MarjanS schreef op zaterdag 10 juni 2006, 10:11:


Hoi Marjan, er zit niks anders op dan je helemaal te verdiepen in het HKO verhaal en alles te lezen wat los en vast zit en overal rond te vragen (zoals je nu al doet). Op grond van wat je tegenkomt zul alleen jij een beslissing kunnen nemen of je het aandurft met dit paard.
Bedenk wel dat dit je 3 e paard is dat problemen heeft waardoor je dus weer een heel proces moet doorlopen vooraleer je aan echt rijden toekomt.
Je vertelt dat de ijzers er na 9 maanden afgehaald zijn en het paard HKO heeft. Realiseer je ook dat dit een genezingsproces vergt van laten we zeggen minimaal een jaar voordat het paard loopt zoals een paard lopen moet. Gaat het sneller dan is dit mooi meegenomen, maar de realiteit is dat de hoeven nu niet gezond zijn en dat zoiets tijd vergt. Tijd waarin je weer moet wandelen, zoals met Cherokee en Nala, en ik weet hoe graag je nu wel eens eindelijk rijden wilt op een eigen paard.

Dit is misschien een goedkoper paard, maar je krijgt zeker bijkomende kosten : Dierenarts, veelvuldig bekappen, tenzij je een HKO paard helemaal zelf aandurft, wat ik je niet aanraad overigens.
Een regelmatige controle door een natuurlijk bekapper, van mijn part Wim die ook DA is, zal nodig zijn om te zien of jij het zelf goed kunt bijhouden.
Eventuele aanschafkosten van hoefschoenen moet je ook incalculeren evenals bijkomende kosten van rontgen, tenzij je het zonder rontgen aandurft en niemand je de garantie zal geven dat je paard in praktijk echt beter wordt.

Praat eens met Martien van Twister, Twis sukkelt al jaren met HKO, en heeft steeds ongunstige prognoses, ondanks 24 uur bewegen en meer dan een jaar Natuurlijk Bekappen. Zij hebben hun paard misschien 6 keer kunnen rijden nadat ze haar kochten. In theorie kan het zo mooi afgeschilderd worden, maar in praktijk kan er vanalles gebeuren.
Maak een berekening van het aantal bekappingen (laten we zeggen eens per 2 maanden als je het zelf kunt bijhouden) en bijkomende DA kosten en weeg af of het je dat waard is. Lekker zakelijk, maar wel reëel.
Dat zijn de nadelen, ik hoop dat ik je niet aan het schrikken maak, maar je vroeg een realistisch antwoord.

De voordelen kun je zelf opnoemen: Als het paard gelijk 'in je programma' meedraait, gelijk aan zijn genezing begint en aardig gaat lopen, je geen complicaties tegenkomt (geld, huisvesting, ziektes) heb je waarschijnlijk een heel leuk rijpaard en een goed gevoel want je hebt een paard 'gered'. (En het probleem van een andere eigenaar opgelost).

Toch kan ik het niet laten te zeggen dat ik weet hoe graag je nu eindelijk wel eens wilt gaan rijden op een ongecompliceerd paard, dat mag je ook zeggen, is je goed recht. Maar bedenk je dat je al genoeg paarden hebt willen redden in het afgelopen jaar en dat er genoeg teleurstellingen voor je geweest zijn....

Ik wens je succes met je beslissing.
Als ik je helpen kan zal ik dat doen!

Groetjes, Pien

Spirit schreef op zondag 11 juni 2006, 11:08:


Ow, nog heel even:
Ik zou het wel aandurven met zo'n paard, maar dan zou ik het gratis willen hebben, zoals ik zoveel paarden krijg. Ik heb wel gezondere paarden voor niks gekregen. Als eigenaar geeft om zijn paard is dit een overweging voor jullie en voor jou een eerlijke basis als start om dit paard een tweede kans te geven, want dat is in feite wat je gaat doen.

