Even een verslag uitbrengen :)

De scheur in de kroonrand is netjes mee uit aan het groeien. Boven de scheur zit intussen al een kleine halve cm nieuwe hoef. Onderaan zit natuurlijk nog steeds dat gat, maar door de hoeven bij te werken krijg ik steeds een beter zicht waar de zweer zat. Het gat lijkt inderdaad helemaal tot aan de kroonrandscheur te gaan (wat eigelijk wel logisch is, aangezien de abces langs daar is opengegaan).

Ik had een poging gedaan om het op foto te krijgen, maar het lukt me niet van dat goed op foto te krijgen. Wanneer de hoef iets verder is uitgegroeid zal ik hier waarschijnlijk wel een duidelijke foto van kunnen maken!

marjolijn schreef op zondag 4 november 2007, 19:06:


Door de tips en het serieus nemen van het probleem door het filmpje heb ik besloten haar te scheren met zo'n opzetstukje zodat er vacht over blijft. Eventueel kan ik altijd even een deken opgooien als ze erg nat is na het rijden, ik hoop voor Björk dat het door wat vacht weg te scheren is opgelost. De andere paarden zweten hier ook best wel, maar panten niet. Ik heb ook besloten haar hart en longen toch eens goed na te laten kijken ook al was dat de vorig keer allemaal in orde. Het hormoonprobleem is niet op te lossen, haar gewichtsproblemen wel door haar te laten werken valt ze af Met dit paard was niet te werken door haar problemen en dat hadden we geaccepeerd en hadden haar in de wei gezet, inmiddels is het wel gelukt helaas door pure noodzaak, je kunt haar niet niets laten doen, alleen fietsen met haar valt ze niet van af, van dieet valt ze niet van af. Ze moet werken en wil ook graag werken nu we ontdekt hebben hoe we dit met haar kunnen doen ( jawel met bit) dat was de enige communicatie die er mogelijk was, en hopelijk is dat ook tijdelijk. Inmiddels accepteert ze beenhulpen. Gewichtshulpen zijn nog moeilijk voor haar. Ik hoop dat volgend jaar als haar gewicht in orde is scheren ook niet meer nodig is. Van dit paard heb ik het meeste geleerd in mijn hele loopbaan, ik ben superblij met haar terwijl we het echt wel eens opgegeven hadden. Ik heb vaak genoeg gehoord breng haar naar de slacht, ze is gevaarlijk, dominant etc. doet alles om onder het werk uit te komen en noem maar op. Gelukkig hebben wij altijd haar angst gezien.
Ik ken geen meewerkender paard als zij is nu we het 'knopje' hebben gevonden. Haar ogen zijn zacht, niet meer zoals vroeger die ansgstogen, ze is dapper en wil alles voor je doen, ze gaat alleen met je mee, vroeger rende zo overal doorheenn als haar maatjes weg waren, blinde paniek was het. Als ik toen had geluisterd was ze nu salami. Het is ook goed geweest haar weg te zetten ook al werd ze zo dik, in haar hoofd is het nu rust en ze is nuu te rijden.

Frans Veldman schreef op zondag 4 november 2007, 19:23:


Ik weet ook bijna zeker dat ze haar eigen gevoel laat meespelen, en ook het granenverhaal bij diabetes vind ik zelf zeer verontrustend. Het gebeurt met een biotensor, ook een soort pendelen denk ik. Alleen had ik wel een verklaring verwacht waarom het suikerarme voer nou zo slecht voor m kan zijn en granenmix heel goed. Het is nu de derde keer dat ze is geweest, ik moet zeggen, het hoesten waarvoor ik haar had gevraagd, was met 2 wkn weg, een schimmel op de voorste slijmvliezen. Ook dat de alvleesklier vorige keer, 8 wkn geleden, 65% was en nu weer 100%, vind ik wel een snelle revalidatie. Hij loopt wel minder gevoelig dan 8 wkn geleden, maar elke winter gaat ie beter lopen tot begin juni en dan begint de ellende weer. Ik weet wel dat ik zo nog veel meer dingen moet aannemen, die ik totaal niet begrijp, daarom vraag ik hier om ervaringen van mensen evt. met andere dieren of voor hunzelf. Ik vind t moeilijk om iets aan te nemen, wat totaal niet begrijpelijk is. Nu heeft ie weer niergruis in de linkernier. En de merrie last van de dunne darm, nu moet ik zeggen, ze is de laatste week echt pissig als je aan haar buik komt. Maar mss komt dat wel dat er zoveel peppelblad in de wei ligt en verder geen gras meer is. Dat is voor mij dan wel weer een logische verklaring.

Coralie schreef op zondag 4 november 2007, 18:33:


Ik geef mijn zoon van 14 jr, die nu weer net na een lange periode begonnen is met sporten ook elke keer magnesium phosphericum, een biologisch celzout. Een aanvulling van een tekort. Dit omdat hij anders s-avonds kuitkramp krijgt. En t werkt. Biologische celzouten van VSM, je kunt dat boekje zo aanvragen, er staat van alles in. Ik gebruik t ook voor de paarden en voor onszelf sinds kort pas. Straks als ie weer in een goede conditie is zal t hopelijk niet meer nodig zijn.

vagebond schreef op zondag 4 november 2007, 19:52:


Ik bedoel, hij krijgt alleen na het sporten die magnesium.

