Piet schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 11:57:


Ja, laat ze ook nooit tot op de bodem leegdrinken, omdat daar inderdaad alle roest ligt. Bak regelmatig schoonmaken en veel zuurstof idd. Bedankt Piet

Collane schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 12:50:


Laat 's voelen dan...

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:15:


Ha Nathalie, ja, dat was juist het probleem. Het gaat er niet af! De zool is bikkelhard aan de voorhoeven. De achterhoeven zijn ietsje korreliger en daar gaat het enigszins. Ik hoop nog altijd dat het vanzelf loskomt op den duur.
Ijdele hoop???
Bedankt voor je reactie.

alline schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 19:31:


Hoi Aline, ik heb hetzelfde probleem, en er is in voorgaande berichten over gesproken. Lees maar terug in; fotos van tinkerhoeven.
Trea

Esther schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 19:35:


Leuk hè! Ik vind het kicken. Ik heb nu ong. een week het boek van Inge en inderdaad een paar keer geyest (vind ecx teveel klinken als sex, kijken de mensen in de buurt zo gek), bij allebei. Van de week wilde ik de wei gaan sproeien, dus roep vanaf de paddock: Yes! en daar komen me toch twee bandieten aanrennen! Op zoek naar hun beloning....

Nick Altena schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 21:25:


Interessante discussie is dit! Bij ons zie ik dat relaxte gedrag ook. Paarden die gewoon plat liggen te slapen, zonder dat er iemand op wacht staat, terwijl manlief met motormaaier in de weer is, honden aanslaan, en er zelfsop kan gaan zitten. De enigste reactie is een soort van knipoog.
Vooral 's ochtends, na het ontbijt, kuieren ze beiden de zandbak in en dan wordt me er toch een partij gemaft. Mensen uit het dorp hebben wel eens aan me gevraagd of ze ziek waren, abnormaal ziet t eruit. Ik dacht altijd dat het typisch tinker's was, maar blijkbaar niet. Ester jij hebt toch IJslanders? Ik dacht altijd dat die nogal alert waren en qua instinct (voor zover je dat zo mag noemen bij domesticatie) nog dicht bij de oerrassen stonden...

Patchouli schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 21:27:


Oeps, da's erg sund. (voor de groeneboekjeslezers: dialect voor zonde). Daar zou ik ook van balen. Maar troost: het had niet gebaadt als je hiermee had gewacht tot je boek er was. Ik heb het nog maar globaal doorgelezen (heb het pas een week) en ben niks tegengekomen over hengsels van emmers

Morgen gaat het vast weer ietsje beter.

Trea

Nick Altena schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 20:42:


KÙNT niet zonder de gamma... dat zeg ik!

Onze weide is begin mei bemest. De paarden hebben er sindsdien nog niet opgestaan. Verdwijnen de eiwitten die erin zitten tgv het bemesten (varkensmest), naarmate de tijd verstrijkt? Of blijft het gras even rijk?
Mijn andere wei is nu bijna kaal en het wordt tijd dat ze verhuizen naar deze bemestte weide, maar vraag me af of ik de weidegang op deze wei moet opbouwen, of dat ze nu meteen er volop op kunnen.....

GroetjesTrea

O o o o, ik volg een beetje de natuurlijk bekappen reeksen op de andere sites, en vind het zó lachwekkend. In het begin oppert iemand voorzichtig wat dat natuurlijk bekappen nu toch wel mag zijn. Daar overheen komen alle kindertjes met welles nietes stellingen (alsof ze alle wijsheid in pacht hebben). Dit gaat enkele pagina's zo door en dan.... dan zal je het hebben: ineens duikt er een in mijn oren bekende naam op (Huertecilla, of Nick Altena of zo), met duidelijk onderbouwde stellingen (wat ik op al die pagina's nog niet tegenkwam) en dàn heb je poppen pas aan het dansen! Ze vlieger er met z'n allen bovenop en het einde is nog làng niet in zicht.
Zó jong (zucht), en dan al zó verpest....

Dit gaat ook zo met de andere onderwerpen, waar men hier op deze forums (of is het fora?) zo intensief mee bezig is.

Stalling bv. nee, laat ik het daar maar niet over hebben.

trea hoex schreef op woensdag, 29 juni 2005, 6:07:


Ik begin nu te snappen waarom men het de hele tijd heeft over de "goeroes"van het paardnatuurlijk hahaha
En "wij" hier zouden met z'n allen gedachtenloos achter Frans en Ilona aanlopen????????????????????????????

Isabel van der Made schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:11:


Tja, wordt daar niet zo over gepraat in het boek en de cusus: "tot je de mooie wasachtige zool ziet", dus nèt als alle andere veranderingen die een hoef ondergaat na het natuurlijk bekappen, wilde ik het plaatje graag compleet zien. Wat niet wegneemt dat ik bovenstande adviezen graag ter harte neem :)* (zoals jouw staalborstel, ga ik zeker proberen; weet echter niet of ze daar niet te gevoelig voor zijn), tot en met; het gaat er vanzelf een keer uit.
Gr. Trea

Isabel van der Made schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:52:


Ik denk dat het probleem bij veel mensen is om voorbij die moeilijke fase te kijken.
Het is veel makkelijker om te zeggen: hij loopt toch goed, en zich vervolgens nergens meer druk over te maken. Dat het gevolg kan zijn dat desbetreffende paarden een aantal jaren later volledig zijn afgeschreven door hoefproblemen is dàn allemaal toeval.
Maar goed dat er nog wel mensen zijn die zich werkelijk afvragen of het niet de moeite loont om een paard door de moeilijke periode heen te helpen en dan maar een tijd niet erop, maar ernaast (wat in mijn ogen een verdieping in de relatie is), en eventueel hoefschoenen te nemen als overbrugging.
21/2 jaar is erg lang als je het vantevoren bedenkt, maar als je nu toch nagaat hoeveel jaren jullie nog plezier kunnen hebben met elkaar, is het een streepje op de tijdbalk....

Trea

Spirithorses schreef op woensdag, 29 juni 2005, 20:00:


Mijn paarden hebben nog nooit mok gehad, terwijl die sokken vlgns mij toch èchte boosdoeners zijn. Wel hebben ze een verdieping hoger, in de knieholtes van de voorbenen, van die korsten. Ik weet niet of dat ook mok is? Ik dacht dat het in de volksmond rap werd genoemd. Ze krijgen het altijd met weersomslagen en da's hier in Nederland eigenlijk het hele jaar door. De fokker waar Enya vanafkomt (Miranda Sauter van het tinkerstamboek) en haar eigen dierenarts, raadden mij destijds Sebacyl aan, gevolgd door zwavelbloem in babyolie. Sebacyl is natuurlijk troep, vandaar dat ik het eigenlijk maar eens per jaar ongeveer gebruik, als het weer eens heel erg is. De kortsjes kam ik eruit. Ze hebben er ogenschijnlijk geen last van, en merk niet dat het pijn doet of zo. Nu ik natuurlijk bekap, merk ik geen verschil. Het is ook nog maar een maand dat ik natuurlijk bekap, dat is waarschijnlijk dan ook nog te vroeg. Maar bovenstaande geeft wèl hoop. Tenminste àls dit onder de noemer mok kan worden gerekend...

Trea

Wendy-hb schreef op donderdag, 30 juni 2005, 16:34:


Volgens mij omschrijf je dààr de essentie van het mens-zijn. We zijn roedeldieren, en volgers. We vallen niet graag buiten de boot en willen ergens bij-horen. Als we dan eens een beslissing maken die tegen de rest van de groep en diens opvattingen, normen en waarden indruist, gaan we gelijk op zoek naar "volgelingen". We staan nu eenmaal niet graag alleen met onze opvattingen. Als je bij een club bent aangesloten waar hoefijzers de normaalste zaak van de wereld zijn, je overtuiging voor ijzerloos, niet echt gemotiveerd was, door het idee dat het het beste voor het paard zou zijn, denk ik dat je al snel een volgeling van de volgende orde bent....

Aan ons blijft dan toch de taak om door te gaan met het proberen onze "sekte" zo groot mogelijk te krijgen. Immers; hoe meer volgelingen, hoe vaster wij in onze schoenen staan. Succes Ingrid

Trea