Monique Meijer schreef op vrijdag 15 mei 2009, 10:13:


Ik vind het altijd leuk om iets te leren Monique!!

Indy kwam je niet ''laten zien'' wat haar dwars zat? Ik bedoel , ze kwam niet juist naar jou toe met hoofd laag , zo van , baas daar zit het , doe er wat aan?

Als Maike hoofdpijn heeft , dan heeft hij het al jaren...Hij gedraagt zich namelijk niet anders dan ''normaal''
Die mensen hebben Maike nog nooit eerder gezien , dus vallen direct over dat scheve hoofd.
Als hij nu hoofdpijn heeft , dan vermoed ik een holteontsteking gezien zijn neusvloeiing aan een kant.

Toen ik die mensen vertelde dat Maike zijn hoofd tegen mijn buik aanlegt , en vervolgens met zijn hoofd tegen mijn lichaam naar beneden zakt tot net boven mijn knieen , hadden zei direct zoiets van , zie je wel , hoofdpijn!
Ik denk meer dat het zijn atlas is die hij wil ''laten zien''.
En ik heb het altijd gezien als een depressief trekje van hem...iets hopeloos heeft het.Dit doet hij het laatste anderhalf jaar wel vaker.
Maar ik heb het nooit in verband gezocht met hoofdpijn. Vandaar mijn vraag.

Gewone hoofdpijn is wel op te lossen , maar hoofdpijn door druk vanuit een holte kan je maar op een manier oplossen , en dat is die druk wegnemen.
Tenminste , dat is mijn eigen ervaring met holteontstekingen.[een wandeling boven de 2500 meter doet dan wonderen!!]

Gr Esther

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 15 mei 2009, 10:15:


Dus ook bij Froukje niet echt het laten zien wat haar dwars zat...mmm...
Dan had Froukje het ook wel flink te pakken zeg , dat ze er zelfs verhoging van had!
Als ik klop op het hoofd van Maike ter hoogt van zijn holtes klinkt het wel hol , maar hij vind het niet leuk....

Dat Maike met zijn hoofd laag bij mij kwam was voor die mensen helemaal het signaal van , hij heeft hoofdpijn.

Gr Esther

SimoneS schreef op vrijdag 15 mei 2009, 10:30:


Ik denk dat ik mijn paarden heb aangeleerd om mij te laten zien wat hun dwars zit door bv het krabben bij jeuk van ze over te nemen enzo.Vooral Maike , die tilt zijn achterbeen op als hij in zijn lies gekrapt wil worden , tilt zijn andere hoef op als ik door mijn knieen ga als er een steentje inzit , draait zijn kont naar me toe als hij daar gekrabbeld wil worden , en daarom vraag ik me af waarom hij met zijn hoofd laag bij me komt staan.
Een van die mensen vertelde een verhaal van een paard wat al jaren hoofdpijn had , en dat zet mij dan weer aan het denken....

Laatst weer een staaltje gezien van Tekla. Ik had echt niet in de gaten wat er aan de hand was , en ze kwam maar met haar achterbeen elke keer bij me staan. Ik krabben , NEEHEEE , dat is het niet , want dan draaide ze weer even van me weg , om vervolgens weer net zo te gaan staan.pfff wat dan wel meissie?
Was haar zwilwrat die te lang was geworden , aan het afbreken in haar huid. Het bloede wat , en elke keer als er een staarthaar achter bleef haken voelde ze dat natuurlijk.

Trouwens ook wel een leuk topic....Kun je je paard echt aanleren om te laten zien wat hij mankeert?Oke , tot op zekere hoogte dan he!

Maar goed , Maike en zijn hoofdpijn...Ja , hij staat zomers altijd liever in de donkere stal [ seme ] Hij is zowieso geen loper , dus staat veel stil [ zo scheef als een...]Eetlust is niet anders dan anders. Zijn hoofd schuren doet hij ook , maar volgens mij vanwege de seme , want hij doet het alleen zomers.En doodstil kan hij ook staan...