Greetz, Pien

Op de fotopagina heb ik het verslag van onze excursie naar de Konikpaarden geplaatst. Voor de mensen die niet lezen op PN maar wel in hoeffies geïnteresseerd zijn: Er staan oa een aantal hoevenfoto's bij.
Groet, Pien

Piet schreef op maandag 12 juni 2006, 7:34:


De hoeven van de Koniks waren allemaal zonder uitzondering erg lang maar wel ijzersterk. Er was geen één paard bij met flares of inderdaad pannekoekvoeten.
Het beleid bij Konikpaarden is eigenlijk niet te bekappen, en de slijtage op de natuurlijke manier te laten plaatsvinden op de keien bij de Maas, maar deze kudde wordt wel af en toe bekapt. Eén keer per jaar (tenzij vaker ivm problemen en ik weet niet wanneer, lijkt mij in het najaar als ze de hengsten gaan selecteren) komt er een hoefsmid die een aantal paarden onder handen neemt, daarvoor zijn ze dagen in de weer met het vangen van de gehele groep. De beheerder was niet op de hoogte van Natuurlijk Bekappen, maar ik hij vond mijn verhaal erg logisch en interessant klinken, dus ik hoop dat we nog van hem horen.
Jack en ik willen de eerstvolgende keer gaan helpen met paarden vangen.

Beheerder vertelde ook dat de paarden op het moment veel in de 'vlaktes' blijven en te weinig op de keien waardoor hun hoeven te lang blijven.Dan zie je dat deze paarden dus niet aan hun 30 km per dag over alle soorten ondergronden komen, dan zie je hoe moeilijk dit dus is in een land als Nederland met zijn zachte ondergronden en wat je daar voor moeite moet doen om groei en slijtage toch in evenwicht te houden.

Verder leken ons de voeten inderdaad kerngezond, en sterk. Bij het fokbeleid worden paarden met echt blijvend slechte hoeven eruit geselecteerd.
En dan die ruimte....kwijl....125 hectare voor 60 paarden (wat ze zelf dus te weinig vinden) ....dan neem je zo'n randje wel voor lief. Want ondanks de wat lange hoeven waren dit een stel kerngezonde dieren, niet alleen lichamelijk, maar ook in de kop.
En zo hoort het....
Groet, Pien

Anna van Rheeden schreef op maandag 12 juni 2006, 3:28:


Het is onze ervaring dat de rasp te grof is voor een veulen van 2 maanden, de hoefjes zijn nog zo flinterdun en boterzacht dat je heel voorzichtig flintertjes zult kunnen snijden met je mesjes.
Een heel aparte gewaarwording, zo'n friemelhoefje met een ministraaltje, alles mini, in je handen.... Afronden met de rasp zal nog niet mogelijk zijn, schuurpapiertje misschien ? Heb dat zelf nooit gedaan, maar bedenk me ineens dat dat best eens mogelijk zou kunnen zijn.

Blijf (met 2 man) oefenen met voetjes geven; veel aaien, praten, belonen, laat hem natuurlijk niet omvallen, maar laat hem wel merken dat ie uit balans gaat en omvalt als hij zo hangt. Probeer dat voetje pas te krijgen als hij stabiel op eigen benen staat, en niet tegen jou of de helper aangeleund.
Houd zijn moeder kort in de buurt, voer haar desnoods wat hooi of gras (in jouw geval) dat geeft ook wat rust.
Verder zul je zien dat de hoefjes waarschijnlijhk niet echt scheuren maar omkrullen naar buiten toe, ze krullen als het ware naar de juiste stand. Bijhouden is natuurlijk nodig, maar ik denk in dit stadium dat in alle rust voetjes leren geven toch belangrijker voor hem zijn.
Heb je ergens verharde ondergrond om te wandelen en slijtage te krijgen?

