inge beuving schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 23:10:
> Wie kan mij vertellen en uitleggen hoe ik mijn getraumatiseerde
> tinker op de manier van natural horsemanship kan beleren?
> Twee jaar ben ik hier al naar op zoek; ik heb van alles
> ze zich absoluut niet dominant op. Hoe moet ik met haar verder.
> Wie kan mij tips geven, alles is welkom.
> Ik hoop dat er iemand is die mij verder kan helpen.
>
Hallo Inge, ik werk veel met getraumatiseerde Tinkers.
Helaas getraumatiseerd omdat er in de landen van herkomst zoveel is aangeklooid met deze dieren. Druk, agressie wantoestanden....
Het trieste gevolg van een modepaard met een enorme goedheid en een gigantisch incasseringsvermogen.
Het is echter mijn ervaring dat je niet alles kunt afschrijven op hun trauma's. Ook al ziet de Tinker er goedmoedig en teddybeerachtig uit, hij heeft een sterk karakter en een sterke, onafhankelijke wil en laat zich moeilijk dwingen tot iets waarin hij geen in heeft. In tegenstelling bijvoorbeeld tot een Arabier die veel opener is en sneller voor je zal willen werken.
Voor het met veel geduld oplossen van haar trauma's is het belangrijk dat jij de rust en zelfverzekerdheid van de leider uitstraalt. Een Tinker kan er wel stoer uitzien maar in zijn hart is hij snel onzeker. Dominant gedrag, agressie of eenvoudigweg van je weglopen duiden erop dat jij niet de leider bent, hetgeen wel nodig is voor de basis en het vertrtouwen. Tinkers zijn ook eenkennig, maar als ze zich aan je overgeven heb je een vriend voor het leven. Op de en of andere manier zit dat er echt ingebakken bij hun, misschien omdat ze dicht bij de natuur staan doordat ze 'halfwild' waren voordat ze onder menselijke dwang zogenaamd voor de mens sociaal dienden te zijn.
Overigens heb ik zelf wel mijn twijfels bij dat "halfwild' ik denk dat de paarden in landen van herkomst gewoon een massaproductiemiddel zijn, en die truc van "gevangen uit het wild" verkoopt leuk....Iedereen is er trots op een ex wilde Tinker te hebben..... Het koddige aanzien van dit paard is helaas tot modebeeld verworven en daarmee zijn handicap geworden.
Jij vertelt dat je met veel geduld, aanraken enzo probeert het vertrouwen van je paard te winnen. Ben je zelf wel zeker van hetgeen je doet ?
Jouw lichaamstaal hierin is zeer belangrijk : Rechte schouders en rug, kordaat optreden, geen agressie en harde stem maar wel of geen oogcontact, al naar gelang hetgeen je doet. Zo wend je je blik af wanneer je haar iets 'vraagt', maar wanneer ze voor je moet wijken kijk je haar wel in de ogen.
Tinkers stralen een zekere mate van nonchalance uit, doe hetzelfde, maar houd je ogen in je achterhoofd. Druk geven, iets forceren, rukken aan een touw, harde stem, snelle bewegingen, haar wegduwen of effe snel iets willen werkt niet bij deze paarden. Het kan seconden duren voor ze reageren, je hebt hiervoor een bepaalde liefdevolle volharding nodig, en vooral rustig blijven. De meeste Tinkers zijn zeer flegmatische paarden,treedt ze dan ook zo tegemoet. Vanonder die lange manen zien ze iedere beweging die jij doet en besluiten ze telkens weer of ze hierop willen reageren of niet. En daarvoor neemt ze de tijd.
Jij zult haar dus weinig keuze moeten geven bij hetgeen je doet. Het is zoals jij het uitstraalt, consequent, volhardend, maar rustig en altijd beheerst. Uitademen, tot 10 tellen, beetje humor, weinig verwachten.
