Piet schreef op zondag 11 november 2007, 21:34:


ja ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen, maar ik heb de indruk dat ik mijn hulpen veel correcter geef of dat ze veel exacter toekomen bij mijn paard met een bitje dan met een bitloos hoofdstel. Daarom wil ik liever op deze manier door oefenen tot het gehele hoofdstel overbodig wordt.
Ik heb nochtans echt wel een hele tijd bitloos gereden hoor. Mijn d-pony heb ik zelfs eerst bitloos opgeleerd, maar ik ben daar achteraf dan toch op teruggekomen en ik vind dat ze nu beter loopt eerlijk gezegd... Ze was vroeger nooit licht in de hand en liep heel erg op de voorhand. Met 2 vingertjes met een bitje rijden leek mij dan een betere keuze dan veel te vaak druk op de neus te moeten zetten omdat ze der maar op los bleef beuken.

Ik rij trouwens zo dat wanneer ze zichzelf ook maar enigzins begint te dragen, ze geen teugeldruk voelt. Wendingen rijden (of zijgangen ed.) doe ik door de teugel tegen de hals aan te leggen. Mijn handbewegingen zijn dezelfde als hoe je ze zou doen met een neckrope en overgangen enz gebeuren op mn zit. Het hoofdstel dient dus gewoon om haar weer even op 4 benen te helpen als ze de balans kwijt is en dat voel ik dus veel beter aan met een bit dan met een bitloze optoming... Fingerspitsengefül (of hoe schrijf je dat?)...

Moeilijk uit te leggen... en heel persoonlijk denk ik... Ik heb nochtans van kind af veel zonder zadel en gewoon met een halstertje rondgecrossed met mijn pony (die pony kan inderdaad nog steeds bitloos gereden worden zonder enig probleem), maar bij mijn grote pony wil het 'echte werk' (en dan heb ik het gewoon over zichzelf dragen) me gewoon niet lukken zonder een bitje...