Wie herinnert zich Mister Ed nog?

Ik zou wel een boerderijtje willen, waar de stal aan het huis vast zit, ja.
En dat er binnendeurs contact mogelijk zou kunnen zijn.

Helaas zijn de noorse boerderijen knap ongezellig.

Maar wie weet...........
En ook bij mij zouden de paarden een vrije keus hebben met binnen zijn of buiten.

Hoi.

Eerst alles vanaf de grond doorwerken.

Daarna als het paard alle signalen begrijpt, vanaf de rug gaan beginnen.

Ik ben begonnen met in de bak op haar rug te klimmen (met trapje).
En als ik merkte dat het paard vertrouwen in mij had en ik in het paard pas de volgende stap.
1 nieuw ding per keer, paar keer herhalen en na een paar dagen als het er goed in zit het volgende.

Ik heb bijna een heel jaar alleen maar wandelingen gemaakt met mijn paard.
Daarna heb ik een plekje gezocht met een boomstomp, ben op haar rug geklommen en ben naar huis gereden.

Niet alles is vlekkeloos verlopen.
Maar nu na anderhalf jaar, rijdt ik samen met andere paarden ritten in de natuur (ook van de stal weg).
Draaf en gallopeer ook op die ritjes en gingen kreeg ik het voor het eerst voor elkaar om van de stal weg te rijden met haar alleen.

Kijk goed naar waarom het paard iets weigert: of het onwil is of onzekerheid.
Bij mijn paard was het meestal onzekerheid en dan zou dwingen niet goed zijn.

Mijn paard is trouwens vijf jaar.
Hoe oud is de jouwe en is het een koudbloeddraafpaard of............?

Tinake schreef op zaterdag, 27 augustus 2005, 17:15:


Hoi Tinake.

Ik begrijp dat je 14 jaar oud bent?

Ik kan hier alleen voor mezelf spreken.
Maar ik kam geen manen of staart.
Bij het ras dat ik heb is het taboe om er ook maar iets van af te knippen.
De losse delen komen er vanzelf wel uit en zo niet dan helpt dat om mijn paard warm en droog te houden.

Maar ik hoop dat je gezien hebt dat dit meer een plek is om paarden zo natuurlijk mogen te houden en dan speciaal hun hoeven.
Jou vraag zou meer op een forum van de Penny/Wendy/Jessy club passen.
Ik denk dat je daar ook meer kans hebt leeftijdgenoten tegen te komen dan hier.
Het is maar een idee.

Sandy schreef op zaterdag, 27 augustus 2005, 22:00:


Ik kan ook niet alles betalen.
Sterker nog.........de cursussen zijn hier niet eens.
Maar via via is best veel te leren.
Iemand die naar zo een cursus geweest is, kan je veel vertellen en laten zien.
Boeken en internet.
Vind een groepje of maak en groepje en leer van elkaar.
Dat laatste is hoe wij het hier doen.


Ik sukkel ook, maar niet de gewone methode.
Ik volg mijn hart, mijn gevoel, mijn verstand en kijk naar de paarden.
Van de paarden leer ik nog het meeste.
Ik pas me aan en leer door schade en schande.
Is dat aansukkelen (ik noem het klooien)....ja.
Maar ik kom wel vooruit en blijf niet in het oude/gewone hangen.

Wees creatief,het hoeft niet veel te kosten of alleen voor rijken te zijn.
Sterker nog......het zou goedkoper moeten zijn.

Denk eens wat het allemaal aan geld scheelt: geenijzers elke twee maanden, geen bit kopen, veel zelf kunnen doen.

Huertecilla schreef op zondag, 28 augustus 2005, 10:10:

Uhhhh, neuzel ik? Hahaha.
Dat mag je gerust vinden hoor.

En natuurlijk wilt iedereen betaald worden voor wat hij/zij wegleert.
Het heeft ze zelf ook geld/tijd/paard gekost.
Ik wilde alleen aangeven dat er ook andere mogelijkheden zijn.
We hoeven tenslotte niet allemaal Monty Roberts te worden.
Net als dat we niet allemaal een Ferrari nodig hebben om toch lekker en hard te kunnen rijden.

Dwalen we af?
Vast wel.
Maar af en toe mag een mens toch ook wel eens even klagen, zonder gelijk ondergeschoffelt te worden als "geneuzel".

