Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 7 oktober 2004, 17:59:


Hoi Ingrid,
Ik had het nogal druk met vanalles en ben nu al de hele dag zo'n beetje bezig met het bijlezen van je probleem.
Een paar dingen kwamen in me op:
Ik kan me niet herinneren dat je zegt wanneer Isabella precies lusteloos werd maar het was zeker voor Iwan vertrok toch? anders zou ze hem misschien toch kunnen missen...
Anders zou ik een of andere vorm van ziekte toch niet uitsluiten...
Dat dominantie en leiderschap woorden zijn die je niet liggen snap ik wel, maar zeker aan leiderschap kleeft niets negatiefs, en ik denk (en dat zeg je zelf ook al een paar keer) dat dat toch een beetje een probleem is..
Ik zie het zo, in het begin leerden jij en Isabella elkaar kennen, zoals je beschrijft heeft ze je veel geleerd en hadden jullie het fijn samen, ondanks dat zij wel wat meer in te brengen had dan jij. Geleidelijk aan veranderde de situatie, tot het zover ging dat jij er alleen nog maar was om haar te verwennen, ze nam toen echt het heft in handen, zogezegt.
Dat werd natuurlijk een beetje problematisch, en je probeerde het recht te zetten, met dat touw (iets wat nmm nooit goed zou kunnen werken omdat het helemaal niet bij je past) en Parelli en cursussen.
Dat kwam voor Isabella natuurlijk een beetje uit het niets vallen, en daarnaast was het ook nog onaangenaam voor haar (zoals je ook zelf al zegt lijkt me parelli niet iets voor haar, en wederom niet echt voor jou).
Isabella weet nu waarschijnlijk niet meer zo goed waar jij staat, wat je nou precies van haar wil, daarbij komt nog dat ze (denk ik) jouw stemmingen erg goed aanvoelt, je beschrijft zelf ook hoe goed jullie het eerst hadden, jullie kennen elkaar ook goed, maar nu ben jij opeens veranderd, je wil haar niet meer aanbidden en verwennen erger nog af en toe wil jij de baas spelen, en niet eens op een subtiele manier (dat klinkt lelijk maar je snapt wel wat ik bedoel toch? daarom zeg ik ook telkens dat die methoden niet bij jou passen).

Ik heb in de reacties ook gelezen dat er gevonden word dat je minder haar gedrag moet interpreteren, daar ben ik het niet mee eens...je kent haar goed, ik denk dat je haar ook best begrijpt. Natuurlijk denkt een paard niet "oh gut ik heb vandaag geen zin" maar ook veel mensen denken niet in woorden, maar in gevoelens en beelden. En gevoelens hebben paarden ook, en denken kunnen ze op hun eigen wijze ook.
Ik denk zelfs dat je je misschien nog wat meer in haar moet inleven, veel paarden lijken op hun eigenaren in sommige opzichten, ik denk dat jullie allebij een beetje koppig zijn. Jij vind het nodig om meer invloed over haar te hebben en doet daarom een oefening met haar die jouw "dominantie" moet bevestigen en waarbij Isa iets MOET doen, dus heeft ze daar al meteen geen trek in "bah, ik moet helemaal niets!" dus houd ze koppig vol, ondertussen word jij ook koppig en vind dat ze die oefening toch echt MOET doen, enz en uitijndelijk zijn jullie boos op elkaar.
Later ga je dan misschien met haar rijden, met in jouw achterhoofd wat er eerder gebeurde, je bent dan niet meer die vervelende baas die iets van haar wil, maar je bent ook niet meer haar verwenner, ze weet niet wat je dan weer wil, misschien neemt ze zelfs je stemming over?

Je geeft nu zelf ook al aan dat je misschien toch wel iets meer "de baas" moet zijn, maar dat hoeft niet zo naar, en misschien ook niet met allemaal oefeningen en andere dingen waarbij Isa alleen maar koppig word, probeer gewoon wat meer aanwezig te zijn, ga iets met haar doen als je je heel goed voelt, geniet van de mooie dag, ontplooi je eens helemaal, maak je groot, en ga er helemaal vanuit dat ze van je houd en leuke dingen met je wil gaan doen, voor mijn part zoek je die band weer op als jij daar ook plezier in hebt. Als je je helemaal "groot" voelt en tot rust en het idee hebt dat je de wereld aankan, dan ben je "de baas" en kunnen jullie lekker samen iets leuks gaan doen.

