Nils Vellinga schreef op zondag 2 november 2008, 2:32:


Ik heb nog nooit een wormtelling gedaan of laten doen.
Waar mijn paarden stonden werd er gewoon door iedereen samen in de lente en de herfst ontwormd. Kon daar eigenlijk niet tegenin gaan.
Door mijn eigen weide nu, kan ik dat veranderen.
Maar: hoe begin je daaraan, doe je dat zelf of moet je dat laten doen en zo ja, waar?
Procedure? Kosten?

Anne Marie

Ilse Bartholomeeusen schreef op zondag 2 november 2008, 16:30:


Ik heb geleerd dat wanneer de mest goed opengeharkt wordt (door vb kippen of jezelf), de eitjes en de wormen dan uitdrogen door de zon?

Anne Marie

Nils Vellinga schreef op maandag 3 november 2008, 21:26:


Hartelijk dank.
Ik heb de sites al even bekeken en het lijkt me wel interessant om zelf eens zo'n telling te doen en dan parallel te làten doen om na te gaan of ik het ongeveer goed gedaan heb.
Dan kan ik daarna regelmatig al mijn beestjes eens checken.
Aangezien mijn hobby tegenwoordig vooral 'mest scheppen' is, word ik misschien nog wel ooit een 'mestspecialist'... )

Wie heeft dit nog zelf gedaan? Speciale aandachtspunten of tips??

Groetjes

Anne Marie

Britt Claeys schreef op maandag 3 november 2008, 22:36:


Ach vrouwtje toch, ik voel zo erg met je mee.
Het moet een vreselijke beslissing zijn en dan direct daarna nog stage moeten lopen!
Ik denk dat ik gewoon een week ziek zou zijn - mag er niet aan denken wanneer de tijd zal komen voor mijn 3 ruinen.
Ik wens je heel veel sterkte en een rustige overgang voor Black.

Anne Marie

sibyl de jager schreef op dinsdag 4 november 2008, 9:18:


Hallo Sibyl,

Ik ken je nog van de TIND-tijd en dacht al dat je je zorgen om niets maakte.
Het is inderdaad niet leuk als je een paardje moet loslaten maar ik ben er zeker van dat je haar het beste meegegeven hebt en dat de nieuwe eigenaar wel goed zal uitgekozen zijn ook.
Toen ik in september mijn 3 ruinen verhuisde naar onze eigen weide hebben zij zich alleszins heel snel aangepast. De thuisblijvers hadden het echter veel moeilijker: de merrie die het maatje was van mijn Tachat (herinner je hem nog?) heeft zo'n 3 weken getreurd en haar zoon, die als zijn eigen veulen werd opgenomen van zodra hij gespeend was heeft het ook een ganse week moeilijk gehad.
Terwijl ik dacht dat diegenen die op gekend terrein bleven het zouden gemakkelijker hebben, bleek dat net het tegenovergestelde.
Mijn 3 jongens stonden natuurlijk wel nog samen, dat scheelt ook een stuk natuurlijk.
Ik wens dat al de paardjes zich snel aanpassen aan de nieuwe situatie.
En jijzelf ook natuurlijk. Ga je haar nog bezoeken in de toekomst of vind je dat geen goed idee?

Groetjes,

Anne Marie

Britt Claeys schreef op dinsdag 4 november 2008, 10:27:


Britt, ik vind moeilijk de juiste woorden op dit moment om je te troosten.
Hij heeft wellicht gekozen dat het zijn tijd was en wat ik vermoed, heeft hij de moeilijkste beslissing zelf willen nemen om jou te sparen.
Het zal nog een hele tijd pijn doen maar hou de mooie herinneringen vast zodat je hem nooit meer vergeet, dat is de beste eer die je hem kan aandoen.

Veel sterkte,

Anne Marie

Moniek schreef op dinsdag 4 november 2008, 11:30:


Ik heb me tot nu toe ingehouden om een mening te geven over het ganse verhaal omdat ik PenS niet ken en dus vind ik dat ik daar niet veel kan op zeggen.
Maar Moniek geef ik zeker gelijk.

Indien er hier sprake is van charlatanisme en oplichting, dan zal dat onderzoek waarover Piet het heeft, het wel aan het licht brengen.
Tot zo lang neem ik aan dat Vicenza probeert op haar manier de dingen zo goed mogelijk te doen. Ik vond het inderdaad wel ongelukkig in haar originele mail dat ze geld vroeg voor deze paarden. Ik heb zelf ook 7jr geleden, wetens en willens een gekwetst paard gekocht met de bedoeling om hem te redden van de slacht en hem te helpen genezen. Ik wist echter niet waar ik aan begon en zou het nooit meer opnieuw doen. Hij is de duurste jongen geworden die ik heb en ik ben er heel dikwijls gefrustreerd en in tranen bij weggegaan. Zelfs tot op het punt dat ook IK zei dat hij wegmoest... tot er echt een koper kwam opdagen die hem wilde en zelfs tegen goed geld... gewoon om hem weer te 'gebruiken' voor springwedstrijden (i.e. de reden waardoor hij op 5jr stukgereden was en met zware hanetred nog enkel goed was voor de slacht).
Noem mij een softy, maar Tachat mocht uiteindelijk toch bij ons blijven, zelfs al zal hij fysiek nooit helemaal goedkomen. Hij is een heel lief paard dat echter wel zo zijn eigen mening heeft over de mens (begrijpelijk). Omwille van zijn situatie kan ik er niet veel mee doen, daarenboven is hij ook dominant binnen de groep, niettegenstaande zijn handicap. Maar dat moeten ze binnen hun drietjes maar uitvechten, daar kan ik niet tussenkomen.