Kan je niet wat warmte mijn kant op sturen?
Stuur ik wat regen jullie kant op.

Huertecilla schreef op zondag, 28 augustus 2005, 10:10:

Uhhhh, neuzel ik? Hahaha.
Dat mag je gerust vinden hoor.

En natuurlijk wilt iedereen betaald worden voor wat hij/zij wegleert.
Het heeft ze zelf ook geld/tijd/paard gekost.
Ik wilde alleen aangeven dat er ook andere mogelijkheden zijn.
We hoeven tenslotte niet allemaal Monty Roberts te worden.
Net als dat we niet allemaal een Ferrari nodig hebben om toch lekker en hard te kunnen rijden.

Dwalen we af?
Vast wel.
Maar af en toe mag een mens toch ook wel eens even klagen, zonder gelijk ondergeschoffelt te worden als "geneuzel".

Kan je niet wat warmte mijn kant op sturen?
Stuur ik wat regen jullie kant op.

Spirithorses schreef op maandag, 29 augustus 2005, 1:57:


Goed verwoord, Pien.

Maar Sandy.............
Ik zag ook dat je twee jaar ouder bent dan mijn dochter.......19 jaar.
Onderaan schrijf je: ik blijf maar doorsukkelen met mijn paarden.
Jouw eigendom en meervoud.
Weet je hoeveel meiden van jouw leeftijd er een paard op na kunnen houden?
Laat staan het meervoud.
Houd dit in dat jij tot de rijke lui behoord, maar toch nog net niet rijk genoeg naar je zin?
Hahaha, sorry hoor.
Voel je niet aangesproken, maar ik vond de combinatie leeftijd en je draadje wel humor.

Ans Jondral schreef op maandag, 29 augustus 2005, 10:41:


Hoi Ans.

Nee, dat doe ik ook niet.
Want ookal ben ik ouder, gaat ook mijn tijd en geld er in zitten.
En helaas heb ook ik geen vaste, 100% baan.

Maar zoals je zegt: jij hebt èèn paard, ik kan met moeite èèn paard bekostigen.
Zij heeft het over meervoud.
En begrijp me niet verkeerd!
Ik neem er mijn petje vooraf!
Ik vind het knap als ze op haar leeftijd dat allemaal voor elkaar kan boxen.
Maar ik hoop ook dat ze niet financieel zo ver boven haar pet grijpt, dat het ten koste van de dieren gaat of hoe ze behandeld (en dan komen we op de cursussen) worden.

Ik had niet eens aan ma of pa als betaler gedacht. :)
Maar dacht meer in de trant van, dat ze dan wel haar mannetje moest staan.

Ik heb hier er anders nog niet over gehoord/gelezen of het geadventeerd zien worden (Noorwegen).

Daarnaast zeg je dat het behoorlijk slijtvast is.
Dat zal inhouden dat de hoef veelste hoog groeit, voordat het weer ijzervrij is.
En hoe zit het dan met kalkoenen kunnen aanbrengen en weer verwijderen?

Ik dacht hetzelfde met het meten: papier, liniaal en stift.
In vaart zou je ze haast door een plak klei moeten laten hollen of zo.
Of eerst door verf en dan over een weg met papier bedekt.
Als je uit een natte wei komt en dan op een droge asfalt weg dan zie je ook de afdrukken goed, maar het houdt niet zo lang. :)

van lennep schreef op zondag, 25 september 2005, 20:52:


Ik dacht dat gras alleen in het voorjaar gestresst raakte?

En waarom raakt het over 2 a 3 weken opeens gestresst?
Waar ligt dat aan?

Ook onze paarden staan nu op een land dat vorig jaar voorjaar opnieuw is ingezaaid.
Dus ik ben wel benieuwd.

Ik weet weinig over paarden met exceem.
Het zal heel akelig voor je paard zijn.
Sterkte daar verder mee.

Hoi.

Als je ook af en toe een greppeltjes neemt, over boomstronken heen stapt, tussen de bosjes/bomen door slingert en er eventueel een heuveltje is die je op en af kunt......
Dan is het toch prima?
Natuurlijk bewegen in een natuurlijke omgeving.
Dessuur is ontstaan toen de paarden als transportmiddel niet meer op de weg te zien was.
En het paard toch moest bewegen.
Net als dat je je kind op een sport doet omdat hij anders alleen maar op de bank hangt.
Behalve dan omdat bepaalde ruiters het zo leuk vinden om rondjes in de bak te draaien of om het wedstrijdelement.