Ik heb het filmpje bekeken, zou haar inderdaad snel wat verlichting brengen door te scheren. Ze lijkt het wel heel erg zwaar te hebben gehad, maar ze doet dit dus al na stap. Ben benieuwd hoe ze het doet na de scheersessie ....

Succes ermee, en hou je ons op de hoogte ?

Dream schreef op zondag 4 november 2007, 20:05:


Jazeker houd ik jullie op de hoogte, ook als het scheren geen verlichting geeft. Het is een bijzonder moeilijke keuze, haar vacht heeft ze niet voor niets, dus stel dat ze na rijden dit niet meer doet maar er zijn wel andere consequenties voel ik me verplicht ook dat te melden. Ik kan nu al zeggen dat ze nog nooit verkouden is geweest of ziek ( behalve verwondingen die ze door paniek zichzelf toebracht) Mocht ze na scheren ineens verkouden worden of het koud krijgen zal ik dat ook melden.

Risah schreef op zaterdag 3 november 2007, 23:21:


Hoi, ik snap het, hooiverspilling is niet leuk en opstapelende resten composterend hooi al helemaal niet. Nu, als je geen onbeperkt hooi geeft heb je dat probleem veel minder, omdat ze dan tot de laatste restjes mooi opeten.
Ik heb een foto van onze hooiruif bij mijn huisvesting-fotoserie geplaatst (aan het eind dus): http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=326

Groetjes,
Nathalie

Esther schreef op zondag 4 november 2007, 19:46:


Als je dan toch bezig bent, laat dan meteen ook het bloed een keer nakijken.
Ik schrok wel van dat filmpje eigenlijk.
Mijn Pête wordt wel zeiknat, maar zo staan hijgen doet die echt nooit.
Ik ken wel een paard dat dat ook zo sterk heeft. Een tinkermerrie, ook een paard met overgewicht. Die had, zelfs helemaal geschoren, hetzelfde probleem. Dat paardje was toen ook na 10 minuten al zo nat en buiten adem. Heeft tijden aangesleept, tot het uit de hand liep.
Bazinnetje werd zelfs eens opgebeld door de staleigenaar 2 uur nadat ze haar paard, na uitgebreid uitstappen en droogwrijven, op stal had gezet. (jaja, is een stalpaard) "Wat ze in godsnaam met haar paard had uitgespookt en waar ze met haar hoofd zat om dat beest zo af te jakkeren en dan in zeiknat in z'n stal te pleuren?" Meisje kwam natuurlijk compleet uit de lucht vallen.
DA er (nog eens) bij en die constateerde dat het paard op het randje van spierbevangenheid zat. Ze moest dringend op dieet en werd behandeld voor de spierbevangenheid. Daarna is dat sterk verbeterd. (Alhoewel dat beestje wel nooit een slanke deerne zal worden ) Ze zweet nog wel snel maar dat pompen (panten noemen jullie dat?) is een stuk minder geworden. Recupereert sneller en het nazweten is ook zo goed als weg.

Vraag me nou alleen af of die spierbevangenheid oorzaak of eerder gevolg is?

marianne laenen schreef op zaterdag 3 november 2007, 20:17:


Hoi Marianne,

Dat snap ik maar dat bedoelde ik niet. Ik twijfel er niet aan dat Eddy een betere ruiter is dan jou (euh... niet beledigend bedoeld, je snapt me wel?). Ik twijfel er ook niet aan dat als Pat Parelli morgen op mijn Lolita komt rijden dat ze dan voorbij brievenbussen en varkenskwekerijen gaat alsof ze nooit iets anders gedaan heeft. Ik bedoelde het anders, ik had namelijk vroeger uit je schrijven begrepen dat je Couscous naar Eddy gebracht had en dat ze daar 'genezen' van was teruggekeerd. Dus dat jij er ook geen problemen meer mee had. Hoewel ik eigenlijk beter zou moeten weten, het is immers normaal gezien de ruiter die moet bijleren en niet het paard... Hmm. Dus je hebt veel geleerd van te zien hoe Eddy het aanpakt? Of misschien gewoon zien dat het mogelijk is, dat Couscous ook anders kan zijn, dat is ook al veel waard waarschijnlijk?

Groetjes,
Nathalie

Ans Jondral schreef op zondag 4 november 2007, 20:15:


Ik vraag me nu af waardoor spierbevangenheid kan ontstaan en denk ineens aan Sel en E. Dan denk ik aan onze Ör die dood is gegaan door dat gebrek, ik zal haar bloed daar op laten controleren Björk loopt beslist niet stijf, er is niets dat wijst op spierpijn, maar ik wil verdomde graag de oorzaak vinden. Björk is al ruim een jaar op dieet, maar heeft wel overgewicht. Sel en E was bij Ör het probleem met de vetstofwisseling, onverzadigde vetten werden vrije radicalen en maakten dat het vetweefsel ontstak. Bij Björk zie ik dat niet, het was ook heel zeldzaam wat Ör had, maar ik vind het wel iets om toch na te laten kijken, het kan best wel eens zo zijn dat Björk ook een tekort heeft aan sel en E. Ze heeft geen harde manenkam trouwens, dat had Ör wel, maar dat trad pas op vlak voor haar dood. Ör had ook verkalkte plekken op haar lijf ( met name de liezen de buik en uiers) maar ook vachtproblemen.