Hierna volgt een voorbeeld van een onderhouds-tabel voor paarden die hun conditie reeds bereikt hebben.Dit is één van de vele mogelijkheden!!

1) Initiatie - ritten aan 13 km per uur

maandag : 1 uur traag werk ( 10-11 km )

dinsdag : rust

woensdag : 1 uur dressuur of 1 uur jumping

donderdag : 1.5 uur vlotte draf (18 km aan 12per uur) , of 30 min longeren aan goed tempo , of 30 min dressuur en ritje van1u

vrijdag : rust

zaterdag : 2 uren training , aan 12 km per uur , of aan 10- 11 per uur , maar met wat canter-werk

zondag ; 1.5 uur training , aan 11-13 per uur, of aan 10 per uur maar met 1 tot 2 korte snelle canters

Als uw paard dit goed afkan , dan zal hij ook met gemak een initiatie wedstrijd kunnen lopen tegen 13 km /u


2) 60 - 80 km wedstrijden aan 13 km per uur of langere wedstrijden aan lager tempo

maandag : 2 uur traag werk , aan 10-11 km per uur en inclusief 30 min dressuur.

dinsdag : rust

woensdag : 1 uur dressuur of 1 uur jumping

donderdag : 2 uur training aan 11 km per uur , inclusief 40 min longeren in draf en canter

vrijdag : rust

zaterdag : 2.5 uur training aan 11 km per uur (eventueel inclusief 40 min dressuur , of longeerwerk in draf en canter)

zondag : 2.5-3u training aan 11 km per uur , inclusief 30 min dressuur of interval training als hij fit genoeg is

Deze trainingen zullen uw paard klaarmaken om wedstrijden te lopen van 60-80 km aan 13 km per uur of langere wedstrijden aan een lagertempo.


3) Meer dan 95 km , hogere snelheden , en tot 160km

maandag : 1 uur traag werk 10-11 km per u

dinsdag : rust

woensdag : 1 uur dressuur of 1 u jumping

donderdag : 1.5 uur aan 13 km per uur inclusief wat interval - training

vrijdag : rust

zaterdag : 2 uur training aan 11 - 12 km per uur ,inclusief 30 min dressuur , of 40 min longeerwerk in draf en canter

zondag : 2 uur training aan 13 km per uur , indien nodig inclusief 1 interval sessie of een paar langere stevige canters

Eens hij dit niveau bereikt heeft zal je misshien wat werkload moeten afbouwen , afhankelijk van uw type paard , om hem
niet te overwerken .Eens hij fit genoeg is , mag hij niet overwerkt worden , maar spaar hem voor de competiewedstrijden


De laatste dagen voor de wedstrijd worden zijn trainingen lichter gemaakt,om wat mentale en fysische energie op te sparen.Laat hem niet rusten , want dan krijg je alleen maar last met de voeding.Geef hem wat lichter aangepast werk.Na een wedstrijd van ongeveer 50- 80 km ,geef je hem best drie dagen recuperatietijd, weidegang bijvoorbeeld.Zorg dat hij wel kan bewegen , zodat de spieren soepel blijven.Na een wedstrijd van 90km en meer geef je hem best 1 week rust.En na een 160 km , geef je hem best enkele weken vakantie.Nogmaals , dit zijn enkel tips van de beste endurance-ruiters ter wereld , maar ieder paard is verschillend ,en het is de endurance-ruiter die een training-schema op maat voor zijn paard moet maken.Er kan altijd maar ééntje winnen, ook al trainen ze allemaal hetzelfde.

Veel Succes

HannahFroukje schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 10:08:


Juist, zo denk ik er ook wel over. Ik heb voorheen een fjord gehad en een Shetlander, nu een KWPN-er en er zit toch echt wel verschil in die vacht!
Mijn fjord was ook nauwelijks droog te krijgen, bleef dus veel langer nat en ja, heeft toen ook meerdere malen een deken opgehad. Deed ik dit niet dan stond meneer de volgende dag met een beginnende snotneus. Het is gewoon een feit dat de vacht van koudbloeden langer, stugger en dikker is dan die van een warmbloed. Daar komt nog bij dat elk paard een individu is en dat elk paard waarschijnlijk ook een individuele stofwisseling e.d. heeft (want waarom heeft het ene paard sneller last van koliek of kou en heeft de ander er nauwelijks last van?). Als je kijkt naar de wintervacht van een warmbloed en naar die van een koudbloed zul je zien dat bij regen het water veel sneller van de vacht afloopt bij een warmbloed dan bij een koudbloed (althans, is mijn ervaring, heb dit zelf gezien bij mijn paarden). Bij een warmbloed liggen de haren veel platter, bij een koudbloed staat het vaak alle kanten op (ik heb het hier over de wintervacht dan he). Een warmbloed kun je niet vergelijken met een koudbloed, en het ene paard kun je niet vergelijken met het andere. Wat is nu beter voor je paard? Hem/haar laten staan terwijl je uit ervaring weet dat het zonder even de deken erop te leggen fout gaat en je paard ziek wordt, of even die deken erop leggen en de volgende dag je paard gezond in de wei zien staan? Persoonlijk zou ik dan voor het laatste kiezen: een gezond paard is goud waard

