Ik heb gister iets geweldigs mee gemaakt, in elk geval voor mij als bewijs dat ik op de goede weg ben!!
Toen ik van stal (sorry land) naar huis reed golopeerde er een paard in totale paniek een drukke kruising over. Natuurlijk had het paard een bit in en de ruiter maar hangen aan de teugels. Toen ik beter keek zag ik dat de ruiter een oude vriendin was. Ik ben dus gelijk achter het paard aan gereden en na een tijdje had de ruiter het paard stil gekregen en is met knikkende knieen afgestapt.
Op mijn vraag of het ging was het antwoord "het stomme paard reageerd niet op het bit en er is geen land mee te bezeilen".
We hebben even staan kletsen en ik heb geprobeerd om paard en ruiter gerust te stellen. Na een tijdje gaf zij aan dat ze wel terug wilde en dat ze wel zou zin hoe het ging want het stomme beest luisterd toch niet en kan niet stil staan. Hier reageerde het paard al op!

Ik heb gezegt dat ik het paard wel terug zou lopen en misschien rijden maar dan wel op mijn touwhalster. (lang leven de rijdende zadelkamer.?)
Ik haalde het bit eruit en deed het touwhalster om en liet het paard even lekker grazen. (paard wist niet eens wat het met gras moest doen) Na ongeveer 20 minuten was het paard helemaal gekalmeerd en ben ik er op geklommen. Natuurlijk aangemoedigd door woorden als je bent gek en dit gaat niet lukken.
Ik heb even met het paard op het veld geoefend met stil staan, belonen en weer langzaam op mijn tempo weg stappen. Niets nieuws maar ben wel heel erg duidelijk geweest. En ik ben heerlijk in een rustig tempo terug naar stal gereden. we konden halt houden onderweg en zelfs een klein hand galopje doen.
Toen ik op stal aankwam was de eigenaar trots omdat het paard zo goed reageerde zonder gemeen bit!

Ik weet nu zeker dat ik op de goede weg zit met mijn eigen paard en hoop nu ook andere mensen dit te kunnen laten zien.

Lang verhaal maar voor mij wel een succes moment.
Slaap lekker