Er word zelfs aangeraden in de zool te snijden, (heerlijk dat flexibele denken, ha ha) als de diepte van de straalgroef dat aangeeeft. In de praktijk zal het echter meer neerkomen om van de hoef af te blijven om voldoende zooldikte te laten groeien, en gelukkig maar.

Zoals ik het nu begrijp kan ik de straalgroef diepte meten en daaraan zien of er genoeg zooldikte is, of teveel. Op het diepste punt 1 inch = 2,5 cm en in het midden van de straal 3/4 inch = 19 milimeter, dat is het ideaal waarnaar gestreeft kan worden. Heb ik dit goed gelezen?

Een concave zool, verkregen in onze zachte weilanden omdat daar in alle diepte voldoende druk op de zool is, is weer niet geschikt om op het asvalt te lopen. Simpel omdat dan de zool niet meer dragend is. Hoe meer gereden kilometers over asvalt, hoe platter de zool kan zijn zodat de zool weer mee kan doen. Met een diepe concave zool dravend of lange stukken over het asvalt gaan is dus af te raden, de hoef heeft zich simpelweg nog niet aangepast aan die platte belasting. Maw kijk onder de hoef en dan weet je over welk terrein je paard gemakkelijk kan gaan.
Om op plat wegdek nog goed zool contact te hebben, mag de convave zool niet dieper zijn dan 1/4 inch = 6,35 mm. En dan neem ik aan dat je dit meet op een deel van de voet, vooral het teengebied. Zo zie je hoeveel dragende zool je wel of niet hebt op het asvalt.

Er zit nog iets onlogisch in dit verhaal, waarom zouden niet alle paarden die holling gering houden, zodat ze altijd op elke terrein uit de voeten kunnen? Maw wat is het voordeel van een een echt diepe convace zool?

Ik rijd veel met Jur in de stad op het harde en zal rekening moeten houden met deze inzichten, morgen de meetlat maar eens mee.
Michiel

Michiel schreef op dinsdag 26 september 2006, 21:27:


Elke platte zool is natuurlijk niet geschikt voor asvalt, de straalgroef moet dan wel aantonen dat er genoeg zooldikte aanwezig is!
Anders heb je nog giga problemen.

Michiel

Spirit schreef op woensdag 27 september 2006, 9:27:


Pien wat is de straalgroef diepte van deze paarden ... zou ik wel eens willen weten, want ook daar zal best wel weer enige variatie in mogen zitten waarop ze toch prima lopen. Ramey vind 3/4 tot 5/8 inch (19 tot 16 mmm) straalgroefdiepte nodig voor paarden op hard en plat terrein. En de zool op 1/4 = 6.35 mmm. Ik ben benieuwd hoe dit bij jouw is?

Michiel

Spirit schreef op woensdag 27 september 2006, 10:44:


Jur heeft 17 mm en 14 mm straalgroefdiepte en
de zool op 5 mm diepte. Nog zo'n 2 mm dus tekort.
Alle vier voeten gelijk, wat me verbaasde want alleen
vóór heeft hij ijzers gehad tot 10 maanden geleden.

Michiel

Michiel schreef op woensdag 27 september 2006, 18:37:



De zool diepte van Jur 5 mm is wel goed, we lopen immers veel over het harde. Die 6,35 mm van Ramey is een maximum, ligt de zool dieper dan draagt hij niet meer doordat het hoefmechanisme niet verder de hoef doet zakken dan 1/4 inch = 6,35 mm. Overigens nooit grondig uit getest deze cijfers, aldus Ramey.
Michiel

Isabel van der Made schreef op zondag 24 september 2006, 13:53:


Esther vL heeft me een stukje opgestuurd, het paste niet door mijn brievenbus :) het is schuim dat bijzonder drukvast is
(iets meer indrukbaar als een autoband) en veert "niet" terug.
het is 29 mm dik.

Mijn speciaal zaak in Zwolle kan het niet leveren, het is toch wel héél speciaal materiaal dat voor dit doel geproduceerd is blijkbaar. Misschien dat Piet nog iets weet.

Wel heb ik Gerrit Smit van de hoefschoenen hierover geïnformeerd,
en als hij er wat in ziet of mee kan, dan hoor ik dat nog wel.