Groetjes,
Linda

Linda schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 11:27:
> Wat is nu beter voor je paard?
**********

Amen

,-)

HannahFroukje schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 11:57:


Ik schreef ook dat dit wat mij betreft alleen maar een theoretische discussie is, dat dit, in tegenstelling tot hoefijzers e.d. niet een gewoonte is die vreselijk schadelijk is voor je paard. Het ging er mij, en een aantal andere mensen, om of het nou echt nodig is of niet.

Groeten,
Frans

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 10:47:

Ik heb het al eerder geschreven, ik heb bibberende IJslanders gezien, die het dus echt koud hadden omdat de ondervacht helemaal zeiknat was, bibberen doen ze dan denk ik om weer warm te worden!
Als de bovenvacht nat is, dan krijgen ze het niet koud, maar als ook de ondervacht zeiknat is dan kunnen ze het wel degelijk koud krijgen, dan moet je echt zorgen dat ze of een zweetdeken op hebben en/of ze uit de wind zet. Het kan echt wel een dag duren voordat zo een ondervacht weer droog is hoor, zodra de borst niet meer nat aanvoelt kun je ze wel weer op de wei zetten. Helaas kunnen paarden hierdoor wel longontsteking krijgen. Een paard staat niet voor niets te bibberen.
Het zal ook vast iets met de structuur van de vacht te maken hebben, ik neem zo maar even aan dat dat bij een warmbloed anders is.
Nat van de regen is iets anders als nat van het zweet, de regen loopt er gewoon af, de vacht gaat in dakpanvorm staan zeg maar, maar als de ondervacht ook zeiknat is, is het gewoon wel opletten geblazen.


groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 10:47:

Oh, maar voel je aub niet persoonlijk aangesproken, we leven gelukkig in een vrij land waar iedereen mag doen wat hij/zij het beste acht.
Ik heb in het algemeen een aantal vragen gesteld in de hoop boven water te krijgen of een paard het door het zweten met een wintervacht het koud kan krijgen of dat de natuur dit voorzien heeft. Meestal zijn de berichten nogal gevoelsmatig. En dan ligt de vergelijking mens = paard op de loer.


Piet

Piet schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 12:18:


Ik heb nog eens zitten piekeren over het zweten. Denk dat ik er wel een beetje uit ben.
In het wild lopen paarden zich niet zo in het zweet ze gaan zuinig om met hun voeding en energie. Als ze vluchten zullen ze ook onmiddelijk stoppen met vluchten als het niet meer nodig is, dus geen stap te veel. En gaan ze gewoon weer verder met het opscharrelen van hun kostje.
dan mens, paard, een mens vraagt dus gewoon meer, paard moet doorlopen als het paard er zelf het nut niet van in ziet, het paard doet dat om de 2 bener te plezieren en werkt zich dan wel in het zweet, maar voor het paard dus onnodig. In het wild zou een paard dat niet in zijn hoofd halen om zo met zijn energie te smijten, die is voor noodgevallen en overleving te hard nodig.

groeten Esther

Frans Veldman schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 12:02:

Ik denk Frans, dat we dat nooit zullen weten, tenzij we het gaan uitproberen.
En Isabella wil ik dan niet als proefkonijn daarvoor gebruiken.

Ik weet alleen dus zoals ik aangaf, dat ik vorige winter, toen ik deze site had leren kennen en over die dekens e.d. gelezen had en ook zo'n soort discussie er was, dat ik dacht na een ritje; proberen eens zonder deken; moet kunnen volgens Paard Natuurlijk.
En toen heeft ze dus een paar dagen met een diepe hoest gestaan. Terwijl ze nooit hoest, dus dat was erg raar in mijn ogen. Dus gooide ik het op het "zonder dekentje" opdrogen. Vanuit deze "test" zeg ik; *ja is nodig* (maar dan wel voor mijn paardje).

Groeten,
Ingrid