Ik zie dus veel gelijkenissen met het paard van V. Het is spijtig dat zij toch besluit om de paarden weg te doen want ik vrees dat er weinig mensen zullen zijn die een dergelijk probleempaard (indien het inderdaad zo'n probleempaard is) goed kunnen opvangen.
Maar of alle anderen nu moeten blijven schelden op haar, is maar de vraag.
Er is nu wel dikwijls genoeg gezegd dat ze niet goed bezig is, zouden we het nu niet laten rusten aub of inderdaad zoals Linda proberen te zoeken naar een goede opvang?

Laten we er allemaal iets proberen uit te leren.
Voor het welzijn van de paarden aub.

Anne Marie

sibyl de jager schreef op dinsdag 4 november 2008, 11:54:


Ik zou jou ook niet meer als foto kunnen aanduiden hoor, maar jouw naam en persoon is mij wel bijgebleven. Ik vind het fijn om je via dit forum terug te vinden trouwens, heb maar twee contacten van die tijd over en daar waren nochtans een groot aantal aangename paardenmensen bij.


Maar, ben jij dan geen lieve mens die aandacht geeft aan haar paarden?
Dan bij jij toch niet de Sybil die ik bij TIND kende )

Ik moet wellicht binnenkort eens naar Duffel komen, als je het goedvindt kom ik eens bij jou langs? Dan weten we meteen terug hoe we eruit zien...
Stuur je me dan een mailtje naar mijn privémail om af te spreken aub?
Zou ik heel fijn vinden.
Groetjes,

Anne Marie

Sieta schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 11:54:


Misschien een wat late reactie maar soms kan ik het forum niet volgen...

Ik heb goeie ervaringen om een derde persoon toe te laten die op regelmatige (!) basis mee het paard beleert, zolang het dezelfde methodiek is.
Minder goeie ervaringen indien ze niet echt een commitment willen geven want dan ziet het paard teveel mensen in korte tijd.
Wees uiteraard ook zeker dat je ze kan vertrouwen met jouw groen paardje, soms als mensen een slechte dag hebben doen ze al wel eens dingen die je liever niet zou willen...

Succes!

Anne Marie

Piet schreef op woensdag 5 november 2008, 0:05:




of was het Pien?
What's in a name...
Sorry Piet.

Amable schreef op woensdag 5 november 2008, 12:28:


Join the club Amable...
Maar hoop er niet teveel op dat hij het ooit zal afleren.

Anne Marie

Unartica schreef op woensdag 5 november 2008, 17:28:


Eet alle dagen mini 100gr olijven en je zal die cholesterol waarschijnlijk eens zien omslaan!
Van de hoge slechte naar de hoge goeie.

Anne Marie

van lennep schreef op vrijdag 7 november 2008, 9:48:



Esther,
hoe doe je dat dan om later de verteerde mest terug uit te halen?
Omhoog gooien of met emmertjes ophalen terwijl er iemand in de put zit?
Is dat dan écht handiger dan op de mesthoop te moeten gaan?
Ik geraak niet hoog op de mesthoop, is wat te zwaar voor mij.
Heb daarom beslist om de halve meter vrije strook die ik moest vrijlaten aan de buitenzijde van de elektrische omheining te gebruiken, om de mest daar te leggen. Is het niet ver rijden om de kruiwagen uit te kieperen, moet wel oppassen dat ik de draad niet beschadig.

Ik vind het fijn te horen dat jullie allemaal zo'n beetje georganiseerd zijn zoals ik het ook moet doen. Door een gezondheidsprobleem zijn mijn paarden trouwens al een hele tijd 'verwaarloosd', te weten dat ik er enkel kon voor zorgen dat zij zelf hun fysiek behielden en verder dat ze hun natje en droogje hadden op tijd en stond.
Begin nu recent pas terug een beetje met een ervan grondwerk te doen en er al eens terug op te zitten. Heb de indruk dat het voor mij terug meer aanpassen is dan voor hen.
De twee anderen willen duidelijk ook wel terug wat meer aandacht, zal ik ook diegene nemen die liefst komt, goed idee!

Groetjes

Anne Marie
Anne Marie

Aafke schreef op zaterdag 8 november 2008, 20:38:


Ik ga hier helemaal mee akkoord.
Deze mensen krijgen een veel te mooi 'forum' om hun ruzies te beslechten.
Gewoon niet meer op reageren...

Wil schreef op zondag 9 november 2008, 0:44:


En dat 1 goed ingedaalde teelbal

Ik heb hier ook altijd gehoord dat een 'Piet' (zo noemen ze hier een klophengst) wel degelijk kan dekken MET resultaat.
Toch maar oppassen dus om hem bij je merrie te zetten, lijkt toch wel wat op de kat bij de melk...

Anne Marie