Nick Altena schreef op maandag 18 december 2006, 22:29:


WOW Nick!!! Hoe lang heb je hierover nagedacht??? Begin dit jaar alvast aan begonnen of zo?! LOHOL!!!

Nou het allerbeste gedurende het jaar 2007 voor jouw hoor! ... Zeg... kan je jouw wens die vast in aanmerking komt voor een literaire prijs of... WACHT... de Nobel Prijs voor de Vrede, niet voor de rest van ons leven toewensen? Ik zie niet hoe je hem volgend jaar, het jaar daarop... en daarop... nog kunt verbeteren!!! ;-P

Michiel schreef op dinsdag 19 december 2006, 21:56:


Kijk daar loop ik nu tegen aan: Parelli heeft mij geleerd pas in te grijpen NADAT het paard de fout heeft begaan! Parelli wil dat het paard zelf verantwoording neemt en nadenkt. Jij en b.v. Pien vinden dat ik al moet reageren VOOR Mike de fout begaat.
Dat kan ik vaak wel, ik kan MIke aardig lezen maar Parelli heeft het me afgeleerd.
Dus ook jij vind dat ik zodra ik iets aan zie/voel komen wat fout is al in moet grijpen?


Kun jij verklaren Michiel waarom Mike een paard voor zich loopt op te jagen maar zodra hijzelf voorop mag overal bang voor is? Zou het kunnen dat hij helemaal niet echt bang is maar uitprobeert of ik dan de leiding vanaf zijn rug neem?


Ja dat snap ik wel... Maar weet nog niet hoe ik dat succesvol wandelen moet in gaan vullen... Van Parelli heb ik dus geleerd om als een paard je voorbij probeert te lopen met de leadrope verticaal te ‘helicopteren’ dus draaien. Meestal is dat genoeg om Mike weer wat terug te laten vallen. Doet hij dat niet loopt hij zelf tegen het touw aan. Maar ik ben sceptisch over het effect op Mike als ik dit nou eens bij iedere wandeling zou volhouden, en dan heel erg gericht en consequent. Ik weet niet of dat het muntje bij mIke laat vallen. Rondje draaien ken ik ook als manier maar dan moet er niets aankomen rijden en in het bos kan het bijna nergens omdat er geen ruimte voor is naast het vaak smalle ruiterpad... Merk ik dat Mike weer voorbij probeert te lopen en komt er net een andere weggebruiker aan kan ik niet voor dat rondje kiezen begrijp je? Dan blijft het zwaaien met het touw over toch? En misschien moet ik even iets recht zetten: dat zwaaien doe ik niet gericht op Mike zijn hoofd! Zo leert Parelli het ons ook niet. Het paard loopt er als hij het negeert ZELF tegenaan!

Stel dat Mike na tig keer zwaaien of omdraaien nog niet reageert zoals bedoelt kan ik hem dan ‘voor straf’ niet juist een end achter me sturen? Paarden sturen in een kudde ranglagere toch ook wel eens weg als ze het te bont maken? En reken maar dat het ‘gestrafte’ paard dan WEL weet waar het om draait!

Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 22:04:

...Knip...

Omdat Parelli vind dat een paard zelf zijn verantwoording moet leren nemen... Heeft denk ik ook met de 4-fases aanpak van hem te maken.

... Knip...> Als je hem vóór bent is het allemaal wat minder grimmig, kun je

NIETS! Wat is er mis om te waarschuwen op de Parelli manier? Zie boven. Vergeet niet dat parelli in die 4 fases LAAT waarschuwen! Stel Mike duikt ongevraagt in gras - ik zwaai licht met het touw zijn richting op (fase 1) - Mike reageert niet - laat het touw met wat meer intentie/energie zwaaien (Fase 2) - stel Mike reageert nog niet - Laat het touw nu zwiepen (Fase 3) - Mike reageert NOG niet - Nu RAAKT het touw Mike (Fase 4). Precies zoals Mike een ander paard waarschuwt, heb het vaak genoeg zien gebeuren! (Alleen dan niet met leadrope hè!

