Laura de Boer schreef op donderdag 25 september 2008, 21:45:


Mijn IJslander heeft dat ook gedaan, zowel de tien jaar dat hij op ijzers liep als het eerste jaar dat hij blootsvoets ging. Dus ijzers helpen niet. In de tijd dat hij met ijzers liep hielp het om de ijzers wat verder naar achteren te leggen. Eenmaal blootsvoets was het in het begin weer heel erg. Vierkante tenen had hij. (Waarschijnlijk miste hij de impuls van het gewicht van het ijzer om de voet op te tillen.) Nu is het over. Wat hielp?
Goed rijden, rijden op achterhand, veel stelling en slingers rijden (ook in het bos), veel overgangen in tempo en gang, bij het grondwerk hindernisjes laten springen of balkjes lopen in draf waarbij ook overgangen naar galop en terug naar draf, onder het zadel taktzuiver tolten in een zo langzaam mogelijk tempo, met een contactteugel voorwaarts neerwaarts rijden in stap en in draf en als je durft ook in galop.
Actief rijden zonder overhaast te worden, eerder langzaam.
Ik denk dat het ook belangrijk is om je paard recht te richten. In ieder geval was dat voor mijn ijslander zo. Hij sleepte namelijk vooral met zijn rechterachtervoet.
Onze grote paddock is verhard en ik weet niet hoe, maar ik denk dat dat ook geholpen heeft.

Bij het grondwerk in stap heb ik ook met een lange zweep zijn binnenachtervoet aangetikt (zachtjes) en als hij daarop zijn hoef meer optilde beloond en er een woord aan vastgeknoopt. Zo van ' let op'. Na enige tijd begreep hij dit en was het woord voldoende.

Je ziet, ik heb van alles uit de kast gehaald, want ik vond het niet om aan te zien. En het heeft geholpen. (Of zou het vanzelf ook overgegaan zijn?)