Maak elke oefening die ik je zal geven helemaal af en beloon haar door haar op de plek rust te geven en uitvoerig te aaien over haar hele lijf, zowel links als rechts. Hiermee ook krijgt ze besef van haar lijf en dat geeft weer zelfvertrouwen. Ga haar niet omkopen met snoep, ook niet tijdens de oefeningen , haar doel zal dan dat snoepje zijn. Maar ze moet plezier krijgen in het werken voor jou, bovendien loop jij daarmee de kans dat ze verschrikkelijk gaat schooien en erg vervelend en opdringerig wordt. Achteraf ,in de wei mag ze haar beloning voor die dag hebben, pas als ze helemaal klaar is en jij het halster uit hebt gedaan.
Bouw een parcours van balken, pionnen, plastic, tonnen,strobalen, enz. om haar te stimuleren te gaan denken en niet alleen instinctmatig te reageren. Alles een voor een introduceren, haar met beide ogen ernaar laten kijken. Bij alle nieuwe zaken weer die beide ogen laten kijken, dus links en rechtsom er omheen.
Leer haar eerst jou te volgen en stil te staan wanneer JIJ dat wilt, en niet zij. Met alles : Dus volgen, stilstaan (achter jou), achterwaarts gaan, links,rechtsom, stilstaan bij poetsen, niet overal gras snaaien enzovoorts. Je stopt met lopen, werken wanneer JIJ het genoeg vindt, afgaande op de signalen die zij naar jou uitzendt. (Blik afwenden, gapen,staartzwiepen, smakken, oren wegdraaien van jou, dwars gedrag, etc.)
Hiermee krijg je haar aandacht en herwin jij leiderschap en vertrouwen, want zij weet dat jij naar haar signalen luistert en deze serieus neemt. Dat is communicatie....
Dit alles begint met werkelijk 5 minuten per keer en kun je uitbouwen tot een spel van een uur. In de vorm van een spel, maar met een ernstige ondertoon. Stop zodra ze gedaan heeft wat jij wilt. Laat je nooit in de verleiding brengen er dat extra schepje bovenop te doen, dat is de fout van veel mensen. Stoppen op dat goede moment houdt je paard fris, alert, en zij zal niet snel verzuren.
Pas wanneer jouw leiderschap bij haar duidelijk is begin je weer met het zadel, hier gaan dus weken aan vooraf. Introduceer eerst de zadelpad (sjabrak) als spel, laat haar uitgebreid eraan ruiken totdat zij haar blik afwendt. Eraan likken of bijten mag ook als kennismaking, desnoods gooi je het op de grond en trap je het 'dood' . Vervolgens moet je haar overal met de pad kunnen aanraken en er mee over haar heen zwiepen en zwaaien. Weer beginnen met een paar minuten, totdat ze niet eens meer knippert met haar ogen bij het zien van de pad.
Pas daarna (dagen dus daarna....) is het tijd voor het zadel. En daarna de singel (ook weer doodtrappen). Tusendoor blijf je de oefeningen met het parcours herhalen. Zeker als je weet dat ze het leuk vindt is dat haar basis.
Steeds weer terug naar een paar minuten grondwerk geeft haar vertrouwen, het is met jou (leider) in een veilige situatie. Vindt ze het toch weer eng, loopt ze weg, ga je een stap terug. Consequent. Misschien ben je dan toch weer iets te snel gegaan....En altijd haar reakties peilen, dat is je controle of je het goed doet.
Er zullen dagen zijn dat het super gaat,er zullen ook dagen zijn dat het helemaal niet vlot. Ga dan de confrontatie niet aan maar doe een kleine oefening waarvan je weet dat ze het kan en leuk vindt en zet haar lekker op de wei. Geef haar en jezelf die ruimte, laat je niet opjagen,wandel met haar, ga in de wei naar haar zitten kijken, observeer haar urenlang - Hoe is ze in de groep, is ze dominant, onderdanig, beweegt ze veel, kijkt ze naar je, volgt ze je bewegingen, kijken, kijken,kijken.
Trek hier gerust weken voor uit, eerst het volledige vertrouwen op de grond, dan pas ga je verder.
Een tip : Ga af op JOUW gevoel dat je zegt of iets bij jou en je paard past of niet. Sluit je af voor die goedbedoelde maar kant noch wal rakende adviezen van de beste stuurlui aan die wal, het brengt je alleen maar meer aan het twijfelen.
Succes. Pien
Warboel
