Weet je zeker dat het olifantsbenen waren en geen stalbenen?
Dat is nl. iets anders.
Ik ga morgen nog even 2 andere da's af voor hun mening.
Onze eigen da, wel een autoriteit op paardengebied hier, heeft haar nagekeken en gezegd dat het gezien haar conditie en hoe ik haar been verzorg, hij er geen bezwaren in zag.
Maar ja, aangezien het mijn vertroetelpaard is...wil ik wel absolute zekerheid. Natuurlijk kan er dan nog van alles mis gaan, maar het gaat mij erom dat ze het kan dragen.

Wij hadden een paard die ook altijd blessures en dikke bulten op haar benen had. dat kwam doordat ze altijd ruzie had met een ander paard, die haar altijd weer wist te raken.
Ik had in nog nooit meegemaakt dat ze ruzie had met een ander paard, maar voorbijgangers en de aangrenzende boer hadden het gezien. Als ik in de wei kwam of werkte was er nooit wat aan de hand, maar zodra ik weg was, dan scheen er toch spektakel te zijn. En ik me maar afvragen wat ze toch uitspookte, dat ze weer een dik been had.

Is het geen droes? Heel besmettelijk en soms lastig te herkennen.

Polopaarden moeten wel aan bepaalde eisen voldoen, stokmaat liefst tussen 1,52 en 1,54, goed uithoudingsvermogen, wendbaar en goed kunnen versnellen.
Vaak zij het Criollo's gemengd met Engelse Volbloed (vandaar de naam Anglo-Argentina, wat volgens velen niet de naam is voor een Criollo en waarom Criollo's dan worden gekruist met Engelse Volbloed), soms ook nog met quarterback.
De meeste komen uit Argentinië, en die houden hun recept graag geheim.. voor wat het waard is, want ze zijn allen papierloos.
Mijn eigen werkpaard komt uit Nieuw Zeeland en binnenkort krijgen we er 2 uit Australië.

Tja, dat olifantsbeen heeft me nooit zorgen gebaard. De gevolgen op het been wel, als ze drachtig is. Nu ben ik van nature geen vrager, ik doe altijd waarvan ik denk dat goed is (natuurlijk niet out of the blue). Ik heb een goede opleiding gehad betreffende veehouderij dus aan kennis ontbreekt het niet.
Maar nu het mijn paard aangaat, vindt ik dat toch anders.

ohh ja , de vraag was aan Isabel.

Toch gek dat je zo erg gehecht raakt aan een dier, terwijl ik van alle paarden hier , ook al weet ik dat ze weer weggaan, ook ontzettend veel hou.
Er zijn maar weinig mensen die op haar kunnen rijden, bij anderen, die hier wel eens op bezoek komen, gaat ze gerust liggen, met of zonder ruiter. Ik heb wel eens gevraagd hoe ze dat voor elkaar krijgen, mij is het nooit gelukt
Ze is ook nergens bang voor, koeien opdrijven vindt ze leuk en andere paarden (de jonkies) opzij duwen is dagelijkse kost tijdens de trainingen van de jonkies.

@Piet
Inzwachtelen van 'het onderstel" heeft geen enkel nut?

De bandages of beenbeschermers, doen precies waarvoor ze bedoeld zijn.
Ik denk dat de schade nog vele malen groter zou zijn als je ze wegliet.
Overigens zijn deze "ademend" en over-verhitten de pezen dus niet.

Isabel van der Made schreef op woensdag 16 juni 2010, 21:40:


Nou ik weet niet waar dit vandaan komt maar, dat is ook (gedeeltelijk) onzin.
Ik heb jaren in Frankrijk in de bossen gewerkt, en als een teek een slachtoffer herkend (aan temperatuur) dan lat ie zich vallen, als een boom/struik zit op het slachtoffer. We struurden altijd de honden wat vooruit... en dan zie je ze letterlijk regenen.

Hier in de loofbossen zie je precies hetzelfde, ze vallen allemaal bovenop het paard (en daar vindt ik ze ook altijd op de neus, oren, nek en kont, ook al komt ie niet met de struiken in aanraking. Teken zoeken ook zoveel mogelijk een knus plekje op een lichaam, en dat is vaak waar ie het lastigst te vinden is of dar war veel bloed is en warmte.
In de naaldbossen is er nagenoeg geen teek te bekennen... gelukkig.

Ik bedoel dat artikel.
Teken laten zich wel degelijk "vallen" als er onder hun een gastheer gedetecteerd wordt.

Het is hier voornamelijk berken, populier, beuken wat in de loofbossen staat. In de naald percelen hebben we stukken minder last van teken. En ik moet zeggen dat het dit jaar erger is dan ooit. Ook zoiets, na zo'n strenge en lange winter.

Hmm als het zo slecht is, waarom wordt het dan toegepast?
Ik ben daar eerlijk gezegd wel een beetje sceptisch over.
Een trap krijgen met kalkoen is erger denk ik.

Wij zweren bij zinkzalf.
Daar hebben we vooral in Australie veel baat bij gehad.
We zitten hier op 600 meter hoogte en schone lucht, en een van onze paarden is er ook gevoelig voor (vooral op de neus). Met zinkzalf is er geen probleem.

Ja precies!
Je kunt het makkelijk testen hoor.
Als je weet waar zich zo'n kolonie bevindt, zet er maar een een hond onder, dan zie je ze letterlijk naar beneden dwarrelen.
Het is niet diervriendelijk als je de hond niet eerst even behandeld hebt
Ik zit inmiddels aan de antibiotica... ze vonden mij ook erg lekker.

tja, waarom rijden we eigenlijk paard?

Nou ik ben wel vaker gebeten door teken, nooit problemen me gehad, maar nu was er wel een heftige reactie.. en dan maar het zekere voor het onzekere.
Gelukkig brengen ze hier in de streek geen hersenvliesontsteking over. In Bayern weer wel, daar moet je je tegenwoordig preventief laten enten.

Het gekke is, dat je ze hier in de weides niet aantreft, alleen in de struiken en bomen.

Ja, maar je merkt het pas als ze zich vastzetten en zich volslurpen.
Als je de teek verwijderd, nooit van te voren een ontsmettingsmiddel gebruiken oid.
Dan gooien ze de hele maaginhoud weer terug, waardoor de kans op besmeting nog meer toeneemt (los van allergische reacties) Zodra je na et verwijderen binnen een paar dagen een grote rode vlek of kring om de beet ziet, dan heb je pech en ben je zeker besmet. Dan moet je een antibioticakuur volgen van 3 weken (hier althans, in Nederland is het "maar" 2).
Ik heb daarvoor doxycyclin-M gekregen, 1 pil per dag.. Jammy