van lennep schreef op vrijdag 10 maart 2006, 8:45:


Wat jij schrijft dat dacht ik dus ook. Toen die emg normaal bleek was ik natuurlijk erg opgelucht.
Maar mijn osteopaat zei dat op de moment dat de emg genomen is de zenuwimpulsen waarschijnlijk wel normaal doorkwamen. En dat op momenten dat ze wel ataxiesymptomen vertoont dit niet zo zal zijn. (vandaar dan ook de symptomen)
Volgens hem kan je het vergelijken met iemand die drager is van een virus, het is er maar je hebt er geen last van. (de zenuwstromen verlopen dus wel optimaal) En het is pas als je immuunsysteem verzwakt dat de "symptomen", in dit geval gestoorde zenuwstromen (tijdelijk) optreden.
Ik heb altijd gedacht dat zelfs bij afwezigheid van symptomen, ataxie op een emg te zien is. Maar nu beweert mijn osteopaat dus dat dit niet altijd zo hoeft te zijn.

Maar ik heb zo mijn twijfels over zijn theorie. vandaar ook mijn vraag.
Op zich zou het mogelijk zijn, ze heeft op een stal gestaan waar er paarden aanwezig waren die licht atactisch waren na een virale infectie en ze is daar ook zelf erg ziek geweest. (Maar het is toen afgedaan als een infectie op de luchtwegen)
En toen mijn Da haar onderzocht tijdens een periode met 'atactische' symptomen was het eerste waar hij aan dacht ataxie. (daarom ook dat ik een emg heb laten maken)

De osteopaat raadde mij aan om de volgende keer dat ze symptomen vertoont, direct bloed te laten nemen. Hij beweert dat dat dan in het bloed moet te zien zijn. (waarden die overeen zouden komen met een verminderde weerstand of infectie)

Omega 3-6-9 en probiotica kreeg ze al.
Maar nu moet ik volgens hem ook echinecea geven en spelt bijvoeren ter ondersteuning van haar immuunsysteem.
Weten jullie in welke vorm en dosering je echinecea aan een paard kan geven?

groetjes
Ans

Ik zit met een groot dilemma. Een beetje een lang verhaal, maar ik hoop dat jullie er de tijd voor willen nemen. :)

Een vriend van mij heeft een bwp merrie van ongeveer twaalf jaar. Sinds een 1,5 jaar heeft dit paard zware problemen met haar voorbenen. Afwisselend kreupel op beide voorbenen en in die mate dat ze zelfs niet kon bewegen.
Ze is altijd op stal gehouden met in de zomer een paar uur weidegang per dag. En er werd ongveer drie keer in de week mee gereden. (Dus echt een minimum aan beweging)
Toen haar problemen begonnen zijn (was vrij acuut) is er een paar keer een dierenarts bijgeweest en zijn er ook RX foto's genomen. Maar de verschillende DA's konden het blijkbaar niet eens worden. Op de foto's was volgens 1 Da een ernstige kraakbeenwoekering te zien ter hoogte van het hoefgewricht. Een andere had het over geïrriteerde peesschedes. Ze is ook verschillende keren behandeld met cortisone maar zonder succes. Toen waren ze de DA's beu en is er niets meer aangedaan.
Na een tijdje te hebben aangemoddderd, hebben de eigenaren besloten om haar voor een half jaar permanent op de weide te laten lopen (samen met de veulens van de melkerij) Als ze na een half jaar niet beter was zou ze naar de slacht gebracht worden.

Ze heeft heel haar leven vooraan ijzers gehad, achter stond ze zonder ijzers. In de periode dat ze op de wei liep zijn haar ijzers afgevallen en sindsdien gaat ze blootvoets door het leven.

Na zes maand liep ze nog lichtjes onregelmatig en heeft de eigenaar haar van de wei gehaald. Ik heb hem wel kunnen overhalen om haar ergens anders te zetten waar ze dagelijks op de wei wordt gezet. (ze staat nu alleen nog s'nacht binnen) Op aanraden van mij heeft hij haar ook niet meer laten beslagen.
Hij rijdt weer terug met haar (alleen wandelingen) en na verloop van tijd is ze weer helemaal rad gaan lopen. En als ze wel mankt, verminderd dat naarmate ze beweegt tot ze uiteindelijk regelmatig loopt.