Hij gedraagt zich echt niet anders dan anders , maar het zou dus kunnen zijn dat hij er al jaren last van heeft...

Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 15 mei 2009, 11:27:


Ik zag het altijd onmiddellijk als Indy een probleem had, meestal hoefde ze het niet eens aan mij duidelijk te maken, zo goed kende ik haar. Als ik een vermoeden had dat ze hoofdpijn had, dan maakte ik een begin met bepaalde drukpunten en liet haar bepalen of ze dat wilde of niet. Bijna altijd drukte ze hard tegen en varieerde de druk door iets terug te wijken, zij regelde de hoeveelheid druk waar zij behoefte aan had.

Als ik heel soms niet begreep dat ze hoofdpijn had, dan kwam ze bij me staan en drukte haar hele hoofd tegen mijn borst en buik aan, liet haar oren opzij hangen en vroeg mij zo er wat aan te doen. Ik begon altijd bij haar oren, zo liet ze mij weten wat ze wilde

Je zou het kunnen proberen met Maike, misschien vindt hij het wel erg ontspannen. Het schaadt in ieder geval niet. Indy vond het altijd geweldig en knapte er echt van op.

Het zijn een aantal simpele handelingen, de plekken zijn heel eenvoudig te vinden, ik kan ze je wel mailen. Heb je het goede punt te pakken en het bevalt, dan gaan de oren hangen, het hoofd gaat omlaag, de ogen gaan dicht, Indy stond soms te kwijlen.

Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 15 mei 2009, 12:05:

Mag je best hier vertellen hoor waar die punten zitten!

van lennep schreef op woensdag 13 mei 2009, 21:16:


Gisteren wezen kijken.
Ik kwam in de wei , en Tekla kwam op mij afgelopen.
Even een paar minutjes staan keutelen , daarbij een paar keer een aanval van een merens moeten weren , en toen wou ze weer verder grazen.
Ik had verwacht dat ze in me zou kruipen , maar helemaal niets van dat alles , mijn meisje is groot , eigenwijs , volwassen , en dopt haar eigen boontjes!

Ik heb nog niet eerder de kans gehad om een samengestelde kudde te bekijken , dus heb een hele poos buiten de wei op de grond gezeten.
Prachtig!!!!
Als mens ga je van alles invullen , en word het een leuk verhaaltje.
Tekla zocht toenadering tot een ijslanderruintje.
Dat ging heeeeel voorzichtig , langzaam aan elke keer een stapje dichterbij gaan grazen .
Dat had Tekla blijkbaar goed gedaan , want er werd even geneust .
Het volgende gesprek heb ik daarbij verzonnen ; Hi , ik ben Tekla.
Hi.
Tekla ;He , zou je het niet leuk vinden als we samen wat meer met elkaar optrekken?
Ijsco ;moeije self weten...was het antwoord.
Ik ga je niet helpen , ga jouw plek niet verdedigen , maar als je dat voor mij wilt doen is prima , maar ik doe niets. Vind het wel prima zo.
Tekla ; NAH! , bekijk het dan maar hoor! Dan zoek ik wel verder naar iemand die wel samen met mij wil zijn...
En toen graasde Tekla langzaam weer bij hem vandaan.

Tekla loopt ook geen centimeter te ver als er een paard een aanval op haar inzet , zo heerlijk nuffig.
Er zijn drie paarden die haar echt nog niet dulden , hoofd laag , oren naar achteren , en met een flinke gang op haar afstromen. Tekla ziet al precies waarneer de aanval wel doorgezet word , en waarneer niet. Ik zie dat niet , maar kan het redelijk inschatten , als ik naar Tekla haar reactie kijk.

Mijn meissie redt het wel , en de eigenaar van de kudde , die haar wat gaat trainen , is ook al verkocht!
Ze pakt iedereen in!!!

