belinda defraene schreef:

Ja, maar Belinda, dat vóél je toch ?!.... Je voelt toch of het paard onder je kort loopt, strompelt, snel gevoelig is, struikelt over steentjes of soepel en lekker loopt....of heb je getraind op glad asfalt? (hebben jullie toch amper?)
Tuurlijk zal hij beter lopen op ijzers, het hoefmechanisme wordt nu geblokkeerd, de doorbloeding ook, en het gevoel en de pijn gaan weg.
Maar da's niet wat je wil....:

Een van de voordelen van blootsvoets is dat we allemaal willen dat die paarden weer gevoel in hun voeten krijgen, dat betekent ook dat je ernstig rekening met ze moet houden en naar ze moet luisteren als ze niet lekker lopen, dat ben je je paard verplicht. Dan nog is er een verschil tussen echt pijn en eens een keertje strompelen over een steentje. Kijk maar naar de oren, meestal staan die gewoon naar voren, ook als ze eens wat minder makkelijk lopen. Is dan niet persé gevoelig, maar * gevoelvol* .

Bij jou waarschijnlijk niet van toepassing omdat ik denk dat je daardoorheen gegaan bent. Beetje jammer eigenlijk, en zoiets moet je tijdens je training gemerkt hebben, kan in mijn ogen niet anders.
Dan zou je hebben kunnen besluiten niet mee te doen.
Nu ben je nét niet terug bij af.

Waarschijnlijk is het gewoon het nog-niet-afgeronde-gewenningsproces geweest.
2 van mijn paarden hebben we een jaar geleden van de ijzers afgehaald en die lopen nu weliswaar goed, maar kunnen dit soort monstertochten echt nog niet aan; da's vragen om problemen.

Op dagen dat wij 30 km per dag rijden moet ik echt afwegen of ze meekunnen of niet. Kan best eens een dagje, maar doe ik dit 2 of meer dagen achter elkaar dan is dat vragen om problemen, ze zijn er gewoon niet klaar voor !
Je hebt zoveel paarden, kon je dan niet een ander meenemen?
Wij hebben er paarden bij metwie we na maanden nog lopen te wandelen, is niet anders, hoort erbij.
Maar ik weet wel dat het allemaal overgaat !

Succes hoor, toch ook weer dapper dat je dit hier schrijft, je krijgt nu heel wat voor je kiezen. Haal die ijzers er maar gauw weer onderuit

Pien

Coralie van W schreef op vrijdag 30 juni 2006, 1:33:


Dat komt, Coralie, omdat jouw paard ondergeschoven hielen heeft, herinner je je nog onze 'discussie' toen we haar bekapt hadden ?
Ze 'zakt' naar achteren, en je zult echt wat van die hielen moeten afhalen anders wordt het probleem alleen maar erger.
Ik kan me haar hoeven nog goed herinneren.

Groetjes, Pien

Isabel van der Made schreef op dinsdag 4 juli 2006, 0:11:


Ach wat, wij hebben sinds een paar weken van dat gemalen bouwpuin gestort, niet zozeer voor de hoeven van onze paarden, maar meer om stukken paddock en opzadelplaats moddervij te houden tijdens regenperiodes. Tot nu toe voldoet het prima.

Het was een experiment om te zien wat het zou doen voor de paardenhoeven en voor ons, maar we gaan er nog veel meer mee volstorten!
Wat we wel zien is dat we de hoeven van de paarden nu meer moeten uitkrabben door de kleine stukjes steentjes in de witte lijn en met name de paarden waarvan de witte lijn nog niet zo sterk is.
Er zullen altijd paarden zijn die er niet van gecharmeerd zijn, maar over het algemeen lopen ze er prima op. Het is een dikke laag (ca 15 á 20 cm) en het valt erg mee met de scherpte van de steentjes.
Peyote gaat er zelfs op liggen slapen....

Mest en oud hooi ruimen hierop is inderdaad meer werk, je krijgt niet alles opgepakt.

