Een van mijn pony's heeft na een ongeluk diepe wonden aan een voor- en een achterbeen (tot op het bot). De eerste dagen zijn de wonden verbonden geweest.
Vanaf nu vindt de DA het beter dit niet meer te doen en alleen de wond te behandelen met Lotagen gel en zilverspray.
Alleen likt hij nu de hele tijd aan die wonden; de zilverspray is er binnen een uur af. Is dit likken nu juist goed of niet?

Verder zijn de benen behoorlijk dik (hij heeft alleen de eerste dagen vochtafdrijvers en antibiotica gehad, nu wel nog pijnstilling). Is het nu goed deze te koelen met een zachte, koude waterstraal of weegt het nadeel dat ik dan de wonden natmaak daar niet tegen op?

Tot slot: hij staat 24/7 buiten is niet te hoog gras, samen met z'n maatje. Daarnaast stap ik een paar keer per dag over de harde weg. Ik denk dat dit goed is voor de doorbloeding / vochtafvoer, maar klopt dat wel?

Anja Seijn schreef op maandag 1 juni 2009, 23:56:


doe het op je gevoel en wissel af...de ene dag een potje gymnastiek en de andere dag stuk joggen, communicatie spel tussendoor voor de braintraining. Wissel af en ontdek waar de talenten liggen

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 2 juni 2009, 0:07:


Ik zal het met Jeen doornemen

Anja Seijn schreef op maandag 1 juni 2009, 17:36:


Ik ook.... blijf het zeker volgen!

Wil.

eerst hier lopen zeiken en zieken over vit. E en selenium en de vermeende kapitalen die daar mee verdiend worden door F&I

Nu gaat ze verder op bokt:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=110&t=1120586

Gudrun schreef op maandag 1 juni 2009, 11:27:


Hej Gudrun,
Ik zei je al dat ik heel wat herken in jou manier van omgaan met Piablo en ikzelf met mijn paard. Veel te bezorgd, en zoals je zei, hij was helemaal zo stijf niet, maar wel jijzelf (dat herken ik helaas ook, zou eigenlijk niet mogen!!) Als je een goeie dressuur training doet, krijg je soms wat weerstand bij je paard, en daar moet je volgens mij doorheen werken, wil je de juiste spieren aanspreken, maar dit mag uiteraard nooit een gevecht worden, het moet altijd na een paar minuten fijn aanvoelen, voor je paard en voor jou, en de dag erna kan het best zijn dat hij stijf is, maar hoe sneller hij opnieuw goed loop (lees: met juist spiergebruik) des te sneller voelen ze zich super sterk, en dan willen ze ook meer. Mijn ervaring is dat ze er een veel beter gevoel van krijgen en meer gaan aanbieden. Fijn te horen dat het zo goed ging de dag erna!!
Een paard kan best wel wat verzetten hoor mensen, een beetje spieren gebruiken is heel gezond, mits het juist gevraagd wordt natuurlijk.

Neen, wij zitten wel degelijk in dezelfde sector 'paarden'. Maar u zit nog altijd met het idee dat de Grieken zonder bit reden (zij reden wél met bit) en Xenophon ( een ervaren paardenman die subtiel een grootse pijn bij het paard veroorzaakte door het gebruik van het bit) een paardenfluisteraar was. Dit zorgt er toch voor dat u aan het andere eind zit van de tafel. Wat is uw opmerking hier omtrent? Of gaat u de vraag weer ontwijken?

U heeft geoordeeld over mij, zonder mij gezien, gehoord of mijn trainingen doorvoeld te hebben. Ik heb u voorgesteld een gratis demonstratie te volgen bij mij. U bent niet op dit aanbod ingegaan. Dat geeft u bijgevolg geen recht op een zuiver oordeel op mijn persoonlijkheid en trainingscapaciteiten.

Gaat u deze vraagstelling omtrent het algemeen rijgedrag van de Grieken ook ontwijken? U kunt wel goed kritiek geven maar dat is niet iets om op trots te zijn. Kritiek geven kan iedereen, wat niet iedereen kan, is correct antwoorden op een vraag. Toen ik mijn vraag stelde aan u, werd het aan die andere kant van de tafel opvallend stil - dan hoor je bij wijze van spreken ... een druppel(tje) vallen.

Dit is geen kritiek, beste lezers van dit forum, maar een concrete vraagstelling naar Eddy Druppel toe waar hij zijn bronnen vandaag haalde om publiek een document op te stellen waarin staat dat Grieken bitloos reden en Xenophon paardenfluisteraar was?

Anja Seijn schreef op maandag 1 juni 2009, 20:38:


Als het goed gaat staan ze nu ook hier.

In Spanje 2007.


In Nederland.


Hetzelfde paard maar nu gebroken.


Hard bezig om een comeback te maken / zijn eindbestemming.


Heb je verhaal "ademloos" zitten lezen. Wens je heel veel geluk en succes met deze dieren, prachtdieren!

Bedankt voor de reactie, ik kon van het weekend niet reageren omdat ik mijn wachtwoord vergeten was. Sinds gisteren loopt Don weer redelijk normaal, er is geen zweer opengebroken dus ik denk dat we er op tijd bij waren. Het blijft een rotgezicht als je paard pijn/last heeft en je niet weet wat je er aan kunt doen. Hij kan je dan ook zo zielig aankijken en heeft behoefte aan heel veel knuffels.
Ik zag zondagavond het programma van Brooks over de paarden in Egypte en dan ga je wel weer relativeren en besef je hoe goed de paarden het hier eigenlijk hebben.

