Spirithorses schreef op woensdag 1 juli 2009, 0:22:


Verbaasd me echt...

Waaide het niet gewoon toch harder?
Hier waaide het in elk geval flink...

Gek toch, je zou denken ze een plezier te doen...

Spirithorses schreef op woensdag 1 juli 2009, 0:22:


Poe hee ... ben ik ff blij dit te lezen, begon al te twijfelen aan mij knollen! Ze zijn allemaal zo zwart als roet, maar staan gewoon met hun kop in de brandende zon. Oké, ze gaan zo nu en dan ff staan chillen achter de schuur onder de bomen, beetje water drinken ... maar dan toch weer terug!
Als ze de gelegenheid hebben om te schuilen tegen de zon en de dazen, dan zijn paarden toch zelf wel zo slim om daar gebruik van te maken als ze dat willen? Ik laat ze hun gang gaan en zo te zien gaat dat goed!

Spirithorses schreef op woensdag 1 juli 2009, 0:22:


Dazen hebben we ook niet, teken inderdaad meer dan genoeg... Moet zeggen dat dat wel erg verschilt per paard, Zafir heeft er bijvoorbeeld practisch geen dit jaar, terwijl Ziggy en toch wel wat last van heeft. Gelukkig zijn we al zover dat ik zo ongeveer onder hem door mag kruipen om ze eraf te halen :).
Onze paarden staan nu op de grote wei waar een stuk bos aan vast zit en behalve Ziggy staan ze toch vaak in de schaduw als ik aankom. Maar dan staan ze er ook wel al een hele dag, dus misschien is dat toevallig altijd hun rust pauze. Als ze terug gaan naar de paddock (waar alleen de stallen schaduw geven) gaan ze meestal gewoon hooi eten in de zon.

Spirithorses schreef op dinsdag 30 juni 2009, 23:22:


goh, ik wist niet dat jij de hoeveelheid weet.
Iemand, weet verdorie ook niet meer wie, vroeg me er vorige week naar, ik hoop dat ze het leest....

Frans Veldman schreef op dinsdag 30 juni 2009, 21:06:


aanvulling op de pijnstillende bute (equipalazone): beereke, shet, had duidelijk wel heel veel pijn. DA gaf hem ook niet veel kans meer en vond mij bijna een beul dat ik hem niet liet inslapen. Hij schreef equipalazone voor. Vermijd ik natuurlijk het liefst maar als je beest duidelijk pijn heeft twijfel je gene seconde meer en kan iedereen je rug op lopen , die bute gaat er in
Na 20min zette hij zijn eerste stapje na 4 dagen liggen en staan op steeds dezelfde 2 vierkante meters! De eerste dag was ik zo blij met die ene stap! De volgende dag (weer bute) waren het enkele stappen en de derde dag weer iets meer (10m² beweging )
Je schreeuwt het uit hoor als ie terug stapt!
Vierde dag moesten we minstens een dag overslaan en dan terug herbeginnen voor drie dagen.
Hij kreeg ook bioresonantie en accupnuctuur door diezelfde DA
Wat uiteindelijk geholpen heeft om de genezing te bespoedigen weet ik niet!
Misschien wel het eenvoudig wegnemen van de oorzaak en het dagelijks verplichten enkele stappen te zetten naar een plek waar hij hooi kon eten (voor de rets van de dag graaskorf om)
De eerste symtomen dateren van begin april en eind april liep hij reeds zo:
http://www.youtube.com/watch?v=CTK1UC6iiMQ&feature=related
en nog geen week later zo:
http://www.youtube.com/watch?v=qZ-DBfPQ0Kc

het voordeel dat de bute gaf is dat die pijn-en ontstekingswerend is (symtoombestrijding) en dat beereke dus effe minder pijn had en ik hem zo aan het stappen kon zetten, welliswaar heel langzaam en moeizaam.