Sinds ze weer terug is, is die vriend van mij als de dood dat ze weer gaat manken ( Zijn vader maakt de beslissingen. En die heeft duidelijk laten verstaan dat een mank paard voor hem een dood paard is) En daarom durft hij absoluut niets aan zijn paard te laten doen. Ze is al een jaar en half niet meer bekapt. (Hij vreest dat ze dan weer gaat manken)

De laatste paar maanden duikt die vriend ineens telkens op mijn wei op als ik mijn paarden bekap. En hij is héél geïnteresseerd.
En vandaag zei hij mij dat hij van iemand de opmerking had gekregen dat zijn paard een toonlander was. (Die persoon staat hier trouwens op de lijst van bekappers) Ik heb hem gezegd die persoon dan maar eens te contacteren. Maar daar wou hij niet van weten. (Volgens hem zou zijn vader daar niet mee akkoord gaan) En hij stond erop dat ik naar zijn paard kwam kijken. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik absoluut niet ervaren was. Maar hij wou van geen wijken weten. Ik moest naar zijn paard gaan kijken.

Ik heb dus maar mijn zus meegenomen (want twee weten meer dan één)
En ben naar zijn paard geweest en de voorhoeven waren niet echt fantastisch (om het met een eufemisme te zeggen).
1 blokhoef en 1 vrij platte hoef. Beide extreem kort op de toon. Als je haar zag staan leek het alsof ze veel te hoge hielen had. Maar als je dan de onderkant bekijkt, waren de hielen eigenlijk nog redelijk laag, maar de toon erg kort.
De witte lijn van de blokhoef was redelijk. Maar die van de platte hoef was wel 1 cm dik in de kwartieren. In de toon wel erg smal. En grote uitstekende steunsels in beide hoeven. In de platte hoef ook ondergeschoven hielen. En in beide hoeven platte, oneffen zolen.

We hebben nu gewoon de steunsels weggesneden en kwartierboogjes gemaakt en de boel een beetje ofgerond. (niet aan de toon, want die was als zo kort dat die bijna in de zool zat) En één hiel korter gezet in de blokhoef. (want die waren ongelijk)
Toen we haar tussendoor even lieten draven op de weg, liep ze erg kort op het been met de blokhoef. (we weten wel niet goed of dit komt door te bekappen of door het met 1 been omhoogstaan.(want ze deed rare dingen met dat been toen we bezig waren))
Achteraf, als we klaar waren met beide hoeven, zijn we met haar nog even op de weg gaan wandelen. En toen zeg je wel dat ze met elke pas ruimer ging lopen. En na een honderd meter liep ze weer rad (gelukkig)

Nu dus de point van heel deze historie: Wat moet ik hier mee?
Ik bekap mijn paarden zelf nog maar een half jaar, en die hebben goede, normale hoeven. (Ik ben eerst begonnen met mijn shet, totdat ik genoeg vertrouwen had en sinds een paar maanden doe ik ook mijn paard)
Maar die vriend wil absoluut dat ik zijn paard bekap. Alle argumentatie van mijn kant (te weinig ervaring, dat ik het niet op mijn geweten wil hebben als het mis gaat, etc..) legt hij naast zich neer. Van die bekapper wil ie niet weten. En eigenlijk komt het erop neer dat als ik het niet doe, dat er dan niets gebeurt.
En dit paard ligt mij heel nauw aan het hart (zelfs in die mate dat ik nog overwogen heb haar te kopen, als ze naar de slacht zou gaan.) (Ze is een jaar of vier geleden nog mijn bijrijdpaard geweest.)
Langs de ene kant wil ik het wel doen (en eigenlijk heb ik het al gedaan, want ik heb er al aan gezeten met mijn vijl) Maar wat als het misgaat? En dan hoeft het nog niet eens mijn schuld te zijn, want ze weten nog steeds niet waarom ze mankt. En dit kan dus evengoed ineens "zomaar" terugkomen. En toen ze vandaag zo kort liep op dat been, kreeg ik bijna een hartverzakking. En ik had er nauwelijks iets aan gedaan!
Wat vinden jullie?

groetjes
Ans

Nel Gommans schreef op zondag 2 april 2006, 19:22:


