Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 12 augustus 2009, 0:37:


Haha de grasbrok komt van alle kanten naar je toe nu !
Wiesencobs van agrobs en Herbs van Equifyt is precies hetzelfde product. Dus dat maakt de keuze misschien al gemakkelijker ?!
Equifyt heeft trouwens ook nog Zupa. Dat is Herbs met lijnzaad en pulp vermengd ....

Arabesk schreef op woensdag 12 augustus 2009, 15:30:


Sommigen wel!
Ik heb ook recent een cursus bij Frans en Ilona gevolgd. Diezelfde week is mijn bekapper geweest voor de periodieke bekapping. Vanaf dat moment houd ik het zelf bij. Toch laat ik hem weer komen. Waarom? Ik wil zekerheid van mijn zaak, ik wil de bevestiging dat ik het goed doe ... Ik ga niet zelf maar wat aan rommelen, beetje vijlen oké. Steunsels verwijderen, hielen verlagen ... nog eventjes niet, misschien als ik voor mijn gevoel meer ervaring en routine heb opgebouwd, dan wellicht weer wel. Heb een goede, open-minded traditionele bekapper die eigenlijk meer NH is dan hij zelf beweerd (heb hem een "uitleen"boek van Ilona en Frans meegegeven en daar was hij geïnteresseerd in, hij heeft zelfs mijn S-rasp gebruikt, maar daar moest hij aan wennen en vond het een onding ) Dit is misschien vloeken in de kerk, maar heb een hoefbevangen shetje overgenomen en ben blij dat ik de cursus bekappen heb gevolgd. Ik kan haar hoefjes nu wel mooi bijhouden, want niemand laat wekelijks een bekapper langskomen. Ook al doe je niet alles zelf, het is toch een cursus die alle paardeneigenaren zouden moeten volgen. Al is het alleen maar om je eigen bekapper te kunnen beoordelen of aan te geven wat je wilt en wat je absoluut niet wilt.

e m kraak schreef op woensdag 12 augustus 2009, 14:54:


Juist.
Ik was vandaag bij een leerling die ik nog wel eens toesta om bij bepaalde oefeningen een zweep ALLEEN in haar hand te houden. Ze heeft een probleem met een been, waardoor bepaalde hulpen heel zwaar voor haar zijn. Heeft het paard nog niet lang . En natuurlijk zijn we aan het oefenen zonder zweep.
Het paard verandert volkomen als ze de zweep in haar hand heeft hoewel ik zeker weet dat ze er niet mee slaat.
( Dit in het kader van het gelul van: "ik heb hem wel, maar gebruik hem nooit, dus hoe erg kan het zijn")
Vanmiddag vroeg ze even om haar zweep. Ik reik hem aan van de zijkant van haar paard. Groot paard, dus mijn arm gaat wat omhoog..., Paard wijkt 5 meter!, met grote ogen kijkend naar die zweep.
Zij slaat haar nooit, maar de erfenis van de vorige baas zit er nog vrolijk in, dus hoéft ze ook nooit te slaan of te tikken, wat ik trouwens ook slaan vind.

Anja Seijn schreef op woensdag 12 augustus 2009, 16:21:


Als je twijfelt over de praktijk, over hielhoogte , over steunsels snijden, ga je toch gewoon nog een middag praktijkles volgen?

Piet schreef op woensdag 12 augustus 2009, 16:26:


Ik gebruik wel de zweep om aan te tikken of meer strijken. Of meer om zijn hoofd uit het gras te houden. Bang is ie er niet voor. Met de carrot stick en koord kan ik overal zwiepen over zijn hoofd, langs zijn lijf zonder dat ie verblikt of verbloost. Ik zou niet weten hoe ik zijn mond uit het gras moest houden. Ik tik ook wel tegen mijn eigen been aan. Ik vind met je benen tegen de flank aankloppen of schoppen erger. Dat was ook het eerste dat ik af moest leren bij het rechtrichten volgens adb.Geen benen aandrukken. Bovendien kan ik Goofy niet laten aanslenteren, rechtrichten betekent ook vlot in de benen, niet hangen op de voorhand. Ik rij en train ik nog alleen maar buiten, dus het voorwaartse zit er goed in. Een heel verschil, buiten of in een bak rijden. Gr. Ingrid (hihi moet ik weer denken aan een tradi amazone, ze reed bijna altijd buiten, ehhh in de buitenbak dan wel)

Piet schreef op woensdag 12 augustus 2009, 16:30:

Wat is er precies zo verwerpelijk aan het periodiek laten checken door een ervaren bekapper?

jan seykens schreef op woensdag 12 augustus 2009, 9:27:


Bedankt voor de suggestie.
De garantie via de leverancier gaat niets worden en een email naar easycareinc is er al uit.

hc

e m kraak schreef op woensdag 12 augustus 2009, 14:54:

Bit en sporen kan je niet over dezelfde kam scheren. Het bit is een speciaaltje.

Touch the hair = touch the hair, waarmee ook de aanraking.

Indien er geen negatieve associatie is met de plaats van aanraking, de manier of het voorwerp is er alleen een waarneming van aanraking.

Dezelfde aanraking met vinger of spoor in de hand is dan hetzelfde. Idem zweep, wortelstok of rijstok. Hoe minder flexibel de zweep/stok hoe eenvoudiger de (non)kracht te doseren is.

