Ilma Meijer schreef op woensdag 5 augustus 2009, 6:15:


Niek voelt zich goed waardoor jullie zich goed voelen waardoor Niek zich weer goed voelt en dan voelen jullie je weer goed en ... Leuke vicieuze cirkel hè!
Aan een bos staan heeft niks dan voordelen, paard kan getraind worden in een omgeving waar een pak minder gevaarlijke situaties kunnen gebeuren dan op straat, het laatste kan opgebouwd worden wanneer jullie vertrouwen al een pak gegroeid is. Bovendien werkt een bos ook rustgevend en stimulerend voor een paard, ze krijgen een mentale boost en ook jullie komen er tot rust. Wat zou je meer willen ?

Volgend jaar viert de eerste wettelijke invulling met betrekking tot hondenwelzijn, de trekhondenwet, het eeuwfeest.

Bij paarden is men nog niet verder dan een opmerking van de sectorraad dat prikkeldraad niet geschikt is als omheining.

Is dit maatschappelijk acceptabel?

hc

Voor wie concreet de huidige invulling voor honden en katten wil weten:

http://www.hetlnvloket.nl/pls/portal30/docs/FOLDER/LNV_LOKET_US/LNV_FRONTEND_PUBLIEK/FLDR_DL/FLDR_DL_HKB_010/3377.PDF+HKB+BESLUIT.PDF

Omdat ik ´vanuit Spanje makkelijk praten heb´ en ´nu eenmaal het geluk heb daar te wonen´ laat ik invullingen en extrapolaties van eisen voor nest(hol)blijvers naar het dier van de vlaktes, het paard, aan jullie zelf over.

hc

Huertecilla schreef op woensdag 5 augustus 2009, 12:36:


Even over de menner, een kennis van mij woont naast zo'n topmenner. Zijn paarden komen dus gewoon NIET buiten. Hij zet m voor de kar zo uit de stal, hoe heter hoe beter. Het slaat weer helemaal nergens op. Ik word er zo zeikziek van. Ik heb ook mijn menlidmaatschap opgezegd, ik vind het gewoonweg belachelijk hoe het merendeel die beesten behandeld. Moet je s kijken hoe strak die kinkettingen zitten bij die hete beesten. Ik geniet heerlijk van mijn eigen paardjes op mijn eigen manier! En ook ik begin nergens meer over tegen andere paardenhouders. Ze willen het niet snappen, blind als ze zijn voor de realiteit.

Huertecilla schreef op woensdag 5 augustus 2009, 12:53:


Dat is totaal idioot en middeleeuws, maar ja, er gaat meer geld om in de paardenwereld dan in de hondenwereld.

Trekhonden waren vaak van arme sloebers die geen geld hadden voor een pony. Lagere klassen kun je makkelijker aanpakken dan hogere klassen met veel geld.

Hier in de buurt zijn ze nogal van de karretjes en de tuigjes, en houden ze hun paarden een week voor de show in een donker hok op stal dag en nacht, des te opgefukter ze gaan lopen als ze op de show komen. Mooi mooi, applaus applaus

Sinds maandag is Soraya weer thuis. Gisteren te lang moeten werken maar vandaag vroeg opgestaan om de hitte voor te zijn en onze training verder te zetten hier.
Eerst effe de piste in, geen stressmomenten geweest Ok, ze liep aanvankelijk liever met haar hoofd in de richting van haar vriendjes op de wei ernaast en veel aandacht had ze ni echt voor mij maar soit, kwas al vree content dat ik geen testmomenten kreeg zoals vorig jaar. Na de galop ging het beter en na een aantal oefeningen die naar mijn zin waren heb ik de toegang van de piste opengedaan terwijl ik op Soraya bleef zitten, nog steeds geen stressmomenten, joepie! (paar maanden geleden zou dit nog niet gelukt zijn)
Hup naar buiten, vollen bak gehinnik vanuit de wei maar Soraya gaf geen kik (kpeins dat ze het gewoon begint te worden om daar weg te gaan, vorig jaar zat ik nog op een wandelend zingend verschijnsel ), wel wat zwalpzwalp maar dat heeft ze altijd bij het vertrek.
Nog eens de andere kant uitgegaan die ik de laatste tijden vermeden had voor haar voetjes (zandweggeskes met veel grote en kleine stenen) maar na een maand op Outback te hebben gestaan en daar veel buiten te zijn geweest, dacht ik om het nog eens te proberen. Af en toe wel een hinkel als ze op een grote steen stapte maar ze liep voornamelijk goed voorwaarts met ruime passen, haar voetjes blijven vooruit gaan.
Deze kant was dus effe geleden en dat kon ik wel merken, ze vond alles héél interessant maar was braaf en 100% controleerbaar. Alleen de zoo (shetjes, hertjes, ezels, struisvogels, lama's en nu ook een varken erbij) vond ze maar niks. Khad mij der al aan verwacht en hoewel ik ze er er de laatste keren wel voorbij kreeg als ik erop zat, merkte ik dat ze echt bang was nu van die fladderende struisvogels, ze begon te bibberen. Toen ben ik afgestapt en wanneer ik ernaast liep, kwam ze braaf mee met het nodige gesnuif maar niks trekken, stoppen of willen terugdraaien.
Meteen erna terug opgestapt en dat kwam ik in het werkterrein van de Keerbaan terecht. Een grote camion die al piepend achteruit reed richting ons en die ons daarna kruiste (goed rammelend want er ligt nog geen straat maar véél stenen) deed haar niks, struisvogels daarentegen
Nog een varkensboerderij gepasseerd met de nodige geur erbij en buiten wat vertragen deed, bleef ze mooi draven. Paraderende paarden vlak naast haar deed haar wat show verkopen maar daar wordt ze alleen maar mooier van
Terug thuis kreeg ze een verfrissende douche, de andere paarden probeerden haar aandacht te trekken door te hinniken maar wat deed zij? Ze hinnikte en toen ik me omdraaide (stond inmiddels een paar meter verder aan de zadelkamer), zag ik dat ze zich op mij gefocust had.
Ach, 't is een superbeest!!!!

