Hoi,

Wat doe ik met een paardje dat NIET wijkt voor druk?

Uiteraard heb ik het hier over die smurf van mezelf. Zo gevoelig als mijn lespaardje Iwan is, zo ongevoelig is Isabella. Wilde nu ook dat circlen doen, maar al zwiep ik met het touw zou hard dat het geluid gaat maken, ze keert om en gaat ernaar staan te kijken (met aandacht). Lachen dat wel, maar lopen ho maar.

En als ik goed nadenk is dat eigenlijk altijd zo. Als madame geen zin heeft, dan doet ze het niet. Ik kan haar dan niet vooruit krijgen, op geen enkele manier en daarom is ze echt niet zo'n super goede menpony hoor. Weet dat de verhalen hier wel vaak leuk zijn over haar, maar eigenlijk is het maar een verwend "snert"beestje . Als ik haar achterwaarts wil zetten met dat vingertje, dan kan ik boos stampend op haar toe lopen met zwiepend touw, maar sinds gisteren blijft ze gewoon staan. Ik knal dus tegen haar aan en ze blijft gewoon staan waar ze staat. Mafkees ....

maar eh, wat doe ik hier aan?
Vanuit de normale paardenwereld uiteraard "de zweep er een keer flink over" maar dat kan en wil ik niet. Er moet toch een andere manier zijn.

Groeten,
Ingrid

Jolijn Zegwaard schreef op donderdag, 30 september 2004, 21:04:


Ik heb de laatste week de meeste berichten overgeslagen, dus ik kan er niet over oordelen.



Een veulen blijft zoveel en zolang mogelijk bij zijn moeder in de groep.
Dan gebeurt er al een groot deel van de opvoeding en sociale aanpassing.
Mensen moeten aardig zijn en te vertrouwen, meer niet.


Wij hebben Loke (in de stal, niet ikzelf), hij is twee jaar en bij hem zijn we nu begonnen te oefenen.
Voor de duidelijkheid, het zijn bij mij allemaal koudbloedpaarden.


Dat is al spelend in de wei vanzelfspekend gegaan.
Bij hem is alleen èèn punt, hij hangt erg aan zijn zus.
Maar wandelingen, met je mee gaan, alles okè, als die zus maar in de omgeving is.
Aanhanger inlopen is nooit een probleem geweest.


Huh?
spel om hem jou te laten volgen en weer te wijken ofzo?
Alles wat je doet, moet kort zijn en positief afsluiten.


Stoppen, achteruit, ruimte tussen jou en hem laten, daar zijn we mee bezig.
Kort, 10 min. hooguit.


Nog niet.


Hele zomer gedaan.

als handpaard

Wat moet ik hier onder verstaan?

leren wennen aan verkeer?

Wanneer hij met een groep mee is, wandelend, komt er verkeer automatisch langs.
Reageren de andere paarden niet...........hij ook niet.


Misschien over een jaar, los in de bak.
Jongleren doe ik ook niet met mijn vierjarige paard.


Ja, we hebben nu 6 paarden bij elkaar.
Waarvan drie , vier jaar oud.

Èèn ruin is de hele zomer doormiddel van paardenkamp in gereden.
De vrouw heeft er een zeer hoog bedrag voor betaald.
Lichamelijk is hij groot, geestelijk is hij doodmoe en wilt hij het liefst mensen ontlopen.

Èèn merrie, een draafpaard.
Lichamelijk nog lang niet volgroeid.
Nerveus, trippelend, maar wel nieuwschierig naar mensen.
Haar eigenaresse wilt beginnen met jongleren.

Èèn merrie.
Lichamelijk een kleerkast.
Geestelijk sceptisch(heeft ze van haar moeder), duldt mensen omdat ze ze nou eenmaal niet kan ontlopen.
krijgt alle ruimte om aan alles te wennen.
Ik zit er op zonder zadel, ze went nu aan teugels die trekken en weer meegeven, wandelingen geen probleem en ik heb alle tijd van de wereld.
Forceren.............maakt zoveel kapot.
Maar mensen moeten zo nodig, snel , snel snel, rijden, jagen en that's it.


Mocht ik nog willen aanvullen, zie je het wel.