Mariël

Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 2 juni 2009, 1:13:


Dan hoor je dat .............................er mensen zijn die moeten werken ipv achter de compjoeter te zitten .................:)*

Zoals een aantal hier wel weten willen wij beginnen met de opvang van oudere paarden (of paarden die op rust moeten/mogen om een andere reden)

Nu heb ik gisteren een gesprek gehad met iemand die een plekje zoek voor haar Gelderse merrie van 13 jaar. Een koliek-patiënt. Vele onderzoeken doorlopen, met name in Utrecht. Uitslag Utrecht was met de juiste voeding kan die paard nog een tijd lang mee en zijn de koliekaanvallen te beheersen. Met name kleine porties de gehele dag door (logisch m.i.)

Een deel van de dikke darm werkt niet goed meer. Bij teveel voedsel ineens passeert het moeilijk en krijgt koliek waar ze tot nu toe zo'n 25 maal doorheen gekomen is. Aflopen 3 maanden 6 aanvallen gehad. Vooral het voorjaar is een probleem periode. Ze werd in het volle, vette gras gezet wat ze niet kan bolwerken.

We hebben gepraat over haar voeding in het verleden. Zijn al veel dingen geprobeerd. Weet ook dat ze een periode op enkel 2x een klein portie hooi.

Komende week heeft ze een gesprek met de dierenarts die haar aanvallen kent, haar heeft behandeld in het 'verleden'. Ze is verhuisd, de da van 'nu' gaf min of meer het advies 'in laten slapen'.

De pensionstal waar ze nu staat kan ze hoogst waarschijnlijk niet blijven, deze mensen 'trekken het niet meer'.

Afhankelijk van het advies van deze dierenarts, plus de keus die ze van hieruit maakt kan het zo zijn dat ze zou kunnen gaan kiezen om haar paard hier te plaatsen.

Alleen... wat haal ik mezelf 'op de hals'...? Zijn hier mensen met ervaring met dit 'soort paarden'.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 2 juni 2009, 8:36:


Lol... wat doe je hier nu dan? Je lijkt wel een struisvogel. Grinnik... plaag... (oopsie)

Aafke schreef op dinsdag 2 juni 2009, 8:37:


Problemen.... dat is zeker.
Maar ook voldoening als dat paard bij jou een stuk ouder kan worden.
Wij hebben een 'je weet wel kater', het broertje van Dikkie Dik.
12 jaar inmiddels. Een paar jaar terug kon ie niet meer poepen , naar de veearts om de boel leeg te laten halen. Bleek dat het laatste stukje darm verlamd was. Nog een paar keer die weg gegaan, het ene klisma na het andere, tot de veearts vroeg of we het zelf niet konden , want het is een echt monster als ie boos is Gezocht naar middelen om een betere doorstroming te krijgen en gevonden.
Joris heeft geen problemen meer als hij 's morgens het 'speciale ' recept te eten krijgt en geeft de andere 2 weer voluit op hun donder als ze iets doen wat 'm niet aanstaat, m.a.w. is weer helemaal zijn ouwe zelf. Dus als het te beheersen is, met wat meer zorg dan een ander paard en het wordt betaald, waarom niet?
Je leert er ongetwijfeld veel van.

Aafke schreef op dinsdag 2 juni 2009, 8:38:


Het ineresseert me persoonlijk geen biet of Grieken die allang dood zijn met of zonder bit reden, maar als vriend Drup een steek heeft laten vallen is het juist dat daarop gewezen wordt. Helemaal geen doodzonde. Want ik lul ook wel eens iets wat achteraf niet helemaal lijkt te kloppen.
Als ik ver, (veel te ver ) terug denk , denk ik dat ik op die leeftijd net zo'n houding had en dat dit bij wijze van spreken, hoewel in een heel ander vak, een advertentie van mijn hand had kunnen zijn.
Ik wist zeker dat ik de beste was..... van en voor mijn leeftijdgenoten. Mijn idee was dat de rest van de wereld vol ouderwetse, stil blijven staande ouwe lullen zat. Geen wonder dat ik aangezien werd voor een jongetje met een grote bek, die het allemaal nog maar eens moest waarmaken. Maar ja, dat gaf me nou juist de kracht om mezelf in te spannen nóg beter te worden.
We hebben er allemaal een nachtje over geslapen en eigenlijk kom ik tot de conclusie dat ik het allemaal prima vind. Een jong mens van 20 ,die zich kapot ergert om de ( mogelijke) flauwekul die Eddy ergens neergepend heeft en dat whoppa! spuit in dit forum. Waarom remmen voor een vent die als je hem vanachter bekijkt twee paardestaarten heeft toch ?
Hoewel ik geen idee heb van wat er in de advertentie allemaal beweerd word en serieuze twijfels heb of dit de juiste vorm is, heb ik bewondering dat je op zo'n manier staat voor je werk.
Laten we, gezamelijke - of + middelbare leeftijders, die de kar hier al tijden trekken vooral af en toe achterom kijken en wachten op de mensen die ons inhalen, hen helpen, dat maakt het voor hen makkelijker en wij zijn met meer.