Arabesk schreef op woensdag 5 augustus 2009, 13:12:


Voor paarden is er vanuit de overheid niet meer ´beleid´ dan:
http://www.minlnv.nl/cdlpub/servlet/CDLServlet?p_file_id=13616

Één minimale opmerking dat er een probleem is en dat de sectorraard met een voorstel moet komen. Net de groep die er financieel belang bij heeft dat er niets komt....

´Scynisch´ mag daarom de paragraaf genoemd worden waarin geclaimd wordt dat NL een voortrekken op het gebied van dierenwelzijn is.

hc

Huertecilla schreef op woensdag 5 augustus 2009, 12:36:


Bij vergelijk met trekhonden vlieg je de bocht uit. Trekken is weliswaar als werk voor honden verboden geraakt, maar uitgerekend als hobbymatige invulling toegestaan (sledehonden trekken bewielde karretjes aangezien we hier zelden sneeuw hebben).


Of een Nederlandse vreetweide wel zo geschikt is lijkt me, gezien de te grote voedselrijkdom van dat gemaakte milieu, aanvechtbaar. In Spanje ligt dat uiteraard heel anders.
Voldoende ruimte voor groepshuisvesting lijkt me beter haalbaar als alternatief op het huidige individuele opsluiten.


Ik geloof veel minder in wettelijke invulling dan in publieke opinie. Die opinie maakt dat je (in NL) nagewezen wordt als je je honden laat trekken (tenzij, alweer, dat een sledehondenmodel is). De juridische hardheid van onze dierenwetten is echter 0.

Als je een hond een rotschop verkoopt gilt het beest het uit, als je dat een paard flikt sluit het wellicht alleen "stoicijns" even de ogen... als dát hard gemaakt en publiek onder ogen gebracht kan worden denk ik dat het kans maakt.

Raar eigenlijk dat ik me als wedstrijdruiter helemaal niet aangesproken om te stoppen met wedstrijden na het zien van deze beelden.

Ik probeer het voor mezelf en mijn eigen paarden zo eerlijk mogelijk te houden wat inhoud dat na een degelijke opleidingsperiode ze rustig mee naar de concoursen gaan, geen geruk en gepluk maar gewoon paarden die goed zijn opgeleid.

In oktober ga ik voor het eerst met mijn jonge ruin de dressuurring in en heb dan ook geheel geen verwachtingen, beestje loopt zeer goed, heeft heel veel tijd gekregen om zich te ontwikkelen en zie de dressuurring ook niet als wedstrijd maar als een stap verder in de training.
Momenteel zou hij zonder problemen een L2 proef kunnen lopen maar ga gewoon beginnen in de B.
Ik kan wel gaan afgeven op alle andere die het niet goed doen maar dat vind ik zonde van mijn energie, geeft liever het goede voorbeeld met mijn eigen paarden.
Zolang de beste stuurlui aan de wal staan commetaar te leveren (en dan vooral op flora's ipv gewoon recht in het gezicht van de mensen) verandert er toch niet echt veel, laat toch gewoon zien dat het anders kan en vanzelf zullen er ander volgen.

Een andere plek waar de dierenwelzijn diep gezonken is is binnen de arabische show wereld, amateurs durven niet te komen want van de grote trainers valt toch niet te winnen.
Tja dat heeft mij nog nooit weerhouden om toch met een ongetraint en geschoren paard de ring in te gaan en het leuke effect is dat ik hiermee meerdere amateur heb kunnen overtuigen om gewoon mee te doen.
Zelfs de omroep gaf het commetaar dat ik waarschijnlijk de enige was die met zijn jonge paard zonder problemen een goed draf rondje in de bak liet zien.

Commetaar leveren op andere is zo gemakkelijk, laten zien dat het anders kan kunnen de meeste echt niet en denk dat daar het grootste probleem zit.