Groet, Pien

e m kraak schreef op donderdag 6 juli 2006, 11:13:


Yep! Mee eens!
De insteek van PN en alle zelfbekappers is altijd geweest het 'magische' van het hoevengebeuren weg te halen en de mensen te laten inzien dat hoeven bekappen niet méér hoeft te zijn dan nageltjes knippen, zoals jij het altijd zo goed verwoordt, Egon.
Bijna alle hoefproblemen zijn onstaat door het eronder slaan van ijzers, verkeerd gebruik/belasting, huisvesting etc.
In de natuur weinig tot geen hoefproblemen en als je een beetje leert te kijken naar je paard en je met hem te verbinden kun je hééééél veel leren zelf in te schatten, want zelf weet en voel je nog altijd het beste hoe het met de hoeven van je maatje gaat.
Eenmaal geleerd hoe te kijken kun je het zelfs zelf bijhouden en in het begin laat je je werk nog even regelmatig controleren.

Hoe je paard daarbij loopt/beweegt zal de beste graadmeter zijn !!!!
Maar je moet natuurlijk wel rekening met je paard willen houden. Tijdens de herstelfase kun je gebruik maken van hoefschoenen, maar beter vind ik nog je paard de tijd gunnen die hij nodig heeft om weer sterke hoeven te ontwikkelen. Kijk, als je van dat alles niks wilt weten en dóór wilt kunnen gaan met rijden kun je er net zo goed een ijzer onderslaan
(Ojé, deze uitspraak zal me wel weer niet in dank worden afgenomen door de ijzerboeren).

Als Belgisch dependance van Paard Natuurlijk zijn Jack en ik never nooit niet gevraagd om aan het hoevenklupje deel te nemen, waarom weten wij ook niet. Sterker nog: De meesten hebben wij nooit ontmoet, behalve Klaas één keer en dat was toen hij hoefschoenen kwam aanmeten, 2 jaar geleden voor Holly.
Simon, Hans ea ken ik helemaal niet.
En niemand van het klupje weet wat voor werk wij afleveren, net zoals niemand weet wat voor opleiding wij gehad hebben en hoeveel klanten, dús ervaring, wij hebben.

Net als de meesten van de 'nieuw opgerichte hoevenprofs zijn Jack en ik vanuit een stuk enthousiasme zelf gaan bekappen, toen in contact gekomen met Frans en Ilona waarna bleek dat wij behoorlijk op één lijn zaten en toen was onze samenwerking snel geregeld en zijn we tot 'verdieping' over gegaan.

En voor Anton (eigenlijk 2 verschillende onderwerpen, maarja, t wordt toch allemaal gelijk gelezen):

Wij hebben zelf 11 paarden, een manege, en alleen maar verharde ondergrond : Vuursteen, beton, grind, kiezel. Geen van onze paarden is beslagen; wij halen elk paard dat bij ons binnenkomt van de ijzers en geven hem een jaar de tijd om te herstellen van die vermaledijde ijzers die de boel danig kunnen ruïneren.
Buitenritten van meer dan 30 km zijn bij ons dagelijks werk en onze paarden hebben nooit hoefproblemen !!!! We gallopperen gewoon over de vuursteen en weet je wat ? De hoeven zijn ijzersterk. Dat doen we overigens alleen met de paarden die al langer dan een jaar natuurlijk bekapt zijn en goede hoeven hebben, we doen dat uiteraard niet wanneer een paard nog in de herstelfase zit.

Daanaast heben we onze wekelijkse bekappingsklanten en het is zelfs zo druk dat wij nee moeten verkopen tegen mensen die verder dan 40 km van ons vandaan zitten. Veel liever leren wij ze zelf de hoeven van hun paarden te onderhouden - heb je veel meer aan. In elk geval zijn de paarden en hun eigenaars daar veel beter mee geholpen.

