Dank voor jullie reacties.

Ik heb dus:
- toch op straat blijven stappen zolang hij niet gevoelig loopt.
- als ik de binnenkant bijvijl niet verder dan de zool gaan (deed ik niet)
- als ik de binnenkant bijvijl, meteen ook de binnenkant straal beetje mee inkorten zodat ze gelijk komt met de hoefrand, immers een extra uitstekende straal (paar mm) zou de hoefgroei aan die kant stimuleren. Lijkt me niet gek, te proberen.
- geduld. Dat heb ik bij mijn andere paarden ook moeten hebben. Zij hebben ondertussen goede, gezonde hoeven die behoorlijk wat werk aankunnen. Ze hebben zelden of nooit problemen.
Maar véél draven op straat of erop galopperen is bij ons niet aan de orde. Zelfs met schokdempende hoeven moet dat erg belastend zijn voor pezen en gewrichten, zeker voor een paard met ruime bewegingen en veel afdruk. Ik hoef niet zonodig het onderste uit de kan ...

Ik ga jullie raadgevingen toepassen. Nogmaals dank, Koen

De laatste hoefzweren die mijn paarden hadden (1 in drie jaar, bij elk van mijn twee paarden) heb ik gewoon niets gedaan! Wel het paard laten buiten lopen. Ze zijn telkens bovenaan uitgebroken.
Het is wel triest om de drie weken te zien manken. Maar uiteindelijk genezen ze zichzelf als je hen de kans geeft.
Trouwens met al dat uitsnijden, ben je dan ook niet snel een maand bezig?

Mijn merrie wordt al heel haar leven
natuurlijk bekapt. Ik doe het zelf en het ging jarenlang goed. Maar nu heeft ze al enige tijd een voorhoef waarvan de onderste paar cm van het buitenste wandje (een paar mm dik) los komt van de laag eronder.
Ik heb het weggesneden, de hoeven extra kort gezet ... Maar naarmate de hoef naar beneden groeit komt het toch weer los.
De merrie loopt zo goed als altijd buiten in een relatief droge weide.
Bij de drie andere hoeven is er geen probleem.

Wat raden jullie aan?
Ontsmetten met isobetadinezeep in een dagelijks hoefbadje van een tiental minuten?

Ik merk toch ook rare dingen bij de opname van likstenen.
(de mijne zijn nog de traditionele rode exemplaren)
- één paard eet er nooit van (al 6 jaar niet).
- 2 paarden eten ervan in perioden. Tijdens de zomermaanden komen ze er vrijwel niet aan, ook niet als het hittegolf is en ze dus wel veel zout uitzweten. In de wintermaanden (ook 12 u op de weide, rest binnen/paddock) eten ze er elk zo een grote op. Ook in die wintermaanden eten ze overdag gras en 's nachts leven ze van hooi/voordroog dat van diezelfde weide komt.

Ofwel schort er iets aan de theorie ofwel schort er iets aan mijn paarden.
(Het laatste wil ik zelfs niet in overweging nemen!)

Ik ben niet zo allergisch van het rijden van een driejarige (ondertussen toch al 3,5 jaar).
Veel hangt er natuurlijk vanaf wat voor paard je hebt, hoeveel jij weegt en hoe je rijdt.
Persoonlijk denk ik dat het in de bak rijden het zwaarst is, zeker psychisch.

Ikzelf ben nu mijn 3,5 jarige aan het rijden. We rijden vooral eerder korte wandelingen buiten, met héél veel stap.
Ik denk dat het simpele en nogal vrije rechtdoorwerk voldoende tijd moet krijgen. Hij krijgt tijd om alles te zien en echt voorwaarts te worden.

Mijn paard (165 cm springpaard, ikzelf "eerder licht") ziet het in elk geval helemaal zitten én ik ook.

Als ik het goed begrijp vinden jullie dan springwedstrijden jonge paarden pure mishandeling? Idem voor dressuurwedstrijden jonge paarden?
Mijn 9-jarig all-round paard dat steeds beter scoort in dressuur, springen en cross en waarmee ik ook lange ritten rijd aan een heel stevig tempo is dus zo goed als versleten?