eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 mei 2009, 17:34:


Het zou een voorbereiding op barrel racen (BR) kunnen zijn maar dan met pionnen, waarbij duidelijk is dat de persoon de klok wel heeft horen luiden maar niet weet hoe de koe de put dempt

1: Het is een bosal. Ziet er zwaar uit maar werkt heel licht.
2: Veel te jong paard (Arab?), ik schat een jaar of 3. Die wordt dus effe naar de knoppen gereden hiermee (snelheid, wendingen), om maar niet te spreken over het feit dat hij een zo van nature voorwaarts paard kreezy-in-de-kop maakt door hem/haar zo opgefuckt te laten doen.
3: Typisch voorbeeld van de klok horen luiden maar dan wel ver weg: tijdens een BR training werken rustmomenten bij de barrels erg goed; je stópt naast zo'n ding, laat je paard uitademen, aantal seconden stilstaan en vraagt weer verder. Hij doet dat ook in een poging het paard effe rustig te maken maar dan wel een héél kort moment he.
4: Júíst tijdens zo'n trainingen ga je niet hard met een jonger paard maar zorg je voor veel ontspanning en rustmomenten. En wat doet deze flip?
5: Zijn zit is die van een typische onderuit gezakte salooncowboy (weer dat met die klok en die klepel), hij zit weliswaar vast in het zadel (waarschijnlijk zonder zadel leren rijden) maar hángt op die paardenrug (ben het eens met wat Sybil schrijft). Als ik het dier zie is die niet veel ouder dan mijn 3 jarige Najib.
6: Klopt niet helemaal dat plaatje.Gewoon iemand die het leuk vindt hard te gaan op een jonge Arab.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 24 mei 2009, 21:58:


Dat ging niet over Jur, Pien.
Voor Jur waren er nog Shadow, Ulla, Curea, Unique, en Obi waar bovenstaand stukje over ging.

e m kraak schreef op woensdag 27 mei 2009, 4:20:


Goed om nog eens te verduidelijken.
De verwarring komt ook doordat mijn grootste verandering in aanpak ligt in het feit dat ik gestopt ben met haar zijwaarts te leiden (werd al snel zwaar trekken) en overgegaan ben op een doorhangend leidtouw. Dat er dan lezers zijn die denken dat ik dan niet meer duidelijk ben, niet meer consequent en niet meer leiding geef en het paard alles laat beslissen, tsja dat had ik ook niet voorzien, noch kan ik dat voorkomen zo blijkt het. Dat er dan mensen zijn die denken dat ik mijn volgende paard aan het vernielen ben, dat is wel heftig, maar toch zal ik moeten doen wat mij het beste lijkt te werken en is al de kritiek ook niet meer dan een mening.


Belonen doe ik haar veel, vooral met de voeten oppakken en bijvijlen. Bij haar stops werk ik ook met dat ze zichzelf flink ellendig maakt. Ik veroorzaak dat echter indirect, dat is het grootte verschil. Doordat ik haar kijkrichting naar achteren of naar de weide met shets naast haar blokkeer. Even daarvoor heeft ze dan al stil mogen staan bij die shets even kort gegraast daar, en dan ga ik door met die aanpak van niet meer grazen en het verzoek om door te lopen. rechtuit liggen dan alle beloningen. En dat is naar mijn gevoel de beste aanpak voor haar op dit moment. Als je hieraan nog wat kunt verbeteren dan hoor ik het graag. Ze probeert onder haar eigen spanning uit te komen en maakt nog net niet (snel en vaak genoeg) de beslissing die ik graag zie. Hoe zou jij het doen, wanneer ze probeert om intern haar nare gevoel op te lossen met, haar laatste vondst, passieve stilstand? Ik blijf geduldig hou haar toch iets bij de les, en dan besluit ze toch maar door te lopen. Het is echt helpen haar tot (de voor mij) juiste beslissingen te komen.

Groet, Michiel