De reden waarom ik overwoog om haar te kopen was eigenlijk omdat ik geloofde dat er iets aan te doen was. Terwijl de eigenaren de moed al zo goed als opgegeven hadden (En er eigenlijk geen geld aan wilden uitgeven denk ik) Ik heb dat hele verhaal van in het begin kunnen volgen en er zijn zoveel dingen die ik anders had gedaan. Die volgens mij wel een verschil zouden maken. Alhoewel ik eigenlijk niet echt een extra paard wil, dat zou namelijk betekenen dat ik het financieel en qua tijd wel erg krap zal krijgen. En natuurlijk dat ik weer met een gebrekkig paard zit. (Op één of andere manier trek ik zulke dingen aan, lijkt het)
Maar voor de moment is ze rad, en zal ze dus ook niet meteen afgemaakt worden. Moesten de omstandigheden weer veranderen zal ik daar toch eens heel zwaar over moeten nadenken.

Omwille van één of andere duistere reden ben ik één van de enige personen waarnaar die eigenaren in beperkte mate luisteren. Toen ze haar terug van de wei wilden halen kreeg ik ineens telefoon van die vader. Met de vraag wat ze het beste zouden kunnen doen. Waarom hij mij belde is mij een raadsel. Ik wist ook niet zo goed wat te zeggen. Maar de dingen die ik suggereerde heeft hij wel opgevolgd (zolang het niet te veel kost natuurlijk)
(Waarom zou een man van dik in de vijftig nou advies aannemen van een meisje van net twintig??? (waarom de zoon luistert, dat weet ik. Maar dit is niets voor een openbaar forum :) ))

groetjes
Ans

conny didden schreef op zondag 2 april 2006, 21:05:


Wat bedoel je met "met de gleufjes mee"? Dwars op de lengte van de vijl? of met de lengte mee?

Peter T schreef op woensdag 5 april 2006, 13:48:


Hi Peter

Leuk dat je de weg naar het forum hebt gevonden :)
Bedankt voor het vertrouwen :), en tuurlijk wordt het een happy end!

groetjes
Ans

Spirithorses schreef op woensdag 26 april 2006, 23:25:


Mijn Tempête is ook weer begonnen. Sinds een week loopt ze weer in haar Boett-pyama rond. De schade is nog zeer beperkt. Maar zodra ik haar deken afneem gaat ze zich verstoppen in de stal en dan wil ze er zelfs voor eten niet uitkomen. Met de Boett gedraagt ze zich wel normaal. :)
Ze heeft nochtans de hele winter niet op het gras gestaan en enkel hooi gegeten. En stiekum had ik dus wel gehoopt dat het zou helpen. Maar dus niet.

groetjes
Ans

Spirithorses schreef op vrijdag 28 april 2006, 18:26:


Hier heb ik de mijne vandaan: http://www.kerckhaert.be/dekens/boetteczeemdekens/

niet direct in de buurt van Maastricht, maar volgens mij kan je er ook via internet bestellen.
Mijn Tempête is Ongeveer 1.55m (misschien iets kleiner) en die heeft een maat 185cm op. (bij kerckaert vroegen ze de gewone dekenmaat. Bij sommige andere sites gebruiken ze andere maten) Voor haar is dat deken eigenlijk te groot. Maar een 175cm zou dan weer te klein zijn.
Ik meen mij te herinneren dat jou Bombita qua grootte en model wel op mijn paard lijkt. Dus waarschijnlijk zal je dan ook hetzelfde probleem hebben wat de maat betreft.

Het deken blijft echt wel goed zitten hoor. En ik probeer mij in te beelden hoe een veulen verstrikt zou kunnen raken in de deken, maar eigenlijk zie ik niet echt een probleem. Die riemen van de buikflap lopen alleen maar op de rug en ze zijn van elastiek. Als het veulen er dan toch op een of andere manier in zou vast raken, raakt ie er ook wel weer uit denk ik. En de bilkoorden zitten het beste sowieso redelijk strak rond de billen. Om daar tussen te geraken moet het al een echte houdini zijn. En de staartflap hangt gewoon los zonder enige riem.

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op vrijdag 28 april 2006, 19:14:


Nog ff iets toevoegen. Ik zie net op de site van kerkaert dat ze via de webshop blijkbaar toch andere maten gebruiken.
Als ik straks naar de wei ga zal ik eens kijken of de maat er ergens instaat. (ik denk het eigenlijk niet) En als je even googeld vind je sowieso wel een tabel met de juiste maat.
En anders maar eens even naar de winkel telefoneren :) dan helpen je ze zeker verder.

