In het donker is de angst over, dan zijn ze weer gewoon helemaal rustig.
Dat is ook mijn antwoord op Trudy: ik ben misschien inderdaad zelf ook
onrustig bij schemer. Maar in het donker vind ik het NOG enger!!!

Het was vooral één ruin die sterk op schemer reageerde. Die ging dan
onrustig heen en weer rennen in het land (toen ie daar alléén stond, zonder
andere paarden er bij). Het duurde even voor ik er achter kwam dat ie dat
steeds bij SCHEMERING deed.

Gô Egon, jij houdt dus van het donker!?
Heb zelf eigenlijk maar één keer 's nachts gereden. Dat was bij volle maan
en dat ging prima.
Maar bij nieuwe maan is het wel heel erg donker buiten! Als ik ze dan 's
avonds ging voeren struikelde ik regelmatig ergens over...
Groet,
Coralie

Coralie schreef op Wed, 27 Oct 2004 19:14:48:


Wij rijden dagelijks in de schemer en het donker, gewoon omdat we geen electriciteit hebben op onze manege. Nooit iets van onrust gemerkt bij de paarden, wel bij de ruiters omdat die nerveus of onzeker worden, misschien omdat ze zelf minder zien.... Ook in het land niks aan de hand.... Zouden "wilde" paarden hier dan ook last van hebben ? Ik denk het niet , het zal wel weer iets typisch tweebenerigs zijn....
Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Hallo Jo,
Bedankt voor je reactie.
In een ander antwoord ben ik hier al op in gegaan (Het was vooral één ruin
die sterk op schemer reageerde. Die ging dan
onrustig heen en weer rennen in het land (toen ie daar alléén stond, zonder
andere paarden er bij). Het duurde even voor ik er achter kwam dat ie dat
steeds bij SCHEMERING deed.)
Sinds ik me er van bewust ben dat paarden schrikachtig kunnen zijn in de
schemering, heb ik meermalen daarvan bevestiging menen te zien. Weet de
details niet meer.

Maar nu ik je post weer op het forum aantref, wil ik graag jouw mening
vragen over een probleem dat ik hier eerder aan de orde heb gesteld.
Mijn Arabier heeft de hoefballen kapot gehad door afdalen van een steile
stenige helling (zoals je die hier in Zuid Limburg regelmatig aantreft).
Sinds ik haar natuurlijk bekap zijn haar hielen lager, vroeger had ze daar
geen last van.
Is dat iets wat jij daar in Noorwegen wel eens hebt meegenaakt? Of zijn er
bij jou in de omgeving geen steile stenige hellingen?
Groet,
Coralie

Coralie schreef :

Hee, Coralie, ik woon ook in Zd Limburg, waar woon jij en waar rijd je meestal? Groet, Pien

Coralie schreef op Thu, 28 Oct 2004 18:21:09:


Hoe gaat ze die helling af?
Glijdt ze, met het grind/gruis rollend onder zich?
Is het scherp of ronde stenen?
Hoe lang deed ze over die helling?
Hoeveel uur/min. duurde die rit.
Hoelang is ze zonder ijzers?
Kon ze zelf haar weg vinden en haar tempo bepalen?
Hoe vaak heeft ze haar hoefballen stuk gehad?

Lekker he, als die vragen?

Wij hebben ook niet bepaald de makkelijkste hellingen.
En niet elk paard neemt het even soepel.
Sommigen zoeken heel voorzichtig hun weg en liggen we zowat plat op hun rug (limbo gevoel).
Soms stappen we zelfs af om de paarden te ontlasten.
Andere laten zich met hun achterbenen slepen, door de modder en losse stenen een soort glijden en lopen allen met hun voorbenen.

Het laatste stuk is altijd gladde weg....grind/zand.
Dan ga je ook zien hoeveel energie het van de paarden gevergd heeft.
Sommige lopen dan in de wegkant/gras, anderen lopen heel voorzichtig en weer anderen donderen overal doorheen en overheen en vinden alles leuk.

Open wonden hebben ze zelden.
Maar je ziet dat de straal en de hoefzool behoorlijk afslijt....op een natuurlijke manier en dat is alleen maar goed.
Soms moeten we wat bijraspen, omdat sommige paard scheef afslijten.

Onze paarden lopen nu een jaar zonder ijzers.

Een snee kunnen we allemaal oplopen.
Maar het moet niet te vaak worden.

Nog even over het onderwerp.

Elke dag oefenen de paarden....natuurlijk instinkt(?) om te kijken of iedereen nog kan vluchten bij gevaar.
Dan wordt er onrust gezaaid en iedereen moet galloperen, trappen, bokken en op de vlucht/aan de hol.

Na een paar minuten....kan ook langer keert de rust weer.

Een paard alleen, in de natuur, is een makkelijke prooi.
Dat weet het paard, hij is kwetsbaar.
De schemer is bij uitstek het jacht uurtje voor veel roofdieren.
Dus als een paard dan meer op wacht is, is dat niet zo vreemd.

jo schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 21:49:


Hoi Jo,

Hier zit idd veel logica in.....alleen mijn ruin heeft er last van de merries niet en het feit dat ie van mij door blijft rennen is ook dat ie weet dat ie savonds weer te eten krijgt...op stal omdat hun dat zo gewend zijn. Thnx Bianca

Hallo Jo,
Bedankt voor je reactie. Bij jullie is het dus nog wilder als hier lijkt me.
Waar ik rijd zijn regelmatig van die steile hellingen die je eigenlijk niet
vermijden kan, maar erg lang duren die niet.
Dat heeft in het verleden nooit problemen gegeven. Maar nu dus wel, nu de
hielen korten zijn vanwege natuurlijk bekappen (sinds 4 maanden).
Dat straal en hoeven slijten is geen probleem. Daar zijn ze voor. Maar de
hoefBALLEN is minder. Geel en een beetje rood en ronde gaten er in. Herstelt
zich wel weer snel hoor, maar ik ben er wel voorzichtiger door geworden.
Bij het afdalen kan ze natuurlijk haar eigen tempo bepalen. Maar af en toe
is het wel een stukje wegglijden met de (achter-)hoeven.
Uit jouw antwoord begrijp ik dat het zelden voorkomt dat jouw paarden de
hoefballen kapot hebben?
Groet,
Coralie

Hoi Pien,
Ik woon in Gulpen, maar mijn paarden staan in de omgeving van Bemelen, en
daar rijd ik dus altijd. Prachtig daar! Maar wel regelmatig van die steile
stenige hellingen die je haast niet kunt ontwijken.
En jullie?
Groet,
Coralie

Coralie schreef op Sat, 30 Oct 2004 08:36:54:


Hoi Coralie, mhaaa, Bemelen, daar heb je wel een van de fijnste plekken, vooral als je richting St. Geertruid en dan Noorbeek gaat. (Ik kom daar iedere week).
Wij willen trektochten gaan organiseren via Noorbeek, Slenaken naar Teuven. En komend jaar ons eerste kamp !
Aleen die stenige bodem he.... vertel mij wat, ik heb er ook last van.
Wij zitten nu in Vroenhoven, net achter Maastricht, en rijden regelmatig naar het Enci-bos. Niet zo bijzonder, wel gezellig, omdat wij aan de voet van de St Pietersberg wonen. Volgende week zondag is in Kanne de paardenzegening, kom je kijken? Wij zijn natuurlijk weer de enige westernruiters.... Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Volgende week zondag is in Kanne de paardenzegening, kom je kijken? Wij
zijn natuurlijk weer de enige westernruiters.... Groet, Pien

Hai Pien,
zou je iets over de paardenzegening willen vertellen?

groetjes,
Petra

www.jovarna.tk

Peet schreef op Sat, 30 Oct 2004 12:42:32:


Onderstaand bericht had ik reeds eerder gepost :


Dit, Peet, is een kleine impressie van de paardenzegening. Voor mij het uitje van het jaar sinds ik geen wedstrijden meer rijd. (Erg he )
Na de zegening gaat de hele meute vergezeld van de fanfare te paard naar het kasteel een glas gluhwein drinken, daarna 'parade' door het dorp, erwtensoep op de manege en een orientatietocht. Wij nemen BD, Cherokee en Steffie mee.
En natuurlijk staat de fanclub langs de kant
Groet, Pien

ps : Hoelaat kom je?