Ingrid schreef:
> En dat is soms wel eens mijn probleem, ik begrijp die "normale"
> paardenmensen ook nog steeds; zit er zelf ook nog half tussen
> met mijn bitje, zweepje, handje brokjes, schoentjes aan omdat ik
> toch nog twijfel over langdurig over de weg draven, doekje op na
> winterrit voor opdrogen, enz.
Ingrid:
> Ik verwijs mensen vaak naar deze site, maar ik ben wel altijd
> bang dat ze als hier wat (soms zelf huiverig) een vraag stellen
> op het forum, ze zo zijn afgezeken na een antwoord hier, dat ze
> er dan weer van overtuigd zijn dat wij een stel goeroes zijn
> hier. En dat is zeker niet mijn bedoeling.
Pien :
Iedereen moet zich welkom kunnen voelen hier ! Maar zoals ik het zie, en zeker Nick, Egon, Isabel en vele anderen met mij : Dit is een
paard natuurlijk forum. De naam zegt het al :
NATUURLIJK , dus niet zomaar een van de vele paardenforums ! Bezoekers die hier komen willen bewust nadenken over het rijden, omgaan met enz.enz. van hun paard. Een aantal van ons (waaronder ikzelf) hebben hier hun werk van gemaakt, zoals ik zo vaak roep : Een levenstaak, een levensweg....
Niet omdat wij denken, of voelen dat het er een heel stuk natuurlijker (oké, wat is natuurlijk in onze westerse samenleving....) aan toe zou moeten gaan, nee : omdat wij inmiddels
weten dat het ook anders kan. Dat het anders
moet , willen wij over een paar jaar nog 30 jarige paarden in een groep op het land zien staan.......
Ingrid:
> Een hoefsmid.....knip.....
> inmiddels in de kennissenkring die na veel gediscussieer toch
> ook wel ineens interesse kreeg na het zien van een hoefschoen
> (oh bedoel je zoiets?) en misschien wel een cursus natuurlijk
> bekappen wil doen, maar hij zal ook heus niet al zijn klanten
> dan ineens afzeggen die wel een ijzer willen, want dat zijn er
> nog altijd meer dan die ijzersloos willen (en die jongen moet
> ook zijn brood verdienen).
Die jongen moet ook zijn brood verdienen: klanten niet afzeggen die wel een ijzer willen : Ingrid, dit is zeker niet persoonlijk naar jou bedoeld, maar omdat jij dit aanhaalde ga ik er wel in het algemeen effe op in :
Dit is nou precies waar wij het over hebben : De Kern. Ondanks dat hij zelf waarschijnlijk allang weet dat ijzers onder alle omstandigheden slecht zijn, nagelt ie ze er toch onder.... Waarom : voor de centen. Wederom ten koste van een paard.
En ik vind dat je dan weer een waardvolle kans hebt gemist !!!!!!!!!!!
En zo gaat het maar door en door....
Ik zal jullie iets vertellen : Ook ik ben afhankelijk van wat mijn paarden en ik bij elkaar verdienen. En ik ben nog niet zolang bezig met mijn bedrijfje. Ik kan iedere cent hard gebruiken, sterker nog : Alles wordt gelijk terug geïnvesteerd in de vorm van zadels, materiaal en paarden aankopen.... Wat het geld betreft kan ik ieder pensionpaard gebruiken, kan ik mijn paarden wel 6 keer per dag in de les laten lopen....klanten genoeg.
Maar ik doe het niet. Omdat het welzijn van mijn dieren voorop staat. Ik selecteer uit. Wanneer mensen mijn paarden een uurtje willen komen afraggen wijs ik ze het hek van de wei.
Op mijn nu 2 hectare land kan ik maar een maximum aantal paarden huisvesten. Is dat een reden om een stal te bouwen zodat ik voor het geld kan stapelen ????
Eigenlijk was het voor mij veel praktischer om ijzers onder de paardenhoeven te slaan, dan kon ik tenminste ellenlange ragtochten maken over de harde weg. Dat noemt men "de klant waar geven voor zijn geld", geloof ik....
Ook brengt het mij meer geld op om mijn paarden jong in te rijden. Eens kijken : Ons eerste veulen wordt in april geboren : 2 jaar daarna zou hij/zij al inzetbaar zijn.... Kost me dan........
Nee, weten jullie wat er voor mensen bij ons komen ? Die dit waarderen !
Onze nieuwe drachtige merrie arriveert a.s. zaterdag. Ik heb echter voor zondag een trektocht gepland met de andere paarden. Zij zou dan alleen thuis achter blijven. Wat ik heb gedaan ? De trektocht een week opgeschoven, opdat zij niet drachtig, gestressed, onwennig, alleen thuis hoeft te blijven....
Zo word ik niet rijk nee, altans niet in mijn portemonnee. Als we dat al zouden kunnen worden. Maar ik voel me wel rijk in mijn hart.
Ik schrijf dit verhaal zeker niet om me op de borst te kloppen, sterker nog : Het zal mij een rotzorg zijn wat jullie ervan vinden. Maar als ik met dit verhaal één persoon geraakt heb en over de streep heb weten te trekken is er weer een gelukkiger paard erbij !
....don't only talk the talk
....but walk the walk....
Hier, hier gaat het om. Denk daar maar eens over na.
Succes ermee, groet, Pien
Warboel
