Esther schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 19:44:


Daar heb je gelijk aan. Het thema is echter wel universeel, en de advertentie slechts een aanleiding voor een gedachten uitwisseling. Mijn stal eigenaar zegt het zo, ja onze kleine paardjes (3 van de 40) hebben nu eenmaal wisselende eigenaren, daar valt niets aan te doen, de meisjes leren er op rijden en na 2 of 3 heerlijke jaren krijgen ze een groot paard van me. En die 3 paardjes hebben dan nog het voordeel dat ze in de kudde kunnen blijven. Een particulier gaat dan verkopen, hoe dan ook, op een kleine pony past slechts een kind. Wat is het ideaal? Alle kinderen worden groot , hoeveel mensen kunnen blijven rijden op het paard uit hun kindertijd?

Groetjes, Michiel

Christel Provaas schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 20:00:


Maar jij bent dan ook geen leek

Peter Donck schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 21:16:

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/prikbordshow.cgi?id=1284

Perceptie zegt alles.
Verknalde eigenaren bestaan alleen in perceptie.
Een paard met een ernstige blessure mag naar de slacht,
of liever naar iemand die haar weidegang wil bieden,
of nog beter blijven bij de eigenaar voor de rest van haar leven.

Stel je bent een jong vrijgezel ding van 25 met een passie voor paard rijden, 1 paard kan je betalen op de staling en dat paard heeft een ernstige blessure, als je in jouw perceptie niet verknalt wilt zijn kies je voor de beste optie en ga je nog een jaartje of 20 wandelen met je geliefde paard. Ook leuk voor je kinderen die er de eerste 10 jaren van hun leven op mogen zitten tijdens je wandelingen. Ja zo kan het gebeuren, pech gehad met zijn blessure.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op donderdag 23 augustus 2007, 21:09:


Natuurlijk mogen kinderen wel leren paard rijden, en dat mogen ze overal waar ze dat nu doen, alles is op de lange duur een goede ervaring ook de dieronvriendelijke ervaringen.

"De kwaliteit van leven heeft voorrang op de dood". Die keuze maken we allemaal, behalve zij die angstvallig hun kamer niet meer uitkomen. We neme het risiko om paard te rijden, met een auto de weg op te gaan, of een race motor te crossen, met het vliegtuig te reizen. Soms nemen we zelfs liever de dood ook als er geen kwaliteit mee gedient is, alleen maar omdat dat vlees goedkoper is dan scharelvlees, of omdat het makkelijker mee te nemen is uit de supermarkt.

Neem nu de stellingname dat het beter is om geen veulen of paard te verkopen. Met respect voor alle argumenten die daarvoor aangedragen zijn. Het resultaat is wel dat je de hengst en merrie niet meer samen kunt laten leven. En dat is een té groot offer voor hun welzijn, in mijn ogen!

De veulens (jong paarden) van zo'n gemengde kudde zullen allemaal eens verkocht moeten worden. En daarbij doe je je best een goede koper te vinden. En lukt dat niet dan is de slager de laatste keuze. En ik eet geen vlees wel vis, maar ... Het doden van een dier dat een goed leven gehad heeft is echter beter dan het te laten lijden, in welke vorm dat lijden ook is.

Ik snap dat er mensen zijn die liever geen veulens nemen als dat zou betekenen dat ze vroeg of laat geslacht moeten worden. Dat ze dat risiko niet willen lopen. Ik weet het niet, zit niet in die situatie. Maar vanaf hier lijkt me de kwaliteit van leven, door hengst en merries samen te houden belangrijker en heeft dat mijn voorkeur. Ik hoop nog steeds dat ik mijn droom kan realiseren met een weide/paradise paddoc waarin een hengst en 2 merries en hun veulens samen leven. En voordat hun nakomelingen zwanger raken, zullen ze verkocht moeten worden, met als uiterste consequentie de slager. Beter dat, dan het gescheiden houden van de soorten. De kwaliteit van leven heeft voorrang op de dood.

De vraag is, zou je liever je lieveling slachten dan verkopen aan die engel die al schoppend de knoet erover haald? Ik begrijp het wel als mensen dan zeggen, dan maar liever helemaal geen veulen, en geen hengst samen met de merrie in de wei.