Succes, geef Dono maar een knuffel van Jack en mij.
Pien

Michiel schreef op maandag 12 juni 2006, 11:25:

Ow Michiel, ik had een heel verhaal getypt omdat ik dit allemaal na gevraagd heb, maar plots was alles weg (verkeerd knopje). Ik typ het straks nog wel een keer voor je.

groet, Pien

Michiel schreef op dinsdag 13 juni 2006, 22:07:


Nee, niet in een box, maar afzonderlijk in een kraal. Dat is eigenlijk zo'n beetje het enige moment dat de paarden dan niet bijeen zijn. Het bekappen is een hele klus en de bekapper moet het niet erg vinden als hij door het paard de hele kraal doorgesleept wordt. Daarom ook was het zo moeilijk een bekapper te vinden; niemand die dit wilde doen.
Op zo'n moment kun je zo'n paard niet in de groep laten en niet 'inklemmen' zoals dat heet; tussen hekken insluiten om hem te behandelen/bekappen. En daarom ook wordt er zo min mogelijk gesold met de paarden, want vangen is meer stress dan wat ook.
Overigens kennen de paarden de beheerder en hij kent de meesten ook wel, dus dat stelt al een beetje gerust.

Op sommige andere plekken wordt gebruik gemaakt van apparatuur om de paarden te fixeren, (omlaag duwen, ik weet niet hoe dat heet) maar deze beheerder wil dat niet omdat dat nóg meer stress met zich meebrengt.

De paarden worden dagen voor zo'n happening al in een hoek van het terrein gedreven, er wordt een stroomdraad omheen gelegd en ze worden een paar dagen met rust gelaten om te wennen aan de stroomdraad. Na die paar dagen worden ze in een soort van fuik gedreven, met de hele groep, dus nooit alleen.
Het vangen zelf schijnt niet zo heel erg stressvol te zijn, juist doordat de paarden zo veel als maar kan bij elkaar gelaten worden.
Een paard alleen schiet alle kanten op, een groep paarden kruipt helemaal op elkaar en is één.



Stalrust kennen ze daar niet, ik denk niet dat je dat zo'n paard mag aandoen, alleen, weg van zijn groepsgenoten. Net als wat Nel al schrijft lossen de meeste ziektes en aandoeninkjes zich vanzelf op, soms duurt het wat langer, maar de keuze tussen stress om het dier te vangen of hem in de groep zelf vanuit zijn weerstand te laten genezen lijkt me niet zo moeilijk. We hebben foto's gezien van een ontstoken oog, het duurde even, maar het is vanzelf goed gekomen. Vergeet niet dat deze dieren veel sterker zijn en veel meer weerstand hebben dan het gemiddelde stalpaard. Zo loste een ringworminfectie zich vanzelf op door te wachten tot na de rui.
Verder hebben de paarden de beschikking over 300 a 400 soorten grassen, kruiden, struiken en bomen met elk een specifieke werking.
Die weten wel wat goed voor ze is.

Groet, Pien

Michiel schreef :

Effe snel want ik moet beginnen met werken.

Die kraal heb ik niet gezien - wel op foto's: het is een verzameling aan elkaar gemaakte hekken waarin een groep paarden gaat. Die hekken worden steeds dichter op mekaar gezet zodat de paarden op elkaar kruipen, in de beslotenheid van de groep. De groep draait als één met de hekken mee en daar binnenin heerst relatieve rust. Ze doen dit uiteraard niet wanneer er jonge veulens zijn. Zo kunnen ze injecteren en merken tegelijkertijd, alleen met bekappen moeten de paarden apart(vandaar dat ze dat ook niet graag doen).