Als de bute uitgewerkt was zag je hem heel snel ademenen door de pijn en kreeg hij nog een half zakje (uitrekening per kg gewicht hoeveel ie mocht hebben)

Zo gingen we enkele weken verder

Die bute heeft werkelik de eerste letterlijke stappen gezet
De echte genezing hebben we raden naar

Nu, alweer bijna twee maand verder, gaan we weer wandelen.
Niet te lang want dan dreigt ie weer te manken (kreupelen) maar toch wel half uurtje - drie kwartier op asfalt wat ik al een flinke vooruitgang vindt natuurlijk

Ik blijf het verder wel vreemd vinden dat ie drie jaar dag en nacht op verschillende weides stond met altijd veel gras en hoog gras en ie nooit hoefbevangen werd en die eerste alarmerende fructaan dagen van maart hem de das om deden (stonden toen op nieuwe wei waar anders koeen opstaan)
Lag het aan die wei? Anders bemest voor koeen en schadelijk voor paarden? Verkeerde kruiden? grondwater (drink-) aanwezigheid van schadelijke hoeveelheid stoffen? Etc ...
We hebben er het raden naar; maar vast staat wel dat ie meteen na de verhuis van die wei naar ons huis meteen beter werd

Ik hoop dat het net zo goed gaat me jouw beestje, Pascale!

Ik lees het vervolg hoop ik???

groeten Eva

Trouwens, ik heb het boek van P Ramey gekocht over laminitis
Als ik het niet vergeet kan ik morgen de samenvatting achteraan het boek inscannen en doormailen
Of aanbevelen het boek te kopen

Hij weert de bute trouwens

Na 1001 verschillende "ideale stopzithulpen" te hebben gehoord vraag ik me nu toch stilletjes aan af: wat is voor jullie de meest natuurlijke stopzithulp en dus welke passen jullie toe?

Groetjes!

Anja Seijn schreef op woensdag 1 juli 2009, 0:47:


Als het regent of sneeuwt weten ze de inloopstallen wel te vinden en het lijkt me sterk dat ze dat ineens vergeten zijn. Amber en Quiberon hebben wel wat in de inloopstal rondgehangen maar dat leek meer omdat die twee nou eenmaal graag overal rondsnuffelen dat dat ze er in wilden staan. Vandaag testdag 2.

Groet, Pien

Eva Saegerman schreef op woensdag 1 juli 2009, 8:08:


De kruik gaat zolang te water tot hij barst Eva. Iets kan tijden nét goed gaan. De combinatie shetlander, koewei, maart... .Plus misschien al overgewicht, voeten ervoor niet 100 %, kan teveel zijn van het goede.

Hoe schadelijk is Endure nu eigenlijk voor het paardenlichaam?

Dat de stoffen in het oppervlaktewater schade aanrichten is duidelijk maar ik kan niets vinden wat de ingrediënten doen met een paardenlichaam.
Wordt het bijv. opgenomen door het bloed?

Liesje_Olli schreef op woensdag 1 juli 2009, 8:16:


Eigenlijk is halthouden onderdeel van een heel erg groot verhaal waarin alles klopt. Er zijn natuurlijk noodgrepen voor als de nood aan de man is, en een en ander volgt elkaar op. Maar als je die ene ideale stoptechniek uitlegt die misschien wel alleen geldt voor een extreme situatie, gaat iedereen denken: o, als ik dàt zó doe, kan ik mijn paard altijd dwingen om te stoppen. Maar dan slaan ze het hele verhaal over, dat is nu net weer niet de bedoeling.
Het is de bedoeling dat je communicatie perfectioneert, en met gevoel in je lijf op je paard stapt. Dat de verhoudingen kloppen, en dat je paard je vertrouwd en het fijn vindt om zich door de ruiter te laten leiden.
Halthouden is bij mij 'samen stoppen', iets anders dan het paard laten stoppen.
Dat is een techniek die je kunt leren, en moet je oefenen.Noodgrepen zijn er wel, maar eigenlijk niet iets wat je zou moeten willen.
Eerst gevoel krijgen voor beweging en richting, daarna pas de noodgrepen leren kennen.
Neem je eigenlijk les?
groetjes

Piet schreef op dinsdag 23 juni 2009, 20:05:


Piet, ben je al aan de knutsel?
Ik ben die 45 p tellende draad van bokt aan het doorspitten.
Staan leuke ideetjes bij!

Ja hoor, ik stop met mijn gevoel, samen met mijn paard. Maar iedereen heeft het steeds over "natuurlijkste manier volgens bepaalde technieken halthouden". Techniek en natuurlijk lijkt me wel een beetje tegenstrijdig te zijn maar kom...