Ans

van lennep schreef op vrijdag 28 april 2006, 22:15:


Ik heb een Boett en nochtans heb ik er vorig jaar aardig wat herstellingswerken aan gehad. Gelukkig krijg je er extra lapjes stof bij om eventuele gaten zelf te herstellen. Nu ziet hij eruit als een lappendeken. Maar zelfs als ze hem dit jaar even hard beschadigd als vorig jaar, dan kan ie volgens mij best nog wel een jaartje mee. (mag ook wel voor die prijs)
Over de stof waarin ie gemaakt is ben ik heel tevreden. Na een regenbuitje is hij op een halfuurtje droog.
Alleen als het hele dagen regent vind ik het niet ideaal. Het nadeel van een deken is dat je paard z'n vacht niet zo waterdicht is als een dekenloos paard. En op zulke dagen raakt ze dus helemaal doorweekt omdat de deken niet de tijd krijgt om te drogen. (Maar naar verluid hebben de meeste paarden dit probleem niet)
Daarom dat ik overwoog om nog een waterdichte deken te kopen voor zulke dagen. Iemand misschien een idee wat daarvoor in aanmerking zou komen?

Spirithorses schreef op vrijdag 28 april 2006, 22:45:


Tja, een regendeken in de zomer vond ikzelf precies ook wat te warm. Ik was aan het denken om zelf een soort van regenjas te maken voor haar in kw stof om over haar boett aan te doen. Maar ik denk dat ze daar ook erg in gaat zweten.

Vorig najaar zijn er enkele dagen geweest dat het aan 1 stuk door regende. Ze was nat tot op haar vel. En haar deken was ook helemaal doorweekt. Toen heb ik haar deken afgedaan en in huis laten drogen. (was mijn moeder héél blij mee :) ) Maar zodra ik haar deken afdeed was ze geïrriteerd en zenuwachtig. En dan begint ze sowieso te schuren, jeuk of geen jeuk. Door die enkele dagen regen had ze dus toen toch aardig wat schade opgelopen. Daarom dus het regendeken idee.

Rillen deed ze niet hoor. Maar ja, als ze beginnen rillen vind ik het eigenlijk al rijkelijk laat om er iets aan te doen. Ze was toen in ieder geval niet gelukkig. Niet met (natte) deken, maar ook niet zonder.

Ans

marielle schreef op vrijdag 28 april 2006, 22:54:


Tuurlijk zijn er nog andere symptomen. Mijn paard schuurt zichzelf al 5 jaar, elke zomer tot bloedens toe open.
En, ik kan niet voor Pien spreken, maar ik heb Bombita in november gezien en ze zag er aardig kaal uit.
Dit zijn allemaal paarden van wie bekend is dat ze schuren. Daarom ook dat we op de kleinste tekenen proberen te anticiperen. Zodat we kunnen vermijden dat ze ook dit jaar weer een miserabele zomer hebben.

groetjes
Ans

Sky schreef op vrijdag 28 april 2006, 22:55:


Eerlijk gezegd vind ik het niet zo netjes van je dat je op dit forum commentaar geeft op een ander forum. De meeste mensen hier weten wat voor dingen ze op dat forum kunnen aantreffen. Maar als je niet akkoord bent met de gang van zaken daar, dan moet je er ook daar iets van zeggen en niet hier. De kans bestaat dan dat je dat hele forum over je heen krijgt, maar dat moet je er dan maar bijnemen. :)

groetjes
Ans

eddy DRUPPEL schreef op zondag 30 april 2006, 0:34:


