Oefffffff. Boomloos zou ik niet aan beginnen omdat het een aardige klus is om dat geometrisch stabiel te ontwerpen zonder drukpunten bij de singelbevestiging en stijgbeugelophanging en ook de ruggegraatvrijheid is geen sinecure.
Ik zie bijvoorbeeld zonder meer de voordelen van boomloos, maar door de inherente nadelen heb ik nog geen mij 'passend' fabrikaat gevonden. Ook slechts één fabrikaat zadel met flexibele boom en dat kost een vermógen helaas. Let wel; ik zeg níet 'duur', want ik kan prima zien waar die prijs vandaan komt.
Ik heb twee rechterhanden maar zou zo'n zadel ook met de beste wil van de wereld niet zelf kúnnen maken.

Een boomzadel is een ander punt. Als je een goed gemaakte en goed ontworpen, voor jouw rijstijl geschikte en bij jouw paard goed passende boom koopt van een ontwerp waarbij de vulling van de kussens niet essentieel is voor de pasvorm, kun je er relatief weinig kwaad mee.
Denk er echter niet te licht over want het uitplussen hoe je het leer moet snijden en in welke volgorde het beste aan te brengen vraagt veel inzicht.
Tja, en dan staat het verder met de materialen die je koopt, je eigen vakman(vrouw)schap en de tijd die je erin kan steken. Over het aanschaffen van het gereedschap heb ik het niet eens.
Je kan met zadels geen hoeken afsnijden omdat de krachten op de materialen héél groot zijn en bovendien het paard letterlijk en figuurlijk niet in de knel mag komen.

Nee, ik heb alle leerbewerkingsgereedschap in huis, kan ermee werken, bewerk zelf schapenvachten etc., maar zie het zelf maken van een zadel niet als een mogelijkheid noch als een besparing.

Voor wie het niet als besparing ziet zijn er schítterende mogelijkheden om zelf een zadel te maken. Bijvoorbeeld Aimée van Malibaud, één van de best zadelmakers van Frankrijk, geeft cursussen in zijn atelier in Vallon pont d'Arc en daarbij zou je gelijk je eigen zadel kunnen maken.

Pascal de Boer schreef op maandag, 29 augustus 2005, 20:46:


Pascal,

Lees ook op Bokt in de Huiskamer. Daar is een topic over 'Bitloos' en over 'Optomingsloos'. Beiden a-typisch voor Bokt en alleszins leerzaam.

Spirithorses schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 12:07:


De geiten eten ecologisch verantwoord voer en de melk wordt ruimschoots veilig verhit, dus evt. ziektekiemen en parasieten zijn geëlimineerd evenals mogelijk vervelende enzymen. Door het stremmen zit er geen vet en nauwelijks eiwit meer in. Blijft over: wat in feite Rivella is.
Ook gaat het om een relatief kleine hoeveelheid; na de hond en de katten blijft er zo'n 1½ liter per dag voor 5 paarden over.
We geven het al járen niet omdat we er niets over kunnen vinden maar blijven het een potentieel rijke voedingsbron vinden die we nota bene gratis hebben! Zeker omdat het over een kleine hoeveelheid gaat en in de wei veel mineralen en sporenelementen zou moeten zitten en volgens óns alle potentiele knelpunten eruit zijn.

e m kraak schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 16:37:


In diezelfde landen wordt ook het meeste km's met een auto gereden, doch er is geen causaal verband.
Er is mbt botontkalking inmiddels verhelderend Noors onderzoek.

@Wei: inderdaad is er een potentieel probleem met lactose omdat paarden ouder dan 3 jaar geen lactase meer aanmaken en lactose tot verzachting van de ontlasting leidt.
Er is echter een tolerantie en ook kan een verhoging van de tolerantie opgebouwd worden. Wat die tolerantie is, is me nog niet helder maar die lijkt enórm hoog te zijn doordat een paard zo'n groot beest is.
Het lactose/lactase-probleem is bij andere zoogdieren niet anders, inclusief omni- en carnivioren. Dat volwassen katten en honden de dunne kunnen krijgen van melk is alom bekend. Toch drinken onze honden/katten realtief grote hoeveelheden wei zonder probleem. Ongeveer de 30-voudige dosis die de paarden zouden krijgen leidt niet tot verdunning van de ontlasting.

Je zou nog de vraag kunnen stellen waarom als de paarden het nu goed doen en ook dat het niet natuurlijk is. Het laatste is daarbij al het antwoord: in de vrije wildbaan nemen paarden een vele malen gevarieerder dieet tot zich wat veel minder aanleiding geeft tot deficiënties. Of de gedomesticeerde paarden in de weide 'het goed doen' is daarbij een vraag tot ze het niet meer goed doen. 'Goed' is verder rekbaar.
Ik heb met de wei mogelijk een goede bron aan vitamines en mineralen tot mijn beschikking. De vraag is of het nadelen heeft.