Wat Nel gister zei: De meeste mensen denken er langer over na om de ijzers te verwijderen dan dat ze erover nadachten om ze eronder te laten zetten. Zegt toch wel wat he. Wat mij betreft Nel: Die houden we erin!
Jammer Anton, maar ik vind je blikveld erg beperkt.
Zal me verder worst wezen; wij hebben onze klanten en cursisten hier en druk zat, maar ik lees deze discussies wel en af en toe kom ik even van mijn eiland om mee te doen.

Dág,
Pien

Wil schreef :


Precies !
En hier met deze giga harde ondergrond bekappen wij echt weer anders dan Frans en Ilona die op veengrond zitten....

De uitgangspunten zijn exact hetzelfde, alleen daarbinnen moet je een marge kunnen en durven hanteren. Dat is waar ik me wél sterk voor zou willen maken. Maar richtlijnen? Néé.... dat werkt niet omdat je niet ieder paard hetzelfde kunt bekappen.Elk paard is anders en beweegt anders!
Bij ons lopen paarden die heel laag in de hielen staan, terwijl anderen weer meer hiel nodig hebben om goed te lopen. Weer een ander heeft dat randje steunsel nodig en de volgende loopt ongemakkelijk met datzelfde randje.
Dat is nog wel het moeilijkste; het uitzoeken welk paard waarmee het beste loopt en dat zijn soms hele processen.

Maar nu (nog) geen zin in een klupje, want nu is het zo'n concurrentie, de één pretendeert meer kennis te hebben dan de ander en weer een ander pretendeert mee praktijkervaring te hebben, of zich te willen specialiseren zonder voldoende praktijkervaring. Nee, lamaar, ik bekap lekker hier in de buurt en hoef niet zonodig.
En af en toe kom ik weer eens even bijlezen....

En als jullie willen weten hoe onze paarden bekapt zijn dan kom je maar lekker kijken

Groet, Pien

Hans Arendse schreef:


Hahahahahaha, voorkomen dat belangenverstrengeling niet mogelijk is.
En jij moet mij beoordelen als ik bij jouw klupje van 3 wil?

En als jij nee zegt zeggen jouw vriendjes zeker ja.
Sorry, ik val haast van mijn stoel, hahahahahaha
Nee Hans, nu ben je nóg ongeloofwaardiger voor mij.

Waarmee ik niks zeg over jouw vakmanschap, daar kan ik niks over zeggen want ik ken je niet eens, maar alles over de manier waarop jij in het leven lijkt te staan....

Nee, ik hou het wel bij PN, veel doorzichtiger voor mij!

Pien

Nils Vellinga schreef :

Kijk, dát zou ik nou sportief willen noemen; dat zou mijn moment zijn om mekaar nu eindelijk eens recht in de ogen te kunnen kijken, zaken uit te praten en mekaar hopelijk de hand te schudden.
In plaats van Jack en mij, of Frans en Ilona (of Piet) overal af te kraken.

Ze weten van Jack en mij niet eens hoe we bekappen, laat staan dat we ooit een woord gewisseld hebben....

Ze hebben werkelijk nog nooit een door ons bekapte hoef gezien.

Ik hou de eer aan mezelf en houd er nu over op; einde discussie wat mij betreft.
De rest doe ik liever per E mail als dat nodig mocht blijken.
Geen zin dit forum met 'jamaars' te vervuilen!

Pien

Isabel van der Made schreef op donderdag 6 juli 2006, 15:08:


Ow nee, Bel, zo bedoel ik dat niet.
Sorry als het zo overkomt bij de lezer.
Met dat van 'de tijd gunnen' moet je toch wel met me eens zijn.
Hoefschoenen vind ik zeer oké en dat weet je. Wij meten zelf niet voor niks de hoefschoenen van Smit aan (www.paardenschoenen.nl) , als we daar niet achter konden staan deden we dat niet, want ik wil alleen maar leuke dingen doen waarachter ik kan staan

Maar waar ik wél nogal moeite mee heb is dat ik toch wel tegenkom dat mensen geen 'tijdelijk onbruikbaar' paard willen, wel willen blijven rijden onder het mom van 'waar heb ik anders dat paard voor....' en dat steekt me wel ja. In plaats van naar het paard te willen kijken.

