Vorig najaar heb ik het besluit genomen om professionele hulp te zoeken bij het inrijden van mijn connemara, D-Day. Ik kreeg het niet voor elkaar, ook niet met hulp.
Toen kwam de zoektocht naar professionele hulp. In de omgeving van de plek van mijn paarden (Overijssel) zijn heel veel mogelijkheden op het gebied van paarden inrijden, maar alles met bit, zweep enz. Die vielen dus direct al af……
Op loopafstand van de wei is een Voest trainingscentrum,
bitloos kan daar ook wel, maar de overtuiging ontbreekt. Viel voor mij dus ook af……
Dan maar verder weg zoeken en zo kwamen we bij Spirithorses, bij Pien, Jack en Evy terecht. Wat een verademing om bij mensen te komen die dezelfde visie hebben op het houden van en omgaan met paarden. De schat aan ervaring die Pien en Evy hebben bij het (in)rijden van paarden is natuurlijk ook heel positief.
Ik voelde dat dit de juiste plek was voor D-Day en voor mij. Hier konden we allebei leren.
Eind maart kwam D-Day bij Spirithorses aan. De eerste 6 weken kon ik helaas, door omstandigheden, niet aanwezig zijn bij de training. Gelukkkig hield Pien me via de mail op de hoogte van alle ontwikkelingen. De berichten over D-Day waren zo liefdevol geschreven, ik zat echt te stralen achter mijn pc.
De eerste week hebben Pien en Evy samen met D-Day gewerkt. Daarna heeft Evy hem verder getraind.
Een paar weken geleden kwam het allermooiste stuk voor mij: ik kreeg les op D-Day! Wat was dat genieten, weer op de rug van mijn paard. De eerste keer, hup naar buiten, Evy ernaast lopend, touwtje mee voor “je weet maar nooit”. Ik voelde me prima op hem, niet onzeker, maar gewoon vol vertrouwen. Echt zo’n superfijn gevoel! D-Day stapte vlot door en een draf ging ook prima, gewoon een vrolijk paard.
De tweede keer hebben we samen een buitenrit gemaakt en heb ik voor het eerst een galop gedaan met hem. Heerlijk!
Ook in de bak heb ik verschillende lessen gehad. Daar heb ik enorm veel geleerd over houding en zit. De afgelopen 15 jaar heb ik alleen maar op mijn fjord gereden op het strand, door de duinen en bossen (waarvan de laatste jaren
bitloos) en nooit problemen gehad met tempowisselingen, stoppen, ed.
In al de jaren daarvoor heb ik nooit echt goed lesgehad en dat was wat me opbrak bij D-Day.
Ik heb de neiging om veel zaken allereerst met mijn handen te willen oplossen (en ze dan ook nog omhoog te brengen) en daarbij ook nog eens niet op de centered riding manier te zitten/rijden.
Ik wist dat mijn houding/zit niet in orde waren en daarom had ik vorig jaar de boeken van Sally Swift gelezen en toen ook nog eens zitlessen genomen op een lespaard en later op D-Day. Op het lespaard kreeg ik geen enkel respons en D-Day bracht ik waarschijnlijk helemaal in verwarring, hij ging staken, liep a.h.w. met de rem erop en kreeg het stempel: dominant……
Evy daarentegen is uitstekend in staat geweest mij te laten ervaren hoe het voelt om met de juiste houding/zit mijn paard te rijden. Nu kreeg ik wel de juiste respons van D-Day! Hij begreep mij, we begrepen elkaar.
Echt klasse hoe ze dat mij heeft leren ervaren!
Sinds een paar dagen is D-Day weer terug in Overijssel, terug bij zijn maatjes. Hij mag eerst even bijkomen, alles laten bezinken en dan gaan we samen deze zomer genieten van fijne buitenritten. Van Evy heb ik handvaten meegekregen om onderweg kleine oefenmomentjes in te bouwen. Het moeilijkste voor mij gaat nog worden om steeds bewust te rijden, oude vastgeroeste gewoontes verdwijnen niet vanzelf.
De boeken van Sally Swift trek ik maar weer eens uit de kast en die ga ik met hernieuwde belangstelling lezen.
Nogmaals dank Evy en Pien!
Groet, Tineke
Warboel