Het is een illusie te denken dat een paard absoluut wormenvrij moet zijn, Michiel. Er moet alleen een juiste verhouding zijn en mits het paard in goede conditie is, ís die verhouding er. Oplossen doen de paarden een worminfectie niet, wel een evenwicht creëren.
Beheerder vertelde dat paarden die conditieverlies hebben als gevolg van wormen, boerenwormkruid of kraailook gaan eten, dat ze anders nooit aanraken.
Vergeet niet dat er daar een paar honderd verschillende planten, bomen, struiken, kruidensoorten staan en de paarden in zo'n grote vlakte kunnen kiezen wat ze nodig hebben. Zij weten waar ze de mineralen en de stoffen die ze op dat moment nodig hebben moeten uithalen. Wij kunnen dat onze paarden niet bieden, wij moeten onze toevlucht nemen tot ontwormers. Het heeft geen zin als wij de natuur een beetje willen nabootsen door een struik boerenwormkruid tussen de paarden te gooien als ontwormer, dat komt in de verste verte niet overeen met wat dat paard vanuit zijn instinct en leerproces nodig heeft op zíjn moment.
Bovendien : Hoe bepaal jij als mens de hoeveelheid die een paard nodig heeft?
Het heeft ook geen zin om op voorhand mest te gaan onderzoeken (van welke van de 60 zou dit hoopje zijn?) en alleen in uitzonderlijke ziektegevallen wordt er ingegrepen en dan nog zo min mogelijk.

En ja, af en toe gaat er wel eens een paard dood. In de natuur hebben de paarden natuurlijke vijanden, hier niet, en de beheerder vertelde dat hij af en toe voor wolf moet spelen, zoals bij een zwak uitgestoten veulen dat hij tegen beter weten in wilde redden. Het is nooit leuk wanneer je een jong leven door je vingers voelt glippen.
De dierenarts had ook grote moeite met het geven van een spuitje aan dit dier, maar in de natuur zou hij het niet gered hebben en al veel eerder door een troep wolven verslonden zijn, dat was op dat moment hún realiteit, want ze wisten dat dit veulen, eenmaal met de fles grootgebracht, nooit meer uitgezet zou kunnen worden en ik begrijp nu ook dat ze het ras sterk en robuust willen houden en dat er geen Koniks aan privé eigenaren worden verkocht om dit zuiver te houden.
Paarden die het niet goed doen worden niet verkocht (stel, er gaat iemand mee fokken en die geeft dat door) maar die gaan naar de slacht. Ja, het klinkt hard, maar ze verkopen zelfs Konikvlees. Voordat iedereen nu begint te stuiteren : Het is een stuk minder onvriendelijk dan je Edah biefstukje uit de bio-industrie van een koe die nooit daglicht heeft gezien. Konikvlees wordt gezien als wild, zoals hert en fazant (naja, wíld, die laatste, maar je snapt wat ik bedoel....)

Nooit eerder werd ik zo geconfronteerd met het verschil in paardenhouden in gevangenschap en deze pure paardjes. Daar telt het niet dat ze hogere hielen hebben, dat ze een randje teveel aan hun hoefwand hebben, dat er een eens wat magerder is of eens wat minder loopt. Daar telt een beenwond niet zoals het bij onze paarden zou doen, daar neemt de natuur de tijd en eet het paard anti-bacteriele kruiden en het komt ook goed. Misschien wat minder mooi allemaal, maar het komt uiteindelijk goed.

Je moet een verschil kunnen maken tussen het doel dat je wilt bereiken : Wij willen enigszins net uitziende rijpaarden die tam zijn, zij niet, zij willen dat pure erin houden en daarin geldt het recht van de sterkste, de wet van de natuur.

Ik vind het prachtig !
Pien

Spirit schreef:

Moeten we deze Konikdiscussie niet gaan voortzetten op PN?
Eigenlijk wel he....
Pien

Nick Altena schreef :


Voor zover ik begrepen heb in dit gebied ooit één.
-Ik heb het effe opgezocht en kon het niet vinden, maar ik denk dat deze kudde er rond 2002 is gekomen, om je een idee te geven. Maar misschien dat het jaartal is blijven hangen bij Paul of Nel?-

En dat was een merrie waarvan het veulen doodgegaan was.
Die hebben ze met een verdovingsgeweer moeten vangen, maar ik weet niet wat daarmee gebeurd is en hoe ze die hoefbevangenheid dus opgelost hebben.

