Arabesk schreef op woensdag, 15 september 2004, 23:59:


Ook al aan de slag gegaan dus na de cursus.
Had zelf ook eerst wat foto's gemaakt van Bonny haar hoeven.

Op aanraden van Ilona nog meer foto;s gemaakt zoals in het cursus boek op pagina 42 staat.

Dat heeft nog wel geholpen, om de hoeven nog beter te kunnen beoordelen.
En natuurlijk nog het commentaar dat ik kreeg op de foto's.

Christiaan

Nick Altena schreef op vrijdag, 17 september 2004, 20:46:

Ja maar daarom heb ik het ook over de manier van aanleren.
De ors kan een reflex worden omdat je alleen traint op het hoofd omzetten en er niets anders van het lichaam bij betrekt.
De rollback is geen reflex maar een manier van het bochie omgaan door het paard, gestuurd door de hulpen van de ruiter.
Als je ze allebei traint op vrijwel de zelfde manier, luistert je paard volgens mij in paniek naar het een noch het ander.
Piet

Hallo,
"De ander" wou vandaag weer eens rijden. Oke, best. Gaat er weinig mee om maar goed. Ik was bij Sante Fee (een pony waar ik sinds een paar weken echt actief mee bezig ben, een zwart-bont shetlandertje). Volgens de verhalen kwam de ander bij Stella aanlopen, ze draaft meteen weg en de rest van de kudde gaat om haar heen staan. Het is een heel hechte kudde, andere paarden introduceren gaat gewoon weg niet en ze gedragen zich ontzettend hecht. Ze hebben een aardig groot weiland (heerlijk!) en staan altijd met zn alle te eten, te slapen of wat dan ook. Als er eentje afdwaalt dan komt de kuddeleidster haar (er staan alleen merries) heel vriendelijk halen. Prachtig om te zien. Maar daar gaat het nu niet om . Als mijn moeder te dicht in de buurt kwam dan joeg de kuddeleidster Stella ook weg en ging tussen haar en Stella staan. Wat een comunnicatie! Het komt er op neer dat mijn moeder Stella gewoonweg niet te pakken kreeg. Toen ik met Sante Fee aankwam was net iemand anders van stal Stella wezen pakken. Bij mij komt Stella altijd wel, het halve weiland ongeveer. Dan blijft ze met haar oortjes naar voren staan en als ik dan niet kom draait ze zich langzaam om en gaat eten. Oke, vandaag geen werk, ook goed. Als ik wel kom dan blijft ze daar staan en kan ik haar zo mee nemen. Geen touwtje nodig. Maar aangezien "die ander" haar dus helemaal neit te pakken krijgt wil ze haar op een klein, schraler weitje zetten waar ook nog een eiwitallergie paard en een fjord staan. Maar dat wil ik niet! Ze heeft het zo naar haar zin daar in de kudde en om haar daar nu uit te halen alleen omdat de ander haar niet kan pakken... En ik wil niet constand mee. Het is trouwens zo erg dat als we samen de wei in gaan ze een stukje wegloopt. Maar dan blijft ze na een paar 100 m ook wel staan. EN kan ik haar gewoon pakken.
Iemand ideenen? Hoe krijg ik het voor elkaar (want ik zal het moeten doen, ben de "trainer" van Stella) dat ze ook naar de ander komt? Een trukje aanleren mbv de klikker? Maar eigenlijk wil ik dat niet, aan haar gedrag in het weiland zie ik hoe ze het in de kudde naar haar zin heeft en of ze zin heeft om iets te gaan doen. En wat dan. Ook vind ik dat ze moet komen omdat ze het leuk vind om aan het werk te gaan en niet omdat het nou eenmaal een trukje is. EN zou ze, als ik haar zon trukje aan zou leren wel bij mn moeder komen? Die tenslotte nooit met de klikker werkt.
Pff, lastig hoor,
groetjes Ebby

Spirithorses schreef op vrijdag, 17 september 2004, 18:50:


Ik moet inderdaad duidelijker zijn voor de rest van de mensen: morgen ga ik met Janet Heidinga (die de vraag stelde) bij Frans en Ilona de cursus natuurlijk bekappen doen. Daarom liet ik de smid de ijzers eraf halen en vroeg ik hem niks van de straal af te halen omdat dat volgens mij niet moet.
Het natuurlijke bekappen ga ik zelf doen in de toekomst (is de bedoeling)
Hopenlijk ben ik nu duidelijker.
gr, Hennie

Oke, dit berichtje schrijf ik naar aanleiding van de andere berichten over het beleren van een paard.

