charlot van r schreef op zaterdag 8 december 2007, 11:57:


Dit is erg moeilijk. Je moet gewoon beginnen en ongeveer kijken of je paard zijn hoofd erin past. Miss moet je het nog es overdoen maar na een paar keer wordt het al makkelijker. Ik had die van mij eindelijk inelkaar en toen ie vies werd heb ik hem gewassen maar was helemaal in de knoop. Dus kon ik weer opnieuw beginnen.

Oefening baart kunst

trea hoex schreef op zaterdag 8 december 2007, 11:44:


Zou het niet kunnen dat jullie paarden zich vastzetten aan één

Eindelijk !! 1 persoon !!

Isabel van der Made schreef op zaterdag 8 december 2007, 13:34:


Om beledigd te zijn moet de mening je IETS kunnen schelen, is niet zo in mijn geval !Ondertussen moeten er al een tiental Belgen en enkele NL zich voegen naar jouw regeltje op het openbaar forum van iemand anders ! Maar t'is ok want jij gaat je dr ook aan houden !!

. Ik doe niets anders met

Dit vind ik een beetje vreemd.
Zowel met Dixie als met Piablo merkte ik geen verschil in aanleuning met of zonder bit indien ze correct lopen.
Nu doe ik vooral basis werk met Piablo, "gewoon" rechtuit, maar op het moment dat hij op de sidepull gaat hangen loopt hij achter niet goed, ofwel niet actief ofwel gaat dat rechterachterbeen terug buitenom. De oplossing ligt er dan in om hem vooral die steun niet te geven, wel actief te houden, met zit en benen proberen rechter te maken, tempo wat terug nemen en als dat lukt en ik vraag opnieuw om na te geven (als hij het dan nog niet vanzelf gedaan heeft) dan blijft hij licht.
Als hij de zwaardere aanleuning fijner lijkt te vinden, zou het dan niet kunnen dat hij die steun van je hand nodig heeft en dus nog onvoldoende op eigen benen loopt? Met bit zal hij dan die zwaarte niet willen nemen veronderstel ik, want dat doet hem meer pijn...

tweede poging...

Dit vind ik een beetje vreemd.
Zowel met Dixie als met Piablo merkte ik geen verschil in aanleuning met of zonder bit indien ze correct lopen.
Nu doe ik vooral basis werk met Piablo, "gewoon" rechtuit, maar op het moment dat hij op de sidepull gaat hangen loopt hij achter niet goed, ofwel niet actief ofwel gaat dat rechterachterbeen terug buitenom. De oplossing ligt er dan in om hem vooral die steun niet te geven, wel actief te houden, met zit en benen proberen rechter te maken, tempo wat terug nemen en als dat lukt en ik vraag opnieuw om na te geven (als hij het dan nog niet vanzelf gedaan heeft) dan blijft hij licht.
Als hij de zwaardere aanleuning fijner lijkt te vinden, zou het dan niet kunnen dat hij die steun van je hand nodig heeft en dus nog onvoldoende op eigen benen loopt? Met bit zal hij dan die zwaarte niet willen nemen veronderstel ik, want dat doet hem meer pijn...

Wacht even nu begrijp ik het even niet, stelling krijg je als je buiging hebt.
Dus ik ben bezig met de buiging, dus mijn binnenbeen, vraagt de buiging, maak voltes, probeer eenwending om de voorhand (wijken voor druk), volte vergrote etc. etc.
Dat is de manier om je paard soepel te maken.
Met je eigen benen werken, niet met je handen, vandaar dat ik het verschil bij jouw niet begrijp naat bitloos, en stelling niet beinvloed met je benen?
Het is juist de bedoeling dat je met je benen rijd en niet met je handen.
Misschien dat ik je verkeerd begrijp, of misschien rij je heel anders dan mij, dat kan ook.


Als hij zwaarder word, loopt hij niet op eigen benen, gebruikt dus niet zijn binnenachterbeen, het uit zich met bit dus anders, nl hangen, zonder bit geen buiging/stelling, maar het probleem is dus hetzelfde!

http://arti.vub.ac.be/cursus/2004-2005/mwo/material/slides/09.pdf
http://www.goudenstadsregels.nl/downloads/2de_normenwaarden.pdf
http://www.animalfreedom.org/paginas/opinie/dierrechtnodig.html
http://www.leren.nl/cursus/sociale-vaardigheden/

uitgelöld
mijn paard tölt

Dag mensen,
Het is zo ver , na veel wikken en wegen en eindeloze rijen geinterreseerden te hebben geinterviewd heb ik mijn eeerste assistent aangenomen . Foto van haar eerste werk staat op foto album . Behalve haar vlekkerig karakter ben i uiterst tevreden met haar . De foto toont hoe ze puur vanuit lichaamstaal de leerling leert om hoofd laag te houden met een nonchalance alsof ze dit reeds jaaaaaren doet !

Peter Donck schreef op zaterdag 8 december 2007, 8:28:


Ligt eraan hoeveel kolonne's )

Wil schreef op zaterdag 8 december 2007, 20:57:



tja, aan de laatste berichtenregen te zien
zullen dat er minstens 2 zijn
maar ik kom wel apart
moet nog effe langs spanje rond

Piet schreef op zaterdag 8 december 2007, 11:09:


Mooi onderwerp! In geval van Chaser: nee, die vergeet nooit iets.
Eenmaal iets geleerd, blijft het kennelijk opgeslagen op de harde schijf.
Altijd oproepbaar... zoiets.
Het nadeel is dat ook eenmaal opgelopen trauma's nooit vergeten zijn.

Interessant: de doorgang naar elders en nog interessanter: het terugvinden.
Toevallig vanmiddag laat de doorgang naar een stuk van 4 hectare open gezet.
Door de regen van 2 weken geleden, mist en toch vochtigheid staat er zowaar iets van gras. Catcher had meteen door hoe hij aan de andere kant moest komen.
Heel slim. Chaser, die alles onthoudt, niet. Die bleef onderin het kampje staan te kijken hoe Catcher gras liep te vreten! Dus ben ik hem gaan halen en hem laten zien dat hij ook door het hek kon. OK. Daarna was het bijna 1 uur feest. Vers gras....wat ze toch een beste poos niet gehad hebben. Alleen aan de hand kleine stukjes graaswerk.

Maar hoe kreeg ik ze terug? De voerplaats is onderaan het kampje... maar daar zit wel een hek tussen )
Dus probeerde ik eens mijn: happie, happie!!!! Geen reactie.
Nogmaals geprobeerd.... en Catcher draaide zich om en rende naar beneden.
Fout. Want daar zat nog een afrastering tussen... Beide paarden stonden op 1 meter afstand van de bekende voerplaats en snapten niet dat ze niet bij happie happie konden komen. Dus ben ik helemaal naar boven gelopen, bij de doorgang gaan staan, ja... toen begrepen ze dat ze daar dus doorheen konden.
Inmiddels zit de doorgang weer dicht en staan ze weer in hun eigen 'kampje'.

En nou ben ik helemaal benieuwd of ze dit morgen nu nog weten.
Als ze dit kunnen leren, kunnen we ze alle doorgangen laten zien. En kunnen ze ooit op 4,5 (dat is afgerasterd) hectare rondsjouwen. Haha... als ze maar op tijd thuiskomen voor happie happie!

Dus Piet..... misschien zijn doorgangen aan te leren.... precies dat gaan wij nu ervaren.

Wil.

Peter Donck schreef op zaterdag 8 december 2007, 21:00:


) doe je best!