Er was ook een mok-uitbraak en volgens het boek (de info van dit geschreven stukje haal ik daar nu effe uit) is ook dit vanzelf overgegaan zonder inmenging van menselijke bemoeienis.

Ik kan daar dus niet veel over zeggen, behalve dat 1 op de 50 Koniks slechte hoeven schijnt te hebben.
Vind ik dus meevallen, in gevangenschap is dit aantal vele malen hoger.

Hoge hielen kan een van de mede-oorzaken voor hoefbevangenheid zijn, maar in mijn ogen niet dé enige oorzaak.
In het geval van die merrie was er dus een andere oorzaak.

Het mooie was ook dat we daar geen enkel paard zijn tegengekomen die, ondanks de wat hogere hielen, ondergeschoven verzenen had. De reden daarvoor lijkt me weer dat de paarden alles van de grond eten en niet op mensenhoogte waardoor er veel druk (gewicht) op de achterkant van de hoeven ontstaat.
Steeds meer ga ik denken dat die hogere hielen bij deze paarden peanuts zijn, ze hadden zonder uitzondering goede sterke hoeven, niks geen brokkels, sterke witte lijn, mooi holle zolen, wat smalle stralen dat wel, maar ze doen het er blijkbaar prima mee op die zachte ondergrond.
Oké, je moet er niet mee op de harde ondergrond gaan, want dan breekt en brokkelt het wel af ja.
Maar dat is voor deze paarden dus niet van toepassing.
Waarmee ik wil zeggen dat er een reden is dat die hielen zo zijn, en onnodig ingrijpen voegt daaraan niks toe, de paarden kennen immers geen of nauwelijks hoefproblemen....

Groet, Pien

Nick Altena schreef :


Wat ik nu weet is dat ze in principe de paarden niet bijvoeren; ze bouwen een vetlaag op tijdens de zomerse overvloed en hebben meer dan 1 hectare per paard (ook de veulens) met al die verschillende gewassen te eten. Dan ook zie je een verschuiving in wat ze gaan eten tijdens de schralere periode. Zoals wij allemaal weten is die vetlaag om de schralere periode door te komen, de paarden vermageren wel in de winter, maar ook wij weten dat dat volkomen normaal is, dat het in het vet opgeslagen vitamine D dan vrijkomt enz enz.

Er zijn wel gebieden waar bijgevoerd wordt in de winter, maar dat heeft meer te maken met de hoge waterstanden waardoor de graasgebieden ingeperkt worden en er dus te weinig ruimte overblijft.
Beheerderorganisatie van de Oostvaardersplassen is trouwens Staatsbosbeheer, als ik mij niet vergis. Beheerders van de kudde in Roosteren is Stichting Ark, misschien dat daar een verschil in is ?
(Paul K weet dat vast wel, die zit in die wereld....)


Nee, geen geboortebeperking, altans daar hebben we het niet over gehad.
Wel vangen (uitwisselingsprogramma's). Slacht dacht ik alleen bij zieke of zwakke dieren, maar ook dat weet ik niet zeker. Ze proberen ook constant hun gebieden uit te breiden.

Ik krijg vast de kans nog wel een keer om dat na te vragen.
Groet, Pien

ps : Heb net zitten proberen om deze draad naar PN te verplaatsen, maar dan krijg je een enorme versnippering van berichten, dus hoe moet dit?
Er is al een topic dat heet "Koninks paarden" dus anders dan dit Konikpaarden. Wie ? Frans?

Groet, Pien

Huertecilla schreef op vrijdag 16 juni 2006, 9:57:


Precies HC !
Ik heb je net een lange mail gestuurd over Jack en mijn nieuwste inzichten met onze paarden op onze harde ondergrond.
Lees hem even. (Ik moet wel zo weg).

Pien

Speedster schreef :

Hoi Esther, welkom hier, super dat je al gedeeltelijk de ijzers eraf hebt laten halen. Leuk ook dat je naar onze cursus komt - kunnen we kennismaken.