Natuurlijk Bekappen is een filosofie van een andere manier van omgaan met je paard waarbij je verder kijkt dan alleen die hoeven.
Zo was deze opmerking bedoeld.

Beter zo?
Groet, Pien

Honkie tonkie shanghai
honkie tonkie shanghai
honkie tonkie honkie tonkie
honkie tonkie shanghai

Fijne dag, waarde collega
(ook hier op HN maar effe geschreven....)

Liefs, Pien en Jack

Hans,
Simon heeft mij vanmiddag gebeld en we hebben eea uitgesproken.
Ben ik heel blij mee (je hoort het wel van hem).

Ik stuur jullie vanavond een mail.
Wat mij betreft : Ik ga er hier even niet op in, heb ik ook zo met Simon afgesproken, oké?
Laten we het hier verder maar zuiver houden.
Denk dat dat het beste is.

Tot later, Pien

Dat kun je wel vinden, maar er schuilt een enorm stuk waarheid in deze manier van bekappen.
Sommige paarden lopen beter met iets meer hiel, en ook al klinkt dat misschien niet helemaal als Natuurlijk Bekappen in jouw ogen, maar feit is dat je per paard moet kunnen blijven inschatten wat dat paard nodig heeft.

Als wij ál onze paarden met gelijke laagblijvende hielen volgens het boekje bekappen kan ik er donder opzeggen dat de helft 'te kort' dus niet prettig, zal lopen; (we hebben dat zeer uitgebreid uitgeprobeerd) ze hebben optisch gezien dan wel het juiste model hoef, maar bewegingstechnisch gezien paste het niet bij dat paard en wellicht ook niet bij het werk dat het op die ondergrond moet verrichten.

Overigens heb ik het over millimeters, geen centimeters!

Jack en ik experimenteren veel met de hoeven van onze eigen paarden en wij hebben lang geleden gemerkt dat de paarden op deze keiharde ondergrond meer gebaat zijn met dat randje hiel en een iets randje steunsel. Ik durf te wedden dat paarden die uitsluitend op het zachte komen dit meestal niet nodig hebben en gewoon 'plat' kunnen staan.
(Oké, wat is plat, kunnen we ook nog over discussieren).

Wij geven onze paarden dus ook dat randje hiel en we vertellen op de cursus dat dit bij ónze paarden met déze ondergrond zo werkt, maar dat wil lang niet zeggen dat dat dus bij ieder paard zo moet zijn.
Inmiddels ook laten wij een hoekje steunsel staan, het lijkt net nodig te zijn voor het bewaken van de stevigheid binnen de hoef.
Nu kun je gaan discussieren of er dan nog voldoende hoefmechanisme is : Ja, dat is er hoor De hoeven van onze paarden zijn sterk en veerkrachtig en we hebben nooit hoefproblemen.

We merken dat onze paarden waarvan de meesten dagelijks zo'n 30 km over het harde lopen gebaat zijn met een iets hogere hiel en wat meer steunsel, echter: het steunsel mag nooit* dragend zijn !
En de hiel nooit zo hoog dat hij kan gaan omklappen.

Wanneer je een paard hebt dat nog steeds niet lekker loopt ondanks misschien wel een jaar natuurlijk bekappen: Probeer het maar eens uit, gun die hielen die paar millimeter meer die je er nu wellicht afhaalt....
Net als het wegsnijden van flapjes straal die drukkingen kunnen geven op de straal. In mijn volgend bericht meer daarover.

Groet, Pien

Spirit schreef :

Dat vind ik nou vervelend, het woordje nooit is niet dikgedrukt.
Nog maar eens :

het steunsel mag nooit dragend zijn !

Groet, Pien

Het verbaasde mij niks dat Pete Ramey toch de losse stukken in de straal en de straalgroeven wegsnijdt.