Naomi, Franse ex-draver. Had in Frankrijk al gekoerst. Vrachtwagenongeluk gehad met tien of elf paarden. Extreme paniek, onhandelbaar. Doorverkocht door het slachthuis. Bij de handelaar gedekt door een volbloed, en drachtig. Tijdens een onweer door prikkeldraad gegaan - linker spronggewricht lag van boven naar onder open. Een paar dagen zo blijven staan, want de handelaar kon er niet meer aankomen en ze was toch niet goed genoeg meer voor de verkoop - en direct naar de slacht, daar had hij geen tijd voor. Opgekocht door manègehandelaar, die haar met praam en hogedrukspuit heeft "opgelapt". Terecht niet defensief, maar agressief - en zo kwam ze bij mij: ze was nét drie en had al een leven achter de rug waar het horsewhispererverhaal een kinderverhaaltje tegen was. Ik weet niet of ze is zoals ze is omdat ze veel heeft meegemaakt, of dat ze veel heeft meegemaakt omdat ze is zoals ze is. In elk geval: het is een handelbaar maar nog steeds getraumatiseerd paard inclusief flashbacks, en als jullie een paard willen zien met verbeende spronggewrichten door overbelasting, en beginnende artrose omdat ze zo scheef loopt: kijk naar haar. Ze is nu 12 jaar. Ze zou op het toppunt van haar kunnen moeten zijn, maar ze is een oud paard.

Gazelle, Naomi's surprisedochter, heeft altijd op de wei gestaan, dag en nacht tussen andere paarden. Halster aan en uit, voeten geven, opzij gaan als ik eraan kom, wachten als ik eten geef, de trailer opgeweest - meer niet. Toen ze goed drie was drie dagen grondwerk mee gedaan: vooruit, achteruit, links, rechts, op de cirkel. De rest: wei, in groep. Een half jaar verder het zadel erop, ben een keer of drie erop en er weer af gegaan. Het jaar dat ze vier was lange lijnenwerk, meer grondwerk, een keer of vijftien erop gezeten: sturen, stappen, stoppen - draf als ze het zelf aanbood. Eerst met (stal-)halster, later met een dubbelgebroken trensbitje (oei! ). Geen galop. In de winter van haar vijfde jaar is ze "echt" aangereden (mét bit, ik zal dan wel zeer slecht zijn ). Die zomer heeft ze voornamelijk grazend doorgebracht. In de winter van zes zijn we beginnen rijden (in de zin van elke pas rijden).
Onlangs kwam ik iemand tegen die Gazelle nog op haar zesde had gezien - met het commentaar hoe veranderd ze was, hoe volwassen ze was geworden, en hoe veel gespierder ze was geworden: ze is nu acht. Ze is nog minstens 10 centimeter gegroeid tussen haar zes en acht jaar.

Ik denk dat beide verhalen naar gemiddelde maatstaven extreem zijn - de rest zit er tussenin: alle gradaties van grijs. Er is geen quick & dirty standaardopbouw met een op voorhand te prikken kalender.

Inge
http://www.cremebrulee.be/inge

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 30 september 2004, 23:05:


Ik hoorde een gelijkaardig commentaar van iemand met koerspaarden, omdat paarden gebouwd zijn om te rennen (het Vlaamse woord voor dravers is trouwens "vluchters") en niet om te trekken of bereden te worden... Mijn mening? Een paard is voornamelijk een grazer .

Ik denk dat ménsen zijn gebouwd om te rijden - waar hebben we anders twee benen voor...?

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.cremebrulee.be/inge

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 1 oktober 2004, 0:04:


Jawel. Tuurlijk snap ik dat de ruggen van jonge paardjes nog niet toe zijn aan intensief werk (vergelijkbaar met boogschieten van jonge kinderen) en daarom zou ik nu ook nooit elke dag 1 uur zwaar gaan dressuren. Ik hou het bij af en toe erop om te laten wennen. Verder wandelen, grondwerk etc.

Alleen over de details verschilllen we van mening . Maar goed dat geeft niet.

jo schreef op vrijdag, 1 oktober 2004, 8:54:
.
Dat lijkt me leuk om te zien hoe een paard dat doet !

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 1 oktober 2004, 9:08:


Scherp ! Goed wakker op de ochtend hahahahahaha

Verhip is dat echt zo slecht hoefijzers? zat even op deze site te bladeren en kreeg kippenvel van het verhaal over die hoefijzers.....

maar ik ga naar de camping dus iemand die me wat kan vertellen, over het hoe vaak bekappen.....mail a.u.b.

ik rijd voor recreatie in de bossen en af en toe op straat, hoe vaak moet ik dan bekappen?