Het ging erover dat Natuurlijk Paardrijden zo duur is.....




Natuurlijk paardrijden hoeft helemaal niet duurder te zijn dan andere paardrijlessen.
Op mijn website zie je tarieven daaromtrent, om je een idee te geven.
Ik geef les hierin, maar iets leren kost nou eenmaal geld en ja, daar moeten wij van leven, zonder kantine, gewoon wat onze paarden en wij bij mekaar sjaggeren....

Paardrijden is gewoon een dure sport, paarden houden ook.
Verder is het een kwestie van keuzes maken, voor veel mensen is dat de keuze tussen die dure vakante, nieuwe auto of een paard.
Het gaat nou eenmaal niet vaak samen.
En als je die cursus wilt volgen omdat je weet dat je het echt nodig hebt moet je misschien die dure jeans niet kopen, deze maand.
Want dat is een stukje realiteit. Moet ik zelf ook met mijn berg paarden....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Spirithorses schreef op maandag, 29 augustus 2005, 1:57:


Goed verwoord, Pien.

Maar Sandy.............
Ik zag ook dat je twee jaar ouder bent dan mijn dochter.......19 jaar.
Onderaan schrijf je: ik blijf maar doorsukkelen met mijn paarden.
Jouw eigendom en meervoud.
Weet je hoeveel meiden van jouw leeftijd er een paard op na kunnen houden?
Laat staan het meervoud.
Houd dit in dat jij tot de rijke lui behoord, maar toch nog net niet rijk genoeg naar je zin?
Hahaha, sorry hoor.
Voel je niet aangesproken, maar ik vond de combinatie leeftijd en je draadje wel humor.

jo schreef op maandag, 29 augustus 2005, 9:24:


Nou zeg,
Dus omdat je 19 bent en paarden hebt, moet je ongeloofelijk dankbaar zijn? (sorry ben ook 19 en dit is een beetje mijn zwakke plek)
Iedereen gaat er altijd maar van uit dat mammie en pappie wel even die paardjes voor hun dochtertje hebben gekocht.
Nou dat is dus niet altijd waar.
ik heb 12 jaar voor een pony gezaagd bij mijn ouders en nooit één gekregen (misschien maar goed ook achteraf gezien).
dus toen ik 17 was heb ik mijn toenmalige verzorgpaard maar zelf gekocht.
Ik kan niet voor Sandy spreken want ik ken haar niet, maar wat mijn paarden betreft bekostig ik alles zelf.
En misschien is dat zelfs nog moeilijker dan al die mensen met een vaste job.
Ik kan best geloven dat zij alles duur vind. Ik ervaar dat zelf ook zo.
Maar je kan natuurlijk keuzes maken. Zo gaat bij mij al mijn geld (en mijn vrije tijd) naar mijn paarden.
Ga er dus niet altijd vanuit dat jonge mensen alles zomaar cadeau hebben gekregen

Ans

Ans Jondral schreef op maandag, 29 augustus 2005, 10:41:


Ik ben 33 en sinds 8 jaar bezitter van een eigen paard. Vanaf mijn 15e was ik altijd op maneges te vinden. Mijn ouders konden geen paardrijles betalen en al helemaal geen eigen paard. Paardrijden was iets voor de rijken. Toiletten boenen, sparen, gierig op elke cent gaan zitten en op de tribune smachten heb ik jaren gedaan. Ik ging af en toe met een vriendin mee, dan mocht ik haar paard borstelen en na afloop droogstappen, geweldig. Later kon ik een keer in de week les betalen en spaarde gierig door voor een eigen paard. Mijn vriendinnen gingen uit, ik was aan het werk, naar school of op de manege te vinden. Het werd eenvoudiger toen ik bijna klaar was met mijn studie en vast werk had. Acht jaar geleden had ik voldoende geld gespaard en verdiende ik voldoende om een paard te kunnen kopen en naar behoren te kunnen onderhouden. Toen heb ik mijn paard gekocht, een quarterhorse veulen van 10 dagen oud. Ik wilde eigenlijk een Ijslander- of een Haflingermix (lekker klein en compact), maar toen ik haar zag was ik verkocht.....
Paarden is een dure hobby, ze slokken ontzettend veel geld en tijd op, maar het is een geweldig mooie hobby. Tegenwoordig is paardrijden echt niet meer alleen voor de rijken, heb je een baan en hoef je niet zo nodig op vakantie of aan de laatste mode mee doen, dan kom je een heel eind. Mijn paard heeft in het verleden voordat ik haar zelf natuurlijk bekapte ontzettend veel geld gekost ivm hoefproblemen; ik ben blij dat ik voor haar vanaf de dag dat ik haar kocht een extra bankrekening heb aangelegd, zodat ik in staat was zonder problemen dure dierenartsrekeningen te betalen. Sinds vier jaar staat mijn paard bij mijn vriend en ik achter ons huis op ons weiland. Ik heb het ook niet cadeau gekregen, maar er had voor gewerkt, en nog steeds......
Monique

Ans Jondral schreef op maandag, 29 augustus 2005, 10:41:


Hoi Ans.

Nee, dat doe ik ook niet.
Want ookal ben ik ouder, gaat ook mijn tijd en geld er in zitten.
En helaas heb ook ik geen vaste, 100% baan.

Maar zoals je zegt: jij hebt èèn paard, ik kan met moeite èèn paard bekostigen.
Zij heeft het over meervoud.
En begrijp me niet verkeerd!
Ik neem er mijn petje vooraf!
Ik vind het knap als ze op haar leeftijd dat allemaal voor elkaar kan boxen.
Maar ik hoop ook dat ze niet financieel zo ver boven haar pet grijpt, dat het ten koste van de dieren gaat of hoe ze behandeld (en dan komen we op de cursussen) worden.

Ik had niet eens aan ma of pa als betaler gedacht. :)
Maar dacht meer in de trant van, dat ze dan wel haar mannetje moest staan.

jo schreef op maandag, 29 augustus 2005, 13:27:


Sorry, ik was misschien iets te snel met mijn reactie. Maar dat komt omdat ik bijna niets anders te horen krijg. Dus bij mij werkt zo'n uitspraak een beetje zoals een rode lap op een stier.
Ik begrijp wat je bedoelt. Als je jong bent en eventueel nog studeert heb je inderdaad niet veel financiële reserves. (Ik spreek hier uit ervaring. Een half jaar nadat ik mijn paard kocht, kon ik al een operatie betalen voor haar. En zo'n 3000 euro onkosten is veel geld voor een 18-jarige. Maar moeilijk gaat ook)
En ik heb twee paarden hoor. Als je shetlanders meetelt :)