Gr Esther

Sky schreef op woensdag 13 mei 2009, 18:26:


In ieder geval de druk van de toon afhouden.
Het paardje loopt rommelig noem ik dat,tilt hoog de beentjes op om dan zo kort mogelijk ze te hoeven neerzetten want het landen op de tenen doet pijn.
Zodra ze op de vlakke voet landen wordt de druk verdeeld over de hele voet en lopen ze ruimer.
Gewoon telkens goed op natuurlijke manier bekappen en zodat door de zool te volgen vanzelf de stand ontwikkeld dat de hielen lager worden.
Het valt wel mee hoe lang het duurt als je maar niet de hoeven vergeet en ze weer te lang worden.
Je zal zien dat dit dier een hele andere manier van lopen gaat ontwikkelen.

Groetjes Conny

Monique Meijer schreef op vrijdag 15 mei 2009, 12:05:


Ja , mail ze me maar , je weet nooit waar het goed voor is , en ik kan het altijd proberen!

Gr Esther

Sky schreef op woensdag 13 mei 2009, 18:26:


Ik heb nog eens goed naar het filmpje gekeken en dar zie je als je goed kijkt dat het paardje de achterhoeven niet in de afdruk van de voorhoeven zet maar ver daar achter.
Als een paard goed loopt dan komen de achterhoeven in of bijna in de afdruk van de voorhoeven.
Daaraan kun je zien dat het zo snel mogelijk loopt om maar zo min mogelijk pijn te hebben.

Groetjes Conny

Ik herken wat je hierboven schrijft in m'n eigen paarden. Laten zien waar ze gekrabt willen worden Één van de 2 gaat ook regelmatig m'n z'n hoofd (laag of hoog, maakt niet uit) bij me staan. Duurde een tijdje voor ik door had wat hij precies wilde zeggen daarmee. Het bleek dat hij graag in z'n oren (vingers er diep in... en verder het hele oor) gekrabt wilde worden. Oren masseren en, eh, in z'n neusgaten pulken... Hij duwt dan zo ver door dat m'n wijsvinger er niet meer verder in kan omdat m'n vinger te kort is... Daarbij zwijmelt ie helemaal weg... geen gezicht maar gelukkig ziet niemand dat haha. Is wel leuk te weten hoe zo'n neus ver van binnen aanvoelt Of de jeuk uit de ogen halen vanwege vliegen etc.
M'n andere heeft last van hooikoorts. Grazen (het voordurende ruiken in het gras dus) levert hem vanaf mei ontzettend veel irritatie op (na een lekkere bui ff wat minder). Tranende ogen, loopneus (helder vocht) en hij kan het absoluut niet hebben als je het gebied tussen z'n neus en ogen aanraakt. Elke vlieg wordt ie al gek van. Hij gaat dus regelmatig in de stal staan (soms behoorlijk bekaf) op vlucht voor al het gekriebel. Spreekt voor zich dat er voor hem een lekker plekje met hooi is...
Ik neem aan dat hooikoorts in z'n hoofd net zo min lekker aanvoelt als bij een mens. Het laatste wat hij wil is dat je z'n hoofd aanraakt, dat strekt ie dan ook niet naar me toe. Ik zie 'm soms wel juist zo gaan staan dat zijn hoofd vlak bij m'n andere paard is zodat hij de vliegen makkelijker weg kan jagen (alleen ff zachtjes tegen de ander aan duwen). Soort van schuilen dus. Misschien dat je paard dat bij je wil doen. FF lekker uitrusten, of toch ergens gekrabt willen worden? In de schuilstal gaan ze ook vaak met hun koppen bijna tegen de muur staan voor rust.

Spirithorses schreef op vrijdag 15 mei 2009, 8:18:


Dit is precies waar het om gaat, je kan zaaien wat je wil, de natuur bepaalt uiteindelijk zelf wat groeit. Je kan een fortuin uitgeven aan zaad, als het zaaigoed niet bij je grondsoort past krijg je geen goed resultaat. Iedereen kent wel het zakje akkerbloemen zaad, je wilt het in je achtertuin gebruiken, resultaat: nul.