor haar niet wat.

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag 24 augustus 2004, 13:55:

***********************

Nee, voor mij houdt het NH-deel voor een groot deel op bij natuurlijk proberen te communiceren (zodat je je paard beter snapt en hij jou) en o.a. daardoor (maar ook door nog andere dingen) te zorgen dat hij happy is. Ik trek die lijn niet absoluut door naar: voer dat absoluut zonder conserveermiddel moet zijn of paarden die absoluut niet en nooit op stal mogen staan.

Zolang ik zie dat mijn paard(en) het goed doen, ontspannen zijn en relaxt, niet onzeker door teveel of verwarrende prikkels, goed gevoed en goed gezond zijn, dan vind ik het goed.

Ik zit er dus ook niet mee om mijn paard(en) puur om praktische redenen wat muesli (kijk daar is het macdonalds bakje weer) bij te voeren. Weliswaar zoek ik dan wel naar een goed merk en verdiep ik me wel in wat er in zit. Maar het praktische ervan speelt voor mij ook best mee en daar kom ik eerlijk voor uit. Ik ben allang blij dat er iets als strucomix is (om Neel snel tussendoor wat bij te voeren, zodat ze niet zo aan de sprietjes staat te trekken). En ik zit er ook niet mee om ze 's nachts op stal te laten staan als de stallen paardvriendelijk genoeg zijn en ze het goed verdragen. Waarom "ben" ik alleen NH als ik ALLES NH doe? Ik "ben" gewoon NH voor het deel dat ik het wel doe, dat deel wat ik zelf het belangrijkste vind (communicatie dus en rust in de tent). Als ik merk dat ze minder lekker in hun vel komen zal ik zeker wel nadenken over: zit het in het voer of zit het in iets anders? Hoe kan ik het verbeteren? Maar hey, ik ga zelf ook regelmatig naar de Chinees en kies ook puur uit praktische overwegingen wel es voor een kant-en-klaar maaltijd.

Houdt dus in dat ik vooral naar het paard kijk. Neel staat nu veel op stal ivm het probleem wat ik eerder hier postte. Zolang ze tevreden hooi staat te malen met een tevreden Nele-hoofd maak ik me niet druk. Maar sinds een aantal dagen zie ik dat ze het minder gaat doen (ze komt niet meer lekker mee uit het land en baalt duidelijk steeds meer van die stal) en tsja, dan moet er toch echt een andere oplossing komen, zit niets anders op. Torop verdraagt een stal veel minder goed dan Neel. En als m'n paard stalbenen zou hebben (of aanleg) dan zou ik dat paard helemaal niet op stal willen hebben.

Daar ligt voor mij de grens dus, hoe voelt m'n paard zich ok. Maar het praktische aspect mag voor mij best meetellen zolang het redelijk blijft.

Nils Vellinga schreef op dinsdag 9 januari 2007, 23:46:

********************

Mijn reactie is niet bedoeld als opzet tot een nieuwe discussie maar als antwoord in de topic. Het is gewoon hoe ik zelf over NH denk. Ik zoek het vooral in het soort communicatie dat ik met mijn paard heb, dat noem ik NH. De rest vind ik belangrijk, maar toch wel van ondergeschikt belang.

De rest kun je best ter discussie stellen natuurlijk, maar dat zou ik liever in een aparte thread doen, anders krijg je weer discussie-in-discussie-in-discussie.

Ans Jondral schreef op woensdag 10 januari 2007, 22:41:

*********************
Ik heb hier (helaas) wel wat ervaring mee.
Je zou het beste eerst een bloedtestje kunnen laten doen, want als er sprake is van spierverzuring dan moet dat daarmee meteen duidelijk worden. Eventueel kun je ook meteen vragen of de DA het gehalte aan Selenium en VitE ook wil checken. Weet je dat ook.

Naar mijn mening komen tekorten aan Selenium wel voor. Overdoseren is bij Selenium wel mogelijk, maar als je je aan de doses houdt en er niet te lang mee doorgaan (b.v. een aantal maanden, dan stop) dan is daar niet snel kans op.

Ans Jondral schreef op donderdag 11 januari 2007, 10:07:
****************************8

Voor wat ik er nu van weet .....

Je hebt spierverzuring en spierverzuring . Als er ECHT iets aan de hand is met de spieren (spieren gaan kapot door een of andere aandoening) dan is de waarde in het bloed huizenhoog. Mijn paard had wel een hoge waarde, maar niet echt ZO hoog. Het leek niet echt op tying up verschijnselen, hij kon wel goed bewegen, KON alles wel maar wilde eigenlijk niets. Ik kon merken dat hij minder soepel was en kwam erg moe over. Dat heeft in totaal wel een jaar of zo geduurd.

Het bijvoeren van selenium en vitamine E bij een wat ouder paard zie ik zelf trouwens absoluut niet als luxe. Er zit gewoon erg weinig selenium in de bodem en in onze westerse omgeving heeft zowel paard als mens snel een gebrek aan vitamine E. Maar goed, da's maar 1 mening.

Bij mijn eigen paard heb ik de waarde laten checken maar zowel vitamine E als selenium in het bloed was ok. Heb het wel een tijdje geprobeerd (tegen beter weten in) maar hielp niet. Heb uiteindelijk een pakket aan andere dingen gedaan en kan eigenlijk pas sinds een aantal maanden zeggen dat hij weer helemaal tiptop is, hij heeft een hele tijd minder energie gehad en is moe gebleven, maar nu staat hij weer letterlijk te trappelen. Wat het nou precies geweest is is nooit helemaal 100% duidelijk geworden.