Een potentiële adder onder het gras zou nog kunnen zitten in fructose. Suikers worden nl. wel opgenomen door volwassen paarden en ik heb niet kunnen vinden of er fructose kan zitten in wei.

Michiel schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 14:56:


Michiel, ik wil en ga de discussie mbt boomloos niet overdoen, maar ík vind jouw zadel twee keer niks en géén goed idee en hoop dat je jouw paarden hiermee geen probleem bezorgt. Ik sta er zowat páf van ware het niet dat ik in paardenland nérgens meer van versteld sta.

@all: dit is een schijnbesparing.

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 17:29:
Ik wel. Niet mbt volwassen paarden, maar bij veulens met een storing is het 1 gram/kilo lichaamsgewicht in een oplossing van 20%. Dat is een ownwijze plas wei....

en ander buikongemak = koliek

Vandaar niet dus. We wachten er al 3 jaar mee dus we kunnen nóg wel even wachten.

Dat ís een mogelijkheid waarmee ik in gedachten speel, maar wil toch nog wel een béétje meer zekerheid. Ik bedoel; hoeveel geef je en wanneer is genoeg genoeg? Kan het ook om de dag of elke drie dagen geven. Of niets.
Ik heb ongeveer ¼ liter wei per paard per dag en dat líjkt niet veel maar al eens een flinke slok Haarlemmerolie genomen?

Marlies schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 18:05:


'Dressuur'???? Iedereen die paard rijdt dresseert. Ook van conditioneren maakt iedereen gebruik.
Enneh, laten we wel zijn, paardrijden op zich is al niet voor het plezier van het paard bedacht.

Natuurlijk kun je grond voor kritiek vinden in de wedstrijden in Klassieke Dressuur, doch wees je wel bewust van de gleidende schaal waar élke ruiter zelf ook op zit.
Zelfs de definitie en grens van 'dwang' kent een grijs gebied en 'natuurlijk' is al helemáál vaag.
Zo kan je dressuurmatig interpreteren als dwangmatig of conditonerend maar ook als gymnastiserend en zelfs ze zin/onzin van dat laatste wordt op uiteenlopende manieren bekeken.

Ik probeer zo paardgericht mogelijk met onze paarden om te gaan, doch uiteindelijk manipuleer ik hen voor míjn lol van en aan alle kanten.
Voor míj is Michiel met zijn tapijtzadel net zo fout bezig als Anky met haar dwangmethode. Dat is echter mijn perceptie en een ander kan met net zoveel recht stellen dat het niet in het belang van mijn paard(en) is dat ik er bergen mee beklim hoe zeer ik hen conditioneel en atletisch daarop voorbereid.

De kern van de zaak is volgens mij dat je er over nadenkt met een open geest en jezelf vragen blíjft stellen.

e m kraak schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 18:21:

Die werden vaak zomaar 30 jaar i.t.t. de 'perfect' verzorgde sportieve hoogbloedjes van nu die geen gemiddelde van 10 blijken te scoren..... In hoeverre dit gemiddelde door vroegtijdig afmaken veroorzaakt wordt vertelt een rekenkundige waarde niet.

Mbt vleesproducten trek ik toch een grens Egon. Via schapen en koeien kennen we KreutzveldJacob bij mensen. Gekke IJslanderziekte zit niemand op te wachten. Alhoewel, jij bent al aardig op weg
Verder weet jij beter dan de meesten dat de smaakselectie van paarden hóógst onbetrouwbaar is door hun eetwandelende bestaansevolutie.

e m kraak schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 18:45:

Compromissen sluiten moet zelfs de hardste lijner want dat is inherent aan de keuze een rijpaard te houden.


De vraag is Egon of je het paardgerichte gevoel dat jij vraagt bij het lesgeefmens kan 'aanpraten' of dat zij makkelijker jou het relevante deel van haar kennis/kunde voldoende kan overbrengen.
Ik dénk.... en zou mijn Capricho nooit ooit (tja Spaanse dubbele ontkenning)
hier aan een profi picadero 'over leveren'. Nog voor geen dagdeel.

Vraagje, maak ik zó een nieuwe lijn van maar deze loopt: ken jij de zadels met flexibele boom van Deuber&Partner? Graag antwoord in het betreffende topic dat ik NU ga starten....

De firma Deuber&Partner, www.deuber.de, maakt verschillende types zadels en heeft een goede reputatie.
Zij maken bijvoorbeeld de boomloze Startrekk-zdels en ook het flexibele zadel dat Bent Branderup gebruikt.

