Hallo Bianca,
Mijn ervaring is, dat als ik rustig ben en vol vertrouwen, en m'n lichaam
ontspannen, dat mijn paard dat overneemt en haar hoofd laag draagt. Ze ziet
de omgeving dan evengoed wel, maar heeft er vertrouwen in. Als ik
zenuwachtig word over iets, komt haar hoofd omhoog en zakt haar rug (omdat
ze mijn zenuwachtigheid voelt en overneemt).
Is dat in overeenstemming met wat jij wilt zeggen in deze mail?
(Ik vraag me trouwens af hoe je 'aan de teugel' zou kunnen rijden zonder
bit...?)
Coralie

Hallo Nick,
Als ik me er ook even mee mag bemoeien:
Iedereen mag zo fanatiek of tolerant zijn als ie zelf wil. Alléen: hou het
bij jezelf en geef een ander de ruimte om er anders over te denken.
De manier waarop dingen soms gezegd worden lijkt dan weinig ruimte te laten
voor iemand die een andere mening heeft. Ik herinner me de diskussie over
het tijdelijk op ijzers zetten van een IJslander ivm een wedstrijd, bv.
Alles afwegende maakt ieder op eigen manier een keuze. En volmaakt is het
toch nooit, omdat we nu eenmaal mensen (dus onvolmaakt) zijn.
Bovendien is het in de praktijk vaak een kiezen uit 2 kwaden.
En dan kiest de éen net iets anders als de ander.
Overigens: ik vind het op dit forum best meevallen. Op een ander
paardenforum (nh.nl) ging het nog veel heftiger, daar gingen mensen echt
grof met elkaar om!
Groet,
Coralie

Ja Idrun,
Hempfling laat zien dat hij zijn paard kan verzamelen zonder teugels. Maar
heet het dan nog steeds 'aan de teugel rijden'?
Afgezien daarvan: mijn stelling is dat je het in je eigen lijf moet 'voor'
doen, om het paard er toe te krijgen het na te doen.
Ofwel: verbeter de wereld begin bij jezelf, en verbeter je paard begin bij
jezelf.
Mee eens?
Coralie

Hallo Eveline,
Mijn Arabier kan echt niet buiten 's winters. Gaat niet alleen rillen maar
ook hoesten. Stijfheid heb ik nog nooit gemerkt, maar ze staat 's winters
wel op stal!! (Helaas, want mijn Haflinger kan prima buiten blijven. Maar ik
wil ze niet scheiden, dus staan ze gezellig op stal 's nachts, in de
winterperiode. Nu nog niet trouwens, met dit mooie weer nog niet nodig.)
Coralie

Ah leuk Bianca, jouw reactie.
Ik heb hele brave paarden. Rij op halster. Ook in het bos. (Vandaag dacht
ik: zonder iets zou ook kunnen. Liet de teugels helemaal los liggen. Maar
toen ging ze aan de verkeerde kant van de (verkeers-)weg lopen omdat daar
een paard staat waar ze nieuwsgierig naar is. Toch maar weer de teugels
aangenomen.)
Maar het ging om een vraag van Richard, of het belangrijk is om aan de
teugel te lopen. Mijn antwoord: het enige wat van belang is, is dat je zelf
durft te ontspannen en vertrouwen hebt. Dan krijgt jouw paard dat ook.
Mijn vertrouwen heeft wel een lange geschiedenis hoor! Had dat vroeger
helemaal niet, en mijn paard schrok dan ook van alles wat bewoog!!
Groet,
Coralie

Hoi Nick,
Ik heb al meer dan 20 jaar paarden, en mijn ervaring is dat ze zenuwachtig
worden als het schemerig wordt. Zodra de nacht helemaal is ingevallen gaat
die onrust weer over. Het is de schemer die ze bang maakt, niet de nacht.
Heeft iemand anders hier ervaring mee?
Groet,
Coralie

Dank je wel Inge, voor je mooie uitleg. Ik zal het niet vergeten, dat beeld
van een paard in je handen ontvangen.
Misschien ga ik jouw raad nog eens opvolgen.
Momenteel ben ik nog te blij met de ervaring dat ik nu bijna altijd met
losse teugels durf te rijden (dat durfde ik vroeger niet).
Groet,
Coralie
PS: Ik rijd de laatste tijd alleen buiten, nooit (meer) in een bak. Probeer
samen met mijn paard te ZIJN, in de prachtige natuur.

Ach Hans nee,
Ik zie duidelijk onrust. Ook als ik in schemertijd uit rijden ga schrikken
mijn paarden eerder. Nooit iemand bij eigen paarden opgevallen?
Coralie

In het donker is de angst over, dan zijn ze weer gewoon helemaal rustig.
Dat is ook mijn antwoord op Trudy: ik ben misschien inderdaad zelf ook
onrustig bij schemer. Maar in het donker vind ik het NOG enger!!!

Het was vooral één ruin die sterk op schemer reageerde. Die ging dan
onrustig heen en weer rennen in het land (toen ie daar alléén stond, zonder
andere paarden er bij). Het duurde even voor ik er achter kwam dat ie dat
steeds bij SCHEMERING deed.

Gô Egon, jij houdt dus van het donker!?
Heb zelf eigenlijk maar één keer 's nachts gereden. Dat was bij volle maan
en dat ging prima.
Maar bij nieuwe maan is het wel heel erg donker buiten! Als ik ze dan 's
avonds ging voeren struikelde ik regelmatig ergens over...
Groet,
Coralie

Hallo Jo,
Bedankt voor je reactie.
In een ander antwoord ben ik hier al op in gegaan (Het was vooral één ruin
die sterk op schemer reageerde. Die ging dan
onrustig heen en weer rennen in het land (toen ie daar alléén stond, zonder
andere paarden er bij). Het duurde even voor ik er achter kwam dat ie dat
steeds bij SCHEMERING deed.)
Sinds ik me er van bewust ben dat paarden schrikachtig kunnen zijn in de
schemering, heb ik meermalen daarvan bevestiging menen te zien. Weet de
details niet meer.

Maar nu ik je post weer op het forum aantref, wil ik graag jouw mening
vragen over een probleem dat ik hier eerder aan de orde heb gesteld.
Mijn Arabier heeft de hoefballen kapot gehad door afdalen van een steile
stenige helling (zoals je die hier in Zuid Limburg regelmatig aantreft).
Sinds ik haar natuurlijk bekap zijn haar hielen lager, vroeger had ze daar
geen last van.
Is dat iets wat jij daar in Noorwegen wel eens hebt meegenaakt? Of zijn er
bij jou in de omgeving geen steile stenige hellingen?
Groet,
Coralie

Voor mensen die geen ervaring hebben daarmee: weidegang in de sneeuw en
ijzers gaan absoluut niet samen. Er ontstaan dan ijsklompen onder de ijzers,
en dat is gevaarlijk.
Coralie

Hallo Jo,
Bedankt voor je reactie. Bij jullie is het dus nog wilder als hier lijkt me.
Waar ik rijd zijn regelmatig van die steile hellingen die je eigenlijk niet
vermijden kan, maar erg lang duren die niet.
Dat heeft in het verleden nooit problemen gegeven. Maar nu dus wel, nu de
hielen korten zijn vanwege natuurlijk bekappen (sinds 4 maanden).
Dat straal en hoeven slijten is geen probleem. Daar zijn ze voor. Maar de
hoefBALLEN is minder. Geel en een beetje rood en ronde gaten er in. Herstelt
zich wel weer snel hoor, maar ik ben er wel voorzichtiger door geworden.
Bij het afdalen kan ze natuurlijk haar eigen tempo bepalen. Maar af en toe
is het wel een stukje wegglijden met de (achter-)hoeven.
Uit jouw antwoord begrijp ik dat het zelden voorkomt dat jouw paarden de
hoefballen kapot hebben?
Groet,
Coralie

Hoi Pien,
Ik woon in Gulpen, maar mijn paarden staan in de omgeving van Bemelen, en
daar rijd ik dus altijd. Prachtig daar! Maar wel regelmatig van die steile
stenige hellingen die je haast niet kunt ontwijken.
En jullie?
Groet,
Coralie

Van: "Spirithorses" <forum@paardnatuurlijk.nl>
Aan: <cwing@wish.net

zijn natuurlijk weer de enige westernruiters.... Groet, Pien

Hé Pien,
Ik rijd ook geen Western hoor!
Vind het wel interessant, ben wel eens gaan kijken naar lessen en
demontraties.
Maar om er nu op over te gaan stappen....
Ben meer bezig met Klaus Hempfling/Pieter Baalbergen, proberen 'natuurlijk
leiderschap' te ontwikkelen, en in werkelijk contact met je paard te
bereiken dat hij/zij je volgt zonder dat je hem beperkingen op legt.
En hoewel dat soms een onmogelijke opgave voor mezelf lijkt (ben niet een
geboren leider), bereik ik er toch wat mee.
Lijkt me trouwens heel interessant, die paardenzegening. Ik ben van nature
geen Limburgse, woon hier nu 4 jaar. Zag al eens ergens een priester met
wijwater(kwast) de auto's van de parochieleden besprenkelen. Werkte eerlijk
gezegd op m'n lachspieren. Ik ben zo'n nuchtere Hollandse. Vind je dat
vervelend, als ik dat zo direct schrijf? Ik begrijp best dat het voor
allerlei mensen heel belangrijk is. Zo is nu eenmaal de plaatselijke cultuur
hier.
En ik vind al die kerkelijke rituelen hier heel mooi. (En vooral als er
paarden bij
betrokken zijn natuurlijk!!)
Gaan ze dan de paarden met wijwater besprenkelen, net zoals de auto's? Je
maakt me wel nieuwsgierig. Ik heb het heel erg druk, maar misschien maak ik
er toch tijd voor en kom ik kijken!
Groet,
Coralie

Martien van Schubert schreef op zaterdag, 30 oktober 2004, 23:02:




Hallo Martien,
Jouw bericht roept vragen bij mij op.
Eerlijk gezegd begrijp ik heel goed wat de heer Ivanovski bedoelt. Maar ik begrijp echt NIET wat JIJ bedoelt.
Wat is nu precies jouw probleem? Waarom zit je nog maar zelden op het forum? Mag ik dat vragen?
Groet,
Coralie