Er zijn een paar dingen die ik je wil meegeven die denk ik voor jouw paard van belang zijn:
Ik vind het geweldig dat hij al zo goed loopt, bedenk je echter dat het minste gewicht van het paard op de achterhand rust waardoor de gevoeligheid blootsvoets daar inderdaad minder zal zijn.

Blijf erg voorzichtig, soms gaat alles in eerste instantie geweldig, maar kunnen er later toch problemen ontstaan doordat het paard (of jij) wat overmoedig was waardoor ie toch over zijn grenzen is gegaan. Dat zal zich dan over een paar dagen uiten in gevoelig lopen, of zelfs als je op het harde gedraafd en gegalloppeerd hebt in last van de zolen (steentjes) als de zolen nog niet veel gewend zijn. Bij te dunne zolen kan dit leiden tot een zoolzweertje, dus wees alert; de hoeven moeten nog wennen, ook al zie je aan de buitenkant niks.

Ik heb één maal meegemaakt bij een paard dat aanvankelijk goed liep maar waarvan de witte lijn nog niet sterk was; het hoefbeen van de witte lijn losraakte en omlaag kantelde door de klappen van het draven op de harde weg en het paard akuut mechanisch hoefbevangen geworden is, en het genezingsproces duurde langer dan het hele gewenningsproces zonder ijzers.

Ik zeg dit zeker niet om je bang te maken; dat zou niet mijn bedoeling zijn, ik hoop dat je dat begrijpt!
ook al geeft een paard vanwege zijn temperament aan dat hij graag een versnelling harder wil, dan nóg kan zijn temperament het 'overnemen' van de gevoelighied in zijn hoeven en krijg je later een terugslag.
Soms moet je heel eigenwijs stiekem maar eens even niet luisteren naar wat je paard wil....

Ik ga je een voorbeeld geven: Mijn nieuwe Arabier, Mazir, is net 5 weken van de ijzers en ook hij loopt erg goed en is zeer voorwaarts.
Maar hij moet nog wennen, er zitten nog nagelgaten die de hoefwand (witte lijn) verzwakt hebben, dat gaat onherroepelijk leiden tot brokkels (ga jij over een maand merken, nu is dat nog te vroeg en zitten de gaten waarschijnlijk nog wat hoog). Zijn stralen zijn redelijk breed, hij heeft lang zonder ijzers gelopen, en zijn witte lijn lijkt aan de buitenkant oké.

Echter met wat gebeurde met het mechanisch hoefbevangen paard (ik was er bij tijdens de buitenrit dat dat gebeurde) hou ik in mijn achterhoofd dat je zeer, zeer rustigaan moet doen in die eerste weken/maanden.
Ow, ik kan niet wachten totdat ik Mazir voluit kan laten gaan, maar hij moet nog wennen aan zijn nieuwe hoeven, hoefstand en evenwicht en daardoor wil ik nu niks overhaasten. Ik rijd hem wel buiten, maar draaf korte stukken op het harde, áls we al draven. Ik houd heel erg rekening met hem en mijn mede-rijders weten dit.
Ik denk dat het goed is vorlopig niet teveel tempo te maken, tenminste op het harde. Op zachte ondergrond kun je al veel meer.

Ik moet er wel bijzeggen dat wij hier geen zachte ondergrond kennen, misschien is dat bij jou anders.
Tot op de cursus !

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Kijk nou wat ik schreef:


Moet natuurlijk andersom zijn : MEESTE
Komt ervan als er tig dingen om je heen gebeuren ; kinderen, paarden hond, telefoon, en ik weer zonodig nog gauw effe een stukkie wil tiepen net voordat ik weer verder moet met lesgeven....
Moettienietdoenhe....

(Maar jullie hadden dit vást nog niet ontdekt he....)

Doei, Pien

Spirit schreef op vrijdag 16 juni 2006, 16:13:


Sjongejongejonge, nu nóg mooier. was het wel goed wat ik in mijn eerste berichtje schreef, minste dus!
Kbenalweg....
(vanavond maar eens op tijd naar bed).
Pien