Hu?????
Nou kan ik niet volgen. PN was zowat het enige op het net wat ik volg. Ik had nog nooit van bokt gehoord totdat er eens hier een link stond. Het is dus niet zo dat ik eerst een zware aversie tegen bokt heb ontwikkeld ofzo, en daarom dit forum heb gevonden.
Soms stel ik daar trouwens ook wel een vraag, vooral over medische dingen. Of over zomereczeem ofzo. Daar zit nu eenmaal veel meer volk dan hier. En die hebben ook weer allemaal andere ervaringen.
Tuurlijk ben ik het eens met Chantal als ze schrijft dat zulke dingen niet paard vriendelijk zijn. (sh*t, en nu doe ik dus toch wat ik niet van plan was te doen =commentaar geven)
Maar met zulke topics polariseer je de boel en wordt het weer bokt tegen PN. (voor de zoveelste keer)
Als er op bokt een topic voorbijkomt waarmee ik het niet eens ben, dan reageer ik daar. En mijn reacties kunnen dan evengoed scherp zijn. En ik ben nog steeds niet geband. Er zijn trouwens wel meer mensen die je hier tegenkomt die daar ook schrijven en die zijn ook niet te beroerd om hun mening te zeggen.
Ik vind trouwens dat je op bokt zo langzamer hand begint te merken dat ze daar ook meer gaan nadenken over met wat ze bezig zijn. Vroeger kreeg je op NB-topics steeds zware commentaar. Nu worden er nog wel steeds discussies gevoerd, maar ze zijn iets minder snel om het zomaar te veroordelen.
Als je dan een topic zoals dit start, kan je er vanop aan dat het ook op bokt tevoorschijn zal komen. Dan wordt PN bestempelt als een achterbakse roddelclub. En dan wordt het nog moeilijker om ze te overtuigen als ze echt verkeerd bezig zijn. En de enige die daar de dupe van worden, zijn de paarden.
Als je daar reageert en geen gehoor vindt, dan mag je mij altijd mailen. Dan kom ik je wel helpen :)
En als je echt gefrustreerd bent, dan heb ik met zulke topics geen enkel probleem. Maar probeer het dan wel eerst om ze daar op andere gedachten te brengen vooraleer je er hier over begint. Al was het alleen maar zodat ze niet kunnen zeggen dat PN achter hun rug over hun roddelt.
En eerlijk gezegd denk ik niet dat er iemand op PN is, die gaat zeggen dat 2 zware kinderen op een bokkende shet grappig zijn.

groetjes
Ans

Even een update over mijn eczeempaard.
Het 'alleen hooi' experiment was niet succesvol. Dus daar ben ik vanaf gestapt. Ze staat nu overdag op het gras en ze krijgt dagelijks een paar handjes spelt en zo nu en dan een half kilootje worteltjes. Ook heeft ze beschikking over een liksteen. (waar ze trouwens zelden aankomt)
Een paar weken geleden heeft ze een reinigingskuur van groene leem gekregen. En nu krijgt ze een probiotica kuur. Binnenkort begin ik ook weer met bach-bloesems en ze loopt 24 uur op 24 rond in haar boett-pyama.

Al bij al is de schade nog vrij beperkt. Haar oren zijn kaal en op haar maantop heeft ze wat wondjes. (omdat haar deken niet zo ver komt)
Maar hier smeer ik iets vettigs op, wat wel redelijk helpt.
Haar vacht ziet er voor de rest ook glanzend en gezond uit.

Als ik hier lees hoe gemakkelijk sommige paarden ervan af geraken, dan ben ik er echt wel van overtuigd dat de ene eczemer de andere niet is.
Als ik bijvoorbeeld op de paardenmelkerij hier in de buurt kom, dan valt mij altijd op hoeveel van die merries in de zomer schuren.(ongeveer 50% van de merries) Ik ken sommige van die paarden, en jaar na jaar zijn dezelfde paarden in de zomer helemaal kaalgeschuurd. Het gaat daar dus echt niet over één of andere parasitaire infectie die de hele populatie heeft aangetast. Maar echt over een eczeem die hetzelfde patroon vertoont als seme. Maar ik ben ervan overtuigd dat het merendeel van die paarden, als ze armere voeding zouden krijgen, geen seme meer zouden hebben. (Maar is het dan wel echt seme?)
Was trouwens niet één van de eczeempaarden van Pien ook een ex-melkpaard?

Wat mijn paard betreft denk ik toch niet dat de oorzaak van het probleem te vinden is in te rijke voeding. (itt die melkpaarden)
Alleen hooi geven heeft niet geholpen, mijn weides zijn niet bemest of gespoten, water wordt dagelijks ververst, wormkuren en inentingen worden tot het minimum beperkt...
Ik zou echt niet meer weten waardoor het komt. misschien dat ik mij maar eens moet verdiepen in dat insuline-resistentie verhaal, wie weet kom ik daar nog wel ergens mee.

groetjes
Ans

O ja, nog even iets toevoegen: Ook hier geen eikenboom te bespeuren :)