Je laat ons weten hoe het gaat he?

Groetjes Jolijn

Hoi Ingrid,
en ook ik zal proberen om met mijn losse gedachten jou misschien wat te helpen. Misschien kan je er iets mee, misschien niet. Je moet maar kijken .
Allereerst raad ik je aan om, als deze draad uit gedooft is, eens eventjes afstand te nemen van dit forum of iig in zon vorm dat je eventjes geen adviezen krijgt van anderen of ideeen opdoet. Gewoon het eventjes laten bezinken. Eventjes bij haar wei gaan zitten en kijken wat je aanspreekt, wat bij haar past en bij jullie beiden. En kijken wat je aanspreekt en wat in je diepste gedachten doordringt. Je krijgt nu zoveel adviezen en mogenlijke opties over iets wat al zon tijd bezig is en zò complex in elkaar zit dat het niet zo 1,2,3 te bevatten is. Zelf heb ik ook een tijdje afstand genomen van NHfora, heb toen een advertentie gezet hier oa (vandaar dat ik al een tijdje lid ben maar niet erg lang actief) om te kijken bij mensen die aan "NH"doen. UIteindelijk dat ook gevonden. Zo'n periode is gewoon erg goed om alles op een reitje te zetten en te kijken welke andere richting je in wilt slaan. Want dat je een andere richting in wilt gaan slaan lijkt me toch wel (duidelijk)?
Je hoeft zelfs niets te doen met de adviezen... Dat je ermee bezig bent, erg actief ook en het constand in je achterhoofd hebt als je met je paardje bezig bent dat is vaak al genoeg. Daardoor ga je anders handelen, of je het nu doorhebt of niet. Adviezen houd je dan ook in achterhoofd. Aan pure technieken heb je niets ookal kunnen ze erg behulpzaam zijn. Zoals je zelf hebt gemerkt kunnen ze zelfs dingen anders maken als bedoelt... Het gaat om jou houding. Als je inconsuquent bent en je hebt dat door ga je erop letten en word je vaak vanzelf consequenter. Met leiderschap uitstralen ook.
Ik kan me erg vinden in Isabella, net Stella :). Nog een advies: al zou je het willen of van plan zijn, laat altijd ruimte voor haar. En haar inbreng in jouw leiderschap laten, ruimte daarvoor laten is mogenlijk. Stella en ik brengen het in praktijk . Altijd luisteren naar haar, anders heb je een probleem. Het gaat goed, anderen denken, waar heb je het over? Maar zij gaan dan ook maar kort met jou paard om. Een relatie met je paard waar je paard ook een groot aandeel in heeft is erg moeilijk, erg mooi en ook erg lastig :).
Hopenlijk heb je hier wat aan, het is niet echt iets vasts, ben ook neit zo goed in dingen onder woorden brengen maar hopenlijk heb je er iets aan...
groetjes Ebby

Paarden en schapen is lachen! Dat is mijn ervaring. Wij kregen enkele weken bezoek van 15 schapen die even bij ons zouden logeren. De ponnies (toen 4) kenden geen schapen en zijn (waren) in bezit van loopstal. Binnen 10 minuten stonden de schapen met z'n allen opgepropt in de stal en stonden de ponnies sneu buiten voor de stal. Ze(schapen) mestten bij ons volop in de stal. Is zeker lekker. Nou moet ik erbij zeggen dat de schapen geen stal gewend waren, en dus moetsen afkicken toen ze weer naar hun eigen huis toe gingen.De omgang tussen beide species verliep vlekkeloos. Veel gesnuffel en van elkaar schrikken. Geen gebijt en kegnok. Ging prima en was hilarisch voor ons.Goede ervaring.

Marianne schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 12:06:

Esther schreef op donderdag, 7 oktober 2004, 17:10:


Ten eerste ik ben het absoluut niet oneens hoor Esther, want ik denk dat je iets heel zinnigs hebt daar. En dat zoals ik al eerder zei het waarschijnlijk een deel van de puzzel is. Want hier b.v. aan de kust, dus met waarsch. ook die mineralen in de bodem en daarbij voeren we ook nog het voer waar jij het over hebt, toch nog eczemers....

Saskia