Groetjes, Michiel

Frans Veldman schreef op donderdag 23 augustus 2007, 15:06:


En je waarschuwing werkt, ook Simon verzekert je dat hij niet die kant op wil met zijn vereniging. Resultaat!!

Wordt als pn/hn aub geen lid van welke club ook, dan verlies je de mogelijkheid om de kritische waakhond te zijn, die jullie van nature zijn. Zoals greenpeace die weigerd ook subsidies en samenwerkingen omdat ze geen belangenverstrengelingen willen, en objectief kritisch willen kunnen zijn naar iedereen die er voor in aanmerking komt. Wees er maar heel duidelijk in als collega's van Simon zelfbekapping ontmoedigen, daar wordt iedereen beter van. En als je lid bent van die prima organisatie dan lukt dat niet zo best meer.

Groetjes, Michiel

4bozzza schreef op zaterdag 25 augustus 2007, 17:49:


Ja het wordt hoog tijd dat er namen genoemd worden.
Dan kan dat lid ook intern aangesproken worden of verwijderd worden
uit de lijst als hij zijn mening niet bijsteld.

Arabesk is fantastisch met haar duidelijke uitspraken op bokt.
Alle gradaties van diplomatie helpen om nb verder te brengen.
Bovendien is het verzet tegen een verandering altijd het grootst
kort voor het omslagpunt, waarna het breed geaccepteerd wordt.
Vergelijk Ghandy, Martin Luther King, de val van de muur, etc.
Allemaal goed nieuws dus daar op bokt.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zondag 26 augustus 2007, 10:11:


Ik ken dat omslagpunt goed, mijn broers en zus zaten ervoor ik erna.
Hun vale spijkerbroek werd in de vuilnisemmer gekiepert en hun achterhoofden nog ouderwets opgeschoren bij de kapper, terwijl ik enkele jaren later met mijn lange haren in een vale spijkerbroek én niet meer naar de kerk gestuurd, heel gelukkig was
Nog effe geduld hebben dus ...

Michiel

Met Jur zijn we weer in een nieuwe fase aangekomen. Zijn fysiek is nu veel beter geworden door de gymnastische trainingen onder leiding van Josien. Zijn onzekerheid als hij eens voorop moet lopen is daardoor stukken minder geworden, en dat is de nieuwste ontwikkeling.

Tessel of ik fietsten immers altijd voorop zodra Jur onzeker werd. Zo af en toe (en steeds vaker) lieten we hem voorop lopen op de makkelijkste plekken. Hierna hebben we 2 weken de lange lijn er aan gedaan en hem voorop laten lopen. Bedankt nog Eddy voor de tip, hier. En vanaf de laatste keer hebben we heel bewust het voorop fietsen afgeschaft, hij rekende er nog wel op, dat we hem hielpen bij het van huis af gaan. Een aantal keren (in 3 dagen) heeft hij stapje vooruit, stapje achteruit gedaan, in de verwachting dat er wel iemand voorop zou gaan. In alle rust hebben we de tijd genomen eerst duurde het wel 30 minuten daarna minder en minder. Telkens zijn hoofd de goede kant op gehouden en "ga" gevraagt. Waarbij hij net zo ver achteruit mocht lopen als hij wou. Het is de zelfde reactie als de eerste lessen subtiel trainen, ook op dit punt, "voorop lopend van huis af gaan" moet hij mijn leiding accepteren. Tessel grapt tegen me dat Jur een gespleten persoonlijkheid heeft, zo makkelijk als hij is als er iemand voorop gaat, zo moeilijk is hij als hij dat in moet leveren. Maar goed, we hebben de keuze vanaf vrijdag gezet op alles of niets, omdat hij blijft proberen anders. Het versoepelen komt vanzelf zodra voorop gaan en mooier nog, alleen van huis weg gaan, een gewoonte is geworden.

Groetjes, Michiel en Tessel

Piet schreef op maandag 27 augustus 2007, 7:35:


Ja de paarden op het droge zetten in een verharde paddoc (met weinig slijtende ondergrond, gladde stenen dus of lichtjes opstrooien), die hoeven zijn dan al een heel stuk harder geworden in vergelijk met de natte wei ... en dán die lange rit maken.