Daarom vind ik die methode van Parelli niet verkeerd overkomen... Maar jullie zijn niet zo van Parelli in dit licht begrijp ik dat niet helemaal.
...Knip...> Niks ruk in de mond maar voorkómen, door hem naar de andere

Klinkt logisch maar kan op onze ruiterpaden vaak niet; ruiterpad is een gleuf ter breedte van één paard met aan beiden kanten bossages en bomen! Een hap is dus ZO genomen.

....Knip...

Als ik met kracht MIKE! zeg weet hij donders goed dat hij iets doet wat niet in de haak is... Maar of het na b.v. 3x NOG zo'n effect heeft?


Okay, dat is een andere oplossing... Maar dat betekend even stevig 2 hielen in zijn zij toch? Vinden jullie dat dan weer niet onder ’geweld’ vallen? Want een normale zachte aansporing gaat in dit geval niet werken!

Nee vind ik ook niet zo'n probleem. Meestal maak ik er een spelletje van. Dat van Linda werkte niet dus heb ik opgegeven. Alleen hoe sta jij tegenover de bewering dat je als mens dan WEL degene moet zijn die het spelletje beeïndigd, omdat het een dominantie spelletje is en het paard de ‘baas’ een overwinning op jouw behaald als HIJ het beeïndigd?

Van mij mag Mike even stil staan als hij moet mesten... We zijn niet op de vlucht dus is daar tijd voor daar niet van... Ik vind het ook niet zo'n probleem als hij er even vandoor sprint, maar alleen als er de ruimte voor is! Anders voel ik mij absoluut niet veilig meer. Hij knalde bijna OP de kont van het Gelderse paard voor mij! Hem terug nemen lukt op dat moment gewoon niet, ja okay; of ik moet met heel mijn gewicht aan die teugels gaan hangen!!! Wil ik NIET! Rondje draaien zoals al eerder gezegd: meestal niet mogelijk. Kreeg al het advies hem tegen een boom te laten lopen! HUH?! Waar ben ik dan mee bezig?!!! Als ik met hem achter een ander paard loop kan ik constant in zijn mond gaan hangen om hem afstand te laten houden! Wil ik NIET!
Dan de bosjes in sturen om hem te laten nadenken: dat klinkt als een werkbaar plan, maar moet tussen die bossen wel de RUIMTE voor zijn en er moeten niet net Braamstruiken staan, voor hem AUW én voor mij! Verder zie ik geen mogelijkheden om hem af te leiden... Stoppen en achterwaarts kan ik natuurlijk ook vergeten...
Nog meer suggesties voor in zulk terrein?

Enne, zit het probleem toch niet in de basis? Kan ik al met al toch niet beter weer bij de basis beginnen en het rijden even laten voor wat het is? Zou dat niet gewoon de oplossing zijn?

Ik kan met hulpen hard uit de hoek komen als het nodig zou zijn hoor, geen kunst aan, maar eigenlijk wil ik dat niet. Harde hulpen = geweld toch? Of kan dat dan tóch soms nodig zijn?



Boven genoemd kun je toch niet subtiel noemen?!


Nee hoor ben niet bang of te lui voor de confrontatie! Geef daarmee meer aan dat het af en toe zo lijkt dat dát hem vooral boeit. LIJKT! Want waarom komt hij anders ook nog zo vaak naar me toe als ik bij de wei kom? Waarschijnlijk omdat hij zich verveelt! In een kudde heeft hij dat niet maar nu hij alleen met een merrie staat of in het verleden met 1 ruin wel!

... Knip...
... Knip...

Nee hoor Pien! Geef het ZEKER niet op!!! Dáárom ben ik zo in discussie met jullie!
En dat wandelen: ik denk dat het toch goed hier nu eens goed voor te gaan! Clickeren kan tussendoor natuurlijk altijd...

... Knip...