In principe snijden wij (bij Natuurlijk bekappen) niet in de straal.
Maar ik ga jullie een voorbeeld geven van vandaag, waarbij je zult lezen dat daar echt wel uitzonderingen in zijn.

Vandaag 3 paarden van Dominique bekapt; ze hebben goede hoeven die Dominique al goed weet bij te houden nadat ze vorige maand bij ons de cursus gevolgd heeft.
Haar 16 jarige Welshpony echter is bekend met problemen in de achterhand waardoor hij zijn rechterachtervoet niet kan geven, hij zakt erdoorheen en valt om.
Kan neurologisch zijn (en we hebben haar aangeraden er een osteopaat naar te laten kijken) maar er kan ook een (mede)oorzaak in de hoeven zitten.
Jack bekapte eerste de twee voorhoeven en is toen gelijk al naar het rechterachterbeen gegaan en wat bleek : De straal was dermate lang dat de pony er niet comfortabel op kon staan wanneer zijn andere achterhoef opgetild werd. Na het snijden in de straal was het probleem in één keer over en heeft hij op zijn gemakje de andere hoef kunnen bekappen waarbij de pony keurig bleef steunen op zijn rechterachterbeen.
Het was er nooit vanzelf afgesleten want de pony liep niet lekker op grind en op de harde weg, dus ze konden nooit de benodigde aantal kilometers maken om die straal te laten bijslijten.

Dit is natuurlijk een redelijk uitzonderlijk voorbeeld, maar hiermee wil ik aangeven dat je soms van je theorieën moet durven afstappen en in praktijk iets heel anders moet doen om het paard verlichting te geven.

Iets anders over de straal:
Bij paarden die we van de ijzers afhalen (de eerste paar natuurlijke bakappingen dus) snijden we tegenwoordig bijna altijd standaard de straal toch een beetje bij : We halen de losse stukken (flappen) weg, we snijden de straalgroeve iets open (vuil, bacterieën----> zuurstof) én we zorgen ervoor dat de straal niet uitsteekt boven de hoefwand. De maximale 2 mm aanhouden kunnen soms al teveel zijn, zeker (en daar gaan we weer) op onze harde ondergrond waardoor er drukkingen in de straal kunnen onstaat, zeker wanneer het straalkussen nog erg dun (gedegenereerd) is. loopt je paard uitsluitend op zachte ondergrond dan zul je dit probleem waarschijnlijk niet herkennen.

Het advies wordt gegeven dagelijks een kwartiertje op het harde te gaan stappen (wandelen) , maar dan moet het paard wel comfortabel kunnen lopen.
Bovendien slijt de straal niet voldoende af bij een wandeling in stap van een kwartiertje. Daar is heel wat meer voor nodig.

Zelfs nu wij in de zomer weer aan onze dagelijkse 30 km over verharde en stenerige ondergrond komen moeten wij nog hoefonderhoud doen, zij het weinig. De straal en de hoefwanden slijten nu wel mooi bij, maar ondanks de vuurstenen paden moeten we de steunsels tóch nog in de gaten houden, die slijten veel minder mee. (En dat komt weer doordat we in verhouding meer over beton en asfalt rijden dan over vuursteen).

Groet, Pien

Marleen den Arend schreef :

Jawel, ze hebben toch nog hoefonderhoud nodig als ze aan hun 30 km komen. De straal en de hoefwanden slijten, maar niet altijd mooi recht dus we moeten hier en daar wat bijvijlen hoor. Tevens steunsels weghalen en een mustangrol maken. Het gekke is dat de mustangrol wegslijt; na zo'n rit is de hoefwand scherp geworden.

Groetjes, Pien

Spirit schreef :


Ahum, toch wat vlug geweest:
Ondanks het feit dat wij de straal niet laten uitsteken
moet de straal wel dragend blijven, de steunsels niet !

Pfffff, nu hoop ik dat het goed is !

Groet, Pien