Ik vraag me na het lezen van die berichten namelijk af wat jullie vinden van de dingen die ik met mijn pony doe.

Kaioni is een nu 1,5 jarige appaloosa ruin van 1.20m hoog.
Hij kwam bij mij toen hij 4 maanden oud was. Ik ben eerder naar hem gaan kijken. Hij was toen 3,5 maanden en al bij zijn moeder vandaan, hij stond samen met een andere pony van zijn maat en leeftijd. Die andere was makkelijk tre kriebelen en genoot daar duidelijk van. Kaioni niet. je kon nog niet eens bij hem in de buurt komen of hij sprong al aan de kant.

Op de weg naar huis toen we hem hadden opgehaald stond hij samen met mijn haflinger in de trailer. midden op de de dijk Lelystad/Enkhuizen kreeg de trailer een lekke band. We moesten toen Milka (onze haflinger) uit de trailer halen. kaioni kon er in blijven staan.
Deze trailer rit moet een soort nachtmerrie zijn geweest voor het arme paardje. Maar hij bleef rustig staan.

Eenmaal thuis hebben we hem samen met Milka in ene aparte kleinere weide gezet. Maar Milka werd kwaad op hem en ging hem opdrijven, het arme beetsje kon geen kant op. Uiteindelijk (na heel wat sprongen over de waterbak en ontsnappingen uit een hoekje) werd het weer rustig. Ik ben toen de wei in gegaan met een bak voer (Milka hebben we maar bij de anderen gezet en kaioni dus alleen). Daar ben ik bij gaan zitten. Uiteindelijk kwam hij bij me eten en kon ik hem zelfs af en toe een beedje aan raken. een paar dagen later kwam hij zelfs naar me toe om gekriebeld te worden.

Door omstandigheden moesten de paarden van het land af. Milka en kaioni gingen toen als enigste de stal op. naast elkaar in 2 open boxen zodat Kaioni veilig stond. Maar ze wel rustig kennis konden maken.
na deze paar dagen hebben we Kaioni in de kudde gezet. Milka beschermde hem tegen de rest!

Mee lopen wilde deze kleine vent ook niet altijd. Ik heb toen 2 lussen gemaakt. 1 voor de borst langs en 1 achter zijn billen langs. achterwaardse en voorwaartse hulp dus. Al ser niks was liepen we gewoon met een los touwtje.
Toen hij eenmaal netjes mee kon lopen ben ik ook met hem langs de weg gaan wandelen. Eerst korte stukjes met en pauze op het omkeer punt. Later langere wandelingen van een kilometer of 5.
Op deze manier kon hij wennen aan verkeer en konden we verder oefenen in het netjes mee lopen. Erg lastig was dat voor hem. Vooral als hij andere hengsten uit wilde dagen1 (hij was nog maar 8 maanden oud!).

vats staan hebben we hem ook geleerd. maar dit was niet zo'n probleem. voetjes geven heb ik gedaan door vaak een voetje een klein stukje op te tillen. Eerst onder het eten.
Later ben ik ook met de hoevenkrabber op de hoeven gaan tikken en met de vijl bezig gegaan.

Als we Milka gingen longeren (grondwerk los) hadden we Kaioni ook in de bak. Op een gegeven moment ging hij mee doen. Als hij het niet vol hield ging hij liggen slapen. Later ben ik hem soms gewoon gaan vragen om mee te doen. Nu kan ik ook gewoon alleen met hem aan het werk.

Doordat hij altijd alles van Milka na moest doen wilde hij op een moment ook het bit in zijn mond. hij begon het gewoon te pakken als hij het hoorde. Laatst had hij zelf een hoofdstel gevonden waar hij wild mee in het rond rennen was. Ik heb het hem toen om gedaan (was van een shet). toen ik het bit er weer uit had gewerkt pakte hij het nog eens.

Ook het zadel (torsion) heeft hij al eens op zijn rug gehad. (als heel jong veulen al vaker mijn jas) hij ging er gewoon voor staan toen ik het bij Milka op wilde doen. En hij bleef er ook voor staan! Ik had het dus maar op zijn rug gelegd. Later deed hij hetzelfde weer en zijn we er maar even mee gaan lopen. Hij vind het allemaal prachtig!

Af en toe longeer ik hem even aan het touwtje. Maar dit houd op bij een paar minuten.