Die eerste zin: daar gaat het niet om. Is enkel een verschil van mening tussen jou en Parelli! Jij Pien vind dat ik ACTIEF moet rijden, misstappen van Mike VOOR zijn... Parelli vind dat Mike de kans moet krijgen de misstap TE MAKEN en daarná corrigeer je hem! Het zijn denk ik gewoon twee manieren, die van jou heb ik vroeger al geleerd, die van Parelli pas drie jaar geleden mee begonnen. Weet nu gewoon even niet meer welke methode ik het best kan gaan toepassen. Ben mijn geloof in Parelli’s denkwijze niet kwijt, heb door de jaren heen echter het idee gekregen dat er bij sommige paarden meerdere wegen naar Rome zullen moeten leiden...

Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 22:12:


Ja hoor Pien, van mij mag hij lopen ‘prancen’. Prachtig gezicht zelfs!!! Dan laat hij zich van zijn mooiste kant zien. Dit is ook overmoed geen angst. Als hij iets eng vind gaan eerst die oren op scherp, dan staat hij stil richting ‘gevaar’, en dan hangt het er van af of ik hem weer rustig mee kan tronen of dat hij even wegspringt. Ik ben dan de rust zelfe: dat hangbuik zwijntje in dat weiland zie ik niet als bedreiging hoor! Is geen roofdier. Maar toch neemt Mike mijn rust niet over, nou ja soms ook weer wel, hangt er weer vanaf... Heeft dit dan toch met vertrouwen van hem naar mij toe te maken? Ik vermoed van wel...

Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 22:33:

... Knip...

Heb ik ergens eerder al uitgelegd: gaat in fases - reageerd hij niet op de eerste 3 loopt hij bij fase 4 ZELF tegen het touw. Ik sla HEM dus niet! Hij kan gewoon soms volledig met zichzelf bezig zijn... Maar ik denk dat het me duidelijk wordt dat als het touw zwaaien niet voldoet ik over moet gaan op omkeren en weer omkeren, of hem achterwaarts sturen! Zodat hij zich niet voor 1 ding afsluit. Zie ik dat goed?

... Knip... Hoever wil

Nee zeker niet! O. en Pien: fase 4 is niet een vast staande intentieteit, het is zo hard als nodig is om tot je paard door te dringen! Maar eigenlijk zou die fase 4 maar 1x nodig moeten zijn in hardnekkige gevallen...

... Knip... >> 3) Steeds omdraaien zodat hij weer achterop komt zou ik als

Ja die had ik al begrepen... Da's ook een manier.

Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 22:50:


Over dat tussen die bomen heb ik eerder al op geantwoord... Hem zelf de weg laten zoeken is hem niet toevertrouwd, zal hem wel moeten zien te leiden, anders hang ik aan een tak of lopen we door een braamstruik. Hihi Het kan echt een dragonder zijn hoor!

Ik ben alleen bang van hem of welk paard dan ook als hij instinctief zo bezig is dat het ronduit gevaarlijk is! Dat lijkt mij een ZEER GEZONDE angst Pien! Tijdens het rijden goed voor mijzelf opkomen gaat neerkomen op hard aanpakken! Zou niet anders kunnen met een paard dat overal dwars doorheen walst. Nee, ik denk dat datgene wat ik van de discussies geleerd heb is dat het rijden even op een langer plan gaat en ik terug moet naar de basis! Lijkt me minder grimmig, veiliger en leuker voor ons allebij. Net wat er eerder geopperd is: dát doen wat goed gaat en leuk is, gaan voor succes! Moeten ook niet vergeten dat we dit jaar 2x van stal gewisseld zijn: 2x stress! Kan goed OOK een rol spelen in het geheel!

Anita schreef op dinsdag 19 december 2006, 23:07:


Is allemaal toepasbaar en ga ik ook doen, ik heb al besloten even terug naar de basis te gaan en daar eerst wat communicatie fouten weg zien te werken! Ga het rijden even laten voor wat het is. Aan de ene kant wordt er vaak gezegd dat als je voor een methode kiest je die ook moet blijven volgen om er succes mee te behalen, het moet de kans krijgen! Maar ikzelf denk dat Parelli met tussendoor Clickeren zou moeten kunnen. Ga het gewoon proberen.