Michiel

Nog een keer gefeliciteerd!
Nog een keer gefeliciteerd!
Nog een keer gefeliciteerd!
Nog een keer gefeliciteerd!

Hiep hiep hoeraaaa
Michiel

marielle schreef op donderdag 28 september 2006, 21:43:


Simpel:
Aanleuning is aandacht voor mijn aanwijzingen.
Nageeflijkheid is het in één adem meegaan met die aanwijzingen.

Elke uitleg die ingewikkelder is dan dit heeft vele valkuilen en leid tot een schijn aanleuning en schijn nageeflijkheid. Op een buitenrit bijvoorbeeld is het vaak zo dat hoe minder je vraagd hoe groter de aanleuning en nageeflijkheid is op het moment dat je wél wat vraagd. Wie dit niet begrijpt, weet niet wat echte aanleuning en echte nageeflijkheid is. Afwisselingen in veel en weinig vragen is nog beter, niets eenzijdig doen hierin.

Mijn 2cents
ik ben ook nog maar een beginner :)

Michiel

Sandraaa schreef op vrijdag 29 september 2006, 12:43:


Welkom hier Sandra!
Ik zou het gras eten voorkomen, dat is beter dan straffen.
Je weet dat ze het gaat doen, dus hou haar kort maar wel met los touw, zodat ze telkens tegen je rem aan loopt. Probeer zo oplettend te zijn dat het haar niet lukt gras of bladeren te eten. Dat is echt de beste manier.


Als je hier zoekt op mok dan vind je vele tips hoe dit te behandelen. Niet in een stal zetten, daar wordt het alleen maar erger doordat de benen bijna geen doorbloeding meer krijgen en de stal is ook nog eens een broeinest van bacteriën.

Michiel

Christel Provaas schreef op zaterdag 30 september 2006, 9:16:


Misschien is het een geconditioneerde reflex geworden,
wel veroorzaakt door vroeger bit gebruik?
Je zou een jonge groep onbeleerde paarden tijdens
hun speel kwartiertje, met inspanning dus, moeten observeren.
En kijken of er schuimers tussen zitten :)

Michiel

Moniek schreef op zaterdag 30 september 2006, 10:42:


Bij ons wordt er gehooid en na het hooien mogen de paarden alle ruimte hebben.

Michiel

Esther schreef op zondag 1 oktober 2006, 0:03:



Zoiets prikelt mijn fantasie, ervaring heb ik er niet mee.
Met een racebaan in 't rond ( u vorm) , langs de buitenrand van een wei kun je water en hooi dicht naast elkaar geven, voor jou makkelijk en de paarden moeten maximaal lopen.
Voor springen kun je over de hele breedte een balk neerleggen ( of voor anderen bij de doorgang van één wei naar de andere), oefen het samen even in, en daarna de balk wekelijks een stukje hoger. Wel zorgen dat je paard kan springen vanuit genoeg snelheid dat is weer beter voor de benen. En een grindbak maken natuurlijk voor goede hoeven.

Michiel

Michiel schreef op zondag 1 oktober 2006, 11:01:


Wel opletten hiermee, paarden kunnen het niet snappen eerst en zo uitdrogen of in paniek raken. Dus ook hierbij een geleidelijke gewenning en zeker weten of ze ook rondlopen naar het drinken.

Michiel

Sieta schreef op zondag 1 oktober 2006, 14:43:


Het slijpblokje heeft een platte rechthoek, daarmee ga je slijpen.
Dus niet met de scherpe hoeken van het slijpblok.
Met dat platte rechthoekje glij je over de schuine snijstrepen van het mes heen en weer. Door het plotseling stroef worden van het glijden, merk je dat het genoeg geweest is. De bobbels zijn er uit en je hebt nu één plat vlak dat scherp is.

Michiel

Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 1 oktober 2006, 18:25:


Mooie paardjes!

Lange link weet niet of dit wel werkt.

&imgrefurl=http://geraldbuthaud.fr/cheval/reportagegarano.htm&h=166&w=250&sz=12&hl=nl&start=22&tbnid=q_eJWLm4O0KjVM:&tbnh=74&tbnw=111&prev=/images%3Fq%3Dgarano%26start%3D20%26ndsp%3D20%26svnum%3D10%26hl%3Dnl%26lr%3D%26sa%3DN