Ik ben zelf voor gebruik binnen de 'nak' en op/rond eigen land, dus niet voor lange ritten, erg gecharmeerd van de zadels met flexibele boom welek ook een vierpuntssingel-bevestiging hebben. Ze zitten echter in een wat minder bereikbaar prijssegment en zijn daardoor het overdenken wel 'waard' zeg maar.
Wie kent deze zadels, de fabrikant of heeft er een anderszins zinnige opmerking over.

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 19:27:


In wei zit , volgens het artikel, 75% van de lactose in melk en dát valt dus wel mee
Overigens kun je de lactose niet zomaar uitfilteren omdat het opgelost is.
Verder hangt het % van de lactose zeer sterk af van de manier van kaasmaken. Omdat hier TBC en Maltese Koorts vrij algemeen zijn verhitten wij de melk én de wei en bovendien sterker en langer dan in het Goudse of klassieke geitenrecept. We leveren liever wat, vermeende, smaak in dan dat we met deze ziektes schipperen.
Hierdoor zou een veel groter deel van de lactose in de wrongel moeten komen. Hoeveel????? Geen idéé. Wellicht weet iemand die vroeger wat beter heeft opgelet bij scheikunde of je dit eenvoudig kan bepalen. Verder dan ruwweg alcohol of suiker kom ik niet.

Marlies schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 19:48:

Die is al ruimschoots beantwoord, doch nogmaals, in een notedop; paarden in een omheinde weide eten wat wij hen aanbieden. Zeker hier waar geen moer groeit op weidegrond. Paarden in de vrije wildbaan eten de godganse dag een brede variëteit aan wat ze al lopend tegenkomen.
Het verschil is reëel en kan ik wellicht kleiner maken met de vitamines en mineralen in wei.

Esther schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 20:14:


Kijk, dát is opschieten Bedankt: heb hen een mailtje gestuurd.
Ze zijn prijzig Esther, maar bij aankoop bij Deuber wat gunstiger en er zijn ook aan de Branderup functioneel identieke maar iets eenvoudiger uitgevoerde modellen die aanmerkelijk gunstige uitvallen.
Verder is de prijs ook weer niet zó hoog: een Barefoot komt je al op 650-850 Euro en het goedkoopste flexibele iberisch type bij Deuber op 1250 compleet.

Collane schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 9:49:



'Afval'??? Dat is maar hoe je het ziet; er wordt Rivella van gemaakt, Verder is het waarom helder: omdat het rijk is aan vitaminen en mineralen.

Wei of geen wei, we slepen zoveel mogelijk variatie in de weide
Vanmorgen een kruiwagen met gedroogde stengels van kikkererwten en een kruiwagen versgroene maïs(plant)toppen. Net de walnoot achter de achterpatio gesnoeid en een deel daarvan in de dagwei gemikt en de rest naar de nachtwei gesleept. Dat zijn 'seizoensextras'.
Hiernaast krijgen ze het jaar rond als basisvoer weidehooi van haver/wikke/kruiden en tarwestro met hele halm. Voor de leut krijgen ze s'avonds een bak geweekte bietenpulp.
Allerhande ander blad, onschadelijk snij'afval'uit de moestuin en keuken zijn leuke afwisseling en ook snijden we om de paar weken een veldje verse alfalfa voor ze.
In de herfst bewaren we het gedroogde bladafval als lekkere afwisseling voor in de winter net als de kweeperen waar we dan zowat in omkomen.
Dit lijkt aardig gevarieerd, is dat relatief t.o.v. veel paarden ook, doch door het vrije veld banjerend knagen ze een nog veel bredere varëteit weg.
De wei als rijke bron van aanvulling blijft een welkome optie.

Mbt de wei: de smaakproef is positief; ze zijn er niet vies van. Gehaktballen heb ik niet geprobeerd
Dit zegt echter weinig, zelfs al zijn onze paarden niet geprogrammeerd op 'in de voerbak = eten'.

Wei is wel een melkproduct, doch beslist geen melk. verder is geitenmelk geen koemelk.

Op de volgende link staat info over een wei-product wat aangeeft wat de winst zou kunnen zijn.
http://home.wanadoo.nl/voedingsecho/pag5n.htm

Paarden zijn dieren die erop ontwikkeld zijn weinig van veel eten en niet veel van weinig. Ze hebben daardoor in de regel een tolerantie voor zo'n beetje alle, doch niet zo'n hoge. Van vitaminen en mineralemn heb je gelukig geen grote hoeveelheden nodig, dus met een kleine hoeveelheid van bijvoorbeeld wei kun je veel bijdragen aan de gezondheid terwijl je makkelijk binnen de tolerantiegrens kan blijven.
Ik heb helaas slechts één bron mbt de tolerantie en hoewel die het tienvoudige aangeeft van wat ik zou willen geven wil ik op zeker en zoek een aanvullende bron.