Als ik eens een dag alleen maar Milka uit de wei haal wordt meneer zelfs jaloers. Hij wil ook!

wat vinden jullie? doe ik al te veel met hem?
Hoe kan ik het interresant voor hem houden?

ebby schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:36:


Bedankt voor de reacties,
Ik denk dat wanneer me zoiets zou gebeuren in een bos, of ergens anders ver van alles vandaan dat het me ook wel zou lukken om kalm te blijven, of beter gezegt, ik zou niet in paniek raken.
Maar ik weet uit ervaring dat wanneer ik zelf in een situatie kom dat het echt mis kan gaan dat er gewoon een soort van tunnel visie optreed, het enige wat ik dan nog doe is, afwachten wat er verder gebeurt en hopen dat het goedgaat (wat dat betreft ben ik een geluksvogel).
Pien zei geloof ik nog iets over je eraf laten vallen....misschien zou dat wel een handige training voor me zijn, leren vallen als ik zeker zou weten dat erafvallen niet in platgewalst zou eindigen lijkt me best geruststellend.
Iemand ervaring mee? of val je gewoon echt niet van een paard af als je goed zit?

Groetjes Jolijn

LeSz schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:17:


Hoi
Snert PC, stort ik mijn hele hart uit over iets soort gelijks wat me is overkomen, crasht ie op het moment dat ik "groetjes" wil schrijven.....
Bah, nou ja het komt erop neer dat ik snap dat je hiervan erg baalt en weet hoe erg het voelt.
Ik hoop dat je het kunt oplossen met dat meisje.
Heel veel succes met je paardjes verder, ik wou dat ik ergens zulke leuke verzorg paard eigenarn kon vinden....maar ja in de randstaf wemelt het nou eenmaal niet van de paarden en al helemaal niet van de NH'ers.

Succes, en veel plezier,
Groetjes Jolijn

Piet schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:44:



Ja maar Piet, wat dan ??? Het klopt dat de ORS een reflex wordt, maar is de roll back niet van hetzelfde kaliber ? Op het moment dat ik een stop maak staat BD te trillen omdat ze weet wat erop volgt, ze wil gelijk door! Omdat ze het leuk vindt. En ze kent de stop door en door hoor.

Als ik haar buiten echter even laat gaan heb ik met precies dezelfde stop wel vaker mijn handen vol aan haar, want op zo'n moment is de knop wel eens om he, en staat de schakelaar op gas geven. Dat leuke van stoppen is er dan niet, laat staan de zo gewaardeerde roll back.

Ze wil gewoon even uit de band springen, los van mijn gebemoei en gedoe over veiligheid enzo. Gewoon hard, daar is ze voor gemaakt tenslotte...... De ORS gaat dan als volgt : Diepe zit, whow, easy enzo, teugel daarbij opnemen ---->geen reaktie : En dan trek ik haar om !
Stop krijg ik haar toch wel, het ziet er voor de voorbijgangers niet altijd even elegant uit.... Ik blijf oefenen.

Frans, Ilona, ik zou van jullie graag weten of het bij jullie ALTIJD werkt, die ORS, en dan ook in grote paniek he.............Groet, Pien

Jolijn Zegwaard schreef op vrijdag, 17 september 2004, 22:50:


Asjeblieft zeg.... laat je niet zomaar vallen. Ik val alleen als ik het echt niet meer hou, en ik ben er doodsbang voor. De ruige tijd van ongeletseld stof happen is voor mij voorbij, en uitbokken doet een paard maar bij een ander. Na mijn laatste val (van Navaho) ben ik tot de conclusie gekomen dat ik te oud word voor dit soort ongein. (ik ben 40) . Heb een flinke optater gehad en nog steeds is het niet zoals ik wil met mijn bekken. Dat is nu een maand of 4 geleden.

Oké, niet platgewalst maar wel flink beschadigd, ook emotioneel. Ik ben gewoon bang om te vallen, om een heup te breken. En dat noemt zich paardentrainer.... Ik zit echt wel goed, maar er zijn situaties dat je het gewoonweg niet houdt en dan vlieg je....Kun je nog zo goed zijn...

Wat je wel kunt doen is een cursus valbreken/ valtechnieken. Ik denk dat zoiets je wel het benodigde zelfvertrouwen kan geven.... Zou ook handig zijn in mijn lessen....... wie kan me er meer over vertellen?

Ik word steeds voorzichtiger met mijn lijf, ik ga me niet meer bewijzen hoor, heb al te veel ongelukken gezien. Groet, Pien

In antwoord op al uw schrijven
"Knipperdeknip" (ik neem aan dat hiermee het tijdstip bedoeld werd waarop ik nog zat te forummen. ) Tsja ik ben een student en vrijdags zijn we altijd vrij, dus ik heb alle tijd op donderdagavond/nacht. Wist niet dat het al zo laat was, schaam...