Tussen asfalt en asfalt is ook nog een heel verschil, glad en plat slijt het minst en met gaatjes of steentjes erin het meest. Ook stoeptegels hebben dat verschil. Ook zand heeft dat verschil, rivierzand is scherp en duinzand is rond, daarom kan je van rivierzand wel zandkunstwerken bouwen en van de andere niet. Rivierzand houd water vast duinzand niet. Stuifzand lijkt me dan ook rondgesleten en zachter aan de voeten. Zwartzand daar zak je niet zo gauw in en daardoor is er geen wrijving. Het neerzetten van de voet geeft geen slijtage, wel schuren, slippen, glijden. Gras slijt dus ook een door deze voortdurende wrijving, maar weer minder dan een verharde paddoc. Of asfalt dus minder slijt dan zand, zou ik niet durven beweren. Meestal slijt asfalt meer, tenzij je net de pech hebt op een lang stuk slijtzand terrecht te komen, zoiets denk ik. Toch wel makkelijk enige mensenvoeten ervaring in te kunnen brengen

Groetjes, Michiel

Piet schreef op maandag 27 augustus 2007, 15:36:



Wat doet mensen besluiten tot natuurlijk bekappen?

1- Een aantal doet dit op grond van goede rationele argumenten
Deze groep heeft bijna genoeg aan een link naar www hoef natuurlijk
2- Een grotere groep moet eerst zien dan geloven
Deze mensen veranderen pas na succesverhalen, liefst van mensen
die ze kennen of vertrouwen op grond van status bijvoorbeeld.
3- Sommigen doen alles, ook nb omdat hen dit zo geleerd is
Dit is vaak ook de groep die niet veranderen wil als niet "iedereen"
meedoet
4- Een hoge uitzondering heeft het zelf ontdekt, dat het zo ook goed werkt

Een mens is een idividu is natuurlijk niet loepzuiver in een schema
te vangen, goed, maar toch ...

Dit zelfde gaat op voor heel veel zinvolle dingen.
Neem nu "stoppen met roken", de meeste mensen uit de eerste groep
zijn daar al lang mee gestopt op grond van de goede argumenten.
De 2de groep stopt pas als ze kortademig worden of de kanker foto's gezien hebben. De mensen uit de 3de groep kunnen nu ook stoppen omdat rokers in de minderheid zijn geraakt en uit de publieke gratie gevallen.
De vierde groep besloot op een dag dat stoppen ook wel kan,
doet dit en merkt dat dit beter bevalt.

De argumenten die mensen voor zichzelf hoog houden, om geen verandering toe te staan, zijn altijd irrationeel, zowel bij nb als bij het roken. Het heeft dan ook geen zin ze daar al te zwaar op aan te vallen, tenzij bij de mensen uit de eerste groep, maar die hebben zo wie zo al weinig weerstand. Goede argumenten helpt maar bij een klein deel.

Neem nu blootvoets lopen voor mensen.
Dankzij deze site en de link die ebozza gaf www.barefooters.org
gaf me goede argumenten over de gezondheids aspecten
van blootvoets lopen. En de schadelijkheid van schoen gebruik.
Wie heeft er genoeg aan enkel die link? Het zou leuk zijn hier wat
meer blootvoeters te krijgen, paarden kunnen zonder, mensen ook.
Paardevoeten gaan naar de knoppen met ijzers, mensenvoeten in
schoenen worden ook een zwakke, weke en stinkende afspiegeling
van de krachtige voeten die blootvoets gaan.

Groetjes, Michiel

Groetjes, Michiel

Arabesk schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 19:45:


Precies, geestelijk eigendom is een lachertje. Niet meer als een verijkingsmethode uit een verouderde economie.
Geestelijk eigendom, het woord alleen al, om je te bescheuren toch. Er is Geen enkele cd is zo uniek dat je dit je eigendom zou kunnen noemen, hoogstens heb je net die toevallige inspiratie gehad, waar miljoenen mensen het voorwerk voor geleverd hebben. Zet die inval op internet zodat iedereen er weer op verder kan bouwen. En je geld verdien je met je lijflijke aanwezigheid ergens, niet met het verkopen van je invallen.

Groetjes, Michiel

marianne laenen schreef op donderdag 30 augustus 2007, 21:23:


Ik meng 1 schepje magnesium chelaat met 1 eierdopje slobber en 3 eierdopjes grasbrokken.

Jur heeft sinds kort een onderhoudsdosis van 1 maal per week 1 schepje.
Of meer indien nodig.

Michiel

eddy DRUPPEL schreef op zondag 26 augustus 2007, 19:44:


Nu 5 dagen later is hij er bijna helemaal doorheen en kan ik eindelijk
alleen buitenritten maken zonder dat hij weigert of onzeker wordt.
Ongelooflijk hoe koppig en standvastig hij kan zijn, nadat hij
achteruit lopen had uitgeprobeerd om de fiets voorop te krijgen,
is hij stil gaan staan, met zijn voet op slapen zelfs eventjes.

Vanaf dat punt ben ik zijn hoofd naar links en rechts aan het bewegen gegaan, naast "ga" en been. Zo'n 30 sec en dan even laten nadenken, en dan opnieuw. Waarbij ik soms kracht nodig had. En op zijn sterkst de hals zo ver boog dat hij wel een stapje moest zetten om zijn evenwicht te houden. Een beetje parreli dus, ongemakkelijk maken en waarbij vooruit gaan alle rust is, soms met klik-gras eten erbij. 2 ritten gehad waarbij een uur deed over de eerste kilometer van huis af. Daarna doet hij weer normaal met een klikje in draf en zo.

Ik moest wel even denken aan subtiel trainen en weet nog steeds niet of een lichtere druk het zelfde bereikt zou hebben? Dus zonder zo ver te gaan dat ik hem omtrek, met lichter zijdelingse trekjes om hem wakker te houden. Vandaag regeerde hij al een stuk beter, bijna verzetloos .Hij luisterd niet alleen de eerste kilometer beter, het werkt door op alle punten.

Hadden we dit eerder kunnen doen?
Ik denk het wel, alleen zijn fysieke onzekerheid moest ook (of eerst)
verbeteren.

Groetjes, Michiel

Frans Veldman schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 15:01:


Stelen ? Dat maak jij er van. De wet overtreden, dat is waar, maar dat maakt het nog niet tot stelen. Die wet is verouderd en mag van mij veranderd worden.

Begrijp me goed, niemand heeft wat tegen een normale verdienste, zodat de verkoop van je cd's bijdraagd aan je levensonderhoud en de maak kosten vergoed worden. Me dit verwijten is onnodig en niet echt intelligent.

Je voorbeeld van de bakker, gelukkig heeft die geen rechten op zijn creatie, dan zou niemand meer het zelfde recept mogen bakken, noch verkopen.

Mijn bezwaar gaat over zelf verijking waar je helemaal niets voor hebt gedaan. En dat moment komt vanzelf, als je voldoende inkomsten hebt gehad. Hoe dit praktisch te regelen, dat je toch voldoende inkomsten krijgt voor je goede werk, dat is een ander verhaal, daar kan nog veel creatief over nagedacht worden. Die zelf verijking noem IK weer diefstal, vandaar mijn steun voor copieëren.

Bovendien iedereen die iets maakt wat anderen graag willen hebben, en zeker deze bekappings dvd's, verdienen een veel breder publiek, dan de enkelen die het nu gaan aanschaffen. Copieëren is in het belang van de makers zelf, ze doen het immers niet om er rijk van te worden, ze doen het om bekendheid te geven en te onderwijzen. En daarbij moet het uitkunnen, natuurlijk, daar over verschillen we niet over van mening.

Dan heeft Byron Katie, die honderden cd's en beeldmateriaal te koop heeft staan met spiritueel/therapeutische gesprekken, het beter geregeld. Daarop staat steeds vermeld "You may make copie's aslong it is not for comercial use". En dan zie je een patroontstaan waarbij je, je doelen veel beter bereikt, er voldoende gekocht wordt en een maximaal aantal mensen profiteren van je fantastische werk.

Kijk dat is veel realistischer en verstandiger dan wat jij diefstal noemt.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 1 september 2007, 11:26:



Correctie: Eigenlijk heb ik helemaal geen moeite met zelf verrijking, het gaat me enkel om het goede doel, dat zoveel mogelijk mensen dit materiaal kunnen zien en er van leren. En dat lukt nu eenmaal het best met copieëren.

Alternatieven die nu al toegepast worden zijn:
De film industrie zet een film pas na een jaar op tv.
Kopieën maken is vrij één jaar na uitgave.
Of iedereen mag max 2 copieën maken voor anderen.
Of voor elke copie graag 5 euro overmaken aan de makers.

Groetjes, Michiel