Geertje schreef op woensdag 20 december 2006, 7:34:


Volgens methode Parelli is de beloning dat je je paard met rust laat: doet hij wat jij wilt krijgt hij rust, je drijft hem niet aan, stuurt hem niet etc. Loopt hij het goede tempo? Waarom zou je hem dan lastigvallen met aandrijven of contact houden met zijn mond/hoofd? Gaat hij de goede richting uit? Waarom moet je dan aan zijn hoofd zitten, met of zonder bit? En het antwoord op je laatste vraag: niet perfect! Ben ik zelf ook niet en zal ik ook nooit worden. MEEWERKEND! Dat wil ik bereiken. Ik met hem maar HIJ OOK MET MIJ!

Piet schreef op woensdag 20 december 2006, 8:49:


Tuurlijk is slaan een gevolg van onmacht. Maar ikzelf ben niet tegen geweld als er gevaar dreigt. Even voorbeeld: Ik was laatst Mike zijn voorhoeven aan het bijwerken. Nou is Mike altijd moeilijk geweest met voeten geven... Met Clickeren gaat at al beter. Ook dit keer dus het Clickeren aangewendt...
Voor de mustangroll moest hij zijn voorbeen naar voren strekken en even op de rand van een krat laten rusten (ik was mijn bokje vergeten). Dit verdomde hij en voor het geval iemand het denkt: een laag kratje, niet te hoog... Hij geef in eerste instantie zijn voet wel hoor, wat beloond werd met een . Maar ik was nog niet bezig en die voet werd hardvoetig terug getrokken en terwijl ik hem vast hield bleef hij er mee maaien. Er volgde dus geen beloning op het Nadat ik zijn voet weer terug gezet kreeg en na weer een begon hetzelfde spelletje weer opnieuw... Hij was denk ik aan het uitproberen wat hem nu echt die beloning zou bezorgen. Probleem met dit ‘maaiwerk’ is echter dat mijn scheenbeen en knieschijf in gevaar komt! Daarom vond ik een dreun tegen zijn borst wel even op zijn plaats. Hij mag best zoeken naar antwoorden maar het moet wel veilig blijven. Toen kon het ineens wel. Wat ik ook nog toegepast heb tijdens het even ook niet ‘gewoon’ een voet geven, na 2 mislukte YESSEN! spullen aan de kant en hem in zijn sop laten gaarkoken... Gewoon even een praatje met iemand anders en hem straal negeren. Dát werkte OOK! Op dat moment was aandacht voor hem belangrijk.


Dat zijn heel belangrijke dingen Piet: consentratie en consequentie!!! Ik weet het maar moet toegeven dat het er wel eens bij in schiet... Zal daar nu nog harder aan gaan werken.


Parelli en Clickeren ga ik inderdaad proberen te combineren! Kijken of beide wegen samen naar Rome leiden!

Anita schreef op woensdag 20 december 2006, 12:01:


Heb ik een stukje terug bij dezelfde vraag van Pien beantwoord... Ik heb bij elk paard angst wat een gevaar opleverd, niet meer dan gezond! In dat geval ook niet te vermeiden bij gevaar een natuurlijke reactie!

... Knip...

Zo erg is het bij niet, er moet echte dreiging van iemand uitgaan wil ik bang van hem/haar worden... Ben ook een type wat echt moeilijke conflicten met anderen liever uit de weg ga, liefst alles pais en vree... Dat is zeker van invloed op mijn omgang met Mike! Tuurlijk! Liefst loop ik 2 of 3 levels van Parelli af en hoppa ik kan lezen en schrijven met Mike! Maar ik ben nu 40+ en heb geleerd dat confrontaties soms echt aan gegaan moeten worden! Als ik echt geërgerd of zelfs kwaad ben gaat me dat makkelijker af dan wanneer het wat minder zwaar telt, dat wel...

Geertje schreef op woensdag 20 december 2006, 15:12:


Vind ik iets te kort door de bocht Geertje... Ken je de NH methode van Pat parelli, of nog beter waar de man voor staat eigenlijk wel? Hij heeft decennia ervaring met paarden heeft geleerd van oude cracks in de paarden wereld, geleerd van een enorme verscheidenheid aan paarden en daaruit een manier van met paarden werken opgebouwd die voor denk ik iedereen te leren is. En denk nou niet dat ik hem als Goeroe aanbid hoor! Blijf me verdiepen in andere methoden, zoals Clickeren b.v. Claus Ferdinant Hempfling vond ik niet begrijpelijk genoeg dus daar doe ik niets mee. Heb wel een boek over Centered Riding en een boek van de Western trainer Bob Mayew, ook iemand die zo geweldloos mogelijk vind dat je een paard moet trainen maar geen NH-er! Ik zie geen kwaad in waar Parelli voor staat dus zou ik niet weten waarom ik zijn methode helemaal los moet laten!

Ik denk dat iedere goed doordachte paardvriendelijke methode goed is, maar je moet er wel wat mee kunnen... Soms blijkt het gewoon moeilijker dan je dacht dat het zou zijn.

Jet van Gulik schreef op woensdag 20 december 2006, 16:01:


Precies! En loslaten ga ik al doen, even terug naar de basis en dat doen wat goed gaat maar ook werken aan dat in de basis wat zwak is... Ik denk dat daar het antwoord ligt...

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 20 december 2006, 17:42:


Luisteren en nadenken over wat jullie schrijven doe ik echt hoor, of moet ik zeggen probéér ik Geertje?
Die laatste is helemaal waar Eddy! Maarre... Kan hier niet echt kwekken hè! En praten tegen Mike doe ik niet zo veel (okay wordt saai: ook weer Parelli! ) Vandaar die uitdrukking die je aanhaald...

e m kraak schreef op woensdag 20 december 2006, 17:46:


Nee hoor Egon, wordt niet boos hoor! Alle antwoorden zijn welkom ook de wat negatievere aan mijn adres... Kan ik weer van proberen te leren...
... Knip...

Zou goed kunnen Egon dat ik in bepaalde gevallen nooit een effectieve fase 4 heb gebruikt... Had ik dat wel gedaan had ik met sommige dingen hoogstwaarschijnlijk minder of zelfs geen problemen gehad! Denk als ik er zo over na denk dat het de spijker op de kop is... OEPS


Okay dus jij zegt NEE in plaats van mijn fase 1 touw bewegen... En dan als je het ongewenste van je paarden al aan voelt komen. Net als Pien b.v. Werkt je nee dan altijd? En zo niet wat doe je dan om duidelijker te zijn? Jouw paarden proberen denk ik toch ook regelmatig uit hoe menens jouw nee is toch?

Ik begrijp het verschil tussen het wijken voor druk principe van Parelli en het belonen van goed gedrag bij Clickeren echt wel hoor. Staat duidelijk uitgelegd in mijn boekje over clickeren! Zie ook zeker in dat het Clickeren leervriendelijker is dan het wijken voor druk... Alleen even los van dat, hoe kan het dan dat ik Pat met een hengst zie spelen zonder dat hij tot moes getrapt wordt? Heb altijd geleerd dat je met een hengst heel goed moet weten wat je doet. Laat dat dan niet zien dat de methode van Parelli ook werkt, en geen getraumatiseerde paarden kweekt? Ondanks de wat negatievere aanpak naar een paard toe in vergelijking tot clickeren?


Dus daarom verkies jij Clickeren boven de wijken-voor-druk methode... Okay.

Anita schreef op woensdag 20 december 2006, 17:47:


Tuurlijk denkt iedereen dat! Maar daar vind ik niets mis mee hoor. Des te meer om over na te denken en uit proberen te vinden wat ik met wát kan... Zoveel mensen zoveel meningen, al komen sommigen overeen. Ik kan niet alle suggesties opvolgen, dan wordt het wel erg rommelig denk? Moet goed bedenken waar ik wat mee denk te kunnen...

Maar misschien heeft Geertje toch gelijk: laat alles eens even echt los... En valt alles toch weer plotseling op z'n plaats? En dan waarschijnlijk door alle meningen die ik nu lees... Alles laten bezinken eigenlijk.