Over aan de teugel, nee ik ga hem nu nog niet aan de teugel rijden. Maar ik ben bezig met me verdiepen in natuurlijk rijden. Ik weet niet beter dan engels rijden, weet je, dus voordat ik basisdingen misschien al verkeerd aanleer waar je over 3 jaar dan last van hebt. Ik wil het helemaal anders aanpakken.

En verder over inrijden. Ik vind het leuk om mét me paardje bezig te zijn, dus of ik nou buiten wandel ernaast, of erop dat maakt me niet uit. Ernaast is zelfs gezelliger. (Met mijn verzorgpaarden vroeger al met buitenritten, lekker ff ernaast lopen).

Ik heb het boek, natuurlijk paardrijden bestelt (en het is al binnen) en ik heb van iemand videobanden over freestyle geleend (nederlandstalig).

En over zijn hoeven. Ik heb er nog weinig afgehaald, want hij geeft maar heel kort voetjes nog (hij kan het pas een week). Dus de foto is ook hup snel gemaakt, zodat ik THUIS rustig (!!) kon kijken hoe zijn hoeven eruit zien.
Maar in elk geval bedankt voor de tip. Als ik weer verder ben met vijlen zal ik weer nieuwe foto's erop zetten .

Trouwens ik heb al helemaal geen zin meer in (Engels) dressuur rijden. Laatst was ik mee op een wedstrijd en daar kreeg ik zo'n ontzettende afknapper. Ineens kreeg ik het gevoel "Dit is mijn wereld niet." Wat het precies was weet ik niet, meer een gevoel denk ik. Er waren allemaal ruiters aan het inrijden, een paar alleen maar bezig met zo snel mogelijk paardje in de krul trekken (terwijl de bewuste ruiter er zonder stijgbeugels als een baksteen aflazert, nog maar niet te spreken over zonder zadel rijden). Krul = mooi, Anky van Grunsven rijdt in krul en kan goed rijden, dus je paard in krul = ruiter rijdt goed. Die redenering weet je.....

Als voorzitter van de club ga ik even reclame maken voor een andere hobby... ik hoop niet dat het me kwalijk wordt genomen, zo ja, dan zal ik et nooit meer doen. :)
2 oktober houdt Kleindierenvereniging Terneuzen een tentoonstelling van kippen, konijnen, sierduiven, cavia's fretten en kleine knaagdieren.
Verder weken er 25! organisaties mee die allemaal info geven over een soort dier, of wat met dieren te maken heeft. Kids for animals heeft van deze dag haar clubdag gemaakt, dus ook voor kinderen is er genoeg te doen en te zien.
Ook Inge Teblick is er gedurende de hele dag, ze zal o.a.demonstreren hoe je begint met clickertraining bij minimaal 2 paarden. Een unieke kans om Inge te zien werken en met haar van gedachten te wisselen voor iedereen die er een eindje rijden voor over heeft of in de buurt woont.
Als je meer info wil, mail me dan even direct.
Piet

colinda van elten schreef op vrijdag, 17 september 2004, 20:47:


Hoi Colinda

Chippen is niet verplicht hoor, het gaat om registratie. Dat kan ook met DNA.
Kijk maar even op deze website http://www.invisio.nl/antichip/
Ik denk dat je daar de info wel vind die je nodig hebt.

Groeten Esther

ebby schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:57:


ik denk dat de enige oplossing is om je moeder leuker te maken dan het lopen in de kudde. Dus omkopen! Ga een aantal keer met haar mee en laat haar iedere keer een zooi voer geven.
Andere methode is er niet denk ik als iemand zich zo weinig bemoeit met het dier. 'T is geen fiets he.
Piet

ebby schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:57:


Nee, dat zou ik ook niet willen.

Het punt is dus de merrie die het hele zooitje opjaagd, als "die ander" de wei in komt.

Wat ik zou aanraden, is dat ze de tijd vrij maakt om een aantal keren gewoon de wei in te gaan en daar minstens een uur te zijn, alleen maar om er te zijn...............zich tussen de kudde door bewegen , alleen maar die paarden aanhalen die haar komen begroeten, ze kan gaan gras plukken, gaan zitten, aandacht voor een paaltje hebben, maar niet naar of achter de kudde aanlopen.
De kudde moet nieuwschierig naar haar worden, naar watzij doet en niet anders om.
Kost tijd, maar dan is ze niet meer voorspelbaar voor de merrie die de hele handel opjaagt.