Maar het is geen must dat dressuur.

Michiel schreef op donderdag, 29 september 2005, 9:25:


Hoi.

Ik doe niet aan clickeren.
Maar herken veel van wat je schrijft.
Bij mij en mijn paard gaat alles goed, totdat ik alleen met haar van de stal weg wil rijden.
(In een groep of dat ik met haar loop, geen probleem).
Dan is er weigering, bokken en achteruit wijken.

Ook ik heb mijn paard nooit tot iets gedwongen.
Mijn collega wijd mijn problemen aan dat ik niet aan mijn paard heb bewezen het leiderschap waardig te zijn.
Mijn paard zou aan mij twijfelen en niet op mij durven vertrouwen.
Zij wilt dat ik eisen ga stellen aan mijn paard en ga afdwingen.
Als ik op de manier zoals nu door zou gaan, dan zou mijn paard negatieve gedrag blijven gebruiken en versterken (ik denk aan bokken, weigeren en haar eigen wil door voeren).

Kan het zijn dat zoiets zich ook tussen jou en je paard zich afspeelt, Michiel?
Dat je paard niet overtuigt is van wie de leider is?

Ik zelf ben er nog niet uit hoe ik het probleem het beste kan oplossen.
Dus als jullie raad hebben?...................

Marlin schreef op donderdag, 29 september 2005, 9:39:


Ja, en je snapt dat ik veel in de natuur rij. :)
We hebben een bak, maar dat is alleen maar saai als het ook anders kan.


We wonen aan de kust.
Dus de kou valt wel mee.
Max.-18.
Maar er valt ook hier veel sneeuw en de paarden worden net beren in de winter..........ze ruiken dan ook zo lekker.


Dat is een Dølepaard.
Jammer dat ze de andere kant op keek, maar okè.
Het is een koudbloedpaard en een noors ras.
Op de foto is ze vier jaar, ze is nu nog iets groter.

Marlin schreef op donderdag, 29 september 2005, 10:09:


Dan heb je niet goed de kranten en/of tv gevolgd. :)
Noorwegen is erg in trek op het moment.
Maar ik was er al voor die tijd, nu bijna negen jaar.
Ja, hoe kom je er bij?
We waren eerst naar Afrika (thuisland) geemigreerd.
Kwamen daar in de geweldsgolf net na de vrijlating van Mandela terecht en nar drie jaar hielden we het niet meer.
Het geweld (moord, moord en nog eens moord) kwam zo dichtbij dat we terugkeerden naar NL.
Maar NL had het niet meer voor ons: te druk, te veel mensen, overal lawaai, files, enz.
Waar is het dan nog wel stil, is er voldoende veiligheid en stond ons wel aan?
Scandinavië.
Hier waren artsen nodig (wat mijn man is) en we vertrokken weer.


Het paard kwam pas voor twee jaar terug in beeld.
Toen we wisten dat we hier nog wel een poosje zouden blijven en ik bij paarden begon te werken.

Ik heb wel wat foto's, maar niet op het net........ben een analfabeet wat dat betreft.
Ze heeft heel veel en hele lange manen.
Is helemaal zwart en wat kort op de benen.
Binnen de Døle heb je ook weer drie stromingen: dravers-lichtgebouwde, zwaardergebouwde (dat is mijn paard) en de echte grove jongens-het al oude ras.

Er is ook wel een site met wat foto's van Dølepaarden.
Als je wilt, kan ik het opzoeken.

We zijn nou eenmaal niet allemaal hetzelfde.

Er zijn meer mensen dat als een mening(schrijven) ze niet uitkomt, ze gehakt van de persoon PROBEREN te maken.
Of het ze lukt ligt aan jezelf.

Je ziet elkaar niet en je hoort elkaar neit.
Het geschrevene lees je met een door jezelf bedachte toon in je hoofd.
Wie weet bedoelt de schrijver het wel heel anders.

Kortom: ik vind het flauwekul om nieuwkomers voor een bepaald persoon te waarschuwen.
Als men eest een tijdje meeleest en de site doorspit, dan zal het niet zo gauw scheef lopen.

Hangt er ook vanaf waarom je hier komt.
Om te leren, om te delen, om discussies aan te gaan, om hulp te krijgen, enz.
Het bepaald allemaal hoe je iets opneemt.

Joke.