Indien het paard de afspraak kent dat het meegaat met de richting van lichte aanraking omdat het dan een R+ krijgt kan het zelfs geen wijken voor druk heten.
Waarméé de lichte aanraking uitgevoerd wordt speelt zonder negatieve associatie geen rol.

Een spoor is op deze manier gebruikt niet meer of minder dan een door aanraking signalerende kuitvinger.
Het voordeel is dat de plaats goed gedifferentieerd kan worden en ruis vermeden.
Er is inderdaad vaardigheid en beheersing van de motoriek voor nodig om spoorgebruik niet in P+ en R- te laten ontaarden.
De proef met het krijtje ken ik 35 jaar en zonder een écht onafhankelijke zit hoef je er niet aan te beginnen.
Dat verandert echter niets aan het bovenstaande.

Gebrek aan kennis, kunde en vaardigheid zijn de ziekte; bijvoorbeeld verkeerd teugel- en spoorgebruik of op verkeerde basis beleren zijn symptomen.

hc

Christel Provaas schreef op woensdag 12 augustus 2009, 17:15:


Helemaal niets, mijn "periodieke contrôle" staat nu op 1x per jaar.

De ervaren bekapper kwam en in 30 min was ie klaar met 3 paarden en 2 pony's, 5x €20,-

Mijn DA is goedkoper

Nils en Olly

Christel Provaas schreef op woensdag 12 augustus 2009, 17:15:


Niets.
maar als je na de cursus een steunsel niet durft bij te snijden of iets anders niet goed meer weet, moet je daar meer duidelijkheid in krijgen.
Daarom heeft pn de praktijkherhalingsmiddagen in het midden geroepen.

Mensen kunnen in het begin nog wat onzeker zijn, daarom kan het helemaal geen kwaad om een prof of een meer ervarener cursist in het begin eens mee te laten kijken of er onbewust fouten gemaakt worden.
Het is wat anders dan wanneer je als professioneel bekapper voorstelt om eens in de drie maanden te komen bekappen.
Als mensen in de geest van NB bekappen - elke week of veertien dagen-, valt er na drie maanden niets te doen en is zo'n voorstel pure volksverlakkerij en money maken.

Huertecilla schreef op woensdag 12 augustus 2009, 17:52:


Leg mij dan eens uit waarom er als het over sporen gaat over de eeuwen heen zoveel martelvarianten, messen, spietsen, snijwielen, puntsterren, weerhaken zelfs, zijn bedacht....

e m kraak schreef op woensdag 12 augustus 2009, 19:26:


= maskeren van de ziekte; kennis- kunde- vaardigheid gebrek, ook in het beleren van het paard
Nils en Olly

Piet schreef op woensdag 12 augustus 2009, 18:51:


Het word met de jaren vanzelf minder, als ze zien dat de bekapper eigenlijk niets heeft gedaan
Nils en Olly

Piet schreef op woensdag 12 augustus 2009, 18:51:


Ik ben een beetje een vreemde, Piet. Ik doe alles stapje voor stapje ... wil eerst, naar mijn eigen maatstaven, de handigheid hebben van het vijlen goed onder de knie hebben. Moet zeggen, gaat mij nu al een stuk beter af dan een aantal weken geleden. Ik ben niet zo'n handige Harry, zo vergat ik in mijn enthousiasme de eerste keer mijn handschoenen aan te doen ... AU! Is mij overigens geen tweede keer overkomen
Ik zal eens kijken of ik één van mijn eerste berichtjes over zelf bekappen nog kan vinden ... was er fel op tegen, je gaat toch niet zomaar zelf zitten prutsen aan zo'n belangrijk deel van een paard als zijn voeten ... zo'n opmerking was het. Dus nu ik met mijn bekapkoffer en standaard de paarden één voor één uit de wei sleep, is al heel wat
Eigenlijk hetzelfde verhaal als met mijn nachtelijke avontuurtjes in de wei om de paarden naar stal te slepen en het krachtvoerdrama "wel-niet-wel-niet". Ik ben nu ongeveer een jaar met "jullie" in aanraking en ben van paardeigenaar op pensionstal naar biologische paardnatuurlijke boerin geturnd. Niet gek hé? Steunsels bijsnijden staat voor de volgende periode op de agenda, Ik heb er wel 7 staan hé en daar zijn er 3 bij die ik niet zo makkelijk vind. Ingenioso = blind en die wil nog wel eens weglopen; Nolasco (zijn zoon) heeft zo nu en dan nog wel eens last van zijn 1,5 jaar opsluiting en laat zich (nog) moeilijk vast zetten en Jeen (ja, die pffff) die is zo onwijs zwaar dat het zweet je over de rug loopt. Weet je wat mij wel heel makkelijk af gaat? Waar zo'n beetje iedere bekapper een hekel aan heeft, mijn shetjes hahahahaha ... ga er gewoon lekker op mijn knieën bij zitten, kletsen wat (ze staan me dan een beetje schaapachtig aan te kijken), maar met die kleine pootjes heb ik behoorlijk wat handigheid inmiddels. Komt goed hoor ... duurt bij mij, door mijn eigen voorwaarden